ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
ଆସନ୍ତାକାଲିଠାରୁ କ୍ରମାଗତ ଭାବେ ଉପସ୍ଥାପିତ ହେବ ଏହି ପୁସ୍ତକର ପାଠ୍ୟ ମୋର ସମ୍ବାଦିକୀୟ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଭାବେ ଏହିଠାରେ। ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଜାଲିଆତି ପ୍ରୟୋଗ କରି ଭାଷା ଆଇନର ଅପସଂଶୋଧନ କରିଛନ୍ତି ।
ଏପରି ଜାଲିଆତି ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ଇତିହାସରେ କେଉଁଠି କେବେ ଘଟିନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହା ଜାଣିବାର ଅଧିକାର ସମସ୍ତ ଓଡ଼ିଆଙ୍କର ଅଛି ।
ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଚାହିଁଲେ ଏହାକୁ ସପ୍ରମାଣ ଖଣ୍ଡନ କରିପାରିବେ ଓ ସେ ଯାହା କହିବେ, ମୁଁ ତାହା ପ୍ରକାଶ ବି କରିବି ।
ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
ଓଡ଼ିଆରେ ଓଡ଼ିଶା ପରିଚାଳନା ପାଇଁ ୧୯୫୪ ଭାଷା ଆଇନ ପ୍ରବର୍ତ୍ତିତ ହେବାର ୧୮ ବର୍ଷ ପରେ ୬ ଜୁନ ୧୯୭୨ ତାରିଖରେ ଓଡ଼ିଶାର ଆଇନ ଶୃଙ୍ଖଳାର ଭାଷା ଓଡ଼ିଆ ହେଲା (ଓଡ଼ିଶା ଅଶଧାରଣ ରାଜପତ୍ର, ସଂଖ୍ୟା -୮୯୪)।
କିନ୍ତୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଏମିତି ରାଜୁତି ଚଳାଇଛନ୍ତି ଯେ, ପୋଲିସ ଏତଲା ପଞ୍ଜିକରଣ କରୁଛି ଇଂରାଜୀରେ ଅଥବା ହିନ୍ଦୀରେ ; ଓଡ଼ିଆରେ ନୁହେଁ । କାରଣ ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ଏତଲା ପଞ୍ଜିକରଣର ଯେଉଁ ମୁଦ୍ରିତ ଫର୍ମ ଥାନାମାନଙ୍କୁ ଯୋଗାଇଛନ୍ତି ତହିଁରେ ଓଡ଼ିଆ ନାହିଁ, କେବଳ ଇଂରାଜୀ/ହିନ୍ଦୀ ଅଛି । ତଳେ ଥିବା ଦସ୍ତାବିଜ ନିଠେଇ ଦେଖନ୍ତୁ ।
ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଜଗତରେ ମଫିଆ ମତାଣ ସପ୍ରମାଣ ଚିତ୍ର ମୁଁ ଦେଇଛି ‘ମିଛ କେବେ ସତ ହୁଏନା’ ଶୀର୍ଷକ ମୋର ପୁସ୍ତକରେ । ମୁଁ ଦର୍ଶାଇଛି ଯେ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ମାନ୍ୟତା ସପକ୍ଷରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ଯେଉଁ ଯୁକ୍ତି-ସନ୍ଦର୍ଭ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିଥିଲେ, ତାକୁ ଚୋରେଇନେଇ ଡ. ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓ ତାଙ୍କ ସହଯୋଗୀ ସୁବ୍ରତ କୁମାର ପୃଷ୍ଟି ନିଜ ନିଜକୁ ତାହାର ସ୍ରଷ୍ଟା ବୋଲି ଦେଖେଇ ନାନାବିଧ ଅବୈଧ ଆୟରେ ତାହାର ଉପଯୋଗ କରୁଛନ୍ତି ।
ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ଓଡ଼ିଆ ପାଇଁ ଉଭୟେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ସମ୍ମାନ ସକାଶେ ଆଶାୟୀ ଥିବା ବେଳେ, ସୁବ୍ରତ ହିଁ ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କ ମହର୍ଷି ବଦରାୟଣ ବ୍ୟାସ ସମ୍ମାନ ଅକ୍ତିଆର କରିଛନ୍ତି । ଏହି ସମ୍ମାନ ପାଇଁ ତାଙ୍କର ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଯୋଗ୍ୟତା ନଥିବା ବେଳେ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାରଙ୍କ ମାନବ ସମ୍ବଳ ବିକାଶ ବିଭାଗ ଓ ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କ ଦପ୍ତର ଭ୍ରଷ୍ଟତା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇ ତାଙ୍କୁ ଏହି ସମ୍ମାନ ଦିଆଇଥିବା ସୁସ୍ପଷ୍ଟ ।
ଓଡ଼ିଶାର ଦୁଇଜଣ ରାଜନେତା ଏହି କାମରେ ସୁବ୍ରତଙ୍କୁ ପୃଷ୍ଠପୋଷକତା ଦେଇଥିବା ସନ୍ଦେହ । ଜଣେ ହେଲେ ପୂର୍ବତନ ସାଂସଦ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଖୁଣ୍ଟିଆ ଯେ କି ସୁବ୍ରତ କରିଥିବା ସରକାରୀ ସନ୍ଦର୍ଭ ଚୋରିର ଉପଭୋକ୍ତା ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣକ ହେଲେ କେନ୍ଦ୍ରମନ୍ତ୍ରୀ ଧର୍ମେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରଧାନ , ଯାହାଙ୍କ ପ୍ରଭାବ ଉପରୋକ୍ତ ଦୁଇ ଦପ୍ତରକୁ ବାଟବଣା କରିଥିବା ଦିଲ୍ଲୀର ଏକ ବିଶ୍ଵସ୍ତ ସୂତ୍ରରୁ ଜଣା ପଡିଛି ।
ଏହି ସମ୍ମାନ ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟତାର ଯେଉଁ ମାନଦଣ୍ଡ ଧାର୍ଯ୍ୟ ହୋଇଛି ସେ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଏହି ସମ୍ମାନ ପାଇବାକୁ ସୁବ୍ରତ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଯୋଗ୍ୟ । ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଶ୍ଳୀଳତା ଅଭିଯୋଗରେ ଭୁବନେଶ୍ବରର ଏକ ଫୌଜଦାରୀ ମକଦ୍ଦମା ବିଚାରାଧୀନ ଅଛି । ଆଇନତଃ , ଏପରି କୌଣସି ମକଦ୍ଦମାରେ ବିଚାରାଧୀନ ଥିବା କୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଦତ୍ତ ଏହି ସମ୍ମାନ ପାଇପାରିବେ ନାହିଁ । ଅତଏବ ଏହା ହିଁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ, ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କୁ ମିଥ୍ୟା ତଥ୍ୟ ଦେଇ ବିଭ୍ରାନ୍ତ କରା ହୋଇଛି ।
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ମାନ୍ୟତା ପାଇଁ ସୁବ୍ରତଙ୍କର କୌଣସି ଅବଦାନ ନଥିବା ଓଡ଼ିଶା ସରକାରଙ୍କ ବିଶେଷଜ୍ଞ କମିଟି ପୂର୍ବରୁ ଘୋଷଣା କରିଛନ୍ତି । ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ ଯେ, ଏହି କମିଟିରେ ଜଣେ ବିଶେଷଜ୍ଞ ଥିଲେ ଅଧ୍ୟାପକ ପ୍ରସନ୍ନ କୁମାର ମହାନ୍ତି ଯାହାଙ୍କ ଅଧୀନରେ ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ମାନ୍ୟତା ପାଇଁ ଯୁକ୍ତି ସନ୍ଦର୍ଭ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥିଲା । ସେ ଏହି କମିଟିରେ ନିଜ ଅଭିଜ୍ଞତା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଯେଉଁ ବୟାନ ଦେଲେ, ତାହା ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଦେଲା ଯେ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଶାସ୍ତ୍ରୀୟତା ସମ୍ପର୍କରେ ସୁବ୍ରତଙ୍କର କୌଣସି ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ଗବେଷଣାତ୍ମକ ଅବଦାନ ନାହିଁ । ତେଣୁ, ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ପୁରସ୍କାର ପାଇବା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ନାମ ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କୁ ସୁପାରିଶ କରାଯାଇ ପାରିବନାହିଁ ବୋଲି ନିଷ୍ପତ୍ତି କରି ତାଙ୍କ ଦରଖାସ୍ତ ସରକାର ବରଖାସ୍ତ କରିଦେଇଥିଲେ । ଏହା ସୁବ୍ରତ ଜାଣନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଏକଥା ନିଶ୍ଚୟ ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କୁ ଲୁଚେଇ ରଖାଯାଇଛି । ଅତଏବ, ତାଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ସୁପାରିଶ ପତ୍ର ସୁନିଶ୍ଚିତ ଜାଲିଆତିପ୍ରସୂତ ।
ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ମାନ୍ୟତା ସପକ୍ଷରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ତିଆରି କରିଥିବା ଯୁକ୍ତି ସନ୍ଦର୍ଭ ଚୋରି କରି ଓଡ଼ିଶାରେ ହଟଚମଟ ସୃଷ୍ଟିକରିଥିବା ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓ ସୁବ୍ରତ କୁମାର ପୃଷ୍ଟିଙ୍କ ଭିତରେ ଏବେ ବାଡ଼ିଆପିଟା ଚାଲିଛି । ଓଡ଼ିଶା ସରକାରଙ୍କ ସାଧାରଣ ପ୍ରଶାସନ ବିଭାଗର ୨୧.୮.୨୦୧୯ ତାରିଖର ୨୩୫୭୧ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ରରୁ ପ୍ରକାଶ ଯେ, ଏମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସର୍ବସତ୍ତ୍ଵ ସଂରକ୍ଷିତ ସରକାରୀ ସନ୍ଦର୍ଭ ଚୋରି ଅଭିଯୋଗ ଉପରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟ ଓ ସଂସ୍କୃତି ବିଭାଗ ତଦନ୍ତ କରୁଛି । ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ରାଷ୍ଟ୍ରପତିଙ୍କୁ ଅବଗତ କରାଯାଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ କେନ୍ଦ୍ରମନ୍ତ୍ରୀ ଧର୍ମେନ୍ଦ୍ର ପ୍ରଧାନଙ୍କ ପ୍ରଭାବ ଟାଳି ପ୍ରଶାସନିକ କଳ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ଏ ତଥ୍ୟ ପହଞ୍ଚାଇ ପାରି ନାହିଁ ।
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଉତ୍କର୍ଷତା ଏହି ମାଫିଆ ମତାଣ ଦ୍ଵାରା ଯେପରି ନିଷ୍ପ୍ରଭ ହୋଇନଯାଏ ତାହା ଦେଖିବା ପ୍ରତି ଓଡ଼ିଆର ପ୍ରାଥମିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ।
ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
ପିପିଲିରେ ଆଗାମୀ ଉପନିର୍ବାଚନରେ ଭାଷାପ୍ରାଣ ଓଡ଼ିଆମାନେ ନବୀନ ବାବୁଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥୀ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏପରି ମତ ଦିଅନ୍ତୁ ଯାହା ବ୍ୟର୍ଥ ହେବନାହିଁ । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଏହି ଡାକରା ଦେଇଛି । ଏହା ଉପରଠାଉରିଆ ନୁହେଁ , ସୁଚିନ୍ତିତ । ସେଠାରେ ବିଜେପି ଭିନ୍ନ ଅନ୍ୟ ସବୁ ଦଳ ଦୁର୍ବଳ । ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ କାହାକୁ ବି ଭୋଟ ଦେଲେ, ତାହା ନବୀନ ବାବୁଙ୍କ ପ୍ରାର୍ଥୀ ସପକ୍ଷରେ ଯିବ । ତଦ୍ଦ୍ଵାରା ଆମ ଭାଷା ସ୍ଵାର୍ଥ ଅଧିକ ବ୍ୟାହତ ହେବ ।
ଏଥିରେ ଚମକି, ତୃତୀୟ ମହଲା ଆଉ କିଛି ନୂଆ ଲୋକଙ୍କୁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥି ବନାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି । ତାଙ୍କୁ ସୁପାରି ଦେଇ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭଙ୍ଗାଇବା କାମରେ ଲଗାଇଥିଲେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ , ଯାହା ମୁଁ ପ୍ରମାଣ କରିଛି । ତେଣୁ ଏହି ନବ୍ୟ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥିମାନେ ଆମ ଆନ୍ଦୋଳନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଲହଡି ଭାଙ୍ଗିବାରେ ଲାଗିଛନ୍ତି ସାମାଜିକ ଗଣମାଧ୍ୟମ ମଞ୍ଚରେ । ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥିଙ୍କ ପରି ହାଣ୍ଟୁରିବା ଓ ଅଶ୍ଳୀଳ ଶୈଳୀରେ ଶୋଧାବକା କରିବାରେ ବି ଏମାନେ ପାରଙ୍ଗମ । ଏହି ନବ୍ୟ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥିମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଏପରି କେତେକ ଅଛନ୍ତି, ଯେଉଁମାନଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ଆମ ପୂର୍ବପୁରୁଷେ କହିଯାଇଥିବା କଥା – ବାଞ୍ଝମାନଙ୍କ ପ୍ରସବ ବେଦନା ଅଧିକ !
ବର୍ତ୍ତମାନର ବାସ୍ତବତା
ବାସ୍ତବ କଥା ହେଲା, ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଆମ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାର ଖର୍ବ କରିବା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶା କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ଭାଷା ଆଇନର ଅପସଂଶୋଧନ କରିଛନ୍ତି, ଏହା କରିବା ପାଇଁ ବିଧାନସଭାରେ ଜାଲିଆତି ପ୍ରୟୋଗ କରିଛନ୍ତି । ଏହି ପ୍ରମାଦ ଅପସାରଣ ପାଇଁ ଆମେ ଆନ୍ଦୋଳନ କରୁଛୁ ଆମ ନିଜସ୍ଵ ରଣକୌଶଳ ପ୍ରୟୋଗ କରି । ଆମେ ଜାଣୁ ଯେ, ଏହା କେବଳ ବିଧାନସଭାରେ ହିଁ ହେବ । ଆଇନ ପ୍ରଣଯନ, ସଂଶୋଧନ, ଅପସଂଶୋଧନ, ଅପସଂଶୋଧନର ବିଲୋପନ – ଏ ସମସ୍ତ କାମ କେବଳ ବିଧାନସଭାରେ ହିଁ ହେବ । ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଅନୁଗତ ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯାଇ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ସ୍ଵାର୍ଥ ସୁରକ୍ଷା ସକାଶେ ସାହସ ବି କରିବନାହିଁ ।
ସୁତରାଂ, ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯିଏ ବି ରାଜନୈତିକ ଦୃଢ଼ତା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିପାରିବ, ସେ ହିଁ ବିଧାନସଭା ନିର୍ବାଚନରେ ଜୟଲାଭ କରିବା ଦରକାର ।
ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ତାଙ୍କୁ ହିଁ ସମର୍ଥନ କରିବ । କାରଣ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ପାଇଁ ଆମ ଭାଷାର ରାଜନୈତିକ ଶକ୍ତିବୃଦ୍ଧି ଆବଶ୍ୟକ, ଭାଷାଦ୍ରୋହୀଙ୍କ ଶକ୍ତିବୃଦ୍ଧି ନୁହେଁ ।
ଏହି କାରଣ ହେତୁ ପିପିଲିରେ ନବୀନ ବାବୁଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ନୀତିଗତ ଭାବେ ବିଜେପି ପ୍ରାର୍ଥୀଙ୍କ ବିଜଯ କାମନା କରେ ।
ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
ପୁନର୍ଜୀବିତ ‘ଶିଶୁଲେଖା’ ପତ୍ରିକା ଓଡ଼ିଶାର ଶିଶୁମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସରକାରୀ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ରର ନୂଆ ପ୍ରସ୍ଥ ପରି ଲାଗୁଛି ।
କରୋନା କାଳରେ କାୟିକତଃ ସ୍ଥଗିତ ଥିବା କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ଅନ୍ତର୍ଜାତିକ ମାତୃଭାଷା ଦିବସରୁ ପୁନଃ ଆରମ୍ଭ ହୋଇନଥିଲେ, ଅବୈଧ ଭାବେ ବନ୍ଦ ରହିଥିବା ‘ଶିଶୁଲେଖା’ ପୁଣି ଥରେ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇନଥାନ୍ତା ।
ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କୁ ଭୁଆଁ ବୁଲାଇବା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଆଭାଷାଦ୍ରୋହୀ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଏହି ନୂଆ ସାରସ୍ଵତ ନାଟକବାଜି ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି । ତା ନହେଲେ ପ୍ରଥମରୁ ଇଂରାଜୀ ଶିକ୍ଷା ଦେଇ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଶିକ୍ଷାକୁ ଗୁରୁତ୍ଵହୀନ କରିବାକୁ ଲାଗିପଡ଼ିଥିବା ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଏପରି ଆକସ୍ମିତ ଭାଷା ପତ୍ରିକା ପ୍ରକାଶନ ପାଇଁ ତତ୍ପରତା କାହିଁକି? କିନ୍ତୁ ଏଥିରେ ବି ତାଙ୍କ ଛଳନା ସାନ୍ଧିହୋଇରହିଛି ଯେମିତି କୃଷ୍ଣଙ୍କୁ ଦୁଧ ପିଆଇବାରେ ପୁତନାର ଛଳନା ସାନ୍ଧିହୋଇରହିଥିଲା । ସମ୍ପାଦକ ମଣ୍ଡଳୀ ତାର ପ୍ରମାଣ ।
ଦାଶ ବେହନୁରଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦେଲେ ଏହାର ସମ୍ପାଦକ ମଣ୍ଡଳୀରେ ଯେଉଁମାନେ ଅଛନ୍ତି ସେମାନେ କେହି ବି ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟିକ ନୁହନ୍ତି । ଯଦି ଦାଶ ବେନହୁର ପତ୍ରିକାଟିର ସମ୍ପାଦକ ହେବାକୁ ରାଜି ହେଲେ, ତେବେ ସେ ହିଁ ଏକମାତ୍ର ସମ୍ପାଦକ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା । ତା ହୋଇଥିଲେ ପତ୍ରିକାଟି ପ୍ରଶାସନିକ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କବଳରୁ ରକ୍ଷା ପାଇପାରିଥାନ୍ତା ଓ ଜଣେ କୃତବିଦ୍ୟ ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କ ସୁଯୋଗ୍ୟ ସମ୍ପାଦନାରେ ଓଡ଼ିଶାର ଶିଶୁ ସମାଜ ପାଇଁ ଶୁଭଂକର ହୋଇପାରିଥାନ୍ତା । କାହା ଉର୍ବର ମସ୍ତିଷ୍କରୁ ବାହାରିଲା ଯେ, ବିଷୁପଦ ସେଠୀ, ରଞ୍ଜନ କୁମାର ଦାସ ଓ ଭାଗ୍ୟଲିପି ମଲ୍ଲଙ୍କ ପରି ବିଭାଗୀୟ ମତ୍ତହସ୍ତୀମାନଙ୍କ ପାଶବିକ ଆବର୍ତ୍ତରେ ଦାଶ ବେନହୁରଙ୍କ ପରି ଜଣେ ପ୍ରକୃତ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟିକଙ୍କୁ ସମ୍ପାଦକ ଭାବେ ଆବଦ୍ଧ କରାଗଲେ ତାଙ୍କ ସୃଜନଶୀଳତା ଅଧିକ ବୃଦ୍ଧି ପାଇବ ଓ ତାଙ୍କ ସମ୍ପାଦକୀୟ ଦକ୍ଷତା ବୃଦ୍ଧିପାଇବ, ତାହା ଭାଷା ନାମରେ ନାଟକବାଜି ଚଳାଇଥିବା ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓଡ଼ିଶାବାସୀଙ୍କୁ କହିବା ଦରକାର; କାରଣ ଏ ପ୍ରସଙ୍ଗର କେନ୍ଦ୍ରରେ ଆମ ପିଲାମାନେ ।
ଶିଶୁମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଦାଶ ବେନହୁର ଲେଖିଥିବା ଲେଖାଗୁଡ଼ିକ ଯେଉଁ ଶୈଳୀରେ ଏବଂ ଯେଉଁ କିସମର ଶବ୍ଦରେ ସଜ୍ଜିତ, ତାକୁ ଆମ ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟର ମାନକ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଦେଇହୁଏ । ଓଡ଼ିଶାରେ ଅନେକ ଶିଶୁସାହିତ୍ୟିକ ଅଛନ୍ତି, ଯେଉଁମାନଙ୍କ ଲେଖାକୁ ଏହି ମାନକ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ଦେଇହେବ । ଦାଶ ବେନହୁର ଯଦି ସମ୍ପାଦକୀୟ ସ୍ଵାଧୀନତା ପାଇଥାନ୍ତେ , ଆମ ଶିଶୁମାନେ ଆଜି ଶିଶୁସାହିତ୍ୟର ସେହି ମାନକ ମର୍ଯ୍ୟାଦା ସମ୍ପନ୍ନ ଲେଖାଗୁଡ଼ିକ ପାଇଥାନ୍ତେ, ପଢିଥାନ୍ତେ ଓ ବୁଝିଥାନ୍ତେ । ମାତ୍ର ବିଭାଗୀୟ ପ୍ରମୁଖ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ତଥା ବିଭାଗୀୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ରଞ୍ଜନ କୁମାର ଦାସ ଓ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନର ନିର୍ଦ୍ଦେଶିକା ଭାବେ ପତ୍ରିକାଟିର ପ୍ରକୃତ ମାଲିକାଣୀ ଭାଗ୍ୟଲିପି ମଲ୍ଲ ମୁଖ୍ୟ ସମ୍ପାଦକ ଓ ସମ୍ପାଦନା ମଣ୍ଡଳୀ ସଦସ୍ୟ ଥାଇ ସେମାନଙ୍କ ନିଜ ନିଜ ଲେଖାରେ ଭରିଛନ୍ତି ପତ୍ରିକାଟିକୁ । ବିଚରା ଦାଶ ବେନହୁର କେଉଁଠୁ ସାହସ ପାଇଥାନ୍ତେ ମନା କରିବାକୁ?
ଏଥିରେ ପ୍ରକାଶିତ ଲେଖାଗୁଡ଼ିକ ଯେହେତୁ ଶିଶୁମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଶିଶୁସାହିତ୍ୟ ପଦବାଚ୍ୟ ହେବା ଅସମ୍ଭବ, ଏ ସରକାରୀ ମତ୍ତହସ୍ତୀମାନେ ଏଥିରେ ନିଜ ନିଜ ଲେଖା ସ୍ଥାପନର ଯଥାର୍ଥତା ଦର୍ଶାଇବାକୁ କହିଛନ୍ତି “ଆମର ମନ ‘ଶିଶୁଲେଖା’କୁ ଏକ ଶିଶୁ–କିଶୋର ପ୍ରିୟ ଖେଳଣା ପେଡ଼ିରେ ପରିଣତ କରିବା“ (ସମ୍ପାଦକୀୟ) । ଏପରି କରିବାକୁ ଏମାନଙ୍କୁ ଅଧିକାର ଦେଲା କିଏ? ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟ ଓ କିଶୋର ସାହିତ୍ୟ ଏକ କଥା ନୁହେଁ । ଯାହା ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟ ତାହା ଶିଶୁ ବୟସରେ ଥିବା ପିଲାଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସାହିତ୍ୟ ; ଯାହା କିଶୋର ସାହିତ୍ୟ ତାହା ଶିଶୁ ବୟସରେ ନଥିବା ନବ ଯୁବକ ଓ ନବ ଯୁବତୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସାହିତ୍ୟ । ଭିନ୍ନ ଭାବେ କହିଲେ, ଯାହା ଶିଶୁସାହିତ୍ୟ ନୁହେଁ, ତାହା ଅଶିଶୁସାହିତ୍ୟ । ଏ ତିନିକଡ଼ା ମତ୍ତହସ୍ତୀ ଏମିତି ବହପ ପାଇଛନ୍ତି ଯେ, ଲେଖିଛନ୍ତି ଶିଶୁଲେଖାକୁ ‘ଅଶିଶୁଲେଖା’ କରିବା “ଆମର ମନ” (ସମ୍ପାଦକୀୟର ଉପରୋଦ୍ଧୃତ୍ତ ଭାଷା) । ସରକାରୀ ଚାକିରିଆଙ୍କର ଏ “ମନ” କେଉଁଠୁ ଆସିଲା?
କମ୍ପୁଟର ପରଦା ଆଡ଼େ ଅନାଇଁ ତହିଁରେ ଇଂରାଜୀ ବା ହିନ୍ଦୀ ଅକ୍ଷରରେ ଲିଖିତ ବାକ୍ୟ ପଢି, ସେହି ପରଅଇଁଠା ଓଗାଳି ନିଜକୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାଭାଷୀ ବୋଲି ଦେଖାଉଥିବା ଛଳନାଜୀବୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଅନ୍ୟ କାହା ଦ୍ଵାରା ଲିଖିତ ଯେଉଁ “ବାର୍ତ୍ତା” ଏହି ପୁନଃ ପ୍ରକାଶନ ପାଇଁ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି, ତହିଁରେ ଏହି ପତ୍ରିକା କଣ ଓ କଣ ହେବ ତାହା ବି ନିର୍ଦ୍ଦେଶିତ ହୋଇଛି । ତହିଁରୁ ମୁଁ ଦୁଇଟି ବାକ୍ୟ ଉଦ୍ଧାର କରୁଛି : “ଶିଶୁଲେଖା’ ଶୈଶବର ବିକାଶ ପାଇଁ ଏକ ଅନନ୍ୟ ମାଧ୍ୟମ । ଏହା ଶୈଶବକୁ ଠିକ୍ ମାର୍ଗରେ ପରିଚାଳିତ ହେବା ପାଇଁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କରିବ , ହର୍ଷୋଲ୍ଲାସର ବାତାବରଣ ମଧ୍ୟରେ କୋମଳମତି ଶିଶୁଙ୍କ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଏକ ଆନନ୍ଦଦାଯକ ଅନୁଭୂତି ଆଣିଦେବ ।“ ଏହା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ । ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ସତ୍ତ୍ୱେ ଏହି ତିନିକଡ଼ି ସରକାରୀ କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଏହାକୁ “ଶିଶୁ-କିଶୋର ଖେଳଣା ପେଡ଼ି” ବନାଇବାକୁ ସାହସ କଲେ କିପରି? “ଆମର ମନ” ଆମେ ଏହା ହିଁ କରିବୁ , କହିଛନ୍ତି ଏହି ମତ୍ତହସ୍ତୀମାନେ ।
ଏହି ଆସ୍ଫାଳନ ପାଇଁ ନିଜକୁ ମୁଖ୍ୟ ସମ୍ପାଦକ ଭାବେ ଜାରିକରିଥିବା ବିଭାଗୀୟ ଶାସନ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠିଙ୍କୁ ବୈଷୟିକତଃ ଦାୟୀ କରାଯିବ ।
ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଇଏ ବାଳପ୍ରମାଣେ ଖାତିର ନା କରିବା ଲୋକ । କାରଣ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସେତେବେଳେ ମୋର ଏକ ନମ୍ବର ସହାୟକ ଥିବା ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ଯେଉଁ ସୁପାରି ପ୍ରଦାନର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଥିଲେ ଏହି ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠି ତହିଁରେ ଥିଲେ ତାଙ୍କ ମୁଖ୍ୟ ହତିଆର । ଓଡ଼ିଶା ରାଜକୋଷରୁ କୋଟିକରୁ ଅଧିକ ଟଙ୍କା ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନଙ୍କୁ ମିଳିବାର ପଥ ଏହି ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠି ହିଁ ଜାଲିଆତି ଦ୍ଵାରା ପରିଷ୍କାର କରିଥିଲେ । ପଦୋନ୍ନତି ପାଇ ଏ ଏବେ ଏଇଠି ପହଞ୍ଚିଛନ୍ତି ।
ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବାକୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଚକ୍ରାନ୍ତର ଗୁମର ଏହି ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠି ହିଁ ଖୋଲିଦେଇପାରିବେ । ତେଣୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଏଙ୍କୁ ଡରିବାର ଅଛି, ଏ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଡରିବାର କୌଣସି କାରଣ ନାହିଁ । ଏହି ହେତୁ, ଏ ସାହସ କରିପାରିଛନ୍ତି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ବାଳ ପ୍ରମାଣେ ଖାତିର ନ କରି ଶିଶୁଲେଖାକୁ ‘ଅଶିଶୁଲେଖା’ କରିବା ପାଇଁ ଓ ତାହା “ଆମର ମନ” ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିବା ପାଇଁ ।
ଏହି ଉଦ୍ଦତ୍ତ ଉଦ୍ଘୋଷଣ ସହ ଯେଉଁ ସାହିତ୍ୟିକମାନଙ୍କ ଲେଖା ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠିଙ୍କ ମୁଖ୍ୟ ସମ୍ପାଦନାରେ ଏହିରେ ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି ସେହି ସାହିତ୍ୟିକମାନେ ନିଜେ ନିଜ ଲେଖାକୁ ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟ ବୋଲି ଦର୍ଶାଇପାରିବେ କି? ପରିବେନି । କାରଣ, ପ୍ରକାଶିତ ଲେଖାଗୁଡ଼ିକ କୌଣସି “କୋମଳମତି ଶିଶୁ” ପାଇଁ ବୋଧଗମ୍ୟ ନୁହେଁ ।
ଅତଏବ ଓଡ଼ିଶାର ଶିଶୁମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସରକାରୀ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ରର ନୂଆ ନାମ ହିଁ ‘ଶିଶୁଲେଖା’ ।
ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠିଙ୍କ ସହ ଭାଷାଦ୍ରୋହରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ସହଭାଗୀତାର ଯେଉଁ ସୂଚନା ମୁଁ ଉପରେ ଦେଲି, ତାହା ଯଦି ଅସତ୍ୟ, ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ତାହା କହନ୍ତୁ ଓ ଏହି ଶିଶୁଲେଖାକୁ ‘ଅଶିଶୁଲେଖା’ କରାଇଥିବା ହେତୁ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠିଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ତୁରନ୍ତ ଦୃଢ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କରନ୍ତୁ । ଶିଶୁଲେଖା ନାମରେ ପ୍ରକାଶିତ ଏହି ‘ଅଶିଶୁଲେଖା’କୁ ବାତିଲ କରି ତହିଁରେ ଖର୍ଛ ହୋଇଥିବା ସମସ୍ତ ଅର୍ଥ ସେଠିଙ୍କ ଠାରୁ ଆଦାୟ କରାଯାଉ ଓ ପତ୍ରିକାଟିର ପ୍ରକୃତ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପୂରଣ କରିବା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରକୃତ ଶିଶୁ ସାହିତ୍ୟିକମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଲେଖା ସଂଗ୍ରହ କରାଯାଇ ସାନି ପ୍ରକାଶିତ ହେଉ ।
