ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ସାପ୍ତାହନ୍ତ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ: ବ୍ୟଙ୍ଗ ସାହିତ୍ୟକୁ ବିଧିକ ମାନ୍ୟତା ପ୍ରଦାନ ହେଉ

(ସୂତ୍ର: ଆମ ଭାଷା ଆମ ଅଧିକାର )

ଗତ ରବିବାର(୩୦/୦୮/୨୦୨୦)ସନ୍ଧ୍ୟାରେ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ସାପ୍ତାହିକ ଆଲୋଚନାଚକ୍ର ପୂର୍ବ ଥର ପରି ଭର୍ଚୁଆଲ ଶୈଳୀରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ଆଲୋଚନାଚକ୍ରରେ ଓଡ଼ିଶାର କୋଣ ଅନୁକୋଣରୁ ଭାଷାପ୍ରେମୀମାନେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । 

ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ଶ୍ୟାମଘନ ମହାରଣାଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଭାଷା ବନ୍ଦନାରୁ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଶୁଭାରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା।
ଆଲୋଚନାର ମୁଖ୍ୟ ବିଷୟବସ୍ତୁ ଥିଲା “ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା-ସାହିତ୍ୟ ପ୍ରତି ଯୁବ-ସମାଜର ଆଭିମୁଖ୍ୟ।”

ମହାନ ଆମ ମାତୃଭାଷା ସଂଗଠନ ର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ଶ୍ରୀ ରାଜେଶ କୁମାର ଶତପଥୀ ନିଜ ଆଲୋଚନା ମାଧ୍ୟମରେ ନିମ୍ନ କେତୋଟି ମୁଖ୍ୟ ଦିଗ ପ୍ରତି ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ। ସେଗୁଡିକ ହେଲା-

୧.ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ/ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଗୁଡିକରେ ମାତୃଭାଷା ଶିକ୍ଷା ଢାଞ୍ଚାରେ ଏକ ବ୍ୟାପକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆବଶ୍ୟକ;
୨. ଯୁବ-ସମାଜର ଆଶା ଓ ଆକାଂକ୍ଷାକୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା-ସାହିତ୍ୟ ନିଜ ବକ୍ଷରେ ସ୍ଥାନ ଦେବା ଦରକାର;
୩. ଛନ୍ଦ-ମୟ, ରାଗ-ରାଗିଣୀ ଯୁକ୍ତ,ଅଳଙ୍କାର ଯୁକ୍ତ ତଥା ସରଳ ଓ ସାଧାରଣ ମଣିଷର ବୋଧଗମ୍ୟ ହେଲା ଭଳି କାବ୍ୟ କବିତା ସୃଷ୍ଟି ହେବା ଉଚିତ; ଏବଂ ୪.ଯୁବ-ସମାଜକୁ ଭାଷାର ଆଵଶ୍ୟକତା ବିଷୟରେ ଅବଗତ/ସଚେତନ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ ।

ଏହି ଆଲୋଚନାଚକ୍ରରେ ଭାଗ ନେଇଥିବା ଭାଷାପ୍ରେମୀ ସୁଶାନ୍ତ କୁମାର ମାହାଳି,ଶ୍ୟାମଘନ ମହାରଣା,ସୌଭାଗ୍ୟ ରାଉତ,ମହେନ୍ଦ୍ର ତ୍ରିପାଠୀ, ସୁଶାନ୍ତ ସେଠୀ, ସରୋଜ କୁମାର ମହାନ୍ତି,ଜନ୍ମେଜୟ ପୁରୋହିତ,ନମାକ୍ଷୀ ପୁରୋହିତ,ଶ୍ରୀଲଷ୍ମୀ ନାୟକ,ଦୁର୍ଯ୍ୟୋଧନ ଦାସ, ନିଜ ନିଜ ମତାମତ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ।

ପରିଶେଷରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ  ଦୁଇଟି ନୂତନ ଯୋଜନା ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା କରିଥିଲେ ।

୧.ଓଡିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ଦ୍ୱାରା ଏକ Facebook page ସୃଷ୍ଟି କରି, ନୂତନ ପ୍ରତିଭାମାନକୁ ସୁଯୋଗ ଦେବା  ଓ ୨.ବ୍ୟଙ୍ଗାତ୍ମକ ଲେଖାଗୁଡ଼ିକୁ ବିଦ୍ଧିବଦ୍ଧ ସାହିତ୍ୟର ସ୍ୱୀକୃତି ପ୍ରଦାନ କରିବା ଉପରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଦାନଳନର ଗୁରୁତ୍ବ ପ୍ରଦାନ ।

ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବଗୁଡ଼ିକୁ  ଉପସ୍ଥିତ ସମସ୍ତେ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲେ । ଧନ୍ୟବାଦ ଅର୍ପଣ ସହ ଆଲୋଚନାଚକ୍ର ଶେଷ ହୋଇଥିଲା।

ଜାତୀୟ ଶିକ୍ଷାନୀତି ମାତୃଭାଷାର ପରିପନ୍ଥୀ : ପ୍ରଫେସର ଡଃ ଅମିୟ କୁମାର ମହାନ୍ତି

ଫେସବୁକରେ ସିଧା ପ୍ରସାରିତ ଏହି ଉଦ୍ବୋଧନ ସ୍ଵୟଂ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ  । ଭାଷଣତିର ଲିଖିତ ରୂପ ପରେ ପ୍ରକାଶିତ ହେବ । 

ଗୁରୁକଲ୍ୟାଣ କୁଆଡ଼େ ଗଲେ?

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ 

କାନ୍ତକବିଙ୍କ ନାତି ବୋଲି ନିଜକୁ ପରିଚିତ କରାଉଥିବା ଗୁରୁ କଲ୍ୟାଣ ମହାପାତ୍ର ଗତ ଜୁନ ମାସରେ ମୋ ଉପରେ ଏକ ଅତ୍ୟନ୍ତ କୁତ୍ସିତ କୁତ୍ସା ପ୍ରଚାର କରିଥିଲେ ସାମାଜିକ ଗଣମାଧ୍ୟମ ଫେସବୁକରେ ତାଙ୍କ କାନ୍ଥରେ ଓ ତାହାକୁ ତୀବ୍ରତର କରିଥିଲେ ଅର୍ଥଲୋଭ ହେତୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରି ମାରିଥିବା ପବିତ୍ର ମହାରଥା ଏବଂ ୧୬.୭.୨୦୧୮ରାତିରେ ତାଙ୍କ ଦାରୀ ସାକ୍ଷୀ ମାଦଳ ସାଜିଥିବା ଜନକୀଶ ବଡପଣ୍ଡା  । ମୁଁ ଯେଉଁ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ରଖିଥିଲି ତାହା ଏହି  ସଂଯୋଗସରଣୀ ରେ ଉପଲଭ୍ୟ । 

ସେ ତାଙ୍କ ଏହି କୁତ୍ସିତ ଅଭିଯୋଗ ସପକ୍ଷରେ କୌଣସି ପ୍ରମାଣ ଦେଇନାହାନ୍ତି । ନିଜର ଅଭିଯୋଗକୁ ସେ ପ୍ରମାଣିତ କରିବା ଉଚିତ ବା ମିଥ୍ୟା କହିଥିବା ସ୍ଵୀକାର କରି ସର୍ବସାଧାରଣରେ କ୍ଷମା ମାଗିବା ଉଚିତ ।

କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କ ଅପରାଧର ଅଦ୍ୟତନତା ଯାଞ୍ଚ ପାଇଁ ପୋଲିସ ଯେତେବେଳେ ସେ ପ୍ରଚାର କରିଥିବା କୁତ୍ସାର ଲିଙ୍କ (link) ଖୋଜୁଛନ୍ତି ତାହା ମିଳୁନାହିଁ  ବୋଲି ଖବର ପାଇ ମୁଁ ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ଜାଣିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲି । ଏହି ରିପୋର୍ଟ ମିଳିଲା – ଯେଉଁଥିରେ ଫେସବୁକ କହୁଛି , ପୋଷ୍ଟିଂକର୍ତ୍ତା ଗୁରୁକଲ୍ୟାଣ ହୁଏତ ନିଜ ପୋଷ୍ଟକୁ ହଟାଇ ଦେଇଛନ୍ତି । 

ଯେଉଁମାନେ ମୋ ଉପରେ କୁତ୍ସିତ ଗାଳିବର୍ଷଣ କରି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଶିବିରରେ ବିଭ୍ରାନ୍ତି ଉପୁଜାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ମୁହଁ ଇସ୍ପାତ , ଅଥଚ ପଛ ଏପରି ସନ୍ନିପାତ କାହିଁକି ? 

 

 

 

 

ଭାଷା ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ପାଇଁ ଦୀର୍ଘ ମିଆଦି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ନିଆଯିବ : ଭାଷା ଅନ୍ଦୋଳନର ସପ୍ତାହନ୍ତ ପାଠଚକ୍ରରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି  

(ସୂତ୍ର : ଆମ ଭାଷା ଆମ ଅଧିକାର)

ଗତ ରବିବାର(୨୩/୦୮/୨୦୨୦)ସନ୍ଧ୍ୟାରେ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ସାପ୍ତାହିକ ଆଲୋଚନାଚକ୍ର ଭର୍ଚୁଆଲ ଶୈଳୀରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଯାଇଛି ।ଏହି ଆଲୋଚନାଚକ୍ରରେ ଓଡ଼ିଶାର କୋଣ ଅନୁକୋଣରୁ ଭାଷାପ୍ରେମୀ ମାନେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ।

ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ମହେନ୍ଦ୍ର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଭାଷା ବନ୍ଦନାରୁ ଏହି କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମର ଶୁଭାରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା। ତତ୍ପରେ ଶ୍ରୀ ଶଶିକାନ୍ତ ପଣ୍ଡା ସ୍ୱରଚିତ କବିତା “ଶବ୍ଦ-ଭାଷା” ଆବୃତ୍ତି କରିଥିଲେ। ଆଲୋଚନାର ମୁଖ୍ୟ ବିଷୟବସ୍ତୁ ଥିଲା,” ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ସୁରକ୍ଷାରେ ସାହିତ୍ୟ ସଂଗଠନ/ଅନୁଷ୍ଠାନ ଗୁଡିକର ଭୂମିକା”। ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ସୁଶାନ୍ତ ମାହାଳି, ନିଜ ଆଲୋଚନା ମାଧ୍ୟମରେ ନିମ୍ନ କେତୋଟି ମୁଖ୍ୟ ଦିଗ ପ୍ରତି ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ। ସେଗୁଡିକ ହେଲା-

୧. ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଅନୁଷ୍ଠାନ/ସଙ୍ଗଠନଗୁଡିକ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ସହ ନିଜକୁ ସାମିଲ କରିବା ଉଚିତ;

୨. ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା-ସାହିତ୍ୟରେ ନବ ପ୍ରତିଭାମାନଙ୍କ ଉନ୍ମେଷ ଓ କ୍ରମ-ବିକାଶରେ ଏହି ଅନୁଷ୍ଠାନ/ସଙ୍ଗଠନମାନେ ନିଜ ଦାୟିତ୍ୱ ସୁଚାରୁରୂପେ ନିର୍ବାହ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ;

୩. ସାହିତ୍ୟ ଅନୁଷ୍ଠାନ/ସଙ୍ଗଠନଗୁଡ଼ିକ ରାଜନୀତିରୁ ଦୂରେଇ ରହି ଭାଷା ସ୍ୱାର୍ଥ ପାଇଁ କାମ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ;

୪. ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ସାମ୍ରାଜ୍ୟର ଆଵଶ୍ୟକତା ଉପରେ ଅଧିକ ଗବେଷଣା ଓ ଏହି ଗବେଷଣାଲବ୍ଧ ଜ୍ଞାନର ପ୍ରଚାର-ପ୍ରସାର ମଧ୍ୟ ଆବଶ୍ୟକ;

୫. ଭାଷା ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ ଆମକୁ ଏକ ଦୀର୍ଘ-ମିଆଦୀ ଯୋଜନା ପ୍ରସ୍ତୁତ କରିବା ସହିତ ଏକ ସୁଦୃଢ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବିକଶିତକରିବାକୁ ହେବ।

ଏହି ଆଲୋଚନାଚକ୍ରରେ ଭାଗ ନେଇଥିବା ଭାଷାପ୍ରେମୀ  ରାଜେଶ ଶତପଥୀ, ଶ୍ୟାମଘନ ମହାରଣା, ନିରଂଜନ ଖିଲ୍ଲାର, ସୌଭାଗ୍ୟ ରାଉତ,ଶଶିକାନ୍ତ ପଣ୍ଡା, ଅଶୋକ ମହାରଣା,ମହେନ୍ଦ୍ର ତ୍ରିପାଠୀ, ସୁଶାନ୍ତ ସେଠୀ, ସୁଶାନ୍ତ ମାହାଳି,ତୃପ୍ତିମୟୀ ପାତ୍ର, ମଞ୍ଜୁଳା କର,ସରୋଜ କୁମାର ମହାନ୍ତି ଓ ଆମର ପ୍ରିୟ ନିର୍ମଳ ଭାଇ ନିଜ ନିଜ ମତାମତ ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ। ଏହି ଆଲୋଚନାଚକ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ ସମସ୍ତେ ନିମ୍ନ କେତୋଟି ନିଷ୍କର୍ଷରେ ଉପନୀତ ହେଲେ-

*ଆମ ସାହିତ୍ୟିକ ଓ ସାହିତ୍ୟ ଅନୁଷ୍ଠାନ/ସଙ୍ଗଠନମାନଙ୍କୁ ଭାଷା-ମନସ୍କ କରିବାକୁ ପଡିବ;

*ଭାଷା ପାଇଁ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ଶ୍ରଦ୍ଧାଭାବ ସହ ଆମର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ପାଳନ କରିବାକୁ ହେବ;

*ଓଡ଼ିଶାରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଅପାଇହାର୍ଯ୍ୟତା ଉପରେ ଆଲୋଚନା ମାଧ୍ୟମରେ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି ପାଇଁ ସର୍ବବିଧ ଉଦ୍ୟମ କରିବାକୁ ହେବ;

*ସାହିତ୍ୟର ବ୍ୟବସାୟୀକରଣ ସମୟରେ, ଆମ ରାଜ୍ୟ ପରିଚାଳନାରେ ଆମ ଭାଷାର ସମ୍ପୂର୍ଣ ବ୍ୟବହାର ପାଇଁ ସହିତ୍ୟିକମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସଚେତନତା ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ହେବ;

*ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟାର ପ୍ରୟୋଗ କରି ଆମକୁ ସମଗ୍ର ଓଡ଼ିଶାରେ ଭାଷା ସାମ୍ରାଜ୍ୟ ସୃଷ୍ଟିର ଆବଶ୍ୟକତା ଉପରେ ଜନ-ଜାଗୃତି ଗଢିତୋଳିବାକୁ ହେବ;

*ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା କେବଳ ସାହିତ୍ୟ ଭିତରେ ସୀମିତ ନରହି, ଯେପରି ଜୀବନ-ଜୀବିକାର ହେତୁ ହୁଏ, ତା ପାଇଁ ସାହିତ୍ୟିକମାନଙ୍କ ସହଯୋଗ କାମନା କରାଯିବ;

*ଆମ ଶିକ୍ଷା-ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ ପ୍ରଧାନ୍ୟ ଦେବାକୁ ଶୈକ୍ଷିକ ବିପ୍ଲବ ସୃଷ୍ଟିକରିବାକୁ ହେବ ।

 

ପରିଶେଷରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟନାୟକ ଆନ୍ଦୋଳନର ଅନୁଭୂତି, ଅଭିଜ୍ଞତା ତଥା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ରାଜଭାଷା କରିବା ପଥରେ ଥିବା ଅନ୍ତରାୟ ବିଷୟରେ ଗଭୀର ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ ଓ ଏହାର ପ୍ରଶାସନିକ ଓ ନ୍ୟାୟିକ ଦିଗ ବିଷୟରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ସଚେତନ କରିଥିଲେ।

ଓଡ଼ିଶାର ସମସ୍ତ ସାହିତ୍ୟ ସଂଗଠନ/ଅନୁଷ୍ଠାନଗୁଡ଼ିକ ସହ ଯୋଗାଯୋଗ କରିବା ସହ ଭବିଷ୍ୟତରେ ଏକ ଗବେଷଣା ଧର୍ମୀ ପତ୍ରିକା ପ୍ରକାଶନ ପାଇଁ  ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଗଲା ।

ଓଡ଼ିଆ କହିବା ସାଙ୍ଗମାନେ ଆସ, ବସ


                         -ମନୋରଞ୍ଜନ ଚୌଧୁରୀ (କଟକ)
[ମନୋରଞ୍ଜନ ଚୌଧୁରୀ ଜଣେ ଆଶୁ କବି । ତାଙ୍କ ଶିକ୍ଷାଗତ ଯୋଗ୍ୟତା ଦ୍ଵିତୀୟ ଶ୍ରେଣୀ ଓ ପେଷାରେ ସେ ଜଣେ ସାଇକେଲ ଦୋକାନୀ । ତୁଣ୍ଡେ ତୁଣ୍ଡେ ସେ ସୃଷ୍ଟି କରୁଥିବା କବିତାଗୁଡ଼ିକୁ କିଛି ଉତ୍ସାହୀ ଯୁବକ ଟିପିଦେଇ ସାମାଜିକ ଗଣମାଧ୍ୟମରେ ଦିଅନ୍ତି । ଏଗୁଡ଼ିକ ସାଧାରଣତଃ ଜୀବନଧର୍ମୀ ଓ ପ୍ରେମ କବିତା । ଫଳରେ ସାମାଜିକ ଗଣମାଧ୍ୟମ ଜରିଆରେ ଯୁବପିଢ଼ିଙ୍କ ନିକଟରେ ସେ ସୁପରିଚିତ । ତାଙ୍କର ଏହି କବିତାଟି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ସାଂପ୍ରତିକ ଅବସ୍ଥା ଉପରେ ଆଧାରିତ । ]

ଓଡ଼ିଶା ଆମ ଦେଶ
ନିଶକୁ ମୋଡ଼ି, ଓଡ଼ିଆ କହିବା
ସାଙ୍ଗମାନେ ଆସ ବସ ।

ଓଡ଼ିଆ ମାଟିରେ ଜନ୍ମ ମୋହର,
ପ୍ରିୟ ମୋ ପଖାଳ କଂସା ।
ଯାହା ମୁଁ କହିବି ସତ ମୁଁ କହିବି,
ଦରକାର ହେଲେ ଇଂଲିଶ କହିବି;
ସବୁବେଳେ କିନ୍ତୁ ଇଂଲିଶ କହି
ହେବିନି ମୁଁ ଲୋକହସା ।

ଓଡ଼ିଶା ମୋହର ଗର୍ବ ଗୌରବ,
ଓଡ଼ିଆ ମୋହର ଭାଷା ।
ମୋ ମା ବାପଙ୍କର ଭାଷା ॥

ମା ଡାକେ ଯଉ ମଜା ଅଛି ମମି ଡାକରେ ନାହିଁ ।
ବାପା ଡାକେ ଯଉ ମଜା ଅଛି ଡାଡି ଡାକରେ ନାହିଁ ।
ମୁଁ କହିବି ମୋହରି ଭାଷା ,
ମୋ ମା ବାପଙ୍କର ଭାଷା ।