ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
ବଲାଙ୍ଗିର ହୃଦୟରେ ବିକଶିତ ମହାନ ଆମ ମାତୃଭାଷା ସଂଘର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ରାଜେଶ କୁମାର ଶତପଥୀଙ୍କ ରଚିତ ଓ ପରିବେଷିତ ଏହି ମହାନ କୃତି ସବୁ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପ୍ରାଣସତ୍ତାର ଝଙ୍କାର ବହନ କରେ ।
ଅଧିକ ଭିଡିଓ ପାଇଁ 'ମହାନ ଆମ ମାତୃଭାଷା ' ୟୁଟ୍ୟୁବ୍ ଚ୍ୟାନେଲ ସବସ୍କ୍ରାଇବ୍ କରନ୍ତୁ ।ମହାନ ଆମ ମାତୃଭାଷା#Odiasahitya #Saraladas#Lokasahitya #Odia_Song#Odiabhasa#UpendraBhanja
Posted by ମହାନ ଆମ ମାତୃଭାଷା Mahan ama Matrubhasa on Friday, September 25, 2020
(ସୂତ୍ର ଆମ ଭାଷା ଆମ ଅଧିକାର)
“ଭାଷା ଯେକୌଣସି ଜାତିର ପରିଚୟ କେବଳ ନୁହେଁ , ତା’ର ପ୍ରାଣଶକ୍ତି ମଧ୍ୟ । ଅନୁରୂପ ଭାବରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ପରିଚୟ ଓ ପ୍ରାଣଶକ୍ତିର ଅଫୁରନ୍ତ ଉତ୍ସ ।” ଏହାର ଅବକ୍ଷୟ ରୋକିବା ପାଇଁ “ଆସନ୍ତୁ, କଳାପତାକାକୁ ମୁଣ୍ଡାଇ ଚାଲିବା ଲକ୍ଷ୍ୟ ସାଧନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ” ବୋଲି କହିଛନ୍ତି ଓଡ଼ିଆଭାଷାସାହିତ୍ୟର ସୁଖ୍ୟାତ ଶିକ୍ଷାବିତ୍ ପ୍ରାଧ୍ୟାପକ ମନୋରଞ୍ଜନ ଦାସ ।
ଇଂରାଜୀ ରାଜୁତିରୁ ଓଡ଼ିଶାକୁ ମୁକ୍ତ କରି ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ପରିଚୟ ଓ ପ୍ରାଣଶକ୍ତି ସୁରକ୍ଷିତ କରିବା ପାଇଁ ଚାଲିଥିବା ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ କରୋନା କାଳରେ ତାର କଳାପତାକା ଅଭିଯାନକୁ ବୌଦ୍ଧିକ ପ୍ରଦର୍ଶନରେ ପରିଣତ କରିଛି ଓ ପ୍ରତି ସୋମବାର ଜଣେ ଜଣେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଓଡ଼ିଆ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମରେ ଅଂଶ ଗ୍ରହଣ କରି ତାଙ୍କର ବକ୍ତବ୍ୟ ରଖୁଛନ୍ତି, ଯାହାକୁ ଆଂଦୋଳନର ଫେସବୁକ ମଞ୍ଚ ଭାଷା ମା ପାଇଁ ପଦେ ପୃଷ୍ଠାରୁ ସିଧା ପ୍ରସାରିତ କରାଯାଉଛି ।
ଏହିକ୍ରମରେ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୨୧ ସୋମବାର ପ୍ରଫେସର ଦାସ କହିଛନ୍ତି, “ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ନିଷ୍ପ୍ରାଣ ହୋଇ ମୃତ୍ୟୁ ମୁଖରେ ପଡ଼ିବା ପୂର୍ବରୁ ଏହାକୁ ଜୀବନକ୍ଷମ କରାଇବାର ଏକମାତ୍ର ବାଟ ହେଉଛି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଅବିଳମ୍ବେ ଓଡ଼ିଶାର ରାଜଭସ ରୂପେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଦେବା ।”
ଫେସବୁକର ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳାନ ମଞ୍ଚରୁ ସିଧା ପ୍ରସାରିତ ଭାଷଣଟିକୁ ବିଶ୍ଵବାସୀ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ସୁବିଧା ପାଇଁ ୟୁଟ୍ୟୁବରେ ସ୍ଥାନିତ କରାଯାଇଛି । ନିମ୍ନରେ ତାହା ଉପସ୍ଥାପିତ ହେଲା –
ସୂତ୍ର : ଆମ ଭାଷା ଆମ ଅଧିକାର
ଗତ ରବିବାର(୨୦/୦୯/୨୦୨୦)ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ରବିବାସରୀୟ ଭର୍ଚୁଆଲ ଆଲୋଚନାଚକ୍ର ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ଆଲୋଚନାଚକ୍ରରେ ଓଡ଼ିଶାର କୋଣ ଅନୁକୋଣରୁ ଭାଷାପ୍ରେମୀମାନେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।
ଶ୍ରୀ ରଂଜନ କୁମାର ସାହୁଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଭାଷା ବନ୍ଦନାରୁ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଶୁଭାରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ।
ଆଲୋଚନାର ବିଷୟ ଥିଲା-” ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ପ୍ରାଣଶକ୍ତି ହ୍ରାସର କାରଣ ଓ ନିରାକରଣ”। ଏହା ଉପରେ ଉପସ୍ଥିତ ଭାଷାପ୍ରେମୀ ନିଜ ନିଜ ମତ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ । ସେମାନଙ୍କ ମତର ସଂକ୍ଷିପ୍ତସାର :
* ସୁଦୂର କୋଲକତାରେ ଶିକ୍ଷକତା କରୁଥିବା ସନାତନ ମହାକୁଡ଼ଙ୍କ ମତରେ,” ଆମ ପଢିବା, ଲେଖିବା ଓ କଥାହେବାର ଭାଷା ଓଡ଼ିଆ ହେବା ଉଚିତ”।
*ମହେନ୍ଦ୍ର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ମତରେ,” ପ୍ରଶାସନିକ ତତ୍ପରତା, ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଶିକ୍ଷା ଓ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବ୍ୟବହାରିକ ଦିଗ ଉନ୍ନତ ହେବା ଉଚିତ”।
* ଶ୍ୟାମଘନ ମହାରଣାଙ୍କ ମତରେ,” ଆମକୁ ପ୍ରଥମେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସ୍ତରରୁ ଭାଷାର ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ଉଦ୍ୟମ ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ପଡିବ ।”
* ବାପିନା ପାଲଟାସିଂହ ନିଜ ଛାତ୍ର ଜୀବନରେ ଅନୁଭୂତି ବର୍ଣ୍ଣନା କରି କହିଥିଲେ, ଉଜ୍ଜ୍ବଳ ଭବିଷ୍ୟତଆଶାରେ ଘରଗୁରୁଜନଙ୍କ ଚାପରେ ଇଂରାଜୀ ପଢିବାକୁ ବାଧ୍ୟବାଧକତା ଏବଂ ସହଜରେ ବୁଝିହେଉଥିବା ମାତୃଭାଷା ଓଡ଼ିଆରେ ଅଧ୍ୟୟନ ପ୍ରତି ଅନୁରାଗ- ଏହି ଦ୍ଵନ୍ଦ୍ଵ ଭିତରେ ସେ କଟାଇଥିଲେ ତାଙ୍କ ପିଲାଦିନ । ବାପମାଆମାନେ ଇଂରାଜୀ ଭାଷା ମାୟାରେ ନପଡି ନିଜ ଆଦରର ସନ୍ତାନମାନଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ମୂଳରୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଆଇଲେ ଶୈଶବ ନଷ୍ଟ ହେବ ନାହିଁ ଓ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ପ୍ରାଣଶକ୍ତି ସୁଦୃଢ ହେବ ଓ ଜାତିର ଭବିଷ୍ୟତ ଉଜ୍ଜ୍ଵଳ ହେବ ବୋଲି ସେ କହିଥିଲେ । *ଦେବାଶିଷ ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ଓ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ବେହେରା ନିଜ ନିଜ ମତାମତରେ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା କିପରି ହିନମନ୍ୟତାର ଶୀକାର ହେଉଛି କହିଥିଲେ।
*ପ୍ରମାଦପୂର୍ଣ୍ଣ ସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ଭାଷା ଆଇନକୁ ଅକର୍ମଣ୍ୟ କରି ରଖା ହୋଇଥିବା ହେତୁ କାର୍ଯ୍ୟ ନିର୍ବାହର ଭାଷା ହୋଇନପାରି ଓଡିଆ ଭାଷା ତାର ପ୍ରାଣଶକ୍ତି ହରାଇବାରେ ଲାଗିଛି ଓ ଯଦି ତୁରନ୍ତ ଭାଷା ଆଇନର ସାନି ସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ତାକୁ ନିର୍ଭୁଲ କରାନଯାଏ ଓ ରାଜ୍ୟର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ କରାନଯାଏ ଏବଂ ଓଡ଼ିଆରେ କାମନକରିବା ଲୋକକୁ କଠିନ ଦଣ୍ଡ ବିଧାନ ପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କୁ ଦିଆଯାଇଥିବା ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ବିଧିକୃତ କରାନଯାଏ, ତେବେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ମାତୃଭାଷାର ଯେଉଁ ସାମାନ୍ୟ କିଛି ଜୀବନ ବଞ୍ଚିଛି ତାହା ଲୋପ ପାଇଯିବ ବୋଲି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ କହିଥିଲେ । ସେ କହିଥିଲେ, ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟିକମାନେ ଭାଷାଜୀବୀ ହୋଇନରହି ଭାଷାମନସ୍କ ହୁଅନ୍ତୁ ଓ ପ୍ରତି ଓଡ଼ିଆ ପ୍ରାଣରେ ମାତୃଭାଷା ପାଇଁ ମମତା ଓ ଗର୍ବବୋଧ ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ପ୍ରେରଣାଦାୟୀ ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି କରନ୍ତୁ ; ତେବେ ଯାଇ ଭାଷାର ପ୍ରାଣଶକ୍ତି ପୁନରୁଦ୍ଧାର ହେବ ।
*ଆଲୋଚନା ପରେ, ବାପିନା ପାଲଟାସିଂହ ଓ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ବେହେରା ନିଜ କବିତା ଆବୃତ୍ତି କରିଥିଲେ।
* ସରୋଜ ମହାନ୍ତି ଓ ସୁଶାନ୍ତ ମହାଳି ଅଲୋଚନାଚକ୍ରର ପରିଚାଳନା କରିଥିଲେ।
* ବୈଦ୍ୟୁତିକ ଗଣମାଧ୍ୟମ/ସୋସିଆଲ ମିଡିଆ ସାହାଯ୍ୟରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳର କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ବିଷୟରେ ଅଧିକ ପ୍ରଚାର ଓ ପ୍ରସାର କରିବାକୁ ସ୍ଥିର କରାଗଲା।
*କଳାପତାକା ଅଭିଯାନକୁ ଅଧିକ ସକ୍ରିୟ କରିବାକୁ, ଭବିଷ୍ୟତ କାର୍ଯ୍ୟପନ୍ଥା ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ହେଲା।
* ଏହି ଆଲୋଚନାରେ ଆଶା ମଞ୍ଜରୀ ଦାଶ, ଇତିଶ୍ରୀ ପତି, ପ୍ରତ୍ୟାଶା ପ୍ରିୟଦର୍ଶିନୀ ଓ ଗାୟତ୍ରୀ ପଣ୍ଡାଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତି ଆଲୋଚନାକୁ ଅଧିକ ବଳିଷ୍ଠ କରିଥିଲା।
* ସମସ୍ତେ ଏହି ନିଷ୍କର୍ଷ ରେ ଉପନୀତ ହେଲେ ଯେ, ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଅଧିକ ସକ୍ରିୟ ହେବାକୁ ପଡିବ । ଭାଷା ମା’ ପାଇଁ ଥିବା ନିଜ କର୍ତ୍ତବ୍ୟକୁ ସୂଚାରୁ ରୂପେ ନିର୍ବାହ କରି, ତାର ପ୍ରାଣ ଶକ୍ତିକୁ ଅଧିକ ଦୃଢ କରିବାକୁ ପଡିବ ।
* ଏହି ସଂକଳ୍ପ ସହ ଅଲୋଚନାଚକ୍ରକୁ ସମାପ୍ତ କରାଗଲା ।
(ସୂତ୍ର: ଆମ ଭାଷା ଆମ ଅଧିକାର)
ଗତ ରବିବାର(୧୩/୦୯/୨୦୨୦)ସନ୍ଧ୍ୟାରେ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ସାପ୍ତାହିକ ଆଲୋଚନାଚକ୍ର, ଭର୍ଚୁଆଲ ମାଧ୍ୟମରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା।ଏହି ଆଲୋଚନାଚକ୍ରରେ ଓଡ଼ିଶାର କୋଣ ଅନୁକୋଣରୁ ଭାଷାପ୍ରେମୀ ମାନେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ।
ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ମହେନ୍ଦ୍ର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଭାଷା ବନ୍ଦନାରୁ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଶୁଭାରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ତତ୍ପରେ ଏକ କବିତା ପାଠୋତ୍ସବ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା।
ସୁଷମା ମଞ୍ଜରୀ ଦାଶ,ବରଗଡ଼; ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ବେହେରା, ଯାଜପୁର; ଶ୍ୟାମଘନ ମହାରଣା, ଭୁବନେଶ୍ୱର; ରାଜେଶ ଶତପଥୀ, ବଲାଙ୍ଗୀରରୁ ସେମାନଙ୍କ ସ୍ଵରଚିତ କବିତା ପାଠ କରିଥିଲେ। ଅଶୋକ ମହାରଣାଙ୍କ ବ୍ୟଙ୍ଗକଥା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଚମତ୍କାର ଥିଲା।
ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା, ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ସୁଭାଷ ପଟନାୟକ , ନିଜ ଆଲୋଚନା ମାଧ୍ୟମରେ କିପରି ଭାଷା ଆଇନର ଭୁଲ ସଂଶୋଧନ ,ସାନି ସଂଶୋଧନ ଦ୍ୱାରା ସଜଡା ହୋଇପାରିବ ସେ ସମ୍ପର୍କରେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ।
କରୋନା ସଙ୍କଟ ଟଳିଥିଲେ ଆସନ୍ତା ବିଧାନସଭା ଆରମ୍ଭରେ କଳାପତାକା ଅଭିଯାନର କାୟିକ ସଂସ୍କରଣର ପୁନରାରମ୍ଭ ପାଇଁ ଆଲୋଚନା ମଧ୍ୟ କରାଗଲା।
ଏହି ଆଲୋଚନାଚକ୍ରରେ ରଂଜନ କୁମାର ସାହୁ, ବାପିନା ପାଲଟାସିଂହ, ଗଗନ ସ୍ୱାଇଁ,ସୁଶାନ୍ତ ମାହାଳି,ସରୋଜ ମହାନ୍ତି ଯୋଗଦାନ କରି ନିଜ ନିଜ ମତାମତ ଉପସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ।
ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ବୁନିଆଦି ପୁନରୁଦ୍ଧାର ପାଇଁ ଛନ୍ଦମୟ କବିତା ରଚନା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶାର କବିକୁଳଙ୍କୁ ଆହ୍ଵାନ ଦେଇ , ଏଥିପ୍ରତି ବଲାଙ୍ଗୀରରେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ମହାନ ଆମ ମାତୃଭାଷା ସଂଘର ଆଭିମୁଖ୍ୟକୁ ସର୍ବାନ୍ତଃକରଣରେ ପ୍ରସଂଶା କରଯାଇଥିଲା ।
ଉମାକାନ୍ତ ରାଉତ
(ମାଆ ଓ ଭାଷାମାଆକୁ ସମର୍ପିତ)
[ଯେଉଁଦିନ ଓଡ଼ିଆ କବିମାନେ ଭାଷାଜୀବୀ ନ ହୋଇ ଭାଷାପ୍ରାଣ ହେବେ ସେଦିନ ଫେରିଆସିବ ଆମ ଭାଷା ଜନନୀର ପ୍ରାଣସତ୍ତା । ଆମ କବିକୁଳ ପୁରସ୍କାର ପଛରେ ନ ଗୋଡ଼ାଇ ଉମାକାନ୍ତ ରାଉତଙ୍କ ପଦାଙ୍କ ଅନୁସରଣ କରନ୍ତୁ , ଆମ ଭାଷାରେ ଆମ ରାଜ୍ୟ ପରିଚାଳନା ପାଇଁ ସରକାର ବାଧ୍ୟ ହେବେ ।]
ଜହ୍ନକୁ ସେଦିନ ପଚାରିଲି ପ୍ରଶ୍ନ
ନିରୋଳା ସଂଜ ଲଗନରେ
ଜ୍ୟୋସ୍ନାଧାର ଗୋ !
ଜ୍ୟୋଚ୍ଛନା କାହିଁକି ଊଣା କରୁ ତୁହି
ପ୍ରିୟମାଟି ମୋର ଓଡ଼ିଶାରେ ?
ଭାଷା ହତ୍ୟାକାରୀ ବିଯୁକ୍ତ ଚିନ୍ତାରେ
ଭରୁନାହୁଁ କିଆଁ ଯୁକ୍ତ କିରଣ ବାରିଧାର
ଭ୍ରଷ୍ଟ ଶାସକ ବିବେକ ପେଡ଼ିରୁ ତାଲା ଖୋଲିଯା`ନ୍ତା
ଶାନ୍ତଓଡ଼ିଶା ମୋ` ହୁଆନ୍ତାନି ଆଉ ଥରହର
ଅକୁହା ଭାଷାରେ ଜହ୍ନ କହିଲା
କେମିତି କହିବି –
କୁଆଁରୀ ମାଆର ପ୍ରସବ ବେଦନା
ଅନୁଭବୀଟିଏ ବୁଝେ ସିନା;
ପୁଞ୍ଜି ମଞ୍ଜି ଦେହ ଭୋଗରୁ ଉଦ୍ଭବ
ନରପିଶାଚ ସେ କେମିତି ବୁଝିବ?
ଯେତେ ଯାହା ତାକୁ କାଲେ ମନା
ମାଆର ରାହାକୁ ଖିନଭିନ କରି
ଚାଷୀକୁ ସଜାଇ ଦାଣ୍ଡର ଭିକାରି
ନିଶାରେ ମାତାଲ ଦେହର ବେପାରୀ
ନଷ୍ଟଭ୍ରଷ୍ଟ ବୁଦ୍ଧି ଭୋଟର ଶିକାରୀ
ମାଟି-ପ୍ରେମ ଶୂନ୍ୟ ଜାରଜ ବୁଦ୍ଧିର ପରାକାଷ୍ଠା,
ଯେତେ ବୁଝେଇଲେ ବୁଝି କି ପାରିବ
ଭାଷା-ବେପାରୀଙ୍କ ମଧୁର ଚନ୍ଦ୍ରିକା
ତେଣୁ,ଏ ଶାସକ ଭାଗ୍ୟେ ବିଷ୍ଠା ।.
ଚନ୍ଦ୍ରମା ପିୟୁଷେ ତିନ୍ତି ଭିଜିଗଲି
ଜନନୀ ପ୍ରେମରେ ହଜି ମଜ୍ଜିଗଲି
ଆଖି ମାନିଲାନି ବନ୍ଧବାଡ଼,
ଭୀଷ୍ମ ପ୍ରତିଜ୍ଞାରେ ମେରୁ ସାଜିଗଲି
“ମଧୁ”ର ସ୍ଵପ୍ନକୁ ସାକାର କରିବି
ମୋ` ମାଟି ମାଆର ରୁଣ ମୁଁ ସୁଝିବି
ମାଂସ ନ ଥିଲେ ତ ଥିବ ହାଡ଼ ?
ସେହିଦିନଠାରୁ ଜିଜ୍ଞାସୁ ସାଜି ଆକାଶେ ଚାହିଁଛି
ବର୍ଷିବ କୋମଳ ସୁଧାଧାର
ଧବଳ ଜୋସ୍ନାର ଚାମରେ ପୋଛିବି
ଭାଷା-ନିଶା-ଚଷା ଗୀତ ଗାଇ ତାଲା
ଖୋଲିଦେବି ତାଙ୍କ ବିବେକର
କାଳିଆ ଜୈତ୍ରୀ ଉଡ଼ୁଥିବ ହୋଇ ଫରଫର ।
ଜହ୍ନଲୋ ତୁ` କହ…?
ତୋତେ ମିଛ ଆଉ ମୋତେ ସତ
ବିଯୁକ୍ତ ନିରାଶା ନଷ୍ଟଭାଷା ସବୁ କରି ପଛ
ସେଇଟା ନୁହେଁ କି ଜିତାପଟ ଆମ ହୃଦୟର ?
ଖୋଲି କହ ମୋତେ କେଉଁଦିନ ?
(ସରକାରୀ ନଥି)ଭାଷା ବର୍ଷାରେ ଶୀତଳ ଲଭିବ
ସନ୍ତାପିତ ଏହି ପ୍ରାଣ ମୋର…..
