ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ତାର ଭାଷା ଅଧିକାର ନଦେବା ପାଇଁ ବଦ୍ଧପରିକର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ମତଲବରେ କିପରି ସୁପାରି ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି ତହିଁର ପ୍ରାମାଣିକ ପୁସ୍ତକ ‘ଦାନାର ତୋବଡ଼ା’ ଜୁନ ୧୩ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଲୋକାର୍ପିତ ହୋଇଛି ।
ଫେସବୁକ ମଞ୍ଚରେ ସିଧା ପ୍ରସାରିତ ଏହି ଐତିହାସିକ ଘଟଣା ଓଡ଼ିଶାମ୍ୟାଟ୍ଟର୍ସ ପ୍ରକାଶ କରିଛି ତାର ୟୁଟ୍ଯୂବ ଚ୍ୟାନେଲରେ :
ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
କରୋନା ସମ୍ପର୍କୀୟ ସମସ୍ତ ଡାକ୍ତରୀ ଉପଦେଶ ଓ ସରକାରୀ ବିଜ୍ଞପ୍ତି ଓଡ଼ିଆରେ ରଖିବା ପାଇଁ ଏହି ମହାମାରୀ କାୟା ବିସ୍ତାର କଳା ପରଠାରୁ ପ୍ରତିଦିନ ଦାବିକରିଚାଲିଥିଲା ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ । ସରକାର କର୍ଣ୍ଣପାତ କରୁନଥିଲେ ।
କିନ୍ତୁ ଦ୍ଵିତୀୟ ଲହର ଓଡ଼ିଶାକୁ ଧକ୍କା ଦେଲା ପରେ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ବିଭାଗ ଆମ ଦାବି ଶୁଣିଛି ଓ ବିଭାଗୀୟ ୱେବ୍ସାଇଟରେ ଓଡ଼ିଆରେ କିଛି ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକୀୟ ପରାମର୍ଶ ରଖିଛି ।
ଏହି ଓଡ଼ିଆ ପରିବେଷଣ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବୋଧଗମ୍ୟ । ଏଥିପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଓଡ଼ିଶା ସରକାର , ବିଶେଷତଃ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଚିବଙ୍କୁ ଡନୟବାଦ ଦେବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ତଥ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଇଣ୍ଟର୍ନେଟ ମାଧ୍ୟମରେ ଉପଲବ୍ଧ କରାଇବାକୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଛି ।
ନିଉଜ୍ ସିଣ୍ଡିକେଟ୍
ଓଡ଼ିଆ ଲେଖକମାନଙ୍କୁ ଅର୍ଥଲୋଭରେ ପକାଇ ଇଂରାଜୀଭାଷାମୁହାଁ କରାଇବାକୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଯେଉଁ ନୂଆ ଫାର୍ସ ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ତାହା ବନ୍ଦ କରିବାକୁ ତାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଛନ୍ତି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ । ନିମ୍ନରେ ଦିଆଗଲା ତାଙ୍କୁ ଆଜି ପ୍ରଦତ୍ତ ପତ୍ରର ଅବିକଳ ନକଲ ।
ସମ୍ମାନାସ୍ପଦ ପ୍ରିୟ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ,
ନିକଟରେ ଆଖି ବୁଜିଥିବା ସାହିତ୍ୟିକ ମନୋଜ ଦାସଙ୍କ ନାମରେ ଆପଣ ଘୋଷଣା କରିଥିବା ଏକ ୧୦ଲକ୍ଷଟଙ୍କିଆ ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ସାହିତ୍ୟିକ ପୁରସ୍କାର ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷାସ୍ଵାର୍ଥ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏକ ଅବିମୃଷ୍ୟକାରୀ ନିଷ୍ପତ୍ତି ହୋଇଥିବା ହେତୁ ତୁରନ୍ତ ତାହା ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରିବାକୁ ଆମ୍ଭେ ଆପଣଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଛୁ ।ଆପଣଙ୍କ ଘୋଷଣା ପ୍ରତ୍ୟାହୃତ ନ ହେଲେ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ପାଇଁ ଲେଖକମାନଙ୍କ ମନୋନିବେଶରେ ଏହା ଘୋର ଅନ୍ତରାୟ ସୃଷ୍ଟି କରିବ ।
ଅପରପକ୍ଷେ, ମନୋଜ ଦାସ ଓଡ଼ିଶାର ଏକମାତ୍ର ସାହିତ୍ୟିକ ନୁହନ୍ତି ଯାହାଙ୍କ ଇଂରେଜୀ ଲେଖା ଭିନ୍ନ ଓଡ଼ିଆର ସାରସ୍ଵତ ଶକ୍ତି ବିଦେଶରେ ବିଦିତ ନୁହେଁ । ଆପଣ କଣ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ନାମରେ ଏପରି ଅନ୍ତର୍ଜାତିକ ଅର୍ଥ-ପୁରସ୍କାର ଘୋଷଣା କରିବେ? ଯଦି ନକରିବେ, ଏହା ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଅପମାନ କି ନାହିଁ? ପୁନଶ୍ଚ, ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ଭବିଷ୍ୟତରେ କଣ ମନୋଜ ଦାସଙ୍କ ଭଳି ବା ତାଙ୍କଠୁ ବଳି ଭଲ ସାହିତ୍ୟିକ ଜନ୍ମ କରିପାରିବନି? ସେମାନଙ୍କ ନାମରେ କି ଅନ୍ତର୍ଜାତିକ ଅର୍ଥ-ପୁରସ୍କାର ଦିଆଯିବ? ଆପଣ କାହିଁକି ଏ ଫାର୍ସ ଚଳାଇଛନ୍ତି?
ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରାଥମିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ହେଉଛି ଓଡ଼ିଶା କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ଭାଷା ଆଇନରୁ ଅପସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ଖଞ୍ଜା ହୋଇଥିବା ଧାରା ୪ ଓ ଧାରା ୪କ ବିଲୋପ କରି ଓଡ଼ିଶାର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ପ୍ରଚାଳନ ବାଧ୍ୟତାମୂଳକ କରିବା ଓ ଯେ ତାହାର ଉଲ୍ଲଂଘନ କରିବ ତାକୁ ରାଷ୍ଟ୍ରଦ୍ରୋହ ଦୋଷ ହେତୁ ଦଣ୍ଡିତ କରିବା । ଏହି ଦାବି ଉପରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଗତ ୫ ବର୍ଷରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵ ସମୟ ଧରି ଚାଲିଛି ଓ ସୁପାରି ଦେଇ ତାକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ଅପୋଦ୍ୟମ ଆପଣ କରିଥିଲେ ତାହା ବ୍ୟର୍ଥ ହୋଇଛି । ଅଥଚ, ଏହିପରି ଏକ ଅର୍ଥ-ପୁରସ୍କାର ଘୋଷଣା କରି ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ତାର ଭାଷା ସଙ୍କଟରୁ ଅନ୍ୟମନସ୍କ କରିବା ପାଇଁ ଆପଣ ‘ମନୋଜ ଦାସ ପୁରସ୍କାର’ ଆଳରେ ଉଦ୍ୟମ କରିଛନ୍ତି।
ଆମେ ଯେଉଁମାନେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଚଳାଇଛୁ, ଏହାର ଘୋର ବିରୋଧ କରୁଛୁ ଓ ଆପଣଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରୁଛୁ ଏପରି ଅବିମୃଷ୍ୟକାରୀ ଅର୍ଥ-ପୁରସ୍କାର ଯୋଜନା ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରି, ଓଡ଼ିଶା କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ଭାଷା ଆଇନରେ ଅପସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ଖଞ୍ଜା ହୋଇଥିବା ଧାରା ୪ ଓ ଧାରା ୪କ ବିଲୋପ କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଓଡ଼ିଶାର ପରିଚାଳନା ସୁନିଶ୍ଚିତ କରନ୍ତୁ । କାର୍ଯ୍ୟାଳୟର ଭାଷା ନ ହୋଇ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଭୟଙ୍କର ବିପତ୍ତିରେ ପଡ଼ିଥିବା ବେଳେ, ଓଡ଼ିଆ ଲେଖକମାନଙ୍କୁ ଅର୍ଥଲୋଭ ଦେଖାଇ ସେମାନେ ଓଡ଼ିଆ ପରିବର୍ତ୍ତେ ଇଂରାଜୀରେ ଲେଖିବାକୁ ଆପଣ ଯେଉଁ ଥୋପ ପକାଇଛନ୍ତି ତାହାକୁ ଆମ୍ଭେ ନିନ୍ଦା କରୁଛୁ ଓ ତହିଁର ବିଲୋପନ ଦାବି କରୁଛୁ । ଇତି ।
ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ,
ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ, ଓଡ଼ିଶା
୫.୫.୨୦୨୧
ଦି ନିଉଜ୍ ସିଣ୍ଡିକେଟ୍
ଯେହେତୁ ଓଡ଼ିଆଭାଷାକୁ କେନ୍ଦ୍ରକରି ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟି ଆନ୍ଦୋଳନ ହୋଇଥିଲା, ସେହେତୁ ସେହି ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ବି କେହି କେହି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ବୋଲି ମନେ କରନ୍ତି । ଯଦିଓ, “ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ” ନାମକ ଏକ ବିଶେଷ ନାମଧ୍ୟେୟ ଆନ୍ଦୋଳନ ଆଗରୁ କେବେ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇନଥିଲା ।
ସ୍ଵାଧୀନତା ପୂର୍ବରୁ ଓଡ଼ିଶା ରାଜ୍ୟ ଗଠନ ପାଇଁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଭିତ୍ତି କରି ମଧୁବାବୁ ଯେଉଁ ବୌଦ୍ଧିକ ଅଭିଯାନ/ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ତାହାର ନାମ ଥିଲା ଉତ୍କଳ ସମ୍ମିଳନୀ । ସ୍ଵାଧୀନତା ପରେ ଓଡ଼ିଶାରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ପ୍ରଶାସନିକ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶା କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ଭାଷା ଆଇନ ତିଆରି ପାଇଁ ଦାବି କରିଥିଲେ ସମ୍ବଲପୁରରେ ପଣ୍ଡିତ ଲକ୍ଷ୍ମୀନାରାୟଣ ମିଶ୍ର । କିନ୍ତୁ ନିଜ ଦାବି ସପକ୍ଷରେ ସେ କୌଣସି ଆନ୍ଦୋଳନ ଚଲାଇନଥିଲେ । ହରେକୃଷ୍ଣ ମହତାବଙ୍କ ସରକାର ତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପ୍ରସ୍ତାବ ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରିନେବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିଥିଲା । ମହତାବଙ୍କ ପରେ, ସ୍ଵାଧୀନତା ପରବର୍ତ୍ତୀ ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରଥମ ବିଧାନସଭାରେ ପ୍ରଥମ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବକୃଷ୍ଣ ଚୌଧୁରୀ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ଭାଷା ଆଇନ (The Orissa Official Language Act, 1954) ଉପସ୍ଥାପିତ, ପାରିତ ଓ ପ୍ରବର୍ତ୍ତିତ କରିଥିଲେ । ତାହା କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ନ ହୋଇ ପଡ଼ି ରହିଥିବା ବେଳେ ୨୦୦୯ରେ ସାମ୍ବାଦିକ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ପ୍ରବର୍ତ୍ତକ ପୁସ୍ତକ ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟିରେ ଗଣମାଧ୍ୟମ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଓଡ଼ିଶାର ପରିଚାଳନା କିପରି ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟିର ଏକମାତ୍ର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିଲା, ତାହା ଦର୍ଶାଇ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଠାରୁ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯେପରି ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ପଣ୍ଡ କରାହୋଇଆସିଛି ତା ଉପରେ ପ୍ରଥମ ସମ୍ବାଦିକୀୟ ଓ ସାରସ୍ଵତ କ୍ଷୋଭ ପ୍ରକଟ କଲେ, ଯାହା କେତେକଙ୍କ ଭିତରେ ଭାଷା ଆଇନର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀତା ପାଇଁ ଚିନ୍ତା ଉଦ୍ରେକ କଲା ।
ଅଦାଲତରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ଟିଟିଲାଗଡ଼ର ଓକିଲ ଗଜାନନ ମିଶ୍ର ଅଦାଲତୀୟ ସଂଘର୍ଷ ଆରମ୍ଭ କଲେ ଓ ଟିଟିଲାଗଡ଼ର ତଳ ଅଦାଲତରେ ଓଡ଼ିଆରେ ମକଦ୍ଦମା ପରିଚାଳନା ସପକ୍ଷରେ ଓଡ଼ିଶା ହାଇ କୋର୍ଟରୁ ଆଦେଶ ବି ପାଇଲେ । ମାତ୍ର ସାରା ଓଡ଼ିଶାରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଅଦାଲତ କାମ ହେବା ଦାବିରେ ସେ ରାଜଧାନୀରେ ଆମରଣ ଅନଶନ କରିବାକୁ ନୋଟିସ ଦେଲେ । ତାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବାକୁ ୨୦୧୫ରେ ଗଢା ହୋଇଥିଲା ଏକ ସଂଗଠନ ଯାହାର ନାମ ଥିଲା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ସଂଗ୍ରାମ ସମିତି । ତତ୍କାଳୀନ ସାଂସଦ ବୈଷ୍ଣବ ଚରଣ ପରିଡ଼ା ଗଜାନନବାବୁଙ୍କ ଅଦାଲତୀୟ ଉପଲବ୍ଧିକୁ ପରାଗଗ୍ରସ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଭାଷା ଆଇନର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀତା ଡୁହା ତୋଳି ଗଢିଥିଲେ ଏକ ବୈଠକୀ ମଞ୍ଚ , ଯାହାର ନାମ ଥିଲା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ସୁରକ୍ଷା ଅଭିଯାନ ।
ସୁତରାଂ, ଶ୍ରୀ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ ଭାଷା ଆଇନର ସଶକ୍ତିକରଣ ପାଇଁ ଦେଇଥିବା ଚିଠା ବିଧାନର ପରିଗ୍ରହଣ ପାଇଁ ଯେଉଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଛି, ତାହା ଭାଷା ସଂଗ୍ରାମ ସମିତି ଓ ଭାଷା ସୁରକ୍ଷା ଅଭିଯାନ ଉଭୟଠାରୁ ଭିନ୍ନ । ଏହାର ଆନୁଷ୍ଠାନିକ ନାମ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ, ଓଡ଼ିଶା , ଯାହାର ପ୍ରୟୋଗାତ୍ମକ ମାଧ୍ୟମ ହେଉଛି ନିରବ କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ, ଯାହା ତାଙ୍କ ନିଜସ୍ଵ ଓ ପୂର୍ବ ପରୀକ୍ଷିତ ବୌଦ୍ଧିକ କୌଶଳ ଉପରେ ଆଧାରିତ ଓ ମୂଳ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉଛି ଓଡ଼ିଆରେ ଓଡ଼ିଶାର ସାମଗ୍ରିକ ପରିଚାଳନା । ଏହି ଦୃଷ୍ଟିରୁ,ଏହି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ନାମ, ଆଧାର ଓ ଲକ୍ଷ୍ୟ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ସଂଗଠନମାନଙ୍କଠାରୁ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଭିନ୍ନ ।
ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ଯେ, ଆଜିର ସରକାର ଚକ୍ରାନ୍ତ କରି ଭାଷାକୁ ଭିତ୍ତି କରି ହୋଇଥିବା ସମସ୍ତ ଆନ୍ଦୋଳନ/ଅଭିଯାନର ଆବେଦନକୁ ବ୍ୟର୍ଥ କରିଥିବାବେଳେ, ଭାଷାକୁ ଭିତ୍ତି କରି ପୂର୍ବରୁ ହୋଇଥିବା ସମସ୍ତ ଆନ୍ଦୋଳନର ସାମଗ୍ରିକ ଦୁର୍ବଳତାକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରି ସେ ସବୁ ଦୁର୍ବଳତା ପରିହାର ପୂର୍ବକ ଭାଷା ଆଇନର ସଶକ୍ତିକରଣ ପାଇଁ ତହିଁର ଉପଯୁକ୍ତ ସଂଶୋଧନ ଓ ତାହାକୁ ଆଗକୁ ନେବା ସକାଶେ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରବର୍ତ୍ତନର ପ୍ରସ୍ତାବ ଓ ଚିଠା ପ୍ରଦାନ କରି ତାହାକୁ ବିଧିକୃତ କରିବା ପାଇଁ ଶ୍ରୀ ପଟ୍ଟନାୟକ ଯେଉଁ ଆନ୍ଦୋଳନ ଭିଆଇଲେ ୨୦୧୬ ଏପ୍ରିଲ ପହିଲାରେ ଓ ଯାହା ସେ ମାସ ୧୩ ତାରିଖରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ନିରବ କଳା ପତାକା ଅଭିଯାନ ଦ୍ଵାରା ଆଗେଇଲା , ତାହାକୁ ଭାଙ୍ଗି ଦେବା ପାଇଁ ସରକାର ବହୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସଫଳ ହୋଇନାହାନ୍ତି ।
ନିରବ କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ପରି ଏକ ଅଭିନବ ରଣକୌଶଳ ହେତୁ ଏହା ଏତେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଯେ, ଏହାକୁ ବ୍ୟର୍ଥ କରାଇବା ସରକାରଙ୍କ ପକ୍ଷେ ଅସମ୍ଭବ । କୌଣସି ଆଇନ ଉଲ୍ଲଂଘନ ନକରି ଆଇନ ନ ମାନୁଥିବା ଏକ କ୍ଷମତାମଦମତ୍ତ ସରକାରକୁ କିପରି ଆଇନ ମାନିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରାଯାଇପାରେ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ ହେଉଛି ତହିଁର ଯୁଗାନ୍ତକାରୀ ପରୀକ୍ଷଣ ।
ବହୁ ନୀତିନିଷ୍ଠ ଭାଷାପ୍ରାଣ ଓଡ଼ିଆ, ବିଶେଷତଃ ଶିକ୍ଷିତ ଯୁବ ସଂପ୍ରଦାୟ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସରକାର ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଚଳାଇଥିବା ଅନୁଭବ କରି ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ନିଜ ଆନ୍ଦୋଳନ ଭାବେ ଆପଣାଇ ନେଇଛନ୍ତି ଓ ନିଜ ନିଜ ସ୍ତରରେ ଏହାକୁ ଆଗେଇ ନେଉଛନ୍ତି । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ତାର ଯେଉଁ ନୂଆ ସନ୍ତକ (logo ) ବ୍ୟବହାର କରୁଛି, ତାହା ତିଆରିକରିଛନ୍ତି ଚାର୍ଟର୍ଡ ଆକାଉଣ୍ଟାଣ୍ଟ ରଞ୍ଜନ କୁମାର ସାହୁ, ଯହିଁରେ ଖୋଦିତ ହୋଇଛି ତାଙ୍କ ଲିଖିତ ଆବାହନୀ:
“ଦୂରୀଭୂତ ହେବ ଭାଷା ମାଆ ପାଇଁ ଅନ୍ଧକାରର ରାତି , ଉଠରେ ଉଠ ସୂର୍ଯ୍ୟ ପରି ଉଠ ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ॥”
ଫେସବୁକ୍ ଅନ୍ତର୍ଗତ “ଭାଷା ମା ପାଇଁ ପଦେ” ପୃଷ୍ଠାରୁ ସିଧା ପ୍ରସାରଣକ୍ରମେ ଅଭିଭାଷଣ ଦେଇ ଯେଉଁ ସୁବିଦିତ ଓଡ଼ିଆ ବିଜ୍ଞବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତି ସମର୍ଥନ ଜ୍ଞାପନ କରିଛନ୍ତି , ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅଛନ୍ତି
ଶିକ୍ଷାବିତ୍ ମହେନ୍ଦ୍ର ତ୍ରିପାଠୀ, ଗବେଷକ ସୌଭାଗ୍ୟ ରାଉତ, ପ୍ରଫେସର କମଳା ପ୍ରସାଦ ମହାପାତ୍ର, କବି ଉମାକାନ୍ତ ରାଉତ, ବିଦ୍ଵାନ ରାଜନେତା ପ୍ରସାଦ ହରିଚନ୍ଦନ, ସାହିତ୍ୟିକ ଡଃ ଗୋବିନ୍ଦ ଭୂୟାଁ , ମନସ୍ତାତ୍ତ୍ଵିକ ଭାଷାତତ୍ତ୍ଵବିତ୍ ପ୍ରଫେସର ଅଜିତ କୁମାର ମହାନ୍ତି , ବିଶିଷ୍ଟ ବ୍ୟାଙ୍କର ନିର୍ମଳ କୁମାର ବେହେରା, କ୍ରାନ୍ତିକାରୀ ଲେଖକ ଓ କଥକ ବୈଷ୍ଣବ ଚରଣ ମହାନ୍ତି, ଭାରତ ବିଖ୍ୟାତ ଭାଷାତତ୍ତ୍ଵବିତ୍ ପ୍ରଫେସର ପଞ୍ଚାନନ ମହାନ୍ତି, କୃଷି ଅର୍ଥନୀତିର ସୁବିଦିତ ବ୍ୟାଖ୍ୟାକାର ନଟବର ଖୁଣ୍ଟିଆ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନର ପୂର୍ବତନ ନିର୍ଦ୍ଦେଶିକା ଡଃ ତମସାରାଣୀ ଦାସ ମହାପାତ୍ର , ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଭାଷାତତ୍ତ୍ଵବିତ୍ ପ୍ରଫେସର ବିବୁଧେନ୍ଦ୍ର ନାରାୟଣ ପଟ୍ଟନାୟକ, ଅଧ୍ୟାପକ ଅଶୋକ ମହାରଣା, ଭାଷାତତ୍ତ୍ଵବିତ୍ ପ୍ରଫେସର ଅରବିନ୍ଦ ଦାସ, ଶିକ୍ଷକସଙ୍ଗଠନମାନଙ୍କ ବିଶ୍ଵ ମହାସଂଘର ସଭାପତି ପ୍ରଫେସର ଅମିୟ କୁମାର ମହାନ୍ତି, ବିଶିଷ୍ଟ ସାମ୍ବାଦିକ ଓ ସାହିତ୍ୟ ସମାଲୋଚକ ଡଃ ଅସିତ ମହାନ୍ତି, ବିଶିଷ୍ଟ ସମ୍ୟବାଦୀ ବୁଦ୍ଧିଜୀବୀ ପଦୀପ୍ତ ନାୟକ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନର ପ୍ରାକ୍ତନ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଡଃ ହରିହର କାନୁନଗୋ, ଜନବାଦୀ ସାମ୍ବାଦିକ ସତୀଶ ମିଶ୍ର, ମଧୁ ଜନତା ଦଳର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ପ୍ରାଧ୍ୟାପକ ମନୋରଞ୍ଜନ ଦାସ, ବରିଷ୍ଠ ସାମ୍ବାଦିକ ଡଃ ଅରୂପ କୁମାର ଜେନା, ଉତ୍କଳମଣି ସମ୍ବାଦପତ୍ର କର୍ମଚାରୀ ସଂଗଠନର ସଭାପତି ତଥା ବିଶିଷ୍ଟ ସାମ୍ବାଦିକ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ନାୟକ, ସୁବିଦିତ ଚିକିତ୍ସକ ତଥା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଜାତୀୟତାର ଚଳନ୍ତି ବିଗ୍ରହ ଡାକ୍ତର ଦେବାଶିଷ ଜ୍ୟେଷ୍ଠୀ , ଭାରତର ପ୍ରଥମ ଶ୍ରମିକ ସଂଗଠନ ଏ.ଆଇ.ଟି.ଯୁ.ସି.ର ଜାତୀୟ ସମ୍ପାଦକ ରାମକୃଷ୍ଣ ପଣ୍ଡା, ପରିବେଶସୁରକ୍ଷା କ୍ଷେତ୍ରରେ ବିଶ୍ଵବିଦିତ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ସାମନ୍ତରା, ବାମପନ୍ଥୀ ଯୁବନେତା ଅବକାଶ ସାହୁ, ବିଜେପିର ବରିଷ୍ଠନେତା ସଜ୍ଜନ ଶର୍ମା, ଅଧିବକ୍ତା ସୁବାସ ମହାପାତ୍ର, ରାଜନୀତି ବିଜ୍ଞାନୀ ନେତାଜୀ ଅଭିନନ୍ଦନ ପ୍ରମୁଖ ।
ଏହି ଅନନ୍ୟ ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ସୁପାରି ଆତତାୟୀ ନିଯୁକ୍ତ କରିଥିବା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନିଜର ଅଯଥା ଜିଦ ପରିହାର କରି ୨୦୧୫ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୩ ତାରିଖରେ ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟିର ସଦସ୍ୟ ଥିବା ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ ଯେଉଁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଓ ପ୍ରସ୍ତାବିତ ବିଧାନର ଚିଠା ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ, ଯାହାର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀତା ପାଇଁ ଏ ଆନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଛି , ତାହାକୁ ପୂର୍ଣ୍ଣତଃ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଜନନୀର ନିଜ ରାଜ୍ୟରେ ତାର ରାଜୁତି ଆରମ୍ଭ ହେଉ । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଯଥାର୍ଥତଃ କହୁଛି:
“ଆମ ଭାଷାରେ ଆମ ରାଜ୍ୟ, ଆନ କାହିଁରେ ନାହିଁ କାର୍ଯ୍ୟ ॥”
ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
ପିପିଲି ଉପନିର୍ବାଚନରେ ଆଶ୍ରିତ ପଟ୍ଟନାୟକ ଭାଷାପ୍ରାଣ ସଚେତନ ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କ ସମର୍ଥନ ପାଇବା ଆବଶ୍ୟକ । ତଦ୍ଦ୍ଵାରା ଆମ ଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ଚକ୍ରାନ୍ତ ଚଳାଇଥିବା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଯେଉଁ ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରିବେ ତାହା ହୁଏତ ତାଙ୍କୁ ସୁଧାରିଦେଇପାରେ ।
ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଜାଣନ୍ତିନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ସେ ଦାୟୀ ନୁହନ୍ତି । ତାଙ୍କ ବାପା ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ସେଥିପାଇଁ ଦାୟୀ । କାରଣ, ବିଜୁବାବୁ ଜାଣିଥିଲେ ଯେ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ଜଣେ ଅଣଓଡ଼ିଆ, ଯେ କି ତାଙ୍କ ପିଲାଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଶିଖାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ । ସୁତରାଂ ସେ ନିଜେ ଏହି ଦାୟିତ୍ଵ ନେବା ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା । ନେଲେ ନାହିଁ । କାରଣ ସେ ନିଜେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଘୃଣା କରୁଥିଲେ । ଓଡ଼ିଆ ପରି ଭାଷା ପ୍ରଚଳିତ ଥିବା ଭାରତକୁ ଗୋଟେ ଦେଶ ବୋଲି ମାନିବାକୁ ସେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନଥିଲେ (“This (India) is not a country at all” – ବିଧାନସଭା ବିତର୍କ ୧୯୮୫, ପୃଷ୍ଠା ୧୦୮) । ଇଂରାଜୀ ଭାଷାକୁ କବର ତଳୁ ଉଠାଇ ଆଣି ସେ ଆମ ଉପରେ ଲଦିଦେବାକୁ ଯେଉଁ ଅବୈଧ ସଂଶୋଧନ ଘଟାଇଲେ ୧୯୬୩ରେ , ସେତେବେଳେ ସେ ଅତି ଔଦ୍ଧତ୍ୟପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ନିଜ ବୁନିଆଦିର ପରିଚୟ ଦେଇ କହିଥିଲେ, ଓଡ଼ିଆ ନୁହେଁ, ଇଂରେଜ ହିଁ ତାଙ୍କ ବୁନିଆଦି ; ଇଂରେଜ ଲୋକଙ୍କ ସଂସ୍କୃତି ହିଁ ତାଙ୍କ ସଂସ୍କୃତି, ଇଂରାଜୀ ହିଁ ତାଙ୍କ ଭାଷା । ରାଜନୈତିକ ଅକଳରେ ପଡି ସେ ଓଡ଼ିଆ କଥା କହୁଛନ୍ତି ବୋଲି କହିଥିଲେ (ବିଧାନସଭା ବିବରଣୀ, ୩୦.୯.୧୯୬୩) । ଯେଉଁ ବିଧାନସଭା ସଦସ୍ୟ ଇଂରାଜୀ ଜାଣନ୍ତିନାହିଁ, ସେମାନଙ୍କୁ ବିଜୁବାବୁ ଘୃଣା କରୁଥିଲେ ; ଏପରିକି ବିଧାନସଭାକୁ ସେମାନେ ନ ଆସିବା ଆବଶ୍ୟକ ବୋଲି କହିଥିଲେ (“Every member should know English before coming to this House” – ବିଧାନସଭା ବିବରଣୀ, ୨୩.୮.୧୯୬୧) । ସେ କହିଥିଲେ, ଆମକୁ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାର ପ୍ରବଳ କରିବାକୁ ହେବ । ଏହାକୁ ଅଧିକତର ଭଲ ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ହେବ, ଅଧିକ ଦୃଢ ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ହେବ, ସବୁକାମରେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ହେବ, ଠିକ୍ ଯେମିତି ଆମ ପୂର୍ବତନ ପ୍ରଭୁ (ଇଂରେଜ ଶାସକ)ମାନେ କରୁଥିଲେ (“We must use it in a better way, in a stronger way and in a fuller way as our erstwhile masters did“- ବିଧାନସଭାରେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ, ୩୦.୯.୧୯୬୩) । ଏହିପରି ଜଣେ ଓଡ଼ିଆଭାଷାବିଦ୍ଵେଷୀ ପାଜି ଲୋକ ଥିଲେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ।
ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ତାଙ୍କଠାରୁ ବି ବଳି ଯାଇଛନ୍ତି । ସେ ଆମ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାରିକ ମୂଲ୍ୟ କେବଳ ଧ୍ଵଂସ କରିଦେଇଛନ୍ତି ନୁହେଁ, ନିଜ ମନ୍ତ୍ରୀମାନଙ୍କୁ ଓ ସହକର୍ମୀମାନଙ୍କୁ ବି ତାଙ୍କ ସହ ଇଂରାଜୀରେ କଥା ହେବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ଏହି ଲଜ୍ଜାଜନକ ସ୍ଥିତି ମୋ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷ ନଜରକୁ ଆସିଥିଲା ସେହିଦିନ, ଯେଉଁ ଦିନ ସେ ମୋତେ ଆଲୋଚନା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ସଚିବାଳୟ ପ୍ରକୋଷ୍ଠକୁ ଡାକିଥିଲେ । “କୁହନ୍ତୁ” ବୋଲି ଓଡ଼ିଆରେ କହିଲେ । ତେଣୁ ମୋର ଯାହା କହିବା କଥା ମୁଁ ଓଡ଼ିଆରେ କହିଥିଲି । ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିବା ତତ୍କାଳୀନ ମନ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ସାମଲ, ତତ୍କାଳୀନ ରାଜ୍ୟସଭା ସଭ୍ୟ ପ୍ରତାପ କେଶରୀ ଦେବ ଓ ପୂର୍ବତନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଦେବୀ ପ୍ରସାଦ ମିଶ୍ର ମୁଁ କହୁଥିବା କଥାକୁ ଇଂରାଜୀରେ ଅନୁବାଦ କରି ତାଙ୍କୁ କହୁଥିଲେ ।
ଅତଏବ, ନବୀନବାବୁ ତାଙ୍କ ସହକର୍ମୀମାନଙ୍କୁ ଇଂରେଜୀରେ କଥା କହିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି କେବଳ ନୁହେଁ, ମୋ ପରାମର୍ଶ (http://odia.odisha.gov.in/niyama-bali.html ) ମୁତାବକ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ଭାଷା ଆଇନରେ ଧାରା – ୫ ଅନ୍ତଃ ସ୍ଥାପିତ କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ଆମ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ପଣ୍ଡ କରିଦେବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଆଇନଟିକୁ ଅଚଳ କରିଦେବା ପାଇଁ ଜାଲିଆତି ପ୍ରୟୋଗ କରି ତହିଁରେ ଧାରା ୪ ଓ ଧାରା ୪କ ଖଞ୍ଜିଛନ୍ତି । ସେହି ଜାଲିଆତି ଧରାପଡି ତା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ କାଳେ ତୀବ୍ର ହେବ, ଏହି ଭୟରେ ମୋର ଦୁଇଜଣ ସହକର୍ମୀ, ଯେଉଁମାନଙ୍କ ଚାଟୁକାରୀତାରେ ବିଭ୍ରାନ୍ତ ହୋଇ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ଆବାହକ ଓ ସଭାପତି ପଦ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲି, ସେମାନଙ୍କ ଅର୍ଥଲୋଭର ଉପଯୋଗ କରି, ଭାଷା ଆଇନ ନିର୍ଭୁଲ ହୋଇଯାଇଛି ବୋଲି ପ୍ରଚାର ବି କରାଇଛନ୍ତି ।
ଆମ ଭାଷା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏହି ବିପଜ୍ଜନକ ଚକ୍ରାନ୍ତ ପ୍ରତି ଜନରୋଷ ପ୍ରକାଶ ପାଇବା ଆବଶ୍ୟକ । ତେବେ ହୁଏତ କିଛି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆସିପାରେ ।
ଏଥିପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ପିପିଲିରେ ଭାଷାପ୍ରେମୀ ସଚେତନ ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କର ନବୀନବାବୁଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥୀ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମତଦାନ ।
ସେଠାରେ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦିତା ଚାଲିଛି । ସେମାନେ ହେଲେ ବିଜେଡି ପ୍ରାର୍ଥୀ ରୁଦ୍ରପ୍ରତାପ ମହାରଥୀ ଓ ବିଜେପି ପ୍ରାର୍ଥୀ ଆଶ୍ରିତ ପଟ୍ଟନାୟକ । କଂଗ୍ରେସ ଦଳର ଜିତିବା ସମ୍ଭାବନା ଆଦୌ ନଥିବାରୁ ସେହି ଦଳ ସେଠାରେ କୌଣସି ପ୍ରାର୍ଥୀ ନଦେଇ ଆଶ୍ରିତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ନିଜ ନିଦା ସମର୍ଥକମାନଙ୍କୁ ସଞ୍ଚାଳିତ କରୁ ବୋଲି ମୁଁ ଏକ ଖୋଲା ନିବେଦନ କରିଥିଲି । ମାତ୍ର କଂଗ୍ରେସ ଦଳ ସତ୍ତାହୀନ ହୋଇଯାଇନାହିଁ ବୋଲି ଲୋକଙ୍କୁ ଧାରଣା ଦେବାକୁ ଶେଷ ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଜଣେ ଧନୀ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ପ୍ରାର୍ଥୀ ରୂପେ ଠିଆ କରାଇଛି ।
ପିପିଲିର ବାସ୍ତବ ସ୍ଥିତି ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲା ପରେ ମୋର ହୃଦ୍ବୋଧ ହୋଇଛି କି, କଂଗ୍ରେସ ପ୍ରାର୍ଥୀ ଅର୍ଥ ବଳରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ଠାରୁ ଆଗୁଆ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ମନମୋହନ ସିଂହ କଂଗ୍ରେସର ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଥାଇ ଭାରତକୁ ଯେପରି ଆମେରିକାର ବ୍ୟବସାୟୀମାନଙ୍କ ପାଖରେ ବିକି ଦେଇଥିଲେ ଓ ପୁଞ୍ଜିବାଦର ଉତ୍କଟ ଅରାଜକତା କବଳରେ ଭାରତର ସାଧାରଣ ଲୋକର ସର୍ବନାଶ ଘଟାଇଥିଲେ, ତାହା ଲୋକେ ଏଯାଏଁ ଭୁଲିନାହାନ୍ତି ଓ ସେଥିପାଇଁ ପୁଞ୍ଜି ବଳରେ ବଳବାନ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ କଂଗ୍ରେସ ପ୍ରାର୍ଥୀ ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ସମର୍ଥନ ପାଇବାକୁ ସମର୍ଥ ହେବେନାହିଁ । ପ୍ରତିଦ୍ୱନ୍ଦିତା ହେବ ରୁଦ୍ର ପ୍ରତାପ ମହାରଥୀ ଓ ଆଶ୍ରିତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଭିତରେ । ତେଣୁ, ଆମ ଭାଷା ଶତ୍ରୁ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ପ୍ରତି ସଚେତନ ଓଡ଼ିଆମାନେ ଯଦି ନିଜ ନିଜ ଭାଷାପ୍ରେମୀ ରୋଷ ପ୍ରକଟ କରିବାକୁ ଚାହାନ୍ତି , ତେବେ ସେମାନଙ୍କ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ହେଉଛି ଆଶ୍ରିତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ନିଜ ନିଜର ମତଦାନ କରିବା । କାରଣ, ତଦ୍ଦ୍ଵାରା ସେମାନଙ୍କ ଭୋଟ ହୁଏତ ବ୍ୟର୍ଥ ନ ହୋଇପାରେ ।
ହାରିଯାଉଥିବା ପ୍ରାର୍ଥିମାନଙ୍କୁ ଭୋଟ ଦେଇ ନିଜ ଭୋଟ ବ୍ୟର୍ଥ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଆଶ୍ରିତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କୁ ଏତେ ଭୋଟ ଦିଆଯିବା ଉଚିତ ଯେ, ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଅନୁଭବ କରିବେ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଗଲେ କଣ ହୋଇପାରେ ।
ନେପଥ୍ୟ କୋଳାହଳକାରୀମାନେ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକତାବାଦ ଓ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାଶୀଳତା କଥା ଉଠାଉଛନ୍ତି; ଆହୁରି ଉଠାଇବେ ।
କୌଣସି ପ୍ରଗତିଶୀଳ ବ୍ୟକ୍ତି ତହିଁରେ ବିଭ୍ରାନ୍ତ ନ ହେବା ଉଚିତ । କାରଣ ବିଜେଡି ବା କଂଗ୍ରେସ କେହି ଯେ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକତାବାଦ ଓ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାଶୀଳତା ଦ୍ଵାରା ଆକ୍ରାନ୍ତ ନୁହନ୍ତି, ତା ନୁହେଁ । ଏମାନେ ଏକା ନାଉର ମଞ୍ଜି । ଯଥା :-
ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକତାବାଦ ଓ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାଶୀଳତାର ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରତିମୂର୍ତ୍ତି ହେଉଛନ୍ତି ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ , ଯାହାଙ୍କ ରାଜୁତି ଟାଟା ସାମ୍ରାଜ୍ୟକୁ ପ୍ରତିରୋଧ କରିଥିବା ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ କଳିଙ୍ଗ ନଗରରେ ନିରୀହ ଆଦିବାସୀମାନଙ୍କର ବିଭତ୍ସ ହତ୍ୟା ଘଟାଇଥିଲା ଓ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ସମର୍ଥନ ପ୍ରଦାନ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାରେ କେନ୍ଦ୍ରପଡାର ରଞ୍ଜନ କୁମାର ଦାସଙ୍କ ହତ୍ୟାକାଣ୍ଡ ଘଟାଇଛି । ଜଗନ୍ନାଥ ମନ୍ଦିର ହେଉ ବା ଲିଙ୍ଗରାଜ ମନ୍ଦିର ହେଉ ବା ସମଲେଇ – ଏଥିରେ ଧର୍ମନିରପେକ୍ଷ ରାଷ୍ଟ୍ରର ଯେଉଁ ପ୍ରଭୂତ ପାଣ୍ଠି ବ୍ୟୟ ହେଉଛି ତାହା କଣ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ରାଷ୍ଟ୍ରର ସମ୍ପ୍ରଦାୟିକ ବିନିଯୋଗ ନୁହେଁ? ତାଙ୍କୁ ଭୋଟ ଦେଲେ ତାହା ଯେ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକତାବାଦ ଓ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାଶୀଳତା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯିବ, ଏଥିରେ ସନ୍ଦେହ ରହିପାରେ କି ? ସେହିପରି ବି କଂଗ୍ରେସ । ଏହି ଦଳର ସର୍ବମନ୍ୟ ନେତା ହୋଇରହିଥିବା ମନମୋହନ ସିଂହଙ୍କ ମୁଣ୍ଡର ପଗଡି କଣ ବେସମ୍ପ୍ରଦାୟିକ? ଆମେରିକା ବେପାରୀଙ୍କୁ ଲାଭର ମହାସ୍ରୋତ (“bonanza for US firms” – Reuters August 25, 2007) ଯୋଗାଇଥିବା କଂଗ୍ରେସ ସରକାରକୁ ବାମପନ୍ଥୀମାନଙ୍କ ଅସହଯୋଗ ହେତୁ ସେମାନଙ୍କୁ “ବାମ ଭୂତାଣୁ” (left viruses) ବୋଲି ସେହି ଦଳର ପ୍ରଧାନମନ୍ତ୍ରୀ ଯାହା କହିଥିଲେ, ତାହା କଣ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାଶୀଳତା ନଥିଲା? ଅତଏବ କଂଗ୍ରେସ ଦଳ ସାମ୍ପ୍ରଦାୟିକତାବାଦ ଓ ପ୍ରତିକ୍ରିୟାଶୀଳତା ଦ୍ଵାରା ସମ ପରିମାଣରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ।
କେତେକ ନେପଥ୍ୟ କୋଳାହଳକାରୀ ଏପରି ବିଭ୍ରାନ୍ତିମୂଳକ ବାକ୍ ଚାତୁରୀ ଚଳାଇଛନ୍ତି, ସତେ ଯେମିତି କେବଳ ବିଜେପି ଏହି ଦୋଷରେ ଦୋଷୀ , ଆଉ ଏହି ଉଭୟ ଦଳ ସୁନାପୁଅ ! ମୋ ବିଚାରରେ ଏହି ନେପଥ୍ୟ କୋଳାହଳକାରୀମାନେ ଓଡ଼ିଆ ସ୍ଵାର୍ଥ ପଥରେ ସବୁଠୁ ବଡ଼ ଅନ୍ତରାୟ । ଏମାନଙ୍କ ବାକ୍ ଚାତୁରୀ ଭାଷାଦ୍ରୋହ ପାଇଁ ନବୀନ ବାବୁଙ୍କୁ ପାନେ ଦେବା ପାଇଁ ପିପିଲି ଦେଉଥିବା ସୁଯୋଗକୁ ହାତଛଡା କରାଇବାକୁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ।
ମୁଁ ଆଶାକରେ ନୀତିନିଷ୍ଠ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକାରୀମାନେ ଏହି ବିଭାବନାକୁ ଗୁରୁତ୍ଵ ସହ ବିଚାରକୁ ନେବେ ।
ଆଗାମୀ ସାଧାରଣ ନିର୍ବାଚନରେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ନିର୍ବାଚନର କେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରସଙ୍ଗ କରାଇବା ଆମ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ । ପୁନରୁକ୍ତି ନିଷ୍ପ୍ରୟୋଜନ ଯେ, ସିପିଆଇ ଓ ସିପିଏମ ସାଙ୍ଗକୁ ଆଶ୍ରିତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଦଳ ହିଁ ଗତ ନିର୍ବାଚନରେ ଆମ ଭାଷା ଅଧିକାର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାକୁ ନିଜ ନିଜ ଇସ୍ତାହାରରେ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇଥିଲେ । ଏହି ତିନିଦଳ ମଧ୍ୟରୁ କେବଳ ଆଶ୍ରିତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଦଳ ହିଁ ପିପିଲିରେ ନିର୍ବାଚନ ଲଢୁଛି । ସୁତରାଂ, ପିପିଲିର ସଚେତନ ଭୋଟ ଆଶ୍ରିତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କୁ ମିଳିବା ଉଚିତ ।
