ଓଡିଶା ସରକାରଙ୍କ ଅନୁଗୃହୀତ ଭାଷାବିଶାରଦଙ୍କ ଭାଷା

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

“ହଇରେ ଶଳା ଓଡିଆ ଓଡିଆ ହେଉଛୁ କୋଉ ସ୍କୁଲରେ ତୋ ପୁଅଝିଅ ନାତି ନାତୁଣିକୁ ପଢାଉଛୁ ? ଶଳା ଓଡିଆଙ୍କ ଖାଇବୁ ଇଂରେଜଣ୍ଗ୍କ ପାଦ ଚାଟିବୁ…. ଏତେ ଯଦି ଓଡିଆ ପ୍ରେମ ଓଡିଶାବାସୀଙ୍କ ଟିକସରେ ନିଜ ପିଲାଛୁଆଙ୍କୁ ପାଟଠ (ପାଠ) ପଢେଇ ଓଡିଆଙ୍କ ସେବାରେ ଲଗାଇଲୁନି କାହିଁକି ? କଣ ବିଦେଶୀଙ୍କୁ ଗାଣ୍ଡି ଦେଖାଇଲେ ଅଧିକା ଟଙ୍କା ମିଳିବ। ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର ଯଦି ଏତେ ଆବଶ୍ୟକ ସେମାନଙ୍କୁ ମାଳିସାହି ପଠେଇ ଦେଲୁନି। ଅନ୍ତତଃ ଓଡିଆଙ୍କ ସେବା କରିପାରିଥାନ୍ତେ। ଶଳା ଜୀବନ୍ ସାରା ଓଡିଆ ଭାଷାକୁ ହତ୍ୟା କଲୁ। ଏପରିକି ସରକାରଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଓ ସମ୍ବିଧାନର ନିୟମକୁ ଆଡେଇ ଓଡିଶା ଓ ଓଡିଆକୁ ଦେଶ ବିଦେଶରେ ଓରିଶା ଓରିଆ କହି ଆହୁରି ଥଟ୍ଟା କରୁଛୁ। ହଇରେ ଓଡିଆ ଦ୍ରୋହୀ ତ୍ୋତେ (ତୋତେ) କିପ୍ରକାର ଦଣ୍ଡ ଦିଆଯିବ। ଶଳା ଖବରକାଗଜରେ ନା (ନାମ) ବାହାରିବାପାଇଁ ଯଦି ଏତେ ପାଗଳ, ତେବେ ଭଲ କାମ କରୁନୁ। ଆମ ଗାଣ୍ଡିରେ କାହିଁକି ହାତ ମାରୁଛୁ?”

ଇଏ ହେଲା ଓଡ଼ିଶା ସରକାରଙ୍କ ଅନୁଗୃହୀତ ଭାଷାବିଶାରଦ ଡଃ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ମୁଖ୍ୟ ସହଯୋଗୀ ଓ ଜୋଡିଦାର ଡଃ ସୁବ୍ରତ କୁମାର ପୃଷ୍ଟିଙ୍କ ଭାଷା | ରାମଚଣ୍ଡୀ ପ୍ରସାଦ ରଣସିଂହ ନାମକ ଜଣେ ସାମ୍ବାଦିକଙ୍କ ଫେସବୁକ ପ୍ରତିବେଦନ କ୍ରମରେ ସେ ଏହା ଲେଖିଛନ୍ତି ଚଳିତ ମେ ମାସ ୧୫ ତାରିଖ ପୂର୍ବାହ୍ନ ୧୦.୩୨ରେ | କାରଣ , ତାଙ୍କ ମତରେ, ମୁଁ ଡ଼ଃ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କୁ ସମାଲୋଚନା କରିଛି | ଏହି ଅଶ୍ଳୀଳ ଶବ୍ଦ ବିଶାରଦଙ୍କ ଅନ୍ୟତମ ସହଯୋଗୀ ତଥା ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଓଡ଼ିଆଣୀ ମଂଚରେ ପରିଚିତ ଦେବ ପ୍ରସାଦ ପରିଜା ନାମକ ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ଦୃଢ଼ୋକ୍ତି ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ଯେ , ଡଃ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ପରି ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଯିଏ ସମାଲୋଚନା କରିବ, ସେ ଏହି ପରି ଗାଳି ଖାଇବ | ଅତଏବ ଏହି ଅଶ୍ଳୀଳ ଭାଷା-ବୃତ୍ତର କେନ୍ଦ୍ରରେ ଅଛନ୍ତି ଓଡିଶା ସରକାରଙ୍କ ଭାଷାନୀତି ପ୍ରଣେତା ଡଃ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକ |

ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ଓ ସୁବ୍ରତ ଉଭୟେ ମିଶି ଭୁବନେଶ୍ବରରେ ‘ଓଡ଼ିଆ ଅଧ୍ୟୟନ ଓ ଗବେଷଣା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ’ ନାମକ ଏକ ଭାଷା ବେପାରୀ ସଂସ୍ଥା ଚଳାଇଛନ୍ତି ଓ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କୁ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ସେବା ଦେବାପାଇଁ ସରକାରୀ କଳକୁ ଧରାଧରି କରି ବିନା ଟେଂଡରରେ ଏମାନେ ଏହି ସଂସ୍ଥା ସହ ସରକାରଙ୍କ ଚୁକ୍ତିନାମା ସଂପାଦିତ କରାଇଛନ୍ତି ଓ ଏକଚାଟିଆ କୋଟେସନ ଦେଇ ଆର୍ଥିକ ଫାଇଦା ହାସଲ କରୁଛନ୍ତି | ଏହି ପଥ ସୁଗମ କରିବା ପାଇଁ ଏମାନେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ତିଆରି କରିଥିବା ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ମାନ୍ୟତା ଯୁକ୍ତିପତ୍ରକୁ ଚୋରି କରି ତତ୍କାଳୀନ ସାଂସଦ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଖୁଣ୍ଟିଆଙ୍କ ସହାୟତାରେ ତାକୁ ଭାରତ ସରକାରଙ୍କ ପାଖରେ ଦାଖଲ କରି ତହିଁର ଶ୍ରେୟ ହଡପ କରିଛନ୍ତି ଓ ଓଡ଼ିଶାରେ ଏକ ସାଂସ୍କୃତିକ ରାହାଜାନି ପର୍ବ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି |

ଏମାନଙ୍କ ଏହି କୁକର୍ମ ଉପରେ ମୁଁ ମୋ ନଭମଞ୍ଚ   orissamatters.comରେ ଯେଉଁ ଆଲୋଚନା ରଖିଛି ତହିଁରୁ ଦୁଇଟିର ଲିଂକ ତଳେ ଦେଲି :

(୧) Investigation Against Dr. Debi Prasanna Pattanayak Essential In State Interest
(୨) Padmashree Debi Prasanna Pattanayak Perverts the Truth, Repeats Lie before TV Camera

ଏଗୁଡ଼ିକୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରାଯାଇପରେ | ସୁସାହିତ୍ୟିକ ଅସିତ ମହାନ୍ତି ‘ସାହିତ୍ୟ ମହାଭାରତ’ରେ ଏଙ୍କ ଗୁମର ବି ଫିଟାଇଛନ୍ତି | ମୋ ଉପରୋକ୍ତ ନଭଃମଂଚରେ ଆହୁରି ଅଧିକ ଆଲୋଚନା ରହିଛି ଓ ରହିବ | ଏଙ୍କ ନେପଥ୍ୟ ଅଭିଷନ୍ଧି ଉପରେ ଆଲୋକପାତ ଆବଶ୍ୟକ; କାରଣ ଏହିମାନଙ୍କ ବିଷୟ ଲାଳସା ଆମ ଭାଷାକୁ ଦୁରାଚାର କବଳକୁ ଠେଲି ନେଉଛି | ଏହି ଦୂରାଚରର ଅୟମାରମ୍ଭର ଏକ ଝଲକ ମିଳେ ଡଃ ପଟ୍ଟନାୟକଂକ ନିଜ ଲେଖାରୁ |

ଗତ ୨୦୧୬ର ଜୁଲାଇ ୧୭ ତାରିଖରେ ଦୈନିକ ‘ସମାଜ’ରେ “ଭୁଲା କଥା ଓ ଅଭୁଲା କଥା” ଶିରୋନାମାରେ ଡଃ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଲେଖିଥିଲେ , “ପୈଁଚାଳିଶି ବର୍ଷ ପରେ ଓଡିଶା ଫେରୁଥିବା ଘଟଣା ମୋତେ ଜାଣିଥିବା ସବୁ ଲୋକଙ୍କୁ ଚମକିତ କରିଦେଲା | ସମସ୍ତେ କହିଲେ ଭୁବନେଶ୍ୱରରେ ତମକୁ କିଏ ଜାଣେ | କିଏ ତମକୁ ପଚାରିବ ? ମୋର ଗୋଟିଏ ଉତ୍ତର , ମୁଁ ସେଠିକୁ ନାଁ କମେଇବାକୁ ଯାଉନାହିଁ | ମୋ ମନରେ ଗୋଟିଏ ବଡ ଦୁଃଖ ରହିଗଲା | ମୁଁ ସବୁ ରାଜ୍ୟ ପାଇଁ କିଛି ନା କିଛି କଲି | କିନ୍ତୁ ଓଡିଶା ପାଇଁ କିଛି କରିପାରିଲି ନାହିଁ | ମୁଁ କିଛି କରିବା ପାଇଁ ଚାହେଁ |” ଅଥଚ ଓଡିଶା ଆସି ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ଯେ ସୁବ୍ରତ ପୃଷ୍ଟି ନାମକ ଅଶ୍ଳୀଳଭାଷା ବିଶାରଦଙ୍କ ସହ ମିଶି ଓଡ଼ିଶାର ଭାଷା ବାତାବରଣକୁ ଏପରି କଳୁଷିତ କରିଦେବେ – ଏହା କିଏ ବା ଅନ୍ଦାଜ କରିଥିଲା ?

ଅବସ୍ଥା ଏପରି ହୋଇଛି ଯେ ପଦାଧିକାରୀମାନଙ୍କ ସହ ସଲାସୁତରା କରି , ପ୍ରଶାସନକୁ ଦୁର୍ନୀତିଗ୍ରସ୍ତ କରାଇ ଡ଼ଃ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକ ବିନା ଟେଂଡରରେ ସରକାରୀ କାମ କରିବାକୁ ନିଜର ଦରସୂଚୀ ଦାଖଲ କରୁଛନ୍ତି ଓ ମୂଲ୍ୟପତ୍ର ଦେଇ ପଇସା ବି ପାଉଛନ୍ତି | ପାଖ ଫଟଚିତ୍ରଟି ଏହାର ପ୍ରମାଣ |

ସନ ୨୦୧୫ରେ ଯେତେବେଳେ କବି ଓ ଅଧିବକ୍ତା ଗଜାନନ ମିଶ୍ରଙ୍କ ଆମରଣ ଅନଶନ ଓଡ଼ିଶାରେ ଏକ ନୂତନ ଭାଷା ଜାଗରଣ ତିଆରି କଲା ଓ ଓଡିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ, ୧୯୫୪ କିପରି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେବ ସେଥିପାଇଁ ସରକାର ଏକ ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟି ଗଠନ କଲେ, ଏହି ଉଭୟ ଭାଷା ବେପାରୀ ତହିଁରେ ସାମିଲ ହୋଇ ତାଙ୍କ ଆର୍ଥିକ ଫାଇଦା ପାଇଁ କିପରି ସେହି ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟିକୁ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇପାରେ ସେହି ଚକ୍ରାନ୍ତ ଚଳାଇଲେ | କମିଟିର ବିଚାର୍ଯ୍ୟ ବିଷୟ (term of reference)କୁ ଆଖି ଆଗରେ ରଖି, ଯେଉଁ କାରଣ ହେତୁ ଆଇନଟିକୁ କେହି ମାନୁ ନାହାନ୍ତି ତହିଁର ନିରାକରଣ ପାଇଁ ମୁଁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଲି | ତହିଁରେ ରହିଲା – ଆଇନଟିର ଖିଲାପକାରୀକୁ ଦଂଡବିଧାନ ପାଇଁ ସମସ୍ତ ଆନୁସଙ୍ଗିକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଥିବା ନିୟମାବଳୀ ଓ ସେହି ନିୟମାବଳୀ ତିଆରି କରିବାକୁ ସରକାରଙ୍କୁ ଅଧିକାର ଦେବା ସକାଶେ ଆଇନ୍ର ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସଂଶୋଧନ ପାଇଁ ପରାମର୍ଶ | ଏହା କରିବାକୁ ସରକାରଙ୍କ ପଥ ସୁଗମ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ପ୍ରସ୍ତାବିତ ଆଇନ ସଂଶୋଧନର ଚିଠା ଓ ପ୍ରସ୍ତାବିତ ନିୟମାବଳୀର ଚିଠା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ମଧ୍ୟ ଦେଲି ୨୦୧୫ର ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୩ ତାରିଖରେ ଓ ତାହା ସରକାରୀ ନଭଃମଂଚରେ ରହିଲା ଓ ରହିଛି | ଏହା ସଂପୂର୍ଣତଃ term of reference ଅନୁସାରେ ହୋଇଥିଲେ ବି ଦେଖାଗଲା , ତହିଁରେ ମନୋନିବେଶ ନ କରି ସୁବ୍ରତ ଓ ତାଙ୍କ ଭାଷା ବେପାରୀ ସଂସ୍ଥାକୁ ସୁହାଇବା ପରି ଏକ “ଭାଷାନୀତି” ପ୍ରବର୍ତ୍ତନ ପ୍ରସ୍ତାବ ରଖିଲେ ଡ଼ଃ. ପଟ୍ଟନାୟକ ଓ ସରକାର ତାଙ୍କୁ ସେହି “ଭାଷାନୀତି” ପ୍ରଣେତା ବୋଲି ଘୋଷଣା କଲେ ଓ ସେ ଦେଇଥିବା କାମଚଳା ଭାଷାନୀତିକୁ ମଧ୍ୟ ସରକାରୀ ନଭଃମଂଚରେ ଥାପିଲେ | କମିଟିର ବୈଠକ ଯେତେଥର ବସିଲା term of reference ବହିର୍ଭୂତ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ହେଲା ଓ କମିଟି ସମ୍ମୁଖରେ ଥୁଆହେଉଥିବା କାର୍ଯ୍ୟସୂଚୀ (agenda)ରେ ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ପ୍ରସ୍ତାବ ସ୍ଥାନିତ ହେଲାନାହିଁ | ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଗଲା ଯେ ଓଡ଼ିଆରେ ଓଡ଼ିଶାର ଶାସନ କରାଇ ନ ଦେବାକୁ ଓଡ଼ିଆବିମୁଖ ସରକାର ଏହି ତଥାକଥିତ ଭାଷା ବିଶାରଦ ଗୋଷ୍ଠୀକୁ ପ୍ରୟୋଗ କରୁଛନ୍ତି |

ଏତିକିବେଳେ ୧୭.୧୨.୨୦୧୫ ଲରିଖରେ ଆମମାନଙ୍କୁ ଅନ୍ଧକାରରେ ରଖି ଓଡ଼ିଆରେ ଓଡିଶା ଶାସନ ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଏକ ୯ ଦଫା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ଘୋଷଣା କଲେ | ମୁଁ ଏହାକୁ ବେଆଇନ ବୋଲି କହିଲି ; କାରଣ , ଭାଷା ଆଇନ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀତା ଉପରେ ଯେଉଁ ସରକାରୀ ସଂକଳ୍ପ ଜାରି ହୋଇଥିଲା ତାହା ସେହି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଏପରି ମନୋମୁଖୀ କାମ କରିବାର ଅଧିକାର ଦେଇ ନ ଥିଲା ଓ ତାହା ଥିଲା ଅନଶନକାରୀ ଗଜାନନ ମିଶ୍ର ତଥା ସରକାରଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରତ୍ୟୟ ସ୍ଥାପନ କରିଥିବା ଆମ ସମସ୍ତଙ୍କ ପାଇଁ ଚରମ ବିଶ୍ଵାସଘାତକତା | ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଜନନୀ ଯେଉଁ ତିମିରେକୁ ସେଇ ତିମିରେ ପଡ଼ିରହିବା ସୁନିଶ୍ଚିତ ହୋଇଗଲା | ମୁଁ ମୋ ନିଜ ନଭମଞ୍ଚ  orissamatters.com ରେ ତହିଁର ଘୋର ପ୍ରତିବାଦ କଲି | ଦେବୀ ବାବୁ ଓ ସୁବ୍ରତ , ଶଙ୍କର ପରିଡା ଓ ନଟବର ଶତ୍ପଥୀ ନୀରବ ରହିଲେ | ସରକାରଂକ ଟାଳଟୁଳ ଲକ୍ଷ କରି କଳା ପତାକା ଅଭିଯାନ ମାଧ୍ୟମରେ ପୁନର୍ବାର ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ମୁଁ ଭାଷା ସଂଗ୍ରାମ ସମିତିର ସଭ୍ୟମାନଙ୍କୁ ବତେଇଲି | କଳା ପତାକା ଥିଲା ମୋ ରାଜ୍ୟ ତିଗିରିଆର ଯୁଦ୍ଧପତାକା ଓ ମୁଁ ତାହାକୁ ଆପଣାଇ ୧୯୮୦ ଦଶକରେ ତଦାନୀନ୍ତନ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମୋ ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀରେ ଜନ ଜାଗରଣ ଘଟାଇଥିଲି | ପବିତ୍ର ମହାରଥା ଓ ନଟବର ଶତପଥୀ ମୋ ସହ ଏକମତ ହେଲେ ; ମୁଁ ନୋଟିସ ଡାକିଦେଲି , ସୁବ୍ରତ ଟାଇପ କଲେ; ନଟବାବୁ ଓ ମୁଁ ଦସ୍ତକତ କଲୁ ଓ ତହିଁରେ ଶଙ୍କର ପରିଡାଙ୍କ ଦସ୍ତକତ ନେଇ ରେଜିଷ୍ଟର୍ଡ ଡାକରେ ତାହା ପଠାଇ ଦେବାକୁ ସୁବ୍ରତ ଦାୟିତ୍ବ ନେଇଥିଲେ | କଲେ ନାହିଁ | ମୁଁ ଦେଖିଲି କଥାଟିକୁ ଲୋକଙ୍କ ପାଖକୁ ନେବାକୁ ହେବ | ତେଣୁ ଭିଆଇଲି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଓ ମୋର ବିଶ୍ଵସ୍ତ ହୋଇପାରିଥିବା ପବିତ୍ର ମୋହନ ମହାରଥାଙ୍କୁ ଏହାର ଆବାହକ ପଦରେ ନିଯୁକ୍ତ କରିଥିଲି ।  ମୁଖ୍ୟ ଶାସନ ସଚିବଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ୮.୪.୨୦୧୬ ତାରିଖରେ  ସରକାରଙ୍କୁ ଚରମପତ୍ର ଦେଇ ୧୩.୪.୨୦୧୬ରୁ ଆରମ୍ଭ କଲୁ କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ | ସୁବାର୍ତ୍ତାର ସଂପାଦକ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କ ଅନୁରୋଧକ୍ରମେ କେଇଦିନ ପରେ ତାଙ୍କୁ ସଭାପତି ପଦରେ ନିଯୁକ୍ତ କଲି  ।  ବହୁ ଭାଷା ପ୍ରେମୀଙ୍କ ଆନ୍ତରିକ ସହଯୋଗରେ ଚାଲିଛି ଏହି ଅନନ୍ୟ ଆନ୍ଦୋଳନ | ଏହା ଆରମ୍ଭ ହେବାର ୧୨ ଦିନଠି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଅକାମି କରି ଦେଇଥିବା ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟିକୁ ସରକାର ପୁନରାୟ ଡାକିଲେ ଓ ଆଶା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆଶା ସହ ମୁଁ ସେଥିରେ ଯୋଗ ଦେଲି | ମାତ୍ର ଦେଖାଗଲା କାର୍ଯ୍ୟସୂଚୀରେ ଆଇନ ସଂଶୋଧନର ନାମଗଂଧ ନଥିଲା | ମୁଁ ଓ ଗଜାନନ ବାବୁ କମିଟି ବର୍ଜନ କଲୁ ପ୍ରତିବାଦରେ ଓ କିପରି ଆମ ଭାଷା ଜନନୀ ରକ୍ଷାପାଇବ ତା ପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଚଳାଇ ଚାଲିବାର ଶପଥ ନେଲୁ |

ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ, ଓଡିଶା ଆମ ଭାଷା ଜନନୀ ଉପରେ ଚାଲିଥିବା ସରକାରୀ ଅତ୍ୟାଚାର ବଂଦ କରିବାପାଇଁ ଓଡିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ, ୧୯୫୪ର ଖିଲାପକାରୀ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦଂଡବିଧାନ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦାବି କରି ସାରା ବିଶ୍ବରେ କେବେ ଦେଖାନଥିବା ଏକ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ ଓ ମର୍ଯ୍ୟାଦାସଂପନ୍ନ ଅଭିଯାନ ଚଳାଇଛି | ଏହାକୁ ଭଣ୍ଡୁର କରିବା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାବିମୁଖ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି ଓ ତାଙ୍କଦ୍ଵାରା ଅନୁଗୃହୀତ ହୋଇଥିବା ଭାଷାବିତ୍ ଡ଼ଃ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ “ନାମ କାଙ୍ଗାଳ” ଲୋକଙ୍କ କାମ ବୋଲି କହି ଆମକୁ ଅପଦସ୍ତ କରିବାକୁ ଅପଚେଷ୍ଟା କରିଥିବା ବେଳେ ତାଂକ ଦ୍ଵାରା ଭାଷାବିତ ଭାବେ ପ୍ରଚାରିତ ଡ଼ଃ ସୁବ୍ରତ କୁମାର ପୃଷ୍ଟି ନାମକ ବ୍ୟକ୍ତି ଜଣକ ମୋ ଉପରେ ଅତି ଅମାନୁଷିକ, ଜଘନ୍ୟ, ନିନ୍ଦନୀୟ, ଅପମାନଜନକ ଶବ୍ଦ ବାଣ ପ୍ରୟୋଗ କରିଛନ୍ତି |

ଏହି ବହୁରଙ୍ଗୀ ଅଶ୍ଳୀଳ ଆକ୍ଷେପ ସୁବ୍ରତ ପୃଷ୍ଟିଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି | ସେ ଏହାକୁ ପ୍ରଚାର କରିବା ପାଇଁ ରାମଚଣ୍ଡୀ ପ୍ରସାଦ ରଣସିଂହ ନାମକ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ଦେଇଥିଲେ ଓ ସେ ଏହାକୁ ସାମାଜିକ ଗଣମାଧ୍ୟମ ଫେସବୁକରେ “ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନରେ ରାଜନୀତି ଓ ଫାଟ” ଶୀର୍ଷକରେ FACE BOOK NEWS SERVICE ନାମକ ପୃଷ୍ଠାରେ ଏଇ ମେ ୧୦ ତାରିଖ ରାତି ୧୦।୫୫ରେ ସ୍ଥାନୀତ କରି , ଏହା ସହ କିସାନ ବରାଇ ,ଶୁଭ୍ରାଂଶୁ ପଂଡା , ଟିକନ ବିଶ୍ବରଂଜନ ମିଶ୍ର , ଅଶୋକ ନନ୍ଦ , ଆଚାର୍ଯ୍ୟ ହୃଷିକେଶ ମିଶ୍ର , ଲେଖା ନନ୍ଦ , ରବି କାନୁନ୍ଗୋ ଓ ଅନ୍ୟ ଜଣେ ନାଁ ପଢ଼ିହେଉନଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ସଂଲଗ୍ନ କରି , ଏହାର ଉତ୍ତର ଦେବାକୁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ ଓ ମୋତେ ଆହ୍ବାନ ଦେଲେ |

ଏହି ଅଶ୍ଳୀଳ ଆକ୍ଷେପ କାହାପ୍ରତି ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ତାହା ଊହ୍ୟ ରହିଥିବା ବେଳେ ସେ କାହିଁକି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଏଥିରେ ଛଂଦି ମୋ ଠାରୁ ଉତ୍ତର ତଲବ କରିଛନ୍ତି ବୋଲି ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲି ଓ ସେ ସ୍ପଷ୍ଟ କଥା ନ କହିବାରୁ ଓ ଏହି ଆକ୍ଷେପକୁ ସଂପ୍ରସାରିତ କରି ଦେଇଥିବା ଅଭିମତରେ ଇଂରାଜୀ ଅକ୍ଷରରେ ଧିକ୍କାର ଦେଇଥିବା ହେତୁ , ସେହି ରାତି ୧୧.୫୨ରେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଲେଖିଲି , Dear Sri Ranasingh, why have you circulated this obnoxious piece? Do you sponsor this? Before circulating this, have you located to whom this filth is aimed at? Have you inquired why the author of this vulgarism has not uttered the name of the person who has, to him, done the alleged damage to Oriya language and/or race ? If not, collect the same from your source and publish. My next step will follow that.

ରଣସିଂହ ଅବଶେଷରେ ସୁବ୍ରତ ମୋ ପ୍ରତି ହିଁ ଏହି ଅଶ୍ଳୀଳ ଶବ୍ଦ ପ୍ରୟୋଗ କରିଥିବା ତାଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ବୋଲି ଜଣାଇଛନ୍ତି | କେବଳ ସେତିକି ନୁହେଁ , ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲି , ” ରାମଚଣ୍ଡୀ ପ୍ରସାଦ ରଣସିଂହ ! ସୁବ୍ରତ ପୃଷ୍ଟିଙ୍କର ଏହି ଅଶ୍ଳୀଳତା ଆପଣ ସମ୍ପ୍ରସାରିତ କରିବାବେଳେ ଆପଣଙ୍କ ମତଲବ କଣ ଥିଲା ? କେଉଁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଆପଣ ସୁବ୍ରତ ପୃଷ୍ଟିଙ୍କର ଅଶ୍ଲୀଳତାର ପରିବାହକ ସାଜିଲେ ?” , ସେ ଯାହା କହିଛନ୍ତି ତାର ସ୍କ୍ରିନସଟ (Screenshot) ଚିତ୍ର ତଳେ ଦେଲି :
ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଲା, ” ମୁଁ ତାଙ୍କ ଅଶ୍ଳୀଳତାକୁ ସମ୍ପ୍ରସାରିତ କରିନି ….ବରଂ ସୁବ୍ରତ ପୃଷ୍ଟି ନିଜେ ଜଣେ ଅଶ୍ଳୀଳ ବ୍ୟକ୍ତି ବୋଲି ପ୍ରତିପାଦିତ କରିଛି |”

ଏପରି ଭାବେ ନିଜ ଅସଲ ଚେହେରାରେ ଧରା ପଡିଗଲା ପରେ ସୁବ୍ରତ ପୃଷ୍ଟି ମୋ ପ୍ରତି ଯେଉଁ ଭାଷା ପ୍ରୟୋଗ କରିଛନ୍ତି ତାହା ଯେତିକି ଲଜ୍ଜାଜନକ ସେତିକି ସାଂକେତିକ | ଏହା ସଂକେତ କରେ ଓଡ଼ିଶାର ଓଡ଼ିଆଦ୍ରୋହୀ ଓ ଦଲାଲ ଅଧ୍ୟୁଷିତ ସରକାର ଅଶ୍ଳୀଳଭାଷା ବିଶାରଦମାନଙ୍କ ହାତରେ କିପରି ଟେକି ଦେଇଛି ପ୍ରଶାସନିକ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଭାଗ୍ୟ | ପୃଷ୍ଟି କଣ କହିଛନ୍ତି ଦେଖାଯାଉ :

ଏହାହିଁ ହେଲା ଓଡିଶା ସରକାରଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହ ଓ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ପାଇଚାଲିଥିବା ଭାଷାବିତମାନଙ୍କ ଭାଷା | ଏହି ଅଶ୍ଳୀଳଶବ୍ଦ ବିଶାରଦମାନଙ୍କ ଆକ୍ରମଣକୁ ସାମ୍ନା କରି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ସାରା ପୃଥିବୀର ସବୁଠୁଁ ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ ଶୈଳୀରେ ଓଡିଶା ସରକାରଙ୍କ ସହ ଲଢେଇ କରୁଛି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଓଡ଼ିଶାର ଶାସନ ପାଇଁ ଓ ତହିଁରେ ଯିଏ ବାଧା ଦେବ ତା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦଂଡବିଧାନ ପାଇଁ | ମା ଓଡ଼ିଶାର ଜୟ ହେଉ |

Governance of Orissa in Oriya, Punishment to whosoever sabotages the Language

The sole purpose of the Oriya race to create a separate State of it’s own was to ensure that its official affairs would be managed in its mother tongue Oriya. Orissa official Language Act, 1954 had to declare that for all and any official purpose Oriya shall be the Language of the State of Orissa. The Act is not being honored. Bhasha Andolan, Orissa completed on April 12, 2017 one year of its unique, entirely non-violent, silent yet most speaking ‘BLACK FLAG MOVEMENT’ calling for codification of punishment to whosoever sabotages official use of Oriya. This special story is published in Orissa’s largest circulated newspaper ‘SAMBAD’.