ଭାଷା ମାଆ ପାଇଁ କବିତାଟିଏ // ରାଜେଶ ଶତପଥୀ

[ଆମ ଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ଆମ ରାଜ୍ୟ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯେଉଁ ଚକ୍ରାନ୍ତ ଚଳାଇଛନ୍ତି ତା କବଳରେ ପଡ଼ି ଆମ ଜାତିର ପରିଚୟ ଏବେ ବିପଦାପନ୍ନ । ତାକୁ ବିପଦମୁକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଆମେ ଯେଉଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଚଳାଇଛୁ, ତାହା ପ୍ରତ୍ୟାହୃତ ହୋଇସାରିଛି ବୋଲି ଏକଦା ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତିଷ୍ଠତାଙ୍କ ଦୁଇ ସହଯୋଗୀଙ୍କଠାରୁ କଳା ଟଙ୍କା ଦେଇ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଲେଖେଇନେଇଛନ୍ତି । ଗୋଟିଏ ରାଜ୍ୟର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସେହି ରାଜ୍ୟର ମାତୃଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ଏପରି କୁତ୍ସିତ ଚକ୍ରାନ୍ତ କରିବା ସାରା ବିଶ୍ବରେ ବିରଳ । ବିଶ୍ବରେ ବିରଳ ମଧ୍ୟ ଆମ ଆନ୍ଦୋଳନ ପରି ଏକ ଆନ୍ଦୋଳନ ଯାହା ନିଜର ମାତୃଭାଷାକୁ ସରକାରୀ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କବଳରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ନୀରବରେ ନିଜର ଦାବି ନିବେଦନ କରିପାରେ । ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ ଏତେ ନୀତିନିଷ୍ଠ ଯେ, କରୋନା ପରିଚାଳନାରେ ସରକାରଙ୍କୁ ଚାପମୁକ୍ତ  ରଖିବା ପାଇଁ ଏହା ପ୍ରତ୍ୟହ ଚଳାଇଥିବା କଳାପତାକା ଅଭିଯାନକୁ କାୟିକତଃ ସ୍ଥଗିତ ରଖିଛି ; କିନ୍ତୁ ଅବ୍ୟାହତ ରଖିଛି ବୌଦ୍ଧିକ ସ୍ତରରେ । ପ୍ରତିଦିନ ଆନ୍ଦୋଳନର ଦାବି ଅଦ୍ୟତନ କରାଯିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ପ୍ରତି ରବିବାର ସନ୍ଧ୍ୟା ୭ରୁ ଚାଳୁଛି ନଭମଞ୍ଚ ମାଧ୍ୟମରେ ଏହାର  ସାରସ୍ଵତ ସାଙ୍ଗଠନିକ ଅଧିବେଶନ ; ଏବଂ ପ୍ରତି ସୋମବାର ପୂର୍ବାହ୍ନ ୧୦ରେ ଫେସବୁକରେ ଥିବା  ‘ଭାଷା ମାଆ ପାଇଁ ପଦେ’ ପୃଷ୍ଠାରୁ ଜଣେ ବିଜ୍ଞ ଓଡ଼ିଆ ଆନ୍ଦୋଳନର ଦାବି ଯଥାର୍ଥ ଓ ତାହାକୁ ସରକାର ମାନିନିଅନ୍ତୁ ବୋଲି ସାରଗର୍ଭକ ପରାମର୍ଶ ଦେଉଛନ୍ତି ସରକାରଙ୍କୁ । ବିଶ୍ଵର ଆନ୍ଦୋଳନ ଇତିହାସରେ ଏହା ଯେତିକି ବିରଳ, ସେତିକି ଅଭିନବ । ଏହି କ୍ରମରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ରବିବାସରୀୟ ଅଧିବେଶନରେ  ‘ମହାନ ଆମ ମାତୃଭାଷା ସଂଘ’ର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା , ଶ୍ରୀମାନ୍ ରାଜେଶ ଶତପଥୀ ଗତ ୧୨ ତାରିଖରେ ରଖିଥିବା  ସ୍ଵରଚିତ ଅନ୍ତର୍ଭେଦୀ କବିତାଟି ଏଠାରେ ପରିବେଷଣ କରି ଆମେ ତାଙ୍କୁ ଧନ୍ୟବାଦ ଅର୍ପଣ କରୁଛୁ । (ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ )]

                                                                                               ଆମେ ଓଡ଼ିଆ ଭାରି ବଢିଆ

ସକାଳ ହୋଇଲେ ‘ଗୁଡ୍ ମର୍ଣ୍ଣିଙ୍ଗ୍’ କହୁ,
‘ଇଭିନିଙ୍ଗ୍’ କହୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ରେ,
ଦିନବେଳେ ଆମେ ‘ଲଞ୍ଚ୍’ କରୁ ଆଉ –
‘ଡିନର୍’ କରୁ ଆମେ ରାତି ରେ ।
ଭାରି ଲାଜ ଲାଗେ ବଡ ବଡିଆ ଙ୍କୁ, କହିଦେଲେ ପଦେ ଓଡିଆ ।
ତଥାପି, ଆମେ ଓଡିଆ ଭାରି ବଢିଆ ।।

କା’ ଉପରେ ଯଦି ରାଗିଗଲେ ଆମେ ,
ଗାଳିଦେଉ ଇଂରାଜୀ ରେ,
ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ହିନ୍ଦୀ ଗୀତ ଶୁଣୁ,
ମନ ଆମ ଥିଲେ ଖୁସିରେ,
ଓଡିଆ ଗୀତ ତ ଭଲ ଲାଗେ ନାହିଁ,
ଯଥା-ଶିଙ୍ଗାଣିନାକୀ ଗାଁ କନିଆଁ ।
ତଥାପି, ଆମେ ଓଡିଆ ଭାରି ବଢିଆ ।।

ପ୍ରେମ ବଦଳ ରେ ‘ଲଭ୍’ କରୁ ଆମେ,
ଚୁମା ବଦଳରେ ‘କିସ୍’
ପୁରୁଷ ମାନଙ୍କୁ ‘ମିଷ୍ଟର୍’ କହୁ ଆଉ-
ମହିଳା ମାନଙ୍କୁ ‘ମିସ୍’ ।
‘ଡାର୍ଲିଂ’ କହିବାକୁ ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ,
ଆଉ ଲାଜ ଲାଗେ କହିବାକୁ ମିତ ବା ପ୍ରିୟା ।
ତଥାପି, ଆମେ ଓଡିଆ ଭାରି ବଢିଆ ।।

ଛୋଟବେଳେ ଦେଖୁ ଓଡିଆ ସିନେମା,
ବଡ ହେଲେ ତେଲୁଗୁ କି ଇଂରାଜୀ,
ବାପା ମାଆଙ୍କୁ ବି ଅବହେଳା କରୁ ।
ଶିକ୍ଷିତ ‘ଡାକ୍ ମୁନ୍ ସୀ’ ବାବୁ ସାଜି ।
ଇଂରାଜୀ ମେଗାଜିନ୍ କିଣୁ ଖାଲି ଆମେ, କାଳେ ପ୍ରେଷ୍ଟିଜ୍ ଯିବ ପଢିଲେ ଓଡିଆ ।
ତଥାପି, ଆମେ ଓଡିଆ ଭାରି ବଢିଆ ।।

ବହି କହିବାକୁ ଭଲ ଲାଗେ ନାହିଁ,
କହୁ ତାକୁ ଆମେ ‘ବୁକ୍’,
‘ଫିଲ୍ଡ୍’ କୁ ଯାଇ ଖେଳ ଖେଳୁ ଆମେ ,କାହିଁଗଲା ଖେଳ ପଡିଆ?
ତଥାପି, ଆମେ ଓଡିଆ ଭାରି ବଢିଆ ।।

ଓଡିଆ ପାଠରେ ନାହିଁ ତ ଆଗ୍ରହ,
ଭିଡ ଇଂରାଜୀ ସ୍କୁଲ ରେ,
ମନ୍ଦିର ଯିବାକୁ ନାହିଁ କା ସମୟ,
ମାତାଲା ହୁଅନ୍ତି ‘କ୍ଲବ୍’ରେ ।
ଡାଡି,ମମ୍ମି ଙ୍କର ବିଲାତି ଛୁଆ ଆମେ,
ନାହିଁ ଆମର ବାପା କି ମାଆ ।
ତଥାପି, ଆମେ ଓଡିଆ ଭାରି ବଢିଆ ।

ଆଧୁନିକ ଆଉ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷିତ ଆମେ,
କାହିଁକି ଓଡିଆ କହିବୁ?
ମାତୃଭୂମି, ମାତୃଭାଷା ଉଭୟ ଜନନୀ,
ମାଁ ବାପା ସହ ତାକୁ ବି ଲାତ ମାରିବୁ ;
ଆଉ କେଉଁ ଦେଶେ ସୁଯୋଗ୍ୟ ସନ୍ତାନ
କିଏ ଅଛି କୁହ ଆମ ଭଳିଆ ?
ଆମେ ଓଡିଆ ଭାରି ବଢିଆ ।

– ରାଜେଶ କୁମାର ଶତପଥୀ

ଭାଷା ମାଆ ପାଇଁ କବିତାଟିଏ //କବିସୌରଭ କୈଳାଶଚନ୍ଦ୍ର ବେହେରା

[ଆମ ଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ଆମ ରାଜ୍ୟ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯେଉଁ ଚକ୍ରାନ୍ତ ଚଳାଇଛନ୍ତି ତା କବଳରେ ପଡ଼ି ଆମ ଜାତିର ପରିଚୟ ଏବେ ବିପଦାପନ୍ନ । ତାକୁ ବିପଦମୁକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଆମେ ଯେଉଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଚଳାଇଛୁ, ତାହା ପ୍ରତ୍ୟାହୃତ ହୋଇସାରିଛି ବୋଲି ଏକଦା ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତିଷ୍ଠତାଙ୍କ ଦୁଇ ସହଯୋଗୀଙ୍କଠାରୁ କଳା ଟଙ୍କା ଦେଇ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଲେଖେଇନେଇଛନ୍ତି । ଗୋଟିଏ ରାଜ୍ୟର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସେହି ରାଜ୍ୟର ମାତୃଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ଏପରି କୁତ୍ସିତ ଚକ୍ରାନ୍ତ କରିବା ସାରା ବିଶ୍ବରେ ବିରଳ । ବିଶ୍ବରେ ବିରଳ ମଧ୍ୟ ଆମ ଆନ୍ଦୋଳନ ପରି ଏକ ଆନ୍ଦୋଳନ ଯାହା ନିଜର ମାତୃଭାଷାକୁ ସରକାରୀ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କବଳରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ନୀରବରେ ନିଜର ଦାବି ନିବେଦନ କରିପାରେ । ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ ଏତେ ନୀତିନିଷ୍ଠ ଯେ, କରୋନା ପରିଚାଳନାରେ ସରକାରଙ୍କୁ ଚାପମୁକ୍ତ  ରଖିବା ପାଇଁ ଏହା ପ୍ରତ୍ୟହ ଚଳାଇଥିବା କଳାପତାକା ଅଭିଯାନକୁ କାୟିକତଃ ସ୍ଥଗିତ ରଖିଛି ; କିନ୍ତୁ ଅବ୍ୟାହତ ରଖିଛି ବୌଦ୍ଧିକ ସ୍ତରରେ । ପ୍ରତିଦିନ ଆନ୍ଦୋଳନର ଦାବି ଅଦ୍ୟତନ କରାଯିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ପ୍ରତି ରବିବାର ସନ୍ଧ୍ୟା ୭ରୁ ଚାଳୁଛି ନଭମଞ୍ଚ ମାଧ୍ୟମରେ ଏହାର  ସାରସ୍ଵତ ସାଙ୍ଗଠନିକ ଅଧିବେଶନ ; ଏବଂ ପ୍ରତି ସୋମବାର ପୂର୍ବାହ୍ନ ୧୦ରେ ଫେସବୁକରେ ଥିବା  ‘ଭାଷା ମାଆ ପାଇଁ ପଦେ’ ପୃଷ୍ଠାରୁ ଜଣେ ବିଜ୍ଞ ଓଡ଼ିଆ ଆନ୍ଦୋଳନର ଦାବି ଯଥାର୍ଥ ଓ ତାହାକୁ ସରକାର ମାନିନିଅନ୍ତୁ ବୋଲି ସାରଗର୍ଭକ ପରାମର୍ଶ ଦେଉଛନ୍ତି ସରକାରଙ୍କୁ । ବିଶ୍ଵର ଆନ୍ଦୋଳନ ଇତିହାସରେ ଏହା ଯେତିକି ବିରଳ, ସେତିକି ଅଭିନବ । ଏହି କ୍ରମରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ରବିବାସରୀୟ ଅଧିବେଶନରେ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ଭାଷାମନସ୍କ  କବିତା ଉପସ୍ଥାପିତ ହେବ, ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଏହି ମଞ୍ଚରେ ଆମେ ‘ଭାଷା ମାଆ ପାଇଁ କବିତାଟିଏ ‘ ପୃଷ୍ଠାରେ ସ୍ଥାନିତ କରିବୁ । (ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ )]

                                                                                         ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଭବିଷ୍ୟତ

                                                                                                  କବିସୌରଭ କୈଳାଶଚନ୍ଦ୍ର ବେହେରା

ଭାଷା ଅଟେ ଆମ ଓଡ଼ିଆ ,
ସବୁଠାରୁ ଭାରି ବଢ଼ିଆ ,
କଥା କହୁଥିଲେ ମିଠା ଲାଗୁଥିବ
ଖାଇବ ଯେମିତି ନଡ଼ିଆ ।
କେଉଁ କାଳୁ ଏହା ରହିଛି ,
କେତେ ଝଡ଼ ଝଞ୍ଜା ସହିଛି ,
ପୁରାତନ ଆଉ ଓଜସ୍ବିନୀ ବୋଲି
କବିଙ୍କ କଲମେ କହିଛି ।
ପଡୋଶୀ ରାଇଜୁ୰ ଆସିଲେ ,
ଆମ ଲୋକ ସଙ୍ଗେ ମିଶିଲେ ,
ଆମ ଖାଦ୍ୟଖାଇ ବଡ଼ ଲୋକ ହୋଇ
ଆମ ଭାଷା ପ୍ରାଣ ଶୋଷିଲେ ।
ଭକ୍ତ କବି ମଧୁସୂଦନ ,
ସଙ୍ଗରେ ଫକୀର ମୋହନ ,
ରାତାରାତି ପୋଥି ରଚନା କରିଲେ
ରଖିଲେ ଭାଷାର ସମ୍ମାନ ।
ଶିକ୍ଷିତ ଯୁବକ ଆଜିର
ଭାଷାକୁ କଲେ ଅନାଦର ,
କଥାକଥାକେସେ ଇ°ରେଜୀ ଚୋବାନ୍ତି
ମାଆକୁ ନକରି ଖାତର ।
ଯଦି ବା ଓଡ଼ିଆ ଲେଖନ୍ତି ,
ବିକଳାଙ୍ଗ ତାକୁ କରନ୍ତି ,
ବନାନ ଅଶୁଦ୍ଧି କରିଦେଇ ସବୁ
ଲୋକେ ହାସ୍ୟାସ୍ପଦ ହୁଅନ୍ତି ।
ଚାଲ ଆମେ ଭାଷା ଶିଖିବା ,
କହିବା , ପଢ଼ିବା , ଲେଖିବା ,
ଭାଷାଜନନୀକୁ ସୁସମ୍ମାନ ଦେଇ
ସଙ୍କଟରୁ ତାକୁ ରଖିବା ।
—————————————-
                                                                                                           ସମ୍ପାଦକ , ଉତ୍କଳ ସମ୍ମିଳନୀ ,
                                                                                                           କନ୍ଧମାଳ ଜିଲ୍ଲା ଶାଖା ,ବାଲିଗୁଡା ।

ଭାଷା ମା ପାଇଁ କବିତାଟିଏ // ଶଶୀକାନ୍ତ ପଣ୍ଡା

[ଆମ ଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ଆମ ରାଜ୍ୟ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯେଉଁ ଚକ୍ରାନ୍ତ ଚଳାଇଛନ୍ତି ତା କବଳରେ ପଡ଼ି ଆମ ଜାତିର ପରିଚୟ ଏବେ ବିପଦାପନ୍ନ । ତାକୁ ବିପଦମୁକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ଆମେ ଯେଉଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଚଳାଇଛୁ, ତାହା ପ୍ରତ୍ୟାହୃତ ହୋଇସାରିଛି ବୋଲି ଏକଦା ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତିଷ୍ଠତାଙ୍କ ଦୁଇ ସହଯୋଗୀଙ୍କଠାରୁ କଳା ଟଙ୍କା ଦେଇ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଲେଖେଇନେଇଛନ୍ତି । ଗୋଟିଏ ରାଜ୍ୟର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସେହି ରାଜ୍ୟର ମାତୃଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ଏପରି କୁତ୍ସିତ ଚକ୍ରାନ୍ତ କରିବା ସାରା ବିଶ୍ବରେ ବିରଳ । ବିଶ୍ବରେ ବିରଳ ମଧ୍ୟ ଆମ ଆନ୍ଦୋଳନ ପରି ଏକ ଆନ୍ଦୋଳନ ଯାହା ନିଜର ମାତୃଭାଷାକୁ ସରକାରୀ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କବଳରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବେ ବର୍ଷ ବର୍ଷ ଧରି ନୀରବରେ ନିଜର ଦାବି ନିବେଦନ କରିପାରେ । ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ ଏତେ ନୀତିନିଷ୍ଠ ଯେ, କରୋନା ପରିଚାଳନାରେ ସରକାରଙ୍କୁ ଚାପମୁକ୍ତ  ରଖିବା ପାଇଁ ଏହା ପ୍ରତ୍ୟହ ଚଳାଇଥିବା କଳାପତାକା ଅଭିଯାନକୁ କାୟିକତଃ ସ୍ଥଗିତ ରଖିଛି ; କିନ୍ତୁ ଅବ୍ୟାହତ ରଖିଛି ବୌଦ୍ଧିକ ସ୍ତରରେ । ପ୍ରତିଦିନ ଆନ୍ଦୋଳନର ଦାବି ଅଦ୍ୟତନ କରାଯିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ପ୍ରତି ରବିବାର ସନ୍ଧ୍ୟା ୭ରୁ ଚାଳୁଛି ନଭମଞ୍ଚ ମାଧ୍ୟମରେ ଏହାର  ସାରସ୍ଵତ ସାଙ୍ଗଠନିକ ଅଧିବେଶନ ; ଏବଂ ପ୍ରତି ସୋମବାର ପୂର୍ବାହ୍ନ ୧୦ରେ ଫେସବୁକରେ ଥିବା  ‘ଭାଷା ମାଆ ପାଇଁ ପଦେ’ ପୃଷ୍ଠାରୁ ଜଣେ ବିଜ୍ଞ ଓଡ଼ିଆ ଆନ୍ଦୋଳନର ଦାବି ଯଥାର୍ଥ ଓ ତାହାକୁ ସରକାର ମାନିନିଅନ୍ତୁ ବୋଲି ସାରଗର୍ଭକ ପରାମର୍ଶ ଦେଉଛନ୍ତି ସରକାରଙ୍କୁ । ବିଶ୍ଵର ଆନ୍ଦୋଳନ ଇତିହାସରେ ଏହା ଯେତିକି ବିରଳ, ସେତିକି ଅଭିନବ । ଏହି କ୍ରମରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ରବିବାସରୀୟ ଅଧିବେଶନରେ ଯେଉଁ ସମସ୍ତ ଭାଷାମନସ୍କ  କବିତା ଉପସ୍ଥାପିତ ହେବ, ସେଗୁଡ଼ିକୁ ଏହି ମଞ୍ଚରେ ଆମେ ‘ଭାଷା ମାଆ ପାଇଁ କବିତାଟିଏ ‘ ପୃଷ୍ଠାରେ ସ୍ଥାନିତ କରିବୁ । (ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ )]

                                                                             ଶବ୍ଦ-ଭାଷା

                                                                                          ଶଶୀକାନ୍ତ ପଣ୍ଡା,ଅସୁରେଶ୍ୱର, କଟକ।

ଶବ୍ଦ ବ୍ରହ୍ମ, ଶବ୍ଦ ପୁଣ୍ୟ, ଶବ୍ଦ ସନାତନ,
ଵିଦ୍ୟାଦାତ୍ରୀ ସରସ୍ୱତୀ ଦେବୀ କଣ୍ଠସ୍ଵନ;
ଦିବ୍ୟ ଶବ୍ଦମୟ ଭାଷା ,ହୃଦୟ ସ୍ପନ୍ଦନ,
ଭାଷା ପୂଜନୀୟା ମାତା, ପ୍ରାପ୍ତ ଶୀର୍ଷସ୍ଥାନ;

ବ୍ରହ୍ମଶବ୍ଦ ଓଁ କାରୁ ,ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ସୃଜନ,
ଅନନ୍ତ ଅକ୍ଷୟ ଶବ୍ଦ, ବ୍ୟାପ୍ତି ଅକଳନ;
ନିରପେକ୍ଷ ଲିପି, ମାତ୍ରା ସ୍ୱର ବା ଗାୟନ,
ଭାଷା କୋଣ ଅନୁକୋଣ, ଶବ୍ଦ ରସାୟନ;

ଭାଷା, ସାହିତ୍ୟ, ଶବ୍ଦ ବିଭୁ ବରଦାନ,
ସଂଭ୍ରମ ,ଦୟା, ଶ୍ରଦ୍ଧା ,ସ୍ନେହଁ ଆଭୂଷଣ;
ଅସ୍ୱୀୟା ବିରହିତ ଭାଷା ଅଭିଧାନ,
ଏକାତ୍ମ ଅତ୍ମୀୟତା ନିହିତ ଦର୍ଶନ;

ମାତୃଭୂମି ,ମାତୃଭାଷା ଗର୍ଜନ ତର୍ଜନ,
ସଭା ,ସମିତି ,ସଙ୍ଘ, ସତ ସଂଗଠନ;
ଅଦୃଶ୍ୟ ଅବୋଧ୍ୟ ନୁହେଁ କୁମ୍ଭୀର ରୋଦନ,
ଗୌରବ ଗାରୀମା କ୍ଷୟ ସ୍ଵକୀୟ ସ୍ଖଳନ;

ପ୍ରହସନ ପ୍ରବଞ୍ଚନା କ୍ଷଣ ପ୍ରତୀକ୍ଷଣ,
ଆତ୍ମବଡ଼ିମା ମୟ ଶୟନ ସପନ,
ଦୃଶ୍ୟମାନ ଆଭ୍ୟନ୍ତର ସ୍ବସ୍ୱାର୍ଥ ପ୍ରଚ୍ଛନ୍ନ,
ସାହିତ୍ୟ ଧରାଶାୟୀ, ଭାଷା ହୀନିମାନ;


ହେ ମହାତ୍ମା ! କ୍ଷମା କର

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

“ଦିନଟି ସରିଲା! ପୁଣ୍ୟାତ୍ମା ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନ ଗଲା। ସକାଳୁ ସକାଳୁ ସମାଜ କାଗଜ ଦେଖି ମନଟା ଏମିତି ଖରାପ ହେଇଗଲା ଯେ ସେ ସନ୍ତାପରୁ ମୁକୁଳିବା ବଡ଼ କଷ୍ଟକର ହେଲା। ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ଶ୍ରଦ୍ଧା ନିବେଦନ ତଳକୁ ଠିକ୍ ଜୋତା କମ୍ପାନୀର ବ୍ୟାନର ବିଜ୍ଞାପନ!”

ଏକଥା ଲେଖିଛନ୍ତି ଉତ୍କଳମଣି ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କ ଏକାନ୍ତ ଅନୁଗତ , ସାମ୍ବାଦିକ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ନାୟକ ତାଙ୍କ ଫେସବୁକ କାନ୍ଥରେ, ଗତ ୯ ତାରିଖରେ । ଯେଉଁମାନେ ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କୁ ନିଜ ମନପ୍ରାଣରେ ଦେବତାର ଆସନରେ ରଖିଥାନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ଭିତରେ ଶ୍ରୀମାନ୍ ନାୟକ ବାରିହୋଇପଡ଼ନ୍ତି । ତାଙ୍କ ଫେସବୁକ କାନ୍ଥର ପ୍ରଚ୍ଛଦ ଚିତ୍ର ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କ ପ୍ରତି ଅର୍ପିତ ଏକ ବନ୍ଦନାକୁ ହିଁ ଧାରଣ କରିଛି ।

ଏହା ହିଁ ଦର୍ଶାଏ, ଦେବୀପ୍ରସନ୍ନଙ୍କ  ଅନ୍ତରାତ୍ମାରେ ଏହି ମହାତ୍ମାଙ୍କ ପ୍ରତି ଭରି ହୋଇରହିଥିବା ଅନୁରକ୍ତି କିପରି ସ୍ଵୟଂସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଓ ପ୍ରଶ୍ନାତୀତ । ସୁତରାଂ ଉତ୍କଳମଣି ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିଥିବା ସମାଜ କାଗଜରେ  ତାଙ୍କ ପ୍ରତିଛବି ପ୍ରତି ଅସମ୍ମାନ ପ୍ରଦର୍ଶନ ଦେଖି ସେ ଗଭୀର ମାନସିକ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଭୋଗିଥିବା ସ୍ଵାଭାବିକ ।

ଏହି ଯନ୍ତ୍ରଣା ଓଡ଼ିଶାର ବହୁ ବ୍ୟକ୍ତି ବି ଭୋଗିଛନ୍ତି । ଭାଇ ଧୀରେନ୍ଦ୍ର କରଙ୍କ ଫେସବୁକ କାନ୍ଥରେ ଥିବା ଏହି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ତହିଁର ସୂଚନା ଦିଏ । 

ପୁଣ୍ୟାତ୍ମା ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କ ପ୍ରତି ଏହି ଭୟଙ୍କର ଅବଜ୍ଞା ପ୍ରଦର୍ଶନ ଓଡ଼ିଶାର ସର୍ବତ୍ର ଏପରି କ୍ଷୋଭ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି ଯେ, ସମାଜ ସମ୍ପାଦକ ଏହାକୁ ଅନିଚ୍ଛାକୃତ ବୋଲି ଦର୍ଶାଇବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହୋଇଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଏହି ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶ ଯଦି ସମାଜ ସମ୍ପାଦକଙ୍କ  ଅନିଚ୍ଛାକୃତ ହୋଇନଥାନ୍ତା, ତେବେ ସରଳ ଓ ସ୍ପଷ୍ଟଭାବେ ତାହା କାଗଜର ପ୍ରଥମ ପୃଷ୍ଠାରେ ସେହି ଗୁରୁତ୍ଵପୂର୍ଣ୍ଣ ସ୍ଥାନରେ ସ୍ଥାନିତ ହୋଇଥାନ୍ତା । 

ଓଡ଼ିଶାର ଏତେ ଲୋକ ଉତ୍କଳମଣିଙ୍କ ପ୍ରତି ସମାଜ କାଗଜରେ ପ୍ରଦର୍ଶିତ ଏ ଅପମାନରେ କ୍ଷୋଭ ପ୍ରକାଶ କଲେ , ଅଥଚ ଓଡ଼ିଶାର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ତାଙ୍କ ମନ୍ତ୍ରୀ, ଏମ୍ .ଏଲ୍ .ଏ. , ଏମ୍ .ପି. ପଲଙ୍କ ଭିତରୁ କେହି ବି ସାମାନ୍ୟ ଦୁଃଖ ପ୍ରକାଶ କରିନାହାନ୍ତି ।  ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କ ଉଇଲ ଜାଲ୍ କରି ସମାଜକୁ ମାଡ଼ିବସିଥିବା ଅଣଓଡ଼ିଆ ଅଧ୍ୟୁଷିତ ଲୋକସେବକ ମଣ୍ଡଳର ଆର୍ଥିକ ସ୍ଵାର୍ଥ ପାଇଁ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କ ସତ୍ୟବାଦୀ ବନ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟ ସ୍ଵପ୍ନକୁ କିପରି ଉଜାଡ଼ି ଦେଇଛନ୍ତି ତାହା ତ ଅନ୍ୟତ୍ର ମୁଁ ଲେଖିଛି , କିନ୍ତୁ ଗୋପବନ୍ଧୁଙ୍କ ପ୍ରତି ଅସମ୍ମାନ ପ୍ରଦର୍ଶନ ସତ୍ତ୍ୱେ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓ ତାଙ୍କ “ଚାକର” ଗୋଷ୍ଠୀ ସେହି ଅଣଓଡ଼ିଆପଲଙ୍କ ପ୍ରତି ସାମାନ୍ୟ ଅସନ୍ତୋଷ ବି ପ୍ରକଟ କରିବେନି, ଏହା ମୋର କଲ୍ପନା ବାହାରେ ଥିଲା । 

ଆମ ଲୋକଙ୍କ ଅଯୋଗ୍ୟତା ହେତୁ ଏହି ପରି ଲୋକଙ୍କ ହାତରେ ଓଡ଼ିଶା ପଡ଼ିଛି , ଯେଉଁ ଓଡ଼ିଶାକୁ ଧରାପୃଷ୍ଠାରେ ଆବିର୍ଭୂତ କରାଇବା ପାଇଁ ଅନ୍ୟତମ  ଆତ୍ମତ୍ୟାଗୀ ତପସ୍ଵୀ ଥିଲେ ପଣ୍ଡିତ ଗୋପବନ୍ଧୁ । ଆମକୁ ଧିକ୍ ଯେ, ଆମେ ଆମ ଜାତିର ଚିରପୂଜ୍ୟଙ୍କ ପ୍ରତି ପ୍ରଦର୍ଶିତ ଏ ଅପମାନକୁ ସହ୍ୟ ବି କରୁଛୁ । 

ହେ ମହାତ୍ମା ଗୋପବନ୍ଧୁ! ଏ ଜାତିକୁ କ୍ଷମା କର । 

 

 

 

ଓଡ଼ିଶାରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଧ୍ଵଂସ କରିବାକୁ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଚାଲିଛି : ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ପାଠଚକ୍ରରେ ଅଶୋକ ମହାରଣା

ସୂତ୍ର : ଆମ ଭାଷା ଆମ ଅଧିକାର

ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ରବିବାସରୀୟ ଭର୍ଚ୍ୟୁଆଲ ସମ୍ମିଳନୀରେ ମୁଖ୍ୟ ବକ୍ତା ଭାବେ ଯୋଗ ଦେଇ ଅଧ୍ୟାପକ ଅଶୋକ ମହାରଣା ଗତ ୪ ତାରିଖ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଏକ ସର୍ବଜନବିଦିତ ସତ୍ୟକୁ ନିଜ ଶୈଳୀରେ ଉପସ୍ଥାପିତ କରି କହିଛନ୍ତି, ଓଡ଼ିଶାରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଗୋଷ୍ଠୀ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଚଳାଇଛି । ନିଜ ଭାଷା ଜନନୀକୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଅଣ୍ଟା ଭିଡ଼ିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ । ବିଷୟ ଥିଲା – ଭାଷା ସୁରକ୍ଷାରେ ଆମର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ । 

ଅଧ୍ୟାପକ ମହାରଣାଙ୍କ ଭାଷଣ –ODIA BHASA