ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ନୂଆ ଲହର : ଧର୍ମଶାଳାରୁ ସର୍ପେଶ୍ଵର

ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ନୂଆ ରଣନୀତି ଅନୁସାରେ କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ଗାଁରୁ ଗାଁକୁ ଅଗ୍ରଗତି କରିବ । ଆମ ମାତୃଭାଷାକୁ ମାରିଦେବାଲୁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଚଳାଇଛନ୍ତି । ଆମେ ତାହା ହେବାକୁ ଦେବା ନାହିଁ । ଆମ ମାଟିରେ ଯେଉଁ ଦିନ ଆମେ ଭୂମିଷ୍ଠ ହେଲେ ସେହି ଦିନ ସେହି ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ଆମକୁ କୋଳେଇ ନେଇଥିଲା ଆମ ଭାଷା ମାଆ । ତେଣୁ ଆମ ଜନ୍ମ ମାଟିରେ ଆମ ଭାଷା ମା ପାଇଁ ଆମେ ଠିଆ ହେବା ।

ଭାଇ ସୌଭାଗ୍ୟ ରାଉତଙ୍କ ମତରେ, ଶାସନର ଭାଷା ହୋଇ ନରହିବାରୁ ବିଶାଳ ସାହିତ୍ୟ ସତ୍ତ୍ୱେ ସଂସ୍କୃତ ଭାଷା ମରିଗଲା । ଶାସନର ଭାଷା ନ ହେଲେ, ବିଶାଳ ସାହିତ୍ୟ ସତ୍ତ୍ୱେ ଓଡ଼ିଶାରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ମରିଯିବ । ତେଣୁ ସରକାରୀ ଭାଷା ଭାବେ ଓଡ଼ିଆ ଅଲଙ୍ଘ୍ୟ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ।

 

ଏହି ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ ଜାନୁଆରୀ ୮ ତାରିଖ ସକାଳେ ଧର୍ମଶାଲା ନିର୍ବାଚନ ମଣ୍ଡଳୀର ଜରକା ଠାରେ କଳାପତାକା ତୋଳିଥିଲେ ଭାଷାପ୍ରାଣ ଭାଇ ହରିହର ମଲ୍ଲିକ ଓ ଭାଇ ସତ୍ୟ ସୁନ୍ଦର ରାଉତ । ବୁଲୁ ଭାଇ ସେମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲେ ।

ଅପରାହ୍ନରେ ଆଠଗଡ଼ର ଧୁରୁକୁଡିଆ ଠାରେ କଳା ପତାକା ତୋଳିଥିଲେ ଭାଇ ନିର୍ମଳ କୁମାର, ପ୍ରତାପ ପତ୍ରୀ ଓ ଅରୂପନନ୍ଦ ମଲ୍ଲିକ ।

 

ଏବଂ ଉତ୍ତର ଅପରାହ୍ନରେ ଆଠଗଡ଼ର ଅନ୍ଯତମ ଗୁରୁତ୍ବପୂର୍ଣ ସ୍ନାୟୁକେନ୍ଦ୍ର ସର୍ପେଶ୍ଵର କ୍ଷେତ୍ରରେ ଭାଷା ଜନନୀଙ୍କ ବିଜୟଯାତ୍ରାକୁ ଆଗେଇନେଇଥିଲେ ବିଶିଷ୍ଟ ସମାଜସେବୀ ଶିବ ପଟ୍ଟନାୟକ, ଯେ କି ସ୍ଵେଚ୍ଛାସେବୀ ସଂଗଠନ ଏଇ ତ ଜୀବନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରି ମଣିଷ ଓ ପଶୁସମ୍ପଦର ମଙ୍ଗଲ ପାଇଁ ନିଜକୁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଛନ୍ତି ।

 

ଟଙ୍କା ପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିଛନ୍ତି ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ : ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସଫେଇ ରଖନ୍ତୁ – ଶେଷ ଭାଗ

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ 

ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜର ଶାସନ-ନିକାୟ (Governing Body) ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ଚାକିରିରୁ ବହିସ୍କାର କରିବା ପାଇଁ ୯.୧୦.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ତାହା ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ସେବା (ବର୍ଗୀକରଣ , ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଓ ପୁନର୍ବିଚାର ପାଇଁ ଆବେଦନ) ନିୟମାବଳୀ, ୧୯୬୨(Orissa Govt. Service (Classification, Control and Appeal) Rules 1962)ର ନିୟମ ୭୨ ଉପରେ ଆଧାରିତ ଥିଲା । ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ସରକାରୀ ଅନୁଦାନ ପ୍ରାପ୍ତ ଅଧ୍ୟାପିକା ହୋଇଥିବା ହେତୁ ଏହା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ଥିଲା । ଏହା ହେଲା:

୧. କୌଣସି କର୍ମଚାରୀ ୫ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ସମୟ ପାଇଁ କୌଣସି ଛୁଟି ପାଇପାରିବେ ନାହିଁ ;
୨. ଯଦି କୌଣସି କର୍ମଚାରୀ ନେଇଥିବା ଛୁଟି ପରେ କାମରେ ଯୋଗ ନଦିଅନ୍ତି ବା କର୍ମନିବୃତ୍ତ ହୋଇ ରହନ୍ତି ଯାହା ଛୁଟି ସମୟକୁ ମିଶାଇ ୫ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ହୁଏ, ତେବେ କେଉଁ ଅସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତିରେ ତାହା ଘଟିଲା ସେକଥା ବିଚାର କରି ସରକାର କୌଣସି ଭିନ୍ନ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନ ନେଇଥିଲେ, ସେହି କର୍ମଚାରୀ ଛୁଟିରେଯାଇଥିବାଦିନଠାରୁ ଇସ୍ତଫା ଦେଇଥିବା ଧରିନିଆଯିବ ଓ ତାଙ୍କ ଚାକିରି ତଦ୍ଦୃପ ରଦ୍ଦ ହେବ।“

ତେଣୁ , ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷର ଅନୁପସ୍ଥିତି ଭିତ୍ତିରେ ୩.୭.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ହିଁ ଶାସନ-ନିକାୟ ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରିକୁ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରୁ ରଦ୍ଦ କରିପାରିଥାନ୍ତେ । କିନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା ଆଇନ ଅନୁଦାନପ୍ରାପ୍ତ ଘରୋଇ କଲେଜର ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କ ଏତାଦୃଶ ଚାକିରିସମାପ୍ତିକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଅନୁମୋଦନ ସାପେକ୍ଷ କରିଛି । ସୁତରାଂ ତାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରାକୃତିକ ନ୍ୟାୟ ଦେଇ ଶାସନ-ନିକାୟ ୯.୧୦.୨୦୧୩ରେ ପ୍ରସ୍ତାବ କଲେ କି, ୧୯୬୨ ନିୟମାବଳୀର ନିୟମ-୭୨ ଅନୁସାରେ ସେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା ଦିନରୁ ଚାକିରି ହରାଇବେ । ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା ଆଇନର ଧାରା ୧୦-କ (୧) ଅନୁସାରେ କଲେଜର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଓଡ଼ିଶା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଅନୁମୋଦନ ପାଇଁ ଏହି ନିକାୟ ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ପଠାଇଥିଲେ ୨୮.୧୦.୨୦୧୩ର ୮୧୨ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ରରେ । ଆଇନତଃ ୩ ମାସ ମଧ୍ୟରେ , ଅର୍ଥାତ୍ ୨୮.୧.୨୦୧୪ ସୁଦ୍ଧା ଅନୁମୋଦନ ଦେବା ବା ନ ଦେଉଥିବା ଜଣାଇବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ବାଧ୍ୟ । ମାତ୍ର ସେ ରହସ୍ୟଜନକ ଭାବେ ଶୋଇରହିବାରୁ ୯.୪.୨୦୧୪ (ପତ୍ରାଙ୍କ ୧୬୫)ରେ କଲେଜ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ ଯେ, ଉପରୋକ୍ତ ଆଇନ ଦୃଷ୍ଟେ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ୨.୭.୨୦୦୮ରୁ ଇସ୍ତଫା ଦେଇଛନ୍ତି ବୋଲି କଲେଜ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ଗ୍ରହଣ କରି ସେହିଦିନଠାରୁ ତାଙ୍କ ଚାକିରି ରଦ୍ଦ ପାଇଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି କରିଥିବାରୁ ତହିଁର ଅନୁମୋଦନ ନ କରି ସେ କଲେଜର ଶିକ୍ଷା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅଯଥା ସଙ୍କଟ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛନ୍ତି । ଏହା ଉପରେ ମଧ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଆହୁରି ୪ ମାସ କାଳ ଶୋଇରହିଲେ । ଏହି ବିଶୃଙ୍ଖଳାର ଅନ୍ତ ପାଇଁ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ଅଡ଼ିବସିବାରୁ କଲେଜର ୮୧୨ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ର ପାଇବାର ପ୍ରାୟ ୧୦ ମାସ ପରେ ସେ ମାନସୀଙ୍କ ବହିଷ୍କରଣ ପାଇଁ (“for taking a decision on approval of termination of services of Smt. Manasi Sarangi”) ଆବଶ୍ୟକୀୟ ପଦ୍ଧତ୍ତି ପରିପାଳିତ ହୋଇଥିଲା କି ନାହିଁ ତାହା ଜାଣିବାକୁ ଚାହିଁଥିଲେ (ପତ୍ରାଙ୍କ ୨୯୨୩୩, ୨୧.୮.୨୦୧୪ । କଲେଜ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ୩.୯.୨୦୧୪ ତାରିଖରେ ତାହାର ଉତ୍ତର ଦେଇ, ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଚାହିଁଥିବା ସମସ୍ତ ତଥ୍ୟ ଓ ଦସ୍ତାବିଜ ୨୮.୧୦.୨୦୧୩ରେ ଦିଆ ସରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ମାନସୀଙ୍କ ବହିଷ୍କରଣ ପ୍ରସ୍ତାବ ଉପରେ ସେ ଏପରି ଟାଳଟୁଳ କରୁଥିବା ହେତୁ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନେ ଘୋର ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଛନ୍ତି ବୋଲି ଅଭିଯୋଗ କରିଥିଲେ । ସେ ସ୍ପଷ୍ଟତଃ ଲେଖିଥିଲେ, “The College is suffering for the continuous unauthorized absence of the lecturer for such a long time which the undersigned is sure that the Director shall appreciate. Secondly, the College is also losing a sanctioned post till the sanctioned post of the teacher is terminated or shifted.” ଏ ଚିଠି ପାଇଲା ପରେ ମଧ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କରିନଥିବା ଯେତିକି ବିସ୍ମୟଜନକ ଥିଲା ସେତିକି ଶିକ୍ଷାବିରୋଧୀ ଥିଲା ।

ଗଗନ କୁମାର ଧଳଙ୍କ ସଚିବୀୟ ଆଦେଶ

ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ତଦାନୀନ୍ତନ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ଗଗନ କୁମାର ଧଳ ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖରେ ଦେଇଥିବା ଆଦେଶ ହେଲା:,
୧. କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରୁ ତାଙ୍କର (ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କର) ଅନୁପସ୍ଥିତି କାଳ ଚାକିରି କାଳରୁ ବାଦ୍ ପଡ଼ିବ ଓ ସେ ସେହି ସମୟ ପାଇଁ କୌଣସି ବେତନ ବା ଫାଇଦା ଦାବି କରିବେ ନାହିଁ;
୨ . ଏଥିପାଇଁ ସ୍ଵୀକୃତିନାମାର ସେ ଏକ ସତ୍ୟପାଠ ଦାଖଲ କରିବେ ;
୩. ଏହି ସତ୍ୟପାଠ ହାସଲ କଲା ପରେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ତାଙ୍କୁ ଏକ ସମବର୍ଗୀୟ କଲେଜରେ ନିୟୋଜିତ କରିବେ;
୪. ସେ ସେଠାରେ ଯୋଗଦେବା ପରେ, ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ସାହାଯ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନର ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିୟମାବଳୀ, ୧୯୭୪ର ନିୟମ ୨୨ ବଳରେ ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଆରମ୍ଭହେବ।

ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ଅଳିନ୍ଦରେ

ଦୀର୍ଘ ତିନିବର୍ଷ ଧରି ଏହି ଆଦେଶର ଅବମାନନା କରିଚାଲିଥିଲେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ , କାରଣ ସରକାରଙ୍କ ବାରମ୍ବାର ତାଗିଦା ସତ୍ତ୍ୱେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ସମ୍ପୃକ୍ତ କର୍ମଚାରୀ ଧରାଧରି ହେତୁ ଏହି ସରକାରୀ ଆଦେଶକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ପାଖରେ ପେଶ୍ କରୁନଥିଲେ । କରିଥିଲେ, ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଉପରୋକ୍ତ ନିୟମାବଳୀ ଅନୁସାରେ ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଭୋଗିଥାନ୍ତେ ଓ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରୁ ଚାକିରିରୁ ତଡ଼ା ଖାଇଥାନ୍ତେ କେବଳ ନୁହେଁ, ନିୟମାବଳୀର ୨୦(୧)(ଝ) ବଳରେ ଅନ୍ୟତ୍ର ଚାକିରି କରିବାର ଯୋଗ୍ୟତା ବି ହରାଇଥାନ୍ତେ । ତେଣୁ, ମଉକା ଦେଖି ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଏହି ଆଦେଶକୁ ବଦଳାଇବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହା ଉପରେ ଯେପରି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ନ ହୁଏ, ସେଥିପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ସମ୍ପୃକ୍ତ କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ଆପ୍ୟାୟିତ କରି ଏହି ଆଦେଶକୁ ଚପାଇ ରଖାହୋଇଥିଲା । ଖୋଦ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟ ଏହା ସ୍ଵୀକାର କରି କହିଛି, ସରକାରଙ୍କ ୨୨.୬.୨୦୧୫ତାରିଖର ୧୨୩୯୦ ସଂଖ୍ୟକ ଆଦେଶ ଉପରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନାହିଁ ( “On the basis of the Govt. letter No.12390/HE dtd. 22.6.2015, no action has been taken at this directorate level”) (ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ପତ୍ରାଙ୍କ ୩୩୯୨୦ ତା. ୩୦.୮.୨୦୧୯) ।

ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନରୁ ମିଳିଗଲା ମଉକା

ଏହି ଚପେଇ ରଖା ହୋଇଥିବା ଆଦେଶକୁ ବଦଳାଇଦେବାର ମଉକା ମାନସୀଙ୍କୁ ସେତେବେଳେ ମିଳିଗଲା, ଯେତେବେଳେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ସର୍ତ୍ତରେ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଚାକିରିରେ ସବେତନ ପୁନର୍ବସତିର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ପୋଷା ମନାଇଲେ ।

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଦପ୍ତରର ଚାପରେ କିପରି ଲଙ୍ଗଳାମୁକୁଳା ହୋଇ ଲାଗିପଡ଼ିଥିଲା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ଯେକୌଣସି ପ୍ରକାରେ ବି ମାନସୀଙ୍କୁ ଯୋଗଦାନ କରାଇବାକୁ , ତାହା ମୁଁ ଆଗରୁ ଦର୍ଶାଇଛି ଏବଂ ଏହି କ୍ରମିକ ଉପସ୍ଥାପନାର ପ୍ରତି ଭାଗର ଶୀର୍ଷକରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସଫେଇ ରଖନ୍ତୁ ବୋଲି ଦାବି କରୁଛି । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଏହି ଆହ୍ଵାନ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଅସମର୍ଥ ।

ସ୍ପଷ୍ଟ ଅଭିଯୋଗ

ମୋର ସ୍ପଷ୍ଟ ଅଭିଯୋଗ ଯେ, ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ତାର ଭାଷା ଅଧିକାରରୁ ବଞ୍ଚିତ କରି ରଖିବା ପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିବା ସକାଶେ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ବ୍ୟବହାର କରିବା ମତଲବରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗର ପ୍ରଶାସନକୁ ଏପରି କଳୁଷିତ କରିଛନ୍ତି । ଏହାର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ଯାଞ୍ଚ ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯଦି ନିଜ ଆଡୁ ଏକ ଉଚ୍ଚ କ୍ଷମତାସମ୍ପନ୍ନ ତଦନ୍ତ ନ କରାନ୍ତି, ପରିପାର୍ଶ୍ଵିକ ପ୍ରମାଣ ଆଧାରରେ ସେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ସନ୍ଦିଗ୍ଧ ହୋଇରହିବେ । ଏବଂ ହୁଏତ ଆଇନ ଅଦାଲତରେ ଅପଦସ୍ତ ହେବେ । କାରଣ, ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ତା ଭାଷା ବିରୁଦ୍ଧରେ କ୍ଷମତାଚକ୍ରର ଏହି ଦୁଷ୍କର୍ମକୁ କେବେ ବି ବରଦାସ୍ତ କରିବ ନାହିଁ ।

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଚୈତନ୍ୟ ଉଦୟ ହେଉ ଓ ମୁଁ ଉପସ୍ଥାପିତ କରିଆସିଥିବା ପରିପାର୍ଶ୍ଵିକ ପ୍ରମାଣଗୁଡ଼ିକ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ନୁହେଁ ବୋଲି ଯଦି ସେ ଦର୍ଶାଇବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ତେବେ କାଳ କ୍ଷୟ ନ କରି ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ଆଦେଶକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ତହିଁର ରହିତକରଣ (“in supersession of”) କରି ନିମ୍ନୋକ୍ତ ଆଦେଶ ଦେଇଥିବା ତଦାନୀନ୍ତନ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କରନ୍ତୁ । ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ଦଫାଗୁଡ଼ିକୁ ମୁଁ ପୂର୍ବ ଅଧ୍ୟାୟରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛି । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ତାଙ୍କ ପରିଷଦବର୍ଗଙ୍କ ନଗଦ ଜ୍ଞାନ ପାଇଁ ବିଷ୍ଣୁପଦ ଦେଇଥିବା ସେହି ଧୂର୍ତ୍ତ ଆଦେଶକୁ ମୁଁ ପୁନର୍ବାର ଉପସ୍ଥାପନ କରୁଛି ।

ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ସଚିବୀୟ ଆଦେଶ

୧. କ୍ଷମତାପନ୍ନ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଙ୍କଠାରୁ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ଥିବାର ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ସହ ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ଅବିଳମ୍ବେ ଯୋଗଦାନ ପତ୍ର ପ୍ରଦାନ କରିବେ, ଯାହା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଗୃହୀତହେବ ;
୨. ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ କୌଣସି ସମବର୍ଗୀୟ କଲେଜରେ ସ୍ଥାନ ଠାବ କରି ତାଙ୍କୁ ସେଠାରେ ସ୍ଥାନିତ କରିବେ ;
୩. ତାଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଦିନ ଠାରୁ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସମ୍ପାଦନରୁ ଦୂରେଇ ରଖାଯାଇଥିଲା ସେହିଦିନ ଠାରୁ ଅର୍ଥାତ୍ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖଠାରୁ ସେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ଯୋଗଦେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନ୍ତର୍ବର୍ତ୍ତୀ ସମୟ ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ଉପଯୁକ୍ତ ତଦନ୍ତ ଶେଷରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯିବ । (ଆଦେଶ ସଂଖ୍ୟା ୨୦୪୪୫, ତ। ୧୮.୭.୨୦୧୮) ।

ଦଣ୍ଡ ପରିବର୍ତ୍ତେ ପଦୋନ୍ନତି

ଏହି ଆଦେଶ ତିଆରି କରିବା ପାଇଁ ଉପରୋକ୍ତ ମହାପାତ୍ର-ମିଶ୍ର-ବାଳକୃଷ୍ଣାନ ଗ୍ୟାଙ୍ଗ ସହ ମିଶି ବିଭାଗୀୟ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ଯେଉଁ ଗାଲୁକଳ୍ପ ପ୍ରୟୋଗ କରିଥିଲେ ତାହା ଓଡ଼ିଶାର ସ୍ଵାର୍ଥରେ ନୁହେଁ , ମାନସୀଙ୍କ ସ୍ଵାର୍ଥ ସାଧନ ପାଇଁ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା ବୋଲି ପରବର୍ତ୍ତୀ ଶାସନ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ତାଙ୍କ ୧୩.୯.୨୦୧୯ରେ ୧୮୭୫୭ ସଂଖ୍ୟକ ଆଦେଶର ମୁଖଶାଳାରେ ସ୍ଵୀକାର କରିଥିବା ହେତୁ ସେଠୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କଠିନ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଆବଶ୍ୟକ ଥିବା ବେଳେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କୁ ପଦୋନ୍ନତି ଦେଇଛନ୍ତି । ମିଶ୍ର ଦେଇଥିବା ଆଦେଶ ପ୍ରତି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଗଭୀର ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରନ୍ତୁ ।

ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କ ସଚବୀୟ ଆଦେଶ

“ତା ୦୨.୦୭.୨୦୦୮ରିଖରୁ ୨୩.୦୭.୨୦୧୮ ତାରିଖ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ (ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ) ଅନଧିକୃତ ଭାବେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା ହେତୁ ଏହି ଗର୍ହାଜିରା ସମୟ ତାଙ୍କ ଚାକିରିକାଳରୁ ବାଦ୍ ପଡ଼ିବ । କାମ ନାହିଁ ତ ମଜୁରି ନାହିଁ ନୀତିରେ ସେ ସେହି ସମୟ ପାଇଁ କୌଣସି ବେତନ ବା ଆନୁଷଙ୍ଗିକ ଫାଇଦା ପାଇବେ ନାହିଁ । ଏହି କାଳଖଣ୍ଡ ତାଙ୍କ ପଦୋନ୍ନତି ବା ପେନସନ୍ ପାଇଁ ହିସାବକୁ ଯିବ ନାହିଁ“ (ଆଦେଶାଙ୍କ ୧୮୭୫୭, ତା. ୧୩.୯.୨୦୧୯) ।

ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଯଦି ସଚିବଙ୍କ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ଆଦେଶର ୩ୟ ଭାଗର ଅଭିସନ୍ଧି ଅନୁରୂପ ସାନି ତଦନ୍ତ କରି, ଏଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ୧.୩.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ଲିଖିତ ଭାବେ ଦିଆଯାଇଥିବା ହୁକୁମ ଅନୁସାରେ, ଜଣାଇ ପାରିଥାନ୍ତେ ଯେ, ମାନସୀଙ୍କୁ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସମ୍ପାଦନରୁ ଦୂରେଇ ରଖାଯାଇଥିଲା, ତେବେ ୧୩.୯.୨୦୧୯ ଆଦେଶଟି ଏପରି ନ ହୋଇ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ଆଦେଶ କାଏମ ରଖି ସମସ୍ତ ପିଛିଲା ବେତନ (idle salary) ସହ ତାଙ୍କ ଯୋଗଦାନ ସମୟର ପରିବର୍ଦ୍ଧନ (extension of joining time) ମଞ୍ଜୁର କରାଯାଇ ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ୯.୧୦.୨୦୦୨ ତାରିଖର ୪୭୩୫୨ ସଂଖ୍ୟକ ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ କରାହୋଇଥିବା ସତ୍ୟସ୍ଵୀକୃତିନାମା (Certificate) ମଧ୍ୟ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତେ ଓ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଦେଇଥିବା ଅଘୋଷିତ ବିଶ୍ଵାସଘାତକ ଜାଗିରି ପୂର୍ଣତଃ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୋଇଥାନ୍ତା । କିନ୍ତୁ ଭୟଙ୍କର ବଦଳି ଛାଟ ଭୋଗିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପାଞ୍ଚ ପାଞ୍ଚ ଜଣ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଭିତରୁ କେହି ଜଣେ ହେଲେ ଏପରି ଡାହାମିଛ କହି ସଚିବ ବା ସରକାରଙ୍କୁ ଏହି ଜାଲିଆତିରେ ସାହାଯ୍ୟ କଲେନାହିଁ ଓ ମୋ ଅଭିଯୋଗ ଉପରେ ତୁରନ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ପାଇଁ ରାଜ୍ୟପାଳ ଦେଇଥିବା ଆଦେଶ ସମ୍ପର୍କରେ ମୋର ସୂଚନା ଅଧିକାର ପ୍ରୟୋଗହିଁ ୧୩.୯.୨୦୧୯ରେ ଉପରୋକ୍ତ ଆଦେଶ ଦେଇ ଅବସ୍ଥା ସମ୍ଭାଳିବାକୁ ସଚିବଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କଲା ।

ସଚିବଙ୍କ ଭୟଙ୍କର ଭୁଲ୍

କିନ୍ତୁ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ଏହି ଆଦେଶ ଦେଇ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ ଆଖିମିଟିକା ମାରିଥିବା ସାଙ୍ଗକୁ ଆଉ ତିନୋଟି ଭୟଙ୍କର ଭୁଲ୍ କରିଛନ୍ତି ।

ପ୍ରଥମତଃ , ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ଅନୁଦାନ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିଯମାବଳୀ, ୧୯୭୪ (The Orissa Education (Recruitment and Conditions of Service of Teachers and Members of the Staff of Aided Educational Institutions) Rules, 1974) ଏପରି ଏକ ଆଦେଶ ଦେବା ପାଇଁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗର ଶାସନ ସଚିବଙ୍କୁ ଆଦୌ କ୍ଷମତା ଦେଇନାହିଁ ।

ଏହି ବିଧାନର ନିୟମ ୨୧ର ଉପନିୟମ (୨)(ଖ) ଅନୁସାରେ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ହେଉଛନ୍ତି ଶାସ୍ତିପ୍ରଦାନକାରୀ ପ୍ରାଧିକାରୀ (Disciplinary Authority); ସଚିବ ନୁହନ୍ତି । ତେଣୁ “କାମ ନାହିଁ ତ ବେତନ ନାହିଁ “ ପରି ଏକ ଶାସ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରି ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ଏହି ବିଧାନର ଉଲ୍ଲଙ୍ଘନ କରିଛନ୍ତି ଓ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଅନଧିକୃତ କମ କରିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଥିଲା , ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶର ନକଲ ପାଇବା ପରେ ସେ ସମଗ୍ର ବିଷୟକୁ ତର୍ଜମା କରିଥାନ୍ତେ, ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ଅନୁଦାନ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିଯମାବଳୀ, ୧୯୭୪ର ଉଲ୍ଲଂଘନ କରି ସଚିବ ଗଗନ କୁମାର ଧଳ ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖରେ ଦେଇଥିବା ଅନଧିକୃତ ଆଦେଶକୁ କଲେଜ ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ୮.୭.୨୦୧୫ ତାରିଖର ଆପତ୍ତି ଭିତ୍ତିରେ ରଦ୍ଦ କରି ସମାନ କାରଣ ହେତୁ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ତାରିଖର ଆଦେଶକୁ ମଧ୍ୟ ବାତିଲ କରିଥାନ୍ତେ ଓ ନିଯମାବଳୀ ୧୯୭୪ ଅନୁସାରେ ମାନସୀଙ୍କ ଉପରେ ଦଣ୍ଡ ଧାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ଦାୟିତ୍ଵ ଫେରାଇଥାନ୍ତେ । ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶ ଏଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ଦେଇଥିଲା ; ମାତ୍ର ଯେଉଁ ଚାପର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ୧୮.୭.୨୦୧୮ରେ ମାନସୀଙ୍କ ହିତ ପାଇଁ (“to her benefit”) ଉପର ଲିଖିତ ଆଦେଶ ଦେଇଥିଲେ, ସେହି ଚାପ ପ୍ରଭାବରେ ମାନସୀଙ୍କ ଅବୈଧ ପୁନର୍ବସତିକୁ କାଏମ ରଖିବା ପାଇଁ ସେ ୧୩.୯.୨୦୧୯ର ଆଦେଶ ଜାରିକଲେ, ଏହା ଜାଣି ବି ଯେ, ୧୯୭୪ର ନିୟମାବଳୀ ତାଙ୍କୁ ସେ କ୍ଷମତା ଦେଇନାହିଁ ।

ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଏହି ନିୟମାବଳୀର ନିୟମ ୧୧(୧)ର ଦଫା (କ)ରେ ଅନୁବନ୍ଧନ କରାଯାଇଥିବା ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତର ସମ୍ପୂର୍ଣ ଉଲ୍ଲଂଘନ କରିଥିବା ହେତୁ ନିୟମ ୨୨(୧୨) ଅନୁସାରେ କଲେଜ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କଠାରୁ ପରାମର୍ଶ ମାଗିଥିଲେ । ଏହାର ଉତ୍ତରରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ୧୯.୩.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ୧୨୯୩୪ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ରରେ ତାଙ୍କୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ କି, ଏପରି ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ଅନଧିକୃତ ଅନୁପସ୍ଥାନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉପଯୁକ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ପାଇଁ ସେ କଲେଜର ଶାସନ-ନିକାୟ ସମ୍ମୁଖରେ ସମସ୍ୟାଟି ତୁରନ୍ତ ରଖନ୍ତୁ । ଫଳରେ ଶାସନ-ନିକାୟ ୯.୧୦.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ସେବା (ବର୍ଗୀକରଣ , ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଓ ପୁନର୍ବିଚାର ପାଇଁ ଆବେଦନ) ନିଯମାବଳୀ, ୧୯୬୨ ଅନୁଯାୟୀ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରୁ ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରି ରଦ୍ଦ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଗ୍ରହଣ କଲେ (ପ୍ରସ୍ତାବ -୩) । ଏବଂ ସେହି ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା ଆଇନର ଧାରା ୧୦-କ (୧) ଅନୁଯାୟୀ ଅନୁମୋଦନ ଦେବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ପାଖକୁ ସମସ୍ତ ସହାୟକ ଦସ୍ତାବିଜ ସହ ୨୮.୧୦.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ପଠାଗଲା (ପତ୍ରାଙ୍କ ୮୧୨) । ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ୩ ମାସ ମଧ୍ୟରେ ଅନୁମୋଦନ ଦେବେ ବା ନ ଦେବାର କାରଣ ଦର୍ଶାଇ କଲେଜକୁ ନିଜ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଅବଗତ କରାଇବେ ବୋଲି ଶିକ୍ଷା ଆଇନର ଧାରା ୧୦-କ (୨)ରେ ଧାର୍ଯ୍ୟ କରାହୋଇଛି । ଏହି ଦଫାରେ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଯଦି ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରି ସମାପ୍ତି ପାଇଁ କଲେଜର ପ୍ରସ୍ତାବ ଉପରେ କିଛି ଆଦେଶ ଦେଇଥାନ୍ତେ, ତେବେ ନିୟମାବଳୀର ୨୨(୧୪) ଅନୁସାରେ କଲେଜର ଶାସ୍ତିପ୍ରଦାନକାରୀ ପ୍ରାଧିକାରୀ (disciplinary authority) ମାନସୀଙ୍କୁ ତଦନୁଯାୟୀ ବହିସ୍କାର କରିଥାନ୍ତେ ବା ବହିସ୍କାର ପ୍ରସ୍ତାବ ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରିଥାନ୍ତେ । ଏଠି ଶାସନ ସଚିବ ମଥା ଖେଳାଇବାର ଅଧିକାର ନାହିଁ । ଶାସନ ସଚିବଙ୍କୁ ଏହି ବିଧାନ କେବଳ ଗୋଟିଏ ସ୍ତରରେ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରିବାର ଅଧିକାର ଦେଇଛି । ଯଦି ମାନସୀଙ୍କ ପ୍ରତି ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ସ୍ଵୟଂ କୌଣସି ଦଣ୍ଡ ବିଧାନ କରିଥାନ୍ତେ, ତେବେ ହିଁ କେବଳ ସେହି ଦଣ୍ଡବିଧାନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସେ ସରକାରଙ୍କ ନିକଟରେ ଅପିଲ୍ କରିଥାନ୍ତେ ଓ ସଚିବ ସେ କ୍ଷେତ୍ରରେ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରିଥାନ୍ତେ (ନିୟମ ୨୨(୧୫)ର ପରନ୍ତୁକ) । ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଯେହେତୁ ଏପରି କୌଣସି ଆଦେଶ ଦେଇ ନଥିଲେ, ସେହେତୁ ମାନସୀଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ କୌଣସି ଅପିଲ୍ ମଧ୍ୟ ନଥିଲା । ଏହି ଭିତ୍ତିରେ ସଚିବ ଗଗନ କୁମାର ଧଳଙ୍କ ୨୨.୬.୨୦୦୮ର ଆଦେଶ ଯେମିତି ଥିଲା ଅଧିକାର ବହିର୍ଭୂତ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ୧୮.୭.୨୦୧୮ର ଆଦେଶ ବି ସେମିତି ଥିଲା ଅବୈଧ । ତଫାତ୍ ଏତିକି ଯେ, ସଚିବ ଗଗନ କୁମାର ଧଳଙ୍କ ଆଦେଶରେ କୌଣସି ଦୁରଭିସନ୍ଧି ନଥିବା ବେଳେ, ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ଆଦେଶ ଥିଲା ଦୁରଭିସନ୍ଧିପ୍ରସୂତ ।

ଏହି ଦୁରଭିସନ୍ଧିର ତୋଢ଼ ଏମିତି ଯେ, , ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ଆଦେଶକୁ ବି ଉଲ୍ଲଂଘନ କରି ଚାକିରିରେ ପୁନଃ ସଂସ୍ଥିତ ହୋଇଛନ୍ତି ।

ଆଦେଶଟିର ପ୍ରଥମ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଥିଲା, “କ୍ଷମତାପନ୍ନ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଙ୍କଠାରୁ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ଥିବାର ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ସହ ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ଅବିଳମ୍ବେ ଯୋଗଦାନ ପତ୍ର ପ୍ରଦାନ କରିବେ, ଯାହା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଗୃହୀତହେବ” । ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଖିଲାପ କରିଛନ୍ତି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ । ସେ ଦେଇଥିବା ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ପ୍ରମାଣପତ୍ର କ୍ଷମତାପନ୍ନ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ଆଇନାନୁମୋଦିତ ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ନୁହେଁ । ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ରରେ ଜାଲିଆତି ବନ୍ଦ କରିବା ପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ବିଭାଗର ୧୩.୩.୨୦୧୮ ତାରିଖର ୭୯୮୧ ସଂଖ୍ୟକ ଅଧିସୂଚନା (Notification)ରେ ଯେଉଁ ଅଲଙ୍ଘ୍ୟ ଆଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି ମାନସୀ ଦେଇଥିବା ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ତହିଁର ସମ୍ପୂର୍ଣ ଉଲ୍ଲଂଘନ ଓ ଜାଲ୍ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ଭାବେ ବିବେଚ୍ୟ । ଯେହେତୁ ସେ ଚାକିରିରେ ଯୋଗଦାନ ପାଇଁ କ୍ଷମତାପନ୍ନ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ଦାଖଲ ନ କରି ମଧ୍ୟ ଧରାଧରି କରି ଚାକିରିରେ ଯୋଗ ଦେଇଛନ୍ତି ସେହେତୁ ସେହି ଯୋଗଦାନକୁ ଅସିଦ୍ଧ ଘୋଷଣା କରିବା ଥିଲା ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କର ସର୍ବନିମ୍ନ ଦାୟିତ୍ଵ , ଯେଉଁ ଦାୟିତ୍ଵ ସେ ତୁଲାଇ ନାହାନ୍ତି ।

ଏହି ବିଧିକ ବାସ୍ତବତା ଦୃଷ୍ଟିରୁ, ଉପରୋକ୍ତ ଉଭୟ ଆଦେଶକୁ ବାତିଲ କରି, ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ରଖି , ମାନସୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜର ଶାସନ-ନିକାୟ ନେଇଥିବା ପ୍ରସ୍ତାବ ଉପରେ ଉପଯୁକ୍ତ ଆଦେଶ ପ୍ରଦାନ ପାଇଁ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେବା ଥିଲା ତାଙ୍କ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଏବଂ ତାହା ହିଁ ହୋଇଥାନ୍ତା ସମୁଚିତ ଆଦେଶ । ତାହା ନ କରି, ୧୩.୯.୨୦୧୯ରେ ସେ ଯେଉଁ ଆଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି ତାହା ସମସ୍ତ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ଅଧିନିୟମ (Act), ନିଯମାବଳୀ (Rules), ଅଧିସୂଚନା (Notification) ଓ ପରିପତ୍ର (Circular)ର ଉଲ୍ଲଂଘନ କରିଛି ।

ଦ୍ଵିତୀୟତଃ, ସେ ଭାବିଛନ୍ତି ଯେ, କାମ ନାହିଁ ତ ଦରମା ନାହିଁ ବୋଲି କହି ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ଉପରୋକ୍ତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଏଡ଼େଇ ଦେଇହେବ । କାରଣ ଅର୍ଥ ବିଭାଗ ଆପତ୍ତି ଉଠାଇଥିବା ‘ନିକମା ବେତନ’ (idle salary) ବୋଝ ବୋହିବାରୁ ଏତଦ୍ଦ୍ଵାରା ରାଜକୋଷକୁ ରକ୍ଷା କରାଯାଇଛି । ରାଜକୋଷକୁ ‘ନିକମା ବେତନ’ ଚାପରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ଯଦି ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କ ନିରୋଳା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହୋଇଥାନ୍ତା , ତେବେ ତ ସେ ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ନିଷ୍ପତ୍ତି – ୧ ଓ ୨କୁ କାଏମ ରଖି କହିଥାନ୍ତେ , କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରୁ (ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କର) ଅନୁପସ୍ଥିତି କାଳ ତାଙ୍କ ଚାକିରି କାଳରୁ ବାଦ୍ ପଡ଼ିବ ଓ ସେ ସେହି ସମୟ ପାଇଁ କୌଣସି ପିଛିଲା ବେତନ ତଥା ଫାଇଦା ପାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ ; “କାମ ନାହିଁ ତ ଦରମା ନାହିଁ” ବୋଲି ଲେଖିବାର କି ଆବଶ୍ୟକତା ଥିଲା?

ଏହି କଥାଟି ଲେଖି , ଏବଂ ଗ୍ରାଚ୍ୟୁଇଟି ପ୍ରଦାନ ବେଳେ ଏହି ସମୟ ହିସାବକୁ ନିଆଯିବ ନାହିଁ ବୋଲି ନ ଲେଖି , ସେ ଅତି ଚତୁରତାର ସହ ମାନସୀଙ୍କ ଦୀର୍ଘ ଅନୁପସ୍ଥିତି ସମୟକୁ ବେତନରହିତ ଚାକିରି ସମୟରେ ରୂପାନ୍ତରିତ କରିଛନ୍ତି ଓ ତାଙ୍କୁ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ ଯୋଗଦାନ ସମୟ (extended joining time) ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି ।

ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ଉପର ଉଦ୍ଧୃତ୍ତ ଅଲଙ୍ଘ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶର ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଉଲ୍ଲଙ୍ଘନ । ଯେହେତୁ ଏତଦ୍ଦ୍ଵାରା ୬୦ ଦିନରୁ ଅଧିକ ଅନୁପସ୍ଥିତି ସମୟ ପାଇଁ ଯୋଗଦାନ ସମୟକୁ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ କରାଯାଇଛି , ସେହେତୁ ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ୨୯.୫.୧୯୯୯ର ୨୪୫୯୪ ଆଦେଶ ଅନୁଯାୟୀ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ନୁହନ୍ତି, ଅର୍ଥ ସଚିବ ହିଁ ଦୀର୍ଘ ୧୦ ବର୍ଷର ଅନୁପସ୍ଥିତି ପରେ କାମରେ ମାନସୀଙ୍କୁ ଚାକିରିରେ ଯୋଗଦେବାକୁ ଅନୁମତି ଦେବା ପାଇଁ ଏକମାତ୍ର ଅଧିକାରୀ । ବେତନସହିତ ହେଉ ବା ବେତନରହିତ ହେଉ, ୬୦ ଦିନରୁ ଅଧିକ ଅନୁପସ୍ଥିତି ପରେ କାମରେ ଯୋଗଦେବାର ଅନୁମତି କେବଳ ଅର୍ଥ ବିଭାଗ ହିଁ ଦେଇପାରେ । ଅତଏବ, ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶକୁ ସାଞ୍ଜୁ ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରି, ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ୨୨.୬.୨୦୧୫ ଆଦେଶର ପ୍ରଥମ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ବିକୃତ କରି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅବୈଧ ଭାବେ ମାନସୀଙ୍କ ଯୋଗଦାନ ସମୟ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ କରିଛନ୍ତି ଓ ଶେଷ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଅନଧିକୃତ ଭାବେ କବର ଦେଇ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ସେବା (ବର୍ଗୀକରଣ , ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଓ ପୁନର୍ବିଚାର ପାଇଁ ଆବେଦନ) ନିଯମାବଳୀ, ୧୯୬୨ର ନିୟମ ୭୨ର ଭୟଙ୍କର ଉଲ୍ଲଙ୍ଘନ କରିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ସାହାଯ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନର ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିୟମାବଳୀ, ୧୯୭୪ର ନିୟମ ୨୨ର ପୂର୍ବଘୋଷିତ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟତାକୁ ଅଭିସନ୍ଧିମୂଳକଭାବେ ନିଶ୍ଚିହ୍ନ କରିଛନ୍ତି ।

ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଯେହେତୁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଶାବାସୀଙ୍କ ଅଗୋଚରରେ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସ୍ଥାୟୀ ଆୟ ପରି ଏକ ବିଶ୍ଵାସଘାତକ ଜାଗିରି ଦେଇଛନ୍ତି, ସେହେତୁ ଓଡ଼ିଶାବାସୀଙ୍କ ରାଜକୋଷରୁ ବେତନ ପାଉଥିବା ପଲେ କର୍ମଚାରୀ ରାଜ୍ୟର ସମସ୍ତ ଆଇନକାନୁନକୁ ଗୋଇଠା ମାରି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତିଦାତାଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି (୮୧୨/ ୟୁଏନସି /୨୮.୧୦.୨୦୧୩ ରେ ପ୍ରେରିତ ଶାସନ-ନିକାୟ ପ୍ରସ୍ତାବ ୩/୦୯.୧୦.୨୦୧୩) ଓ ଆପତ୍ତି (୩୦୫/ୟୁଏନସି/୦୮.୦୭.୧୫) ସତ୍ତ୍ୱେ ଦେଇଥିବା ଚାକିରି ଆଇନତଃ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ । ଏଣୁ ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରି ସେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଦପ୍ତରରେ ଯୋଗଦାନ ଦେବା ଦିନଠାରୁ ବାଜ୍ୟାପ୍ତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ଓ ଧରାଧରି ମାଧ୍ୟମରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିବା ହେତୁ ସେହି ଦିନଠାରୁ ସେ ଗ୍ରହଣ କରିଥିବା/କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ଟଙ୍କା ତାଙ୍କଠାରୁ ଆଦାୟକରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ । ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କ ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶା ରାଜକୋଷରୁ ପଇସାଏ ମଧ୍ୟ ଏପରି ବରବାଦ ହେବା ଆଦୌ ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ ।

ତୃତୀୟତଃ, ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି – ମାନସୀ ଅନୁପସ୍ଥିତ ନଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ଅନୁପସ୍ଥିତ ରଖା ଯାଇଥିଲା – ଯେହେତୁ ଅମୂଳକ ଥିଲା ବୋଲି ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କ ଆଦେଶରେ ସ୍ପଷ୍ଟ କରାହୋଇଛି, ଏବଂ କୁହାହୋଇଛି ଯେ, ତାହା କେବଳ ମାନସୀଙ୍କ ହିତରେ , ତାଙ୍କୁ ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କବଳରୁ ବଞ୍ଚାଇବାକୁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା, ସେହେତୁ ଏପରି ଗର୍ହାଜିରା ପାଇଁ ଯେଉଁ ନିୟମ ଅନୁସାରେ ତାଙ୍କୁ ବହିସ୍କାର ଦଣ୍ଡ ଦେବାକୁ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷ ପ୍ରସ୍ତାବ କରିଥିଲେ, ସେହି ନିୟମର ବିପରୀତ କୌଣସି ନ୍ୟାୟିକ ଆଇନ (case law) ଦେଶରେ ରାଜୁତି କରୁଛି କି ନାହିଁ ତାହା ଦେଖିବା ବି ତାଙ୍କର ଉଚିତ ଥିଲା, ଯାହା ସେ କରିନାହାନ୍ତି ।

ଭାରତର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟ ଏପରି ଘଟଣାରେ ପ୍ରଦାନ କରିଥିବା ଦୁଇଟି ନ୍ୟାୟିକ ଆଇନର ଉଲ୍ଲେଖ ଯଥେଷ୍ଟ ହେବ । ଯଥା-
୧. ଜଣେ କର୍ମଚାରୀ ଅନଧିକୃତ ଭାବେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା ଯଦି ଥରେ ମଧ୍ୟ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କ ହୃଦବୋଧ ହେଲା ଯେ, ତେବେ ତାଙ୍କ ଚାକିରି ଶେଷ କରାଯିବା ହିଁ ଏକମାତ୍ର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ (Pyare Lal Sharma Vrs MD, J&K Industries Ltd, 1989 AIR 1854) ;
୨. କର୍ମସ୍ଥଳରୁ ଦୀର୍ଘଦିନ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା କର୍ମଚାରୀ ସ୍ଵେଚ୍ଛାରେ ଚାକିରି ଛାଡ଼ିଥିବା ଧରାଯିବ ଓ ତଦନ୍ତ ବିନା ବି ତାଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ରଦ୍ଦ ହେବ (Vijay S. Sathaye v. Indian Airlines Limited and others, (2013) 10 SCC 253) ।

ଏତଦ୍ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଦେଖିଲେ, ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରି ରଦ୍ଦ ପାଇଁ ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜର ଶାସନ-ନିକାୟ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣତଃ ଆଇନସମ୍ମତ, ଯାହା ସହ ୨୦୧୩ରୁ ୨୦୧୯ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅମତ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିମଧ୍ୟ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଅମତ ହୋଇପାରିନାହାନ୍ତି ।

ଅତଏବ, ନିଜର କୌଣସି ଆଇନସମ୍ମତ ଅଧିକାର ନଥାଇ, ସମସ୍ତ ଆଇନକାନୁନକୁ ଅବଜ୍ଞା କରି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ପିଛିଲା ତାରିଖରୁ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ ଯୋଗଦାନ ସମୟ (extended joining time with retrospective effect) ଯୋଗାଇବାକୁ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ଯେପରି ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶର ବି ଦୁରୁପଯୋଗ କରିଛନ୍ତି ତାହା ଏକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୟଙ୍କର ଭୁଲ୍ ।

ପ୍ରିୟାପ୍ରୀତିତୋଷଣ ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶାରେ କିପରି ପ୍ରଶାସନିକ ଅରାଜକତା ଲଗାମଛଡ଼ା, ଏହା ତାହାର ଏକ ନଗ୍ନ ନମୁନା ।

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯଦି ନିଜେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ନୁହନ୍ତି …

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯଦି ଏହି ଅରାଜକତା ସହ ନିଜେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ନୁହନ୍ତି, ତେବେ ସେ ସଫେଇ ଦିଅନ୍ତୁ ଓ ଏଥିରେ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରି ଉପରଚର୍ଚ୍ଚିତ ବିଧିକ ଭିତ୍ତି ଉପରେ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ ଛୁରୀ ମାରିବାର ଅବ୍ୟବହିତ ପୂର୍ବରୁ ସେହି କଳଙ୍କିତ ଜୁଲାଇ ୧୬,୨୦୧୮ ତାରିଖରେ ଶିକ୍ଷାମନ୍ତ୍ରୀ ଅନନ୍ତ ଦାସ ସ୍ଵାକ୍ଷର କରି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ଯେଉଁ ପଦବୀରେ ପୁନଃସ୍ଥାପିତ କରିଛନ୍ତି ତାହାକୁ ତୁରନ୍ତ ବାତିଲ କରନ୍ତୁ, ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ଏପରି ଅବୈଧ ଭାବେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିବା ତଦାନୀନ୍ତନ ଅନୁଶାସନସଚିବ ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ମହାପାତ୍ର, ଅତିରିକ୍ତ ଶାସନ ସଚିବ କୃପାସିନ୍ଧୁ ମିଶ୍ର, ଶାସନ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ଓ ଅତିରିକ୍ତ ମୁଖ୍ୟ ଶାସନ ସଚିବ ଆର୍. ବାଳକୃଷ୍ଣାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ସହ ମିଶି ଓଡ଼ିଶା ଟ୍ରେଜେରୀରୁ ପ୍ରାୟ ଦେଢକୋଟି ଟଙ୍କା ଲୁଟ୍ କରିବାକୁ ଯୌଥ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କରିଥିବା ଅପରାଧ ସକାଶେ ଦଣ୍ଡ ସଂହିତା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଆଇନ ଅନୁସାରେ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ପାଇଁ ପଦକ୍ଷେପ ନିଅନ୍ତୁ ଏବଂ ତତ୍ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବର୍ତ୍ତମାନର ଶାସନ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କ ୧୩.୯.୨୦୧୯ ତାରିଖର ଆଦେଶକୁ ଉପର ଚର୍ଚ୍ଚିତ ବିଧିକ ସ୍ଥିତି ଭିତ୍ତିରେ ବାତିଲ କରି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜର ଶାସନ-ନିକାୟଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଉପରେ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସମୁଚିତ ନିର୍ଣୟ ପ୍ରଦାନ ପାଇଁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତୁ । ଅବୈଧ ପୁନର୍ବସତି ହେତୁ ଶିଶୁ ଅନନ୍ତ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ମାଧ୍ୟମରେ ସେ ପାଇଥିବା ସମସ୍ତ ବେତନ ଭତ୍ତା ତୁରନ୍ତ ତାଙ୍କଠାରୁ , ନଚେତ ଉପରୋକ୍ତ ଅଫିସରମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଆଦାୟ ହେବ ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯଦି ଆଦେଶ ନଦିଅନ୍ତି , ତେବେ ଏହି ବେଆଇନ କାମରେ ସେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ନୁହନ୍ତି ବୋଲି ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିବା ତାଙ୍କ ପକ୍ଷେ ଅସମ୍ଭବ ହେବ ।

ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ କ୍ଷୁର୍ଣ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଚାକିରି ରୂପକ ଯେଉଁ ସୁପାରି ଦେଇଛନ୍ତି ତାହାକୁ ପ୍ରଶ୍ରୟ ଦିଆଯାଇନପାରେ । (ସମାପ୍ତ) ।

ଟଙ୍କା ପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିଛନ୍ତି ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ : ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସଫେଇ ରଖନ୍ତୁ – ଦ୍ଵାତ୍ରିଂଶ ଭାଗ

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ 

ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଯଦି ଶୁଣାଣି ବେଳେ ନିଜ ରିଟ୍ ମାମଲାରୁ ନିଜେ ମୁହଁ ମୋଡ଼ି , ତାହାକୁ ହାଇକୋର୍ଟ ନିଜେ ବିଚାର ନକରି, ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବଙ୍କୁ ଏକ ସମୟସୀମା ଭିତରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦିଆଯାଉ ବୋଲି ଅନୁରୋଧ କରିନଥାନ୍ତେ, ତେବେ ୨୨.୬.୨୦୧୫ର ସମ୍ପୂର୍ଣ ଆଦେଶ ଉପରେ ହାଇକୋର୍ଟ ବିଚାର କରିଥାନ୍ତେ , କେବଳ ତହିଁର ପ୍ରଥମ ଭାଗ ଉପରେ ନୁହେଁ । ତେଣୁ ହାଇକୋର୍ଟରୁ ତାଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି ପାଇଁ ପ୍ରେରିତ ହୋଇଥିବା ସମଗ୍ର ଆଦେଶ ଉପରେ ହିଁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବାକୁ ବାଧ୍ୟ ଥିଲେ । ସେ ପ୍ରଥମ ଭାଗଟି ଉପରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିବା ବେଳେ ଶେଷ ଭାଗଟି ଉପରେ ନୀରବ ରହି ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିଛନ୍ତି ଯେ, ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ ମୋହରା (pawn) ବନାଇଥିଲେ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ତାଙ୍କ ରିଟ୍ ମାମଲାରେ, ଯେଉଁ ଷଡଯନ୍ତ୍ରରେ ସାମିଲ ହୋଇଥିଲେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ଓ ଅନ୍ୟମାନେ ।

ଦଣ୍ଡବିଧାନ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ

କ’ଣ ଥିଲା ଏହି ଶେଷ ଭାଗ ? ଏହା ଥିଲା – ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରୁ ପିଛିଲା ବେତନ ଓ ପ୍ରମୋଶନ ଇତ୍ୟାଦି ଦାବି କରିବେ ନାହିଁ ବୋଲି ତାଙ୍କଠାରୁ ସତ୍ୟପାଠ ହାସଲ କଲା ପରେ ତାଙ୍କୁ ଏକ ନୂଆ କଲେଜରେ ନିୟୋଜିତ କରି, “ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ସାହାଯ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନର ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିୟମାବଳୀ, ୧୯୭୪ର ନିୟମ ୨୨ ବଳରେ ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଆରମ୍ଭ ହେବ” ।

ଏହି ନିୟମରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇଥିଲେ କ’ଣ ହୋଇଥାନ୍ତା? ସେ ନିୟମ ୨୦ ଅନ୍ତର୍ଗତ ଦଣ୍ଡ ସମୂହ ଭିତରୁ କେଉଁ ଦଣ୍ଡରେ ଦଣ୍ଡିତା ହେବେ ତାହା ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ହେବା ପାଇଁ ତଦନ୍ତର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥାନ୍ତେ । କାରଣ, ଏପରି ତଦନ୍ତ ଭିନ୍ନ ନିୟମ ୨୦ (୧)ର ଦଫା (ଚ) ରୁ (ଝ) ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ହୋଇଥିବା ଦଣ୍ଡଗୁଡ଼ିକ ଦିଆଯାଇପରିବନି ବୋଲି ଏହି ନିୟମରେ କୁହା ହୋଇଛି । ଏହା ହେଲା –

22. (1) No order imposing any of the penalties specified in clauses (f) to (j) of sub-rule (1) of rule 20 shall be imposed except after an enquiry held as far as may be in the manner hereinafter provided.

ଅତଏବ, ଏହି ୨୨ ନିୟମଟି ଧାରା ୨୦ରେ ଥିବା ଦଣ୍ଡବିଧାନର ପଦ୍ଧତ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରିଛି । ମାନସୀଙ୍କ ଅପରାଧପାଇଁ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ଦଫା ହେଲା ୨୦ (ଜ) – ଭବିଷ୍ୟତ ଚାକିରି ପ୍ରତି ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ନ ଲଗାଇ ତାଙ୍କୁ ଚାକିରିରୁ ବହିଷ୍କରଣ ଓ ୨୦ (ଝ) – ଭବିଷ୍ୟତ ଚାକିରି ପ୍ରତି ପ୍ରତିବନ୍ଧକ ଲଗାଇ ତାଙ୍କୁ ଚାକିରିରୁ ବରଖାସ୍ତିକରଣ । ଏଥିରୁ କେଉଁଟି ବା ଦୁଇଟିଯାକ ତାଙ୍କପ୍ରତି ପ୍ରଯୁକ୍ତ ହେବ କେବଳ ସେତିକି ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରିବା ଥିଲା ଏହି ତଦନ୍ତର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ । ଅତଏବ, ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ଆଦେଶଟି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ଭୟଙ୍କର ଉଛୃଙ୍ଖଳ ଆଚରଣ ହେତୁ ଚାକିରିରୁ ବହିସ୍କାର ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା, ତାଙ୍କୁ ନିୟମିତ ନିଯୁକ୍ତି ଦେବାକୁ ନୁହେଁ ।

ମାନସୀଙ୍କ ହିତରେ ବାବୁ ବିଷ୍ଣୁପଦ

ମାନସୀଙ୍କ ହିତରେ (to her benefit) ଏହି ଆଦେଶକୁ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ଦିନ ବଦଳାଇ ଦିଆଯାଇଥିଲା ବୋଲି ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ୧୩.୯.୨୦୧୯ରେ ୧୮୭୫୭ ଆଦେଶାଙ୍କରେ ସ୍ଵୀକାର କରିଛନ୍ତି । ଅତଏବ ସେ ସ୍ଵୀକାର କରିଛନ୍ତି ଯେ, ତାଙ୍କ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠି ରାଜ୍ୟ ହିତରେ ନୁହେଁ, ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ହିତରେ ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ଆଦେଶକୁ ବଦଳାଇ ଦେଇଥିଲେ ।

ଏହି ପ୍ରେକ୍ଷାପଟରେ ୧୮.୭.୨୦୧୮ରେ ବାବୁ ବିଷ୍ଣୁପଦ ଦେଇଥିବା ଆଦେଶର ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାନ୍ତର ଦେଖାଯାଇପାରେ । ଏହା ହେଲା –

୧. କ୍ଷମତାପନ୍ନ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଙ୍କଠାରୁ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ଥିବାର ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ସହ ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ଅବିଳମ୍ବେ ଯୋଗଦାନ ପତ୍ର ପ୍ରଦାନ କରିବେ, ଯାହା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଗୃହୀତହେବ ;
୨. ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ କୌଣସି ସମବର୍ଗୀୟ କଲେଜରେ ସ୍ଥାନ ଠାବ କରି ତାଙ୍କୁ ସେଠାରେ ସ୍ଥାନିତ କରିବେ ;
୩. ତାଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଦିନ ଠାରୁ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସମ୍ପାଦନରୁ ଦୂରେଇ ରଖାଯାଇଥିଲା ସେହିଦିନ ଠାରୁ ଅର୍ଥାତ୍ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖଠାରୁ ସେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ଯୋଗଦେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନ୍ତର୍ବର୍ତ୍ତୀ ସମୟ ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ଉପଯୁକ୍ତ ତଦନ୍ତ ଶେଷରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯିବ । (ଆଦେଶ ସଂଖ୍ୟା ୨୦୪୪୫, ତ। ୧୮.୭.୨୦୧୮) ।

ଏହି ଆଦେଶ ବଳରେ ମାନସୀଙ୍କ ହିତରେ ଦିଆଯାଇଥିଲା ବୋଲି ବର୍ତ୍ତମାନର ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ସ୍ଵୀକାର କରିଛନ୍ତି, କାରଣ ଏତଦ୍ଦ୍ଵାରା ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କବଳରୁ, ଅର୍ଥାତ୍ ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ସାହାଯ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନର ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିୟମାବଳୀ, ୧୯୭୪ର ଧାର୍ଯ୍ୟ ଦଣ୍ଡବିଧାନରୁ ତାଙ୍କୁ ବଞ୍ଚାଇ ଦିଆ ହୋଇଥିଲା:

“This order modified the condition inposed vide letter No, 13290 dt. 22.06.2015, the impunged order, to her benefit, as the direction to initiate disciplinary proceeding against her was dropped.”

ତେଣୁ, ମାନସୀ ହାଇକୋର୍ଟକୁ ଯାଇଥିଲେ କାହିଁକି ଓ ଯଦି ଗଲେ, ଆଦେଶକୁ କୋର୍ଟଙ୍କ ନଜରରୁ ଲୁଚେଇରଖିବାକୁ ବ୍ୟଗ୍ର ଥିଲେ କାହିଁକି?

କୌତୁହଳର କଥା ଯେ, ଏହି ଆଦେଶ ବଳରେ ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ସରକାରୀ ଆଦେଶକୁ କାର୍ଯ୍ୟତଃ ରଦ୍ଦ କରାଇ ସେ ବାଲିପାଟଣାରେ ଥିବା ଶିଶୁ ଅନନ୍ତ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଜଣେ ନିୟମିତ ଅଧ୍ୟାପିକା ଭାବେ ଯୋଗଦେଇଥିଲେ ଓ ତହିଁର ପ୍ରାୟ ସାଢେ ଚାରିମାସ ପରେ କାର୍ଯ୍ୟତଃ ରଦ୍ଦ ହୋଇସାରିଥିବା ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ସରକାରୀ ଆଦେଶକୁ ରଦ୍ଦ କରାଯାଉବୋଲି ହାଇକୋର୍ଟରେ ରିଟ୍ ମାମଲା କରିଥିଲେ । ପୁଣି କ’ଣ ହେଲା ଯେ, ମାମଲାଟିରେ ପ୍ରତିପକ୍ଷ ଥିବା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ସରକାରଙ୍କ ପକ୍ଷ ନରଖିଥିବା ବେଳେ, ସେହି ସଚିବ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବେ ତାହା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଗ୍ରହଣୀୟ ହେବ ବୋଲି କହି ସେ ଏ ମାମଲାଟିକୁ ସଚିବଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଯାଉ ବୋଲି ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ କହିଲେ?

ପଶାପାଲିର ଗୋଟି ବନିଗଲେ ହାଇକୋର୍ଟ

ତାଙ୍କ ହିତରେ ତ ୧୮.୭.୨୦୧୮ର ଆଦେଶ ତ ଦିଆ ହୋଇଥିଲା । ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ସାହାଯ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନର ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିୟମାବଳୀ, ୧୯୭୪ର ଦଣ୍ଡବିଧାନ ବ୍ୟବସ୍ଥାରୁ ତ ସେ ମୁକ୍ତ ହୋଇଯାଇଥିଲ୍ଲେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଦେଇଥିବା ଅଘୋଷିତ ବିଶ୍ଵାସଘାତକ ଜାଗିରି ଅନୁରୂପେ । ସେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ନଥିଲେ, କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସମ୍ପାଦନରୁ ତାଙ୍କୁ ଦୂରେଇ ରଖାଯାଇଥିଲା ବୋଲି ଏହି ଆଦେଶରେ ସ୍ପଷ୍ଟ କରା ହୋଇଥିବା ହେତୁ ତାଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତି କାଳ ପାଇଁ ସେ ତ ସମସ୍ତ ପିଛିଲା ବେତନ ପାଇବା ସୁନିଶ୍ଚିତ ଥିଲା । ଏ ସବୁ ସତ୍ତ୍ୱେ ସେ ପୁଣି କାହିଁକି ୨୨।୬।୨୦୧୫ର ଆଦେଶକୁ ରଦ୍ଦ କରାଯାଉ ବୋଲି ପ୍ରାର୍ଥନା କରି ହାଇକୋର୍ଟରେ ମାମଲା ଦାଏର କରିଥିଲେ?

ଏହାର ଉତ୍ତର ନିହିତ ଅଛି ଓଡ଼ିଶା ସରକାରଙ୍କ ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ୯.୧୦.୨୦୦୨ ତାରିଖର ୪୭୩୫୨ ସଂଖ୍ୟକ ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ । ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ଓ. ଏମ୍. ୫୭୧୧/୫.୨.୧୯୮୦ ସଂଖ୍ୟକ ନିର୍ଦ୍ଦେଶର ଅଲଙ୍ଘ୍ୟତା ଉପରେ ଗୁରୁତ୍ଵ ଦେଇ ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଛି ଯେ, ଅନୁପସ୍ଥିତି ପରେ କୌଣସି କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ଯୋଗଦାନ କାଳ ୬୦ ଦିନରୁ ଯଦି ଅଧିକ ହୋଇଥାଏ , ତେବେ ଅର୍ଥବିଭାଗର ଅନୁମତି / ଅନୁମୋଦନ ବ୍ୟତୀତ ତାହା ମଞ୍ଜୁର ହୋଇପାରିବ ନାହିଁ । ଏଥିପାଇଁ ସମ୍ପୃକ୍ତ ପ୍ରଶାସନିକ ବିଭାଗ କେଉଁ ପରିସ୍ଥିତିରେ ସମ୍ପୃକ୍ତ କର୍ମଚାରୀ ୬୦ ଦିନରୁ ଅଧିକ ସମୟ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିଲେ ଓ ତାଙ୍କ ବିଳମ୍ବିତ ଯୋଗଦାନ କାହିଁକି ଯଥାର୍ଥ ତାହା ଓ. ଏମ୍. ୫୭୧୧/୫.୨.୧୯୮୦ରେ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସମସ୍ତ ଦସ୍ତାବିଜ ସହ ପଇଠ କରିବେ ଏବଂ କେବଳ ସେତିକି ନୁହଁ, ସେ ସମସ୍ତ ଦସ୍ତାବିଜକୁ ସମ୍ପୁର୍ଣ୍ଣ ଯତ୍ନ ଓ ନିୟମନିଷ୍ଠତା ସହ ଯାଞ୍ଚ କରାଯାଇ ତାହା ଠିକ୍ ଥିବା ହେତୁ ଯୋଗଦାନ ସମୟର ପରିବର୍ଦ୍ଧନ ପାଇଁ ସୁପାରିଶ କରାଯାଇଥିବା ଲିଖିତ ଭାବେ ପ୍ରମାଣୀକୃତ ବି କରିବେ । ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାମାର ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଅଂଶ ଉଦ୍ଦୃତ୍ତ ହେଲା –

The Administrative Departments are, therefore, requested to scrupulously follow the instruction contained in Finance Department O.M.No.5711 dt.5.2.80 refered to above and furnish proposal to the Finance Department ffor sanction of joining time beyond 60 days with supporting documents in respect of each item as enumerated therein. While submitting the proposal the recommending authority may give a Certificate as under.

“Certified that instructions contained in Finance Department O.M.No.5711 dt. 5.2.80 have been  scrupulously followed and supporting documents have been furnished in support of the issue in question.”

ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ମହାପାତ୍ର ନାମକ ଜଣେ ଦୁର୍ନୀତିପ୍ରବଣ ତଳିଆ ପଦଧିକାରୀଙ୍କ ଖଳବୁଦ୍ଧିର ଉପଯୋଗ କରି ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗର ନିୟନ୍ତାମାନେ ସିନା ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ନିଜ ଆଡ଼ୁ ଅନୁପସ୍ଥିତ ନଥିଲେ, ବରଂ ତାଙ୍କୁ ନିକମା କରି ରଖା ହୋଇଥିଲା ବୋଲି ଗାଲୁକଳ୍ପ ସହାୟତାରେ ପିଛିଲା ବେତନ ପାଇଁ ତାଙ୍କର ହକ୍ ସୃଷ୍ଟି କରାଇଥିଲେ, କିନ୍ତୁ ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ଉପରୋକ୍ତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ମୁତବକ ଏପରି ଏକ ସାର୍ଟିଫିକେଟ ଦେବା ଶାସନ ସଚିବଙ୍କ ପକ୍ଷେ ସମ୍ଭବ ନ ଥିଲା । ତେଣୁ ବହୁ ଭାବିଛିନ୍ତି ଓଡ଼ିଶା ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ ମୋହରା (ପଶାପାଲିର ଗୋଟି) ବନାହୋଇଥିଲା ମାନସୀଙ୍କ ଟିଟ୍ ମାମଲାରେ । ତଦନୁଯାୟୀ ୧୮.୭.୨୦୧୮ର ଆଦେଶକୁ ପ୍ରଶ୍ନାତୀତ କରି ରଖି ୨୨.୬.୨୦୧୫ର ଆଦେଶକୁ ରଦ୍ଦ କରିବାକୁ ରିଟ୍ ଦାଖଲ ହୋଇଥିଲା । ତହିଁରେ ପ୍ରତିପକ୍ଷ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଶାସନ ସଚିବ ମୁହଁ ଖୋଲି ନଥିଲେ । ଯୋଜନା ମୁତାବକ ସେହି ମାମଲାରେ ନିର୍ବିବାଦ ଶୁଣାଣି ଆରମ୍ଭ ହେବା ପରେ, ସରକାରଙ୍କର ଯେହେତୁ ଆପତ୍ତି ନାହିଁ , ସେହେତୁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ସମୟ ଭିତରେ ଆପତ୍ତିର ସମାଧାନ କରିବାକୁ ସଚିବଙ୍କୁ କୁହାଯାଉ ବୋଲି କହି ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ ପ୍ରବର୍ତ୍ତା ଯାଇଥିଲା ମାମଲାଟିକୁ ଶିକ୍ଷା ସଚିବଙ୍କ ପାଖକୁ ପଠାଇଦେବା ପାଇଁ ଓ ତାହା ହୋଇଥିଲା । ଏତଦ୍ଦ୍ଵାରା ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ଯେଉଁ ଆଦେଶ ଦେବେ ତାହା ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଅଧିକୃତ ଆଦେଶ ବୋଲି ବିଚାରି ଅର୍ଥ ବିଭାଗ ତାହାକୁ ଅନୁମୋଦିତ କରିବେ ବୋଲି ସୁନିଶ୍ଚିତ ଥିଲେ ମାନସୀ ଓ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ । ତେଣୁ ଜାଣିଶୁଣି ସେମାନେ ରାଜକୋଷ ଲୁଟ ପାଇଁ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ ସେମାନଙ୍କ ପଶାପାଲିର ଗୋଟି ବନାଇଥିଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କ ଚକ୍ରାନ୍ତ ବୁଝି ନପାରି ଓଡ଼ିଶା ହାଇକୋର୍ଟ ମଧ୍ୟ ୩.୪.୨୦୧୮ରେ ମାମଲାଟିକୁ ହସ୍ତାନ୍ତର କରିଦେଇଥିଲେ ଶିକ୍ଷା ସଚିବଙ୍କୁ, ଯିଏ ମାନସୀଙ୍କ “ହିତ ପାଇଁ” ବିବାଦିତ ଆଦେଶର ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ବିଭାବନାକୁ ନିଶ୍ଚିହ୍ନ କରାଯାଇଥିବା ସ୍ଵୀକାର କରିଛନ୍ତି । ମାନସୀଙ୍କ ରିଟ୍ ମାମଲାକୁ ପୁନରୁଜ୍ଜୀବିତ କରି ହାଇକୋର୍ଟ ଯଦି ତାର ବିଧିବଦ୍ଧ ବିଚାର ନକରନ୍ତି, ତେବେ ଓଡ଼ିଶାର ଉଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ଓ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ପଶାପାଲିର ଗୋଟି ବନିଥିବା ଆଶଙ୍କା ବଳବତ୍ତର ହେବ ।

ଅପରାଧିକ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ,ବିଶ୍ଵାସଘାତକତା ଓ ଦୁର୍ନୀତି

ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ପ୍ରୟୋଗ କରି ତାଙ୍କୁ ବିଶ୍ଵାସଘାତକ ଜାଗିରି  ସ୍ୱରୂପ ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରି ଉପହାର ଦିଆ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ଓ ଏହି ଉପହାର ଦେବା ପାଇଁ ସବୁ ନିୟମକାନୁନର ସମ୍ପୂର୍ଣ ଉଲ୍ଲଂଘନ କରାହୋଇଥିବା ହେତୁ ରାଜ୍ୟପାଳ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରନ୍ତୁ ବୋଲି ମୁଁ ଦେଇଥିବା ଚିଠି ଉପରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ପାଇଁ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ଆଦେଶ ଅବଶ୍ୟ ଓଡ଼ିଶା ରାଜକୋଷରୁ ପ୍ରାୟ ଦେଢକୋଟି ଟଙ୍କାର ଲୁଣ୍ଠନ ( ଅର୍ଥ ବିଭାଗ ଭାଷାରେ idle salary)  ଅଟକାଇ ଦେଇ ପାରିଲା , ମାତ୍ର ଗର୍ହାଜିରା ପୂର୍ବରୁ ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜରେ ମାସିକ ୮,୯୦୦ ଟଙ୍କା ବେତନ ପାଇଥିବା ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ବାଲିପାଟଣା କଲେଜରେ ଯୋଗ ଦେଇ ତାର ୫ ଗୁଣରୁ ଅଧିକ (ପ୍ରାୟ ଅଧ ଲକ୍ଷ ) ଟଙ୍କା ସର୍ବନିମ୍ନ ହାରରେ ଦରମା ବାବଦକୁ ପ୍ରତିମାସରେ ପାଉଛନ୍ତି, ଯାହା ଆମ ରାଜକୋଷର କ୍ରମାଗତ ଲୁଣ୍ଠନ ଭାବେ ବିବେଚ୍ୟ । ତେଣୁ ଏହା ହିଁ କୁହାଯିବା ଯଥାର୍ଥ ଯେ, ଆମ ରାଜକୋଷ ଲୁଣ୍ଠନରେ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ସହ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗର ତଦାନୀନ୍ତନ ଅନୁଶାସନ ସଚିବ ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ମହାପାତ୍ର, ଅତିରିକ୍ତ ଶାସନ ସଚିବ କୃପାସିନ୍ଧୁ ମିଶ୍ର, ଶାସନ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ, ଅତିରିକ୍ତ ମୁଖ୍ୟ ଶାସନ ସଚିବ ଆର୍. ବାଳକୃଷ୍ଣନ୍, ଓ ବର୍ତ୍ତମାନର ଶାସନ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ତଥା ସେତେବେଳର ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ମନ୍ତ୍ରୀ ଅନନ୍ତ ଦାସ ଏକତ୍ର ଓଡ଼ିଶା ରାଜକୋଷର ଲୁଣ୍ଠନ ପାଇଁ ଅପରାଧିକ ଷଡଯନ୍ତ୍ରରେ ଲିପ୍ତ ଓ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ବେତନପ୍ରାପ୍ତ ଲୋକସେବକ ସେବକ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ଓଡ଼ିଶାର ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରତି ବିଶ୍ଵାସଘାତକତା କରିଥିବା ଅପରାଧରେ ଅପରାଧୀ । ଏହା ମଧ୍ୟ ସେମାନଙ୍କ ଯୌଥ ଦୁର୍ନୀତି ପର୍ଯ୍ୟାୟଭୁକ୍ତ । ଭାରତୀୟ ଦଣ୍ଡ ସଂହିତାଡ଼ ୧୨୦ଖ, ୪୦୯, ୫୧୧ ଆଦି ଦଫାରେ ଏହି ସମସ୍ତେ ଦଣ୍ଡନୀୟ । ଅଧିକନ୍ତୁ ଏମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଦୁର୍ନୀତି ନିବାରଣ ଆଇନର ୭(ଗ) , ୭କ ଓ ୮(୧) ଆଦି ଧାରା ବି ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ, ଯେହେତୁ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ତାରିଖର ଆଦେଶରେ ଗାଲୁକଳ୍ପ ପ୍ରୟୋଗ କରି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ନଥିକୁ ତାଙ୍କ ସ୍ଥାୟୀ ଆୟପନ୍ଥା ଆଡ଼କୁ ମୁହାଁଇ ନେଇଥିବା ଅନୁଶାସନସଚିବ ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ମହାପାତ୍ର ଓ ଶାସନ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କୁ ଏକା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ରାଜୁତିରେ ଉପର ପାହ୍ୟାକୁ ପଦୋନ୍ନତି ଦିଆ ଯାଇଛି ଓ ପଦୋନ୍ନତି ଆଶାରେ ସେମାନେ ଏପରି ଦୁର୍ନୀତିମୂଳକ କାମ କରିଥିବାର ଆଶଙ୍କା କରାଯାଉଛି ।

ମାନସୀଙ୍କ ରିଟ୍ ମାମଲା ପୁନର୍ଜୀବିତ ହେଉ

ଏହି ସବୁ ଅପରାଧରେ ଜଡ଼ିତ ଥିବା ଉପରନାମିତ ସମସ୍ତ  ପଦଧିକାରୀ ଅନୁଭୂତି ସମ୍ପନ୍ନ କର୍ମଚାରୀ ଓ ପ୍ରଶାସନିକ ବିଧିବ୍ୟବସ୍ଥା ସମ୍ପର୍କରେ ଅଭିଜ୍ଞ । ସେମାନେ ପ୍ରଚୁର ଚାପ କବଳରେ ପଡ଼ି ନଥିଲେ, ଜଣେ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ମହିଳାଙ୍କ ପାଇଁ ଏତେଗୁଡ଼େ ବେଆଇନ କାମ କାହିଁକି କରିଥାନ୍ତେ? ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ପାଇବାରେ ଓଡ଼ିଶା ହାଇକୋର୍ଟ ଆମକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତୁ , କାରଣ ଏପରି ଅପରାଧିକ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇ ଏହି ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ତାକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ପାଇଁ, ପୂର୍ବ ଆଲୋଚନାମତେ, ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ ମୋହରା ବନାଇଥିବା ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଉଛି । ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ସମ୍ମାନ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ମାନସୀଙ୍କ ରିଟ୍ ମାମଲା ପୁନର୍ଜୀବିତ ହେବା ଦରକାର ଓ ତହିଁରେ ନିଜ ପକ୍ଷ ରଖିବାକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବଙ୍କୁ ତଥା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କରାଯିବା ଦରକାର । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଏହି ଯେଉଁ ଅଘୋଷିତ ବିଶ୍ଵାସଘାତକ ଜାଗିରି ଦେଇଛନ୍ତି , ତାହାର ସମ୍ପୂର୍ଣ ବିବସ୍ତ୍ରୀକରଣ ପାଇଁ ମାନସୀଙ୍କ ଟିଟ୍ ମାମଲାର ପୁନର୍ଜୀବନ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ  । (କ୍ରମଶଃ)

ଟଙ୍କା ପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିଛନ୍ତି ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ : ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସଫେଇ ରଖନ୍ତୁ – ଏକତ୍ରିଂଶ ଭାଗ

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ 

ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ଆଦେଶ ଉପରେ ବି ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ଶୋଇରହିଥିଲା । କାରଣ, ୧.୩.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ୫୪୭୦ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତି ସମ୍ପର୍କରେ ସାନି ଅନୁସନ୍ଧାନ କରି ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ୧୪.୨.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ଦେଇଥିବା ରିପୋର୍ଟ (ପତ୍ରାଙ୍କ ୬୩୫୮) ବଦଳାଇବାକୁ ତୃତୀୟ ମହଲା (ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଦପ୍ତର)ର ଚାପରେ ନୂଆ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ରାଜି ହୋଇଯିବେ ବୋଲି ବିଶ୍ଵାସ କରାଯାଉଥିଲା । ଏହା କରିବାକୁ କୁଣ୍ଠିତ ହୋଇ ୪ ମାସରେ ଚାରି ଚାରି ଜଣ ଆଇ.ଏ.ଏସ୍. ଅଫିସର , ବିଶେଷ କରି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ନିକଟ ବଳୟରେ ଥିବା ନିରଞ୍ଜନ ସାହୁ ଯେହେତୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ପଦରୁ ବିଦା ହୋଇଯାଇଥିଲେ, ସେହେତୁ ନୂଆ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ (ଜଣେ ଓ. ଏ. ଏସ୍. ଅଫିସର) ସରକାରଙ୍କ ୧.୩.୨୦୧୯ ତାରିଖର ଆଦେଶ ପ୍ରତି ଅବଜ୍ଞା ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବାକୁ ସାହସ କରିବେ ନାହିଁ ବୋଲି ଭାବିଥିଲା ଏହି ବିଭାଗ ।

ହରଡ଼ଘଣାରେ ପଡ଼ିଲା ପରେ

ମାତ୍ର, ମୋ ଚିଠି ଉପରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ଯେଉଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଇଥିଲେ ତଦନୁଯାୟୀ କି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇଛି ତାହା ଜାଣିବାକୁ ମୁଁ ସୂଚନା ଅଧିକାର ପ୍ରୟୋଗ କରିବା ପରେ ସଚିବଙ୍କ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା । ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ୧୪.୨.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦେଇଥିବା ରିପୋର୍ଟ ବଦଳାଇବାକୁ ଆଦେଶ ଦିଆଯିବା ପରେ ତତ୍କାଳୀନ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ସ୍ଥାନରେ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ନୂଆ ସଚିବ ଭାବେ ବିଭାଗର ଦାୟିତ୍ଵ ନେଇଥିଲେ । ମୋ ସୂଚନା ଅଧିକାର ବିଭାଗକୁ ହରଡ଼ଘଣାରେ ପକାଇଲା ପରେ ସେ ଆଦେଶ ଦେଲେ :

“ତା ୦୨.୦୭.୨୦୦୮ରିଖରୁ ୨୩.୦୭.୨୦୧୮ ତାରିଖ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ (ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କର ) ଅନଧିକୃତ ଭାବେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା ହେତୁ ଏହି ଗର୍ହାଜିରା ସମୟ ତାଙ୍କ ଚାକିରିକାଳରୁ ବାଦ୍ ପଡ଼ିବ । କାମ ନାହିଁ ତ ମଜୁରି ନାହିଁ ନୀତିରେ ସେ ସେହି ସମୟ ପାଇଁ କୌଣସି ବେତନ ବା ଆନୁଷଙ୍ଗିକ ଫାଇଦା ପାଇବେ ନାହିଁ । ଏହି କାଳଖଣ୍ଡ ତାଙ୍କ ପଦୋନ୍ନତି ବା ପେନସନ୍ ପାଇଁ ହିସାବକୁ ଯିବ ନାହିଁ“ (ଆଦେଶାଙ୍କ ୧୮୭୫୭, ତା. ୧୩.୯.୨୦୧୯) । କାରଣ , ଅନୁସନ୍ଧାନରୁ ଜଣା ପଡ଼ିଛି ଯେ, ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ୧୦ ବର୍ଷ ଧରି କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରୁ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିଲେ ।

ବିଷ୍ଣୁପଦ କ’ଣ କହିଥିଲେ?

ଏପରି ଏକ ଆଦେଶ ଦେବାକୁ ଯେ ନୂଆ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କ ପାଇଁ କାଠିକର ପଥ ହୋଇଥିବ ତାହା ଅକ୍ଳେଶ ଅନୁମେୟ । କାରଣ ଏହି ଆଦେଶ ଦେଇ ସେ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିଦେଲେ ଯେ, ତାଙ୍କ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ଦେଇଥିବା ଆଦେଶ ଥିଲା ଏକ ଭୁଲ ଆଦେଶ ଯାହାର ବାସ୍ତବତା ସହ କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ନଥିଲା ଓ ଯାହା ମିଛ ଉପରେ ଆଧାରିତ ଥିଲା । କ’ଣ ଥିଲା ସେହି ଆଦେଶ? ପ୍ରାସଙ୍ଗିକତା ଦୃଷ୍ଟିରୁ ପୁନରାୟ ଦେଖାଯାଉ:

“ତାଙ୍କୁ (ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ) ଯେଉଁ ଦିନ ଠାରୁ ନିକମା କରି ରଖାଯାଇଥିଲା ସେହିଦିନ ଠାରୁ ଅର୍ଥାତ୍ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖଠାରୁ ସେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ଯୋଗଦେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନ୍ତର୍ବର୍ତ୍ତୀ ସମୟ ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ଉପଯୁକ୍ତ ତଦନ୍ତ ଶେଷରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯିବ । (ଆଦେଶ ସଂଖ୍ୟା ୨୦୪୪୫, ତ। ୧୮.୭.୨୦୧୮) ।

ନୂଆ ସଚିବଙ୍କ ୧୩.୯.୨୦୧୯ ତାରିଖ ଆଦେଶରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଯାଇଛି ଯେ, ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ନିଜ ଇଚ୍ଛାନୁଯାୟୀ ୧୦ ବର୍ଷ କାଳ କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରୁ ଅନୁପସ୍ଥିତ ନଥିଲେ, ବରଂ ତାଙ୍କୁ ନିକମା କରି ରଖା ହୋଇଥିଲା ବୋଲି ନିର୍ଣ୍ଣୟ ଦେଇ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ୧୮.୭.୨୦୧୮ରେ ଯେଉଁ ଆଦେଶ ଦେଇଥିଲା ତାହା ଇଚ୍ଛାକୃତ ମିଥ୍ୟା ଉପରେ ଆଧାରିତ ଥିଲା ।

ଦୁର୍ନୀତି ଓ ଦୁରାଚାର

ମୁଁ ପୂର୍ବରୁ ଦର୍ଶାଇଛି ଯେ, ଶାସନ ସଚିବଙ୍କ ଚାପରେ ନ ଦବି ଅନୁବିଭାଗୀୟ ଅଧିକାରୀ ମାନସୀଙ୍କ ବ୍ୟାପାରରେ ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ଆଦେଶ ପ୍ରତି ବାରମ୍ବାର ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କରିବାରୁ ସେହି ଆଦେଶକୁ ମୂଲ୍ୟହୀନ କରାଇବା ପାଇଁ ଦାୟିତ୍ଵ ନେଇଥିଲେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ମହାପାତ୍ର ନାମକ ଜଣେ ଅନୁଶାସନସଚିବ । ସେହି ବ୍ୟକ୍ତି କୌଣସି ଅନୁଧ୍ୟାନ ନ କରି ତାଙ୍କ ଟିପ୍ପଣୀରେ ଲେଖିଲେ, ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତି ତାଙ୍କ ଇଚ୍ଛାକୃତ ନଥିଲା, ମନ୍ଦ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ତାଙ୍କୁ କାମରେ ଯୋଗଦେବାକୁ ନ ଦେଇ ନିକମା କରି ରଖା ହୋଇଥିଲା ଓ ସେ ବିନା ଦୋଷରେ ଦଣ୍ଡିତ ହୋଇଚାଲିଥିଲେ । ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ଏହି ଗାଲୁକଳ୍ପକୁ ଅତିରିକ୍ତ ମୁଖ୍ୟ ଶାସନ ସଚିବ ବାଳକୃଷ୍ଣାନଙ୍କ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମଗ୍ର ପ୍ରଶାସନ ମାନିନେଲା ପରେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷାମନ୍ତ୍ରୀ ଅନନ୍ତ ଦାସଙ୍କ ଅନୁମୋଦନ କ୍ରମେ ୧୮.୭.୨୦୧୮ରେ ଏହି ଆଦେଶ ଦେଇଥିଲେ । ଏହି ଗାଲୁକଳ୍ପକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ପରମେଶ୍ଵରମ୍ ନ ମାନି ତାଙ୍କ ଦଦନ୍ତ ରିପୋର୍ଟରେ ସତକଥା କହିବାରୁ ତାହାକୁ ବଦଳାଇବାକୁ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଚାପ ପକାହୋଇଥିଲା ୧.୩.୨୦୧୯ର ୫୪୭୦ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ର ମାଧ୍ୟମରେ । ଏହି ଗାଲୁକଳ୍ପ ଅନୁଯାୟୀ କାମ ନକରିବାରୁ ମାତ୍ର ୪ ମାସ ୬ ଦିନ ଭିତରେ ତାଙ୍କ ସମେତ କିପରି ୪ ଜଣ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଅନୁଚ୍ଚାରିତ ଦଣ୍ଡ ସ୍ୱରୂପ ବଦଳି ଆଦେଶର ଶିକାର ହୋଇଥିଲେ ତାହା ପୂର୍ବରୁ ଦର୍ଶାଯାଇଛି ।

ଯେହେତୁ ଏହି ଚାପ ପ୍ରଯୋଗରେ ନୂଆ ସଚିବଙ୍କର କୌଣସି ଭୂମିକା ନଥିଲା, ଏବଂ ସଚିବଙ୍କୁ ପଚାରି ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ବଦଳି ହୁଏନାହିଁ , ସେହେତୁ ଏହି ଗଣ୍ଡା ଗଣ୍ଡା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ବଦଳି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ବା ତାଙ୍କ ଦପ୍ତର ହିଁ କରାଇଥିବା ସମ୍ଭବ ।

ମୁଁ ଯଦି ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିକୁ କଥାଟିକୁ ଆଣିନଥାନ୍ତି ତେବେ ମାନସୀଙ୍କୁ ପଦାସୀନ କରାଇବାକୁ ଆଇନ କାନୁନର ଆଖିବୁଜା ଉଲ୍ଲଂଘନ କରିଥିବା ଗ୍ୟାଙ୍ଗ ୧୪.୨.୨୦୧୯ର ତଦନ୍ତ ରିପୋର୍ଟ ବଦଳାଇବାକୁ ହୁଏତ ୫ମ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କରି ନପାରିଥିଲେ ୬ଷ୍ଠ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କରିଥାନ୍ତେ ଓ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତି ବିଶ୍ଵାସଘାତକତା କରିଥିବା ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ପୁରସ୍କାର ସ୍ୱରୂପ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ମାନସୀଙ୍କୁ ୧୦ ବର୍ଷର ସବେତନ ଚାକିରି ଦିଆଇ ବରିଷ୍ଠତା ସହ ତାଙ୍କ ଚାକିରି ନିୟମିତ କରିଥାନ୍ତେ । ତା ହୋଇଥିଲେ, ଏଇ ୧୦ ବର୍ଷର ପିଛିଲା ବେତନ ବାବଦରେ ସେ ପାଇଥାନ୍ତେ ପ୍ରାୟ ଦେଢକୋଟି ଟଙ୍କା ।

ମୋ ହେତୁ ହୁଏତ ରାଜ୍ୟ ଟ୍ରେଜେରୀର ଏହି ଲୁଟ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା । ମାତ୍ର ଏହି ଲୁଟ ପାଇଁ ଏହି ଗ୍ୟାଙ୍ଗ ଯେଉଁ ଷଡଯନ୍ତ୍ର ଭିଆଇଥିଲା , ସେଥିପାଇଁ ଗ୍ୟାଙ୍ଗର ପ୍ରତ୍ୟେକ ସଦସ୍ୟ , ବିଶେଷତଃ ତତ୍କାଳୀନ ବିଭାଗୀୟ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ଯେ ଦଣ୍ଡନୀୟ, ଏଥିରେ କ’ଣ କିଛି ସନ୍ଦେହ ରହିପାରେ? ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କୁ ପ୍ରମୁଖ ଶାସନ ସଚିବ ପଦକୁ ପଦୋନ୍ନତି ଦେଇ ଏହି ସମଗ୍ର ଉଦଗ୍ର ପ୍ରଶାସନିକ ଦୁର୍ନୀତି ଓ ଦୁରାଚାରରେ ନିଜ ସମ୍ପୃକ୍ତିର ଝଲକ ଦେଇଛନ୍ତି ।

ହାଇକୋର୍ଟରେ ଉଠିଥିବା ମାମଲାର ହାଲ୍

ଯେଉଁ ସରକାରୀ ଆଦେଶ ରଦ୍ଦ କରିବାକୁ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ହାଇକୋର୍ଟକୁ ଯାଇଥିଲେ ସେ ଆଦେଶର ଆଦ୍ୟ ଭାଗ ହେଲା:-

“କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରୁ ତାଙ୍କର ଅନୁପସ୍ଥିତି କାଳ ତାଙ୍କ ଚାକିରି କାଳରୁ ବାଦ୍ ପଡ଼ିବ ଓ ସେ ସେହି ସମୟ ପାଇଁ କୌଣସି ବେତନ ବା କୌଣସି ଫାଇଦା ଦାବି କରିପାରିବେନାହିଁ “ (ପତ୍ରାଙ୍କ୧୩୨୯୦, ତା ୨୨.୬.୨୦୧୫) ।

ଅତଏବ, ଏହି ଯେଉଁ ଆଦେଶକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣତଃ ରଦ୍ଦ କରିବା ପାଇଁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ମାନସୀଙ୍କ ସହ ହାତ ମିଳାଇଥିଲେ ତାଙ୍କ ରିଟ ମାମଲାରେ, ସେହି ଆଦେଶ ଠିକ୍ ଥିଲା ବୋଲି ୧୩.୯.୨୦୧୯ ତାରିଖର ଆଦେଶରେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗର ନୂଆ ସଚିବ ସ୍ଵୀକାର କରିଛନ୍ତି ।

ଏତଦ୍ୱାରା ସେ ଏକଥା ବି ସ୍ଵୀକାର କରିଛନ୍ତି ଯେ, ମାନସୀଙ୍କର କୌଣସି ଦୋଷ ନଥାଇ ତାଙ୍କୁ ନିକମା କରି ରଖାଯାଇଥିବାରୁ ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହେବନାହିଁ ଓ ସେ ଏକ ନୂଆ କଲେଜରେ କାମ କରିବେ ବୋଲି ଅନୁଶାସନସଚିବ ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ମହାପାତ୍ର, ଅତିରିକ୍ତ ଶାସନ ସଚିବ କୃପାସିନ୍ଧୁ ମିଶ୍ର ଓ ଅତିରିକ୍ତ ମୁଖ୍ୟ ଶାସନ ସଚିବ ଆର୍. ବାଳକୃଷ୍ଣାନଙ୍କ ଗ୍ୟାଙ୍ଗ ସହ ମିଶି ତଦାନୀନ୍ତନ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ଓ ମନ୍ତ୍ରୀ ଅନନ୍ତ ଦାସଙ୍କ ଅନୁମୋଦନରେ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ତାରିଖରେ ଯେଉଁ ଆଦେଶ ଜାରି ହୋଇଥିଲା, ତାହା କେବଳ ଗାଲୁକଳ୍ପ ଥିଲା ଏବଂ ଥିଲା ଅତି ଜଘନ୍ୟ ପ୍ରଶାସନିକ ଉଚ୍ଛୃଙ୍ଖଳା ଓ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଶା ରାଜକୋଷରୁ ଅତି ଅବୈଧ ଭାବେ ପ୍ରାୟ ଦେଢକୋଟି ଟଙ୍କା ଲୁଟ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ପାଇଁ ସରକାରୀ ପଦରେ ଥିବା ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଗ୍ୟାଙ୍ଗର ଅପରାଧିକ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ।

ଏହା ଭିନ୍ନ କଥା ଯେ, ମୋ ହେତୁ ଏହି ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଫସରଫାଟି ଯାଇଛି ଓ ଆମ ରାଜକୋଷରୁ ପ୍ରାୟ ଦେଢକୋଟି ଟଙ୍କା ଲୁଟ ହେବା ଏଯାଏଁ ସମ୍ଭବ ହୋଇନାହିଁ । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରି ଏହି ଅବୈଧ ଆୟ ହାସଲ ପାଇଁ ବିଷକୁମ୍ଭପୟୋମୁଖ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ ଯେଉଁ ଜାଲ ବିଛାଇଥିଲେ ତାହା ଏତଦ୍ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଆଂଶିକ ଭାବେ ବିଫଳ ହୋଇଛି ।

କିନ୍ତୁ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିବାକୁ ସରକାରୀ ଷଡଯନ୍ତ୍ର ସହ ସାମିଲ ହୋଇଥିବା ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପିଛିଲା ବେତନ ବାବଦରେ ପ୍ରାୟ ଦେଢକୋଟି ଟଙ୍କା ଓଡ଼ିଶା ରାଜକୋଷରୁ ଦିଆଇ ଦେବା ପାଇଁ ଅତିରିକ୍ତ ମୁଖ୍ୟ ଶାସନ ସଚିବ ଥିବା ଅଣଓଡ଼ିଆ ଆଇ. ଏ. ଏସ୍. ଅଫିସର ଆର୍. ବାଳକୃଷ୍ଣାନ, ଅତିରିକ୍ତ ଶାସନ ସଚିବ କୃପାସିନ୍ଧୁ ମିଶ୍ର ଓ ଅନୁଶାସନସଚିବ ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ମିଶ୍ରଙ୍କ ସହ ମିଶି ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠି ଯେଉଁ ଅପରାଧିକ ଷଡଯନ୍ତ୍ର ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲେ, ସେହି ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଏ ଯାଏଁ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇନଥିବା ହେତୁ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତିଦାତାଙ୍କ ଆପତ୍ତି ସତ୍ତ୍ୱେ ଏକ ନୂଆ କଲେଜରେ ଯୋଗଦିଆ କରାଇ ପ୍ରତିମାସରେ ଅଧଲକ୍ଷରୁ ଅଧିକ ଟଙ୍କା ଆମ ରାଜକୋଷରୁ ବ୍ୟୟ କରାଯାଉଛି । ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ନାମ ବ୍ୟବହାର କରି ଏହି ବେଆଇନ କାମ ଚାଲିଛି । ଏହା ହିଁ ମାନସୀଙ୍କ ରିଟ୍ ମାମଲାର ଉପସ୍ଥିତ ହାଲ୍ ।

କ୍ରୀଡ଼ାକନ୍ଦୁକ ହାଇକୋର୍ଟ!

ଦେଖିଲେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବାକୁ ପଡ଼େ ଯେ, ଏହି ବେଆଇନ କମ ପାଇଁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ଓଡ଼ିଶା ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ନିଜର କ୍ରୀଡ଼ାକନ୍ଦୁକ ବନାଇଛି । ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ ଚିତାକଟିବା ପାଇଁ ନିଜେ ପକ୍ଷଭୁକ୍ତ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ନିଜ ପକ୍ଷ ନ ରଖି, ଏହି ବିଭାଗ କୌଶଳକ୍ରମେ ଛଡ଼ାଇ ଆଣିଛି ମାନସୀଙ୍କ ମାମଲାକୁ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ବିଚାର ବଳୟରୁ ଓ ତାହାପରେ ତାହା ହିଁ କରିଛି, ଯାହା ହାଇକୋର୍ଟ ହୁଏତ କେବେ ବି କରିନଥାନ୍ତେ ।

ଏହାଙ୍କ ଚାଲ୍ ଭିତରକୁ ପଶି ନପାରି, ଗତ ୩.୪.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ମାନସୀଙ୍କ ଆବେଦନ କ୍ରମେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବଙ୍କ ପାଖକୁ ମାମଲାଟିକୁ ପଠାଇ ହାଇକୋର୍ଟ ଆଦେଶ ଦେଇଥିଲେ କି, ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ସରକାରୀ ଆଦେଶ ରଦ୍ଦ ପାଇଁ ମାନସୀଙ୍କ ଆବେଦନ ଉପରେ ସେ ୩ ମାସ ମଧ୍ୟରେ ଉପଯୁକ୍ତ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଅନ୍ତୁ । ଏହି ସମୟସୀମାକୁ ବିଭାଗୀୟ ବାବୁମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ବେଖାତିର କରିଥିଲେ , ଯଦିଓ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଧାରିତ ସମୟସୀମାକୁ ବେଖାତିର କରିବା ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଅବମାନନା ଭିନ୍ନ କିଛି ନୁହେଁ । ମାନସୀଙ୍କ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଥିଲା ଏହି ଅବମାନନା ପ୍ରତି ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟି ଆକର୍ଷଣ କରିବା ଓ ସଚିବଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଦାଲତ ଅବମାନନା ମାମଲା ଦାଏର କରିବା । ସେ ତାହା କରିନଥିଲେ, କାରଣ ସେ ଜାଣିଥିଲେ ଯେ, ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ୧୪.୨.୨୦୧୯ ତାରିଖର ରିପୋର୍ଟ ବଦଳିଗଲେ ସମ୍ପୂର୍ଣତଃ ତାଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ଏକ ଆଦେଶ ଦେବାକୁ ସଚିବ ସକ୍ଷମ ହେବେ, ଏବଂ ଏଥିପାଇଁ ଯେତେ ବିଳମ୍ବ ହେଲେ ବି ତାଙ୍କ ନିଜର ହିଁ ଲାଭ ହେବ । ମାମଲାଟିକୁ ସମାପ୍ତ କରିସାରିଥିବା ହେତୁ ହାଇକୋର୍ଟ ମଧ୍ୟ ଏହି ଭୟଙ୍କର କାରସାଦି ସମ୍ପର୍କରେ କିଛି ଜାଣିପାରିବେ ନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହାହିଁ କୁହାଯାଇ ପାରିବ ଯେ, ହାଇକୋର୍ଟରେ ରିଟ୍ ମାମଲା ଦାଖଲ କରି ଏହି ପ୍ରଶାସନିକ ଉଚ୍ଛୃଙ୍ଖଳାକୁ ନିରଙ୍କୁଶ କରିବା ପାଇଁ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ କ୍ରୀଡ଼ନକ କରାଯାଇଥିଲା ।

ଯେହେତୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ତଦନ୍ତ ରିପୋର୍ଟ ବଦଳାଯାଇ ପାରିଲାନି, କାରଣ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ନିକଟରେ ମୋ ଅଭିଯୋଗ ତହିଁର ପଥ ଓଗାଳିଲା, ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ନିରୂପାୟ ଅବସ୍ଥାରେ ୨୨.୬.୨୦୧୫ର ସରକାରୀ ଆଦେଶର ଆଦ୍ୟଭାଗ ଅନୁଯାୟୀ ତାଙ୍କ ୧୩.୯.୨୦୧୯ ତାରିଖର ଆଦେଶ ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରେରିତ ହୋଇଥିବା ସେହି ଆଦେଶର ପ୍ରାନ୍ତଭାଗକୁ ସେ ଅନଧିକୃତ ଭାବେ କବର ଦେଇଛନ୍ତି, ଯାହା ଓଡ଼ିଆ ଜାତୀୟ ସ୍ଵାର୍ଥର ପରିପନ୍ଥୀ ଓ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶର ବିରୁଦ୍ଧାଚରଣ । (କ୍ରମଶଃ)

ଶୁଣିବା ହୁଅନ୍ତୁ ସମ୍ପଦକେ – ବନ୍ଧୁ ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ ଓ ବାବୁ ସୌମ୍ୟ ରଞ୍ଜନ !

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

ଲେଖାଟି ଦୁଇଜଣ ଦୈନିକ ଖବରକାଗଜ ସମ୍ପାଦକଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ସେମାନେ ହେଲେ ପ୍ରମେୟ ସମ୍ପାଦକ ବାବୁ ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ ମହାପାତ୍ର ଓ ସଂବାଦ ସମ୍ପାଦକ ବାବୁ ସୌମ୍ୟରଞ୍ଜନ ପଟ୍ଟନାୟକ ।

ବିଦାୟୀ ବର୍ଷର ବିଶେଷ ଘଟଣା ଉପସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ଯାଇ ଏ ଉଭୟେ ୨୦୧୯ରେ କିପରି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଓଡ଼ିଶା ପରିଚାଳନା ପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ବିଧାନ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି ତାହା ପରିବେଷଣ କରିଛନ୍ତି । ଆମ ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ସଂହାର କରିବାକୁ ଚକ୍ରାନ୍ତ କରି ବିଧାନ ପ୍ରଣୟନ ଆଳରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ, ୧୯୫୪କୁ ପଙ୍ଗୁ କରିଦେଇଥିବା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ କଳା ପତାକାର ଲହର ଦାଉରୁ ନିଜ ଚର୍ମ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ନାନା କୁତ୍ସିତ କୌଶଳ ପ୍ରୟୋଗ କରି ଚାଲିଛନ୍ତି ଓ ଦଲାଲମାନଙ୍କ ମୁଁହରେ କୁହା କରାଉଛନ୍ତି କି ଭାଷା ଆଇନର ଯେପରି ସଂଶୋଧନ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଦାବି କରିଥିଲା ସେପରି ସଂଶୋଧନ ହୋଇସାରିଛି । ଏହି ଦଲାଲୀ କାମରେ ଏହି ଉଭୟ ସମ୍ପାଦକ ନିୟୋଜିତ । ଏମାନଙ୍କ ସଦ୍ୟ ପରିବେଷଣ ପ୍ରେକ୍ଷାପଟରେ ତାହା ମୁଁ ଆଲୋଚନା କରିବି

ପ୍ରମେୟର  ୨୭.୧୨.୨୦୧୯ ପରିବେଷଣ

“ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ବ୍ୟବହାର ନକଲେ ଦଣ୍ଡ” ଶୀର୍ଷକରେ ଏହା ଲେଖିଛି, “ଓଡ଼ିଆ ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ବିଲରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ମୋହର ମାରିବା ପରେ ବିଧିବଦ୍ଧ ଭାବେ ୧୪ ଅଗଷ୍ଟଠାରୁ ସଂଶୋଧିତ ଆଇନ ରାଜ୍ୟରେ ଲାଗୁ ହୋଇଛି । ୧୯୫୪ ଭାଷା ଆଇନ ଥିଲେ ବି ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ ଦନ୍ତହୀନ ଥିଲା । ଆଇନରେ ଖିଲାପ କଲେ ସରକାରୀ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ବିରୋଧରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ବ୍ୟବସ୍ଥା ନଥିଲା । ମାତ୍ର ସଂଶୋଧିତ ଆଇନରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବହୁଳ ପ୍ରଚାର ଓ ପ୍ରସାରକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ସରକାର ଦଣ୍ଡ ବିଧାନ ସହ ପୁରସ୍କୃତ କରିବାକୁ ବି ବ୍ୟବସ୍ଥା ରଖିଛନ୍ତି । ପଞ୍ଚାଯତ ସ୍ତରରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସଚିବାଳୟ ଯାଏଁ ସରକାରୀ ନଥିପତ୍ର , ଚିଠି ଆଦି ଓଡ଼ିଆରେ ଲେଖାଯିବ । ଯେଉଁ ବିଭାଗର ଅଧିକାରୀମାନେ ଏଥିରେ ଖିଲାପ କରିବେ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆଇନରେ ଦଣ୍ଡବିଧାନର ପ୍ରବଧାନ ରହିଛି । ଯେଉଁ ଅଧିକାରୀମାନେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବହୁଳ ବ୍ୟବହାର କରିବେ ସରକାରଙ୍କ ତାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନଟ କରି ପୁରସ୍କୃତ ମଧ୍ୟ କରିବେ ।  ପ୍ରଥମ ଥର ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ  ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ବ୍ୟବହାର ଶିଖାଇଥିଲା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ । ଅକ୍ଟୋବର ମାସରେ ୫ ଦିନ ବ୍ୟାପୀ ଆୟୋଜିତ ହୋଇଥିଲା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ବ୍ୟବହାର ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ । ଏଥିରେ ସରକାରଙ୍କ ୧୫ଟି ବିଭାଗରୁ ୩ ଜଣ ଲେଖାଏଁ ମୋଟ ୪୫ ଜଣ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ନେଇଥିଲେ ।”

ଗୋଟିଏ ମିଛ କହିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲେ ବିଭିନ୍ନ ମିଛର ଆଶ୍ରୟ ନେବାକୁ ହୁଏ। ତେଣୁ “ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ବିଲରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ମୋହର ମାରିବା ପରେ ୧୪ ଅଗଷ୍ଟଠାରୁ ସଂଶୋଧିତ ଆଇନ ରାଜ୍ୟରେ ଲାଗୁ ହୋଇଛି” ବୋଲି ଏଥିରେ ଲେଖା ଅଛି । ଏହା ମିଛ କଥା । ଭାଷା ଆଇନ ୨୦୧୯ରେ ସଂଶୋଧନ ହୋଇନାହିଁ କି ଭାଷା ଆଇନର ସଂଶୋଧନ ଉପରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ୨୦୧୯ରେ “ମୋହର” ଲଗାଇନାହାନ୍ତି କି “ସଂଶୋଧିତ ଆଇନରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବହୁଳ ପ୍ରଚାର ଓ ପ୍ରସାରକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ସରକାର ଦଣ୍ଡ ବିଧାନ ସହ ପୁରସ୍କୃତ କରିବାକୁ ବି ବ୍ୟବସ୍ଥା ରଖି” ନାହାନ୍ତି । “ବିଧିବଦ୍ଧ ଭାବେ ୧୪ ଅଗଷ୍ଟଠାରୁ ସଂଶୋଧିତ ଆଇନ ରାଜ୍ୟରେ ଲାଗୁ ହୋଇଛି” ବୋଲି ପ୍ରମେୟ ଯାହା କହିଛି , ତାହା ବି ମିଛ ।

ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ ୨୦୧୮ର ପ୍ରମାଦପୂର୍ଣ ଭାବେ  ଦୁଇ ଥର ସଂଶୋଧିତ ହୋଇଥିଲା , ଯାହା ଆମ ଦାବିର ସମ୍ପୂର୍ଣ ପରିପନ୍ଥୀ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ଏବଂ ଆମ ମୂଳ ଭାଷା ଆଇନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପଣ୍ଡ କରିଥିବା ହେତୁ ଆମେ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିଛୁ ଓ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଛି । ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ନେଇଥିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବି ପ୍ରମେୟ ଠିକ୍ ଭାବେ ନ ଲେଖି ବଢେଇକରି ଲେଖିଛି । ଅତଏବ ସେହିପରି ବାରାଙ୍ଗନା ସାଜିଛି ପ୍ରମେୟ, ଯେପରି ହେବାକୁ ଜଟାଧାରୀ ବତାଇଛନ୍ତି ! ଲଜ୍ଜା !

ଆହୁରି ଲାଜର କଥା , ଏହି କାଗଜ ଏ ସବୁ କଥା କହିଲା ବେଳେ ଯେଉଁ ସଂଶୋଧନର କଥା କହିଛି ତାହା ଉପରେ କୌଣସି ବିଧିକ ଆଲୋଚନା କରିନି , ଯଦିଓ ଜନସ୍ବାର୍ଥ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଏହା ତାର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଥିଲା । ଏହି କାଗଜର କୌଣସି ସମ୍ପାଦକୀୟରେ କେବେ ବି ଆଲୋଚିତ ହୋଇନି ଭାଷା ଆଇନର ସଂଶୋଧନ ଉପରେ ଏବଂ ସଂଶୋଧନର ଆବଶ୍ୟକତା ଓ ସଂଶୋଧିତ ସ୍ଥିତିରେ ତହିଁର ବିଧିକ ଶକ୍ତି ଓ ଉପଯୋଗୀତା ସମ୍ପର୍କରେ । ଭାଷା ଆଇନର ଭୁଲ ସଂଶୋଧନ କରି ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ଖର୍ବ କରିବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ କ୍ୟାବିନେଟ୍ ସ୍କାମ୍ ପରି  ଜଘନ୍ୟ ଅପରାଧ କଲେ । ତାହା ଉପରେ ମତ ରଖିବାକୁ ଯେଉଁ କାଗଜର ସାହସ ହେଲାନାହିଁ , ସେହି କାଗଜ ବର୍ଷ ସରିଗଲା ବେଳେ ମିଛ କଥା କହି ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କୁ ଭୁଆଁ ବୁଲାଇବାକୁ ହୀନ ଉଦ୍ୟମ କରିଛି , ଦେହ ବିକି ଦେଇଥିବା ବାରନାରୀ ପରି । ଏହାଠୁ ବଳି ଲଜ୍ଜାର କଥା ଆଉ କ’ଣ ଥାଇପାରେ? ସୁପାରିଖିଆ ଦଲାଲମାନଙ୍କ ସବୁ ଷଡଯନ୍ତ୍ର ସତ୍ତ୍ୱେ ଅବିଚଳିତ ଭାବେ ଚାଲିଥିବା କଳାପତାକା ଅଭିଯାନର ଚାପ ହେତୁ ଲୋକଙ୍କୁ ଜଣାଇବା ପାଇଁ ଯେ, ସରକାର ଭାଷା ପ୍ରୟୋଗ ପାଇଁ ଆଗ୍ରହୀ , ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଯେଉଁ ପଞ୍ଚଦିନିଆ ଭାଷା ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଶିବିର ଅକ୍ଟୋବର ମାସରେ ହୋଇଥିଲା , ସେଠାରେ ଯେ ସରକାରୀ ପଇସା ଓ ମାନବ ଦିବସ ନଷ୍ଟ କରି ବାଛୁରୀକୁ ହମ୍ମା ଶିଖେଇବାର ନାଟକ ହେଉଥିଲା , ତାହା ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ କାଗଜଟି ହୁଏତ କିଛି ପରିମାଣରେ ସମ୍ବାଦିକୀୟ ଦାୟିତ୍ଵ ନିର୍ବାହ କରିପାରିଥାନ୍ତା । ସେଠାରେ ଆସି ପଲାଉଥିବା ସ୍ୱଳ୍ପ ସଂଖ୍ୟକ ତଳିଆ ଓଡ଼ିଆ କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ କିପରି ନଥିକାମ କରିବାକୁ ହେବ ତାହା ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ କିଛି ବ୍ୟକ୍ତି , ଯେଉଁମାନେ ଜୀବନରେ କେବେ ଓଡ଼ିଆରେ କୌଣସି ନଥି କାମ କରିନାହାନ୍ତି । କୌଣସି ଜଣେ ହେଲେ ଅଣଓଡ଼ିଆ ଏ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ପାଇଁ ଆଦ୍ଦିଷ୍ଟ ହୋଇନଥିଲେ । ଯେଉଁମାନେ ଯୋଗଦେଇଥିଲେ ସେମାନେ ସବୁ ତଳିଆ ଓଡ଼ିଆ ଅମଲା । ସେମାନେ ଉପର ହାକିମମାନଙ୍କୁ , ବିଶେଷକରି ଅଣଓଡ଼ିଆ ପଦଧିକାରୀମାନଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଆରେ ନଥିକାମ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିପାରିବେ କି? ଯେଉଁଦିନଠାରୁ ସେମାନେ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ପାଇଲେଣି, ସେହି ଦିନ ଠାରୁ କେଉଁ କେଉଁ ନଥି ଓଡ଼ିଆରେ ହେଲାଣି ପ୍ରମେୟ ସମ୍ପାଦକ ତାଙ୍କ ସମ୍ବାଦଦାତାମାନଙ୍କୁ ତାହା ଅବଗତ ହେବାକୁ କହିଛନ୍ତି କି? ଯଦି ହଁ, ତେବେ ସେହି ଉପଲବ୍ଧି କ’ଣ, ତାହା କହିବାକୁ ତାଙ୍କୁ ଲାଜ କାହିଁକି? ଏ ନିର୍ଲ୍ଲଜ ଚାଟୁକାରୀତା କ’ଣ ସମ୍ବାଦିକତା?

ସମ୍ବାଦର ୨୯.୧୨.୨୦୧୯ ପରିବେଷଣ

ପ୍ରମେୟର ଦି ଦିନଠି “ଓଡ଼ିଆରେ ଶାସନ” ଶୀରୋନାମାରେ ସମ୍ବାଦ ଲେଖିଛି, “୮୭୮ ଦିନର ଐତିହାସିକ ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ଫଳଶ୍ରୁତି ସ୍ୱରୂପ ତୁରନ୍ତ ନିଯମାବଳୀ ପ୍ରଣଯନ କରି ଓଡ଼ିଆରେ ଶାସନ ବା ସେବା ପ୍ରଦାନ କରିବା ନେଇ ହୋଇଥିବା ଦାବି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେବାକୁ ଯାଉଛି । କ୍ୟାବିନେଟ ବୈଠକରେ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ପାଇଁ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯାଇଥିଲା ସେଥିରେ ଅଗଷ୍ଟ ୧୩ରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ପ୍ରଫେସର ଗଣେଶୀ ଲାଲ୍ ମୋହର ମାରିଛନ୍ତି । ସରକାର ଏହାକୁ ଗେଜେଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି । ରାଜ୍ୟରେ ଓଡ଼ିଆରେ ସମସ୍ତ ନଥିପତ୍ର ପ୍ରଚଳନ ପାଇଁ ନିୟମାବଳୀ  ପ୍ରଣଯନ ହୋଇଛି । ଏଥିପାଇଁ ସରକାରୀ ବାବୁମାନଙ୍କୁ ବି ଓଡ଼ିଆରେ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଦିଆଯାଇଥିଲା ।”

ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ଦାବି ଅନୁରୂପ ବିଧାନ ସଂଶୋଧନ ହୋଇନଥିବା ହେତୁ ଯେତେବେଳେ  ଆନ୍ଦୋଳନ ଅବ୍ୟାହତ ଅଛି , ସେତେବେଳେ ବାବୁ ସୌମ୍ୟରଞ୍ଜନ କିପରି ଜାଣିଲେ ଯେ, “ଆଂଦୋଳନର ଫଳଶ୍ରୁତି ସ୍ୱରୂପ ତୁରନ୍ତ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣଯନ କରି ଓଡ଼ିଆରେ ଶାସନ ବା ସେବା ପ୍ରଦାନ କରିବା ନେଇ ହୋଇଥିବା ଦାବି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେବାକୁ ଯାଉଛି”?  ସରକାରଙ୍କ ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ସହ ଏକମତ ହେବାକୁ ସୌମ୍ୟବାବୁଙ୍କ ଚାପ ପ୍ରୟୋଗକୁ ମୁଁ ଯେଉଁ ଦିନ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କଲି , ସେହିଦିନଠାରୁ ତାଙ୍କ ଧମକ ଅନୁଯାୟୀ  ତାଙ୍କ କାଗଜରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ସମ୍ପର୍କୀୟ ସମ୍ବାଦ ପ୍ରକାଶ ପାଉନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ମୂଳରେ ମୋର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କଣ ଥିଲା ତାହା ସେ ଜାଣନ୍ତି । ସେ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସାଧିତ ହୋଇଛି କି? ଏପରି ଏକ ସମ୍ବାଦ ପରିବେଷଣ କରି ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ବିଭ୍ରାନ୍ତ କରିବାକୁ ସେ କାହିଁକି ଉଦ୍ୟମ କରିଛନ୍ତି? ସେ କିନ୍ତୁ ପ୍ରମେୟ ପରି ଡାହା ମିଛ ପରିବେଷଣ ନକରି ଆଂଶିକ ସତ କହିଛନ୍ତି । ତାହା ହେଲା,”ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ପାଇଁ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯାଇଥିଲା ସେଥିରେ ଅଗଷ୍ଟ ୧୩ରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ପ୍ରଫେସର ଗଣେଶୀ ଲାଲ୍ ମୋହର ମାରିଛନ୍ତି । ସରକାର ଏହାକୁ ଗେଜେଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ।” ଟିକେ ସତର୍କ ରହିଥିଲେ “ପ୍ରଣୟନ” ସ୍ଥାନରେ “ସଂଶୋଧନ” ଶବ୍ଦଟି ଲଗାଇପାରିଥାନ୍ତେ । କିନ୍ତୁ “ଗେଜେଟରେ ପ୍ରକାଶ” ପାଇଥିବା ଭାଷା (ସଂଶୋଧନ) ନିଯମାବଳୀ, ୨୦୧୯ ଏପରି କ’ଣ ଯେ, ସମ୍ବାଦ ତାହାକୁ “ଓଡ଼ିଆରେ ଶାସନ” ଶୀର୍ଷକ ଦେଇଛି?

ଏହି ସଂଶୋଧନର ଚିଠା ଯେତେବେଳେ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇଥିଲା ମୁଁ ତାକୁ ବିରୋଧ କରିଥିଲି ଓ ତାହାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିବାକୁ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲି । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଉପରେ ଦୃଷ୍ଟି ରଖିଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଏହା ଜାଣନ୍ତି । ସେ ଏହା ବି ଜାଣନ୍ତି ଯେ, ଭାଷା ଆଇନ ପ୍ରୟୋଗ ପାଇଁ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ଆବଶ୍ୟକ – ଏ କଥା ମୁଁ ହିଁ ପ୍ରଥମେ କହିଥିଲି ଓ ମୋରି ପରାମର୍ଶ ଉପରେ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ପାଇଁ ୨୦୧୬ରେ ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ସଂଯୋଗ ସରଣୀରେ ତାଙ୍କ ଭାଷଣ ଅନୁଧ୍ୟେୟ । ଭାଷା ଆଇନରେ ମୋ ପ୍ରସ୍ତାବିତ ସଂଶୋଧନ ତଥା ମୋ ପ୍ରସ୍ତାବିତ ନିୟମାବଳୀ କାହିଁକି ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ସେ ସମ୍ପର୍କରେ ମୁଁ ତାଙ୍କ ସହ ବହୁବାର ଆଲୋଚନା କରିଛି ।

ତେଣୁ ସେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ, କେଉଁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ମୁଁ ଭାଷା ନିୟମାବଳୀର ଚିଠା ଦେଇଥିଲି ଓ ତାହା ସପକ୍ଷରେ କିପରି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଥିଲା ଓ ଚାଲିଛି ।  ଏ କଥା ମଧ୍ୟ ସେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ, ୨୦୧୬ର ଆଇନ ସଂଶୋଧନରେ ଧାରା-୪ ପରି ଏକ କାରସାଦି ଖଞ୍ଜାଯାଇ ଭାଷା ଆଇନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପଣ୍ଡପାଇଁ  ତଦନୁଯାୟୀ ସେ ବର୍ଷ ଅଗଷ୍ଟ ମାସରେ ଯେଉଁ ଭାଷା ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୀତ ହୋଇଥିଲା ତାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରି କଳା ପତାକା ଅଭିଯାନର ୨ୟ ପର୍ବ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ୧୬.୮.୨୦୧୬ ତାରିଖରୁ ଓ ସେ ତାହାକୁ ତାଙ୍କ କାଗଜରେ ଅଗ୍ରପ୍ରାଧାନ୍ୟ ଦେଇଚାଲିଥିଲେ । ରାଜନୈତିକ ପଦବୀର ଆକର୍ଷଣ ଏପରି ହୋଇଗଲା ଯେ, ସେ କେବଳ ତାଙ୍କ ଆଭିମୁଖ୍ୟ ବଦଳାଇଦେଲେ ତା ନୁହେଁ, ସରକାରୀ ଚାଟୁକାରୀତାର ଅନ୍ଧଗଳିରେ ଗଡ଼ି ଗଡ଼ି ସେହି ଭୁଲ ନିୟମାବଳୀକୁ ବୈଧ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଣୀତ ଏଇ ୨୦୧୯ ସଂଶୋଧିତ ନିୟମାବଳୀକୁ ସେ ଏପରି ଶୀର୍ଷକ ଦେଇ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ଭୁଆଁ ବୁଲାଇବାରେ ସରକାରଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି । ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ ।

ଏହି  ପ୍ରେକ୍ଷାପଟରେ ଏହି ନୂଆ ବର୍ଷର ପ୍ରଥମ ଦିନରେ ଏହି ନିୟମାବଳୀ ଉପରେ ଯାହା କହିବାକୁ ଯାଉଛି ତାହା ଏହି ଉଭୟ ସମ୍ପାଦକଙ୍କୁ ମୋର ଆହ୍ଵାନ । ସେମାନେ ମୁଁ ଦେବାକୁ ଯାଉଥିବା ବିଶ୍ଳେଶଣକୁ ପାରିବେ ଯଦି ଖଣ୍ଡନ କରନ୍ତୁ ।

ଓଡ଼ିଆ ବିରୋଧୀ ନିୟମାବଳୀ

ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ସମସ୍ତ ଦାପ୍ତରିକ କାମ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ହେବା ସକାଶେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ୧୮୭୦ରୁ ୧୯୩୬ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଂଗ୍ରାମ କରି ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି । ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟିର ଏକମାତ୍ର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଲା ଓଡ଼ିଆରେ ତହିଁର ପରିଚାଳନା ।

ସେହେତୁ, ସ୍ଵାଧୀନତା ଲାଭ ପରେ ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାକୁ ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରଥମ ବିଧାନସଭା ୧୯୫୪ରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ ପ୍ରଣୟନ କରିଥିଲା । ଏହି ଆଇନର ଧାରା ୧ର ଉପଧାରା (୨) ଓ ଉପଧାରା (୩) ବଳରେ ଏହା ସମଗ୍ର ଓଡ଼ିଶାରେ ତତ୍କାଳ ବଳବତ୍ତର ହୋଇଥିଲା । ଏହାର ଧାରା ୨ର ଉପଧାରା (୧) ଅନୁସାରେ ଓଡ଼ିଶାରେ ସମ୍ପୂର୍ଣତଃ ସମସ୍ତ ଓ ଯେକୌଣସି ଦାପ୍ତରିକ କାମ  ଓଡ଼ିଆରେ ହେବା ଧାର୍ଯ୍ୟ କରା ହୋଇଥିଲା ।

ମାତ୍ର ୨୦୧୯ରେ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ଯେଉଁ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରବର୍ତ୍ତନ କରିଛନ୍ତି ତାହା ମୂଳ ଭାଷା ଆଇନ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିବା ଏହି ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ପଣ୍ଡ କରୁଛି । ଯଥା,  ନିୟମ ୫-କ (୧) ରେ ଅଛି, “ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବ୍ୟାପକ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ପୁରସ୍କୃତ କରାଯିବ । ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଲା , ଯେଉଁ କର୍ମଚାରୀମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଭାବେ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନ କରିବେ ସେମାନଙ୍କୁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ପୁରସ୍କାର ଦେବେ । ସେହିପରି ନିୟମ ୫-କ(୨) ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନକରିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯେପରି କୌଣସି ଆଇନଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନପାରେ ତାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଛି । ଏଥିରେ କୁହା ହୋଇଛି “ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ବ୍ୟବହାରରେ ବାରମ୍ବାର ଖିଲାପ କଲେ ,ଖିଲାପକାରୀ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓଡ଼ିଶା ବେସାମରିକ ସେବା ଅଧିନିୟମ, ୧୯୬୨ ଅନୁଯାୟୀ ଆବଶ୍ୟକ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହେବ”।  ଅଥଚ “ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ବ୍ୟବହାର” ସଜ୍ଞାୟିତ ହୋଇନାହିଁ କି “ବାରମ୍ବାର ଖିଲାପ” କାହାକୁ କୁହାଯିବ ତାହା ମଧ୍ୟ ସଜ୍ଞାୟିତ ହୋଇନାହିଁ । ଏପରି ଅବସ୍ଥାରେ , ଏହି ନିୟମାବଳୀରେ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କଥା କୁହା ହୋଇଛି ତାହା ମଧ୍ୟ ହେବ ନାହିଁ  ।

ଅପରପକ୍ଷେ , ଯେଉଁ ନିୟମାବଳିକୁ ସଂଶୋଧିତ କରାଯାଇଛି , ସେହି ନିୟମାବଳି ଯେତେବେଳେ ଅବୈଧ , ସେତେବେଳେ ତାର ସଂଶୋଧନ ବୈଧ କିପରି ? ସଂବାଦ ସମ୍ପାଦକ କ୍ଷମତାସୀନ ଦଳର ଏବେ ଜଣେ ବିଧାୟକ । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପାଖଲୋକ  । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପାଖଲୋକ ହେବା ପାଇଁ ସେ କିପରି ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ସଉଦା କରୁଥିଲେ ତାହା ମୁଁ ଦର୍ଶାଇଛି । ଏହି ନିୟମାବଳି କାହିଁକି ଅବୈଧ ତାହା ସେ ଜାଣନ୍ତି । କାରଣ ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ମୋ ସହକର୍ମୀମାନଙ୍କୁ ତଥା ତାଙ୍କୁ ମୁଁ ସବିଶେଷ ବୁଝାଇଲାପରେ  ୨୪.୫.୨୦୨୬ରୁ ସ୍ଥଗିତ ଥିବା କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ୧୬.୮.୨୦୧୬ ତାରିଖରେ ପୁନର୍ବାର ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ଓ ସେ ତାହାକୁ ତାଙ୍କ ସମ୍ବାଦପତ୍ରରେ ନିୟମିତ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ । କ୍ଷମତାର ମାୟାମୃଗ ତାଙ୍କୁ ପଥହରା କରିଦେଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ଭଲଭାବେ ଜଣା ଅଛି ଭାଷା ଆଇନର ଧାରା ୪ ବିଲୋପ କରିବାକୁ ମୁଁ କାହିଁକି ଚାପ ପ୍ରୟୋଗ କରୁଛି ଓ ସେହି ଅବୈଧ ଧାରା ପ୍ରସୂତ ନିୟମାବଳି କାହିଁକି ଅବୈଧ । ଏକ ଅବୈଧ ନିୟମାବଳିର ପ୍ରଶାସନିକ ସଂଶୋଧନ ଯେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଅବୈଧ ତାହା ସେ ଭଲଭାବେ  ବୁଝିଥିବା ହେତୁ ସଂଶୋଧନ ଶବ୍ଦଟି ପରିହାର କରି “ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ” ପରି ମିଥ୍ୟା କଥା କହି ଲୋକଙ୍କୁ ବିଭ୍ରାନ୍ତକରିବାକୁ ଅପୋଦ୍ୟମ କରିଛନ୍ତି । କ୍ଷମତାଲୋଭ ମଣିଷକୁ କେତେ ତଳକୁ ନେଇଯାଏ ଏହା ତହିଁର ଏକ ନଗ୍ନ ନମୁନା ।

ଉପରୋକ୍ତ ଉଭୟ ସମ୍ପାଦକ ଏହା ଜାଣିବା ଉଚିତ ଯେ, “ଓଡ଼ିଶା ବେସାମରିକ ସେବା ଅଧିନିୟମ, ୧୯୬୨ ଅନୁଯାୟୀ ଆବଶ୍ୟକ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହେବ” ବୋଲି ଯାହା କୁହା ହୋଇଛି, ତାହା ନୂଆ ବୋତଲରେ ପୁରୁଣା ମଦ । ୧୯୬୩ରେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଛୁରୀମାରି  ଆମ ଭାଷା ଆଇନରେ ସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ଇଂରାଜୀ ଭାଷାକୁ ଓଡ଼ିଶା ଉପରେ ଲଦି ଦେବା ପରେ ସରକାରୀ ଭାଷା ଭାବେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଯେଉଁ ସଙ୍କଟର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲା ତହିଁର ପ୍ରତିକାର ପାଇଁ ରାଜେନ୍ଦ୍ରନାରାୟଣ ସିଂହ ଦେଓଙ୍କ ସରକାର ୬।୪।୧୯୬୮ ତାରିଖରେ ୭୧୧୩ ସଂଖ୍ୟକ ଅଧିସୂଚନା ଜାରିକରିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା, ୧୪।୪।୧୯୬୮ ତାରିଖରୁ ଯେଉଁମାନେ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନ କରିବେ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓଡ଼ିଶା ବେସାମରିକ ସେବା ଅଧିନିୟମ ଅନୁସାରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହେବ । ଏପରି ବହୁ ବାର ଏହି ଏକା ଆଦେଶ ହୋଇଛି । ଆଜିଯାଏଁ କାହାରି ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନାହିଁ । କାରଣ ଆଇନ ଅମାନ୍ୟକାରୀ କୌଣସି କର୍ମଚାରୀ ନିଜକୁ ନିଜେ ଦଣ୍ଡିତ କରେନାହିଁ ।

ତେଣୁ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନକରିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନର ଅଧିକାର ସାଧାରଣ ଲୋକର ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଭାଷା ଅଧିକାର ଏକ ସହଜାତ ଅଧିକାର ହୋଇଥିବା ହେତୁ , ଏହା ଏକ ଅଲିଖିତ ମୌଳିକ ଅଧିକାର । ଅନ୍ୟ ମୌଳିକ ଅଧିକାରର ସୁରକ୍ଷା ସକାଶେ ଯେକୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ବିଧିକ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ପାଇଁ ଯେମିତି ଅଧିକୃତ, ଠିକ ସେମିତି ଭାଷା ଅଧିକାରର ଖଣ୍ଡନ ହେଲେ ତା ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଧିକ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ପାଇଁ ଯେକୌଣସି ଓଡ଼ିଆ ଆଇନତଃ ଅଧିକୃତ ହେବା ଦରକାର । ଏହି କଥାଟି ମୁଁ ମୋ ଚିଠା ବିଧାନରେ ଦେଇଥିଲି , ଯାହାକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରାଇ ନଦେବା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଆ ବିଦ୍ଵେଷୀ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ଇଂରାଜିମନସ୍କ ଅମଲାତନ୍ତ୍ର ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଚଳାଇଛି । ଭାଷା ନିୟମାବଳୀ, ୨୦୧୬ ଓ ତହିଁର ସଂଶୋଧନ, ୨୦୧୯ ଏହି ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ରର ଅଂଶବିଶେଷ ।

ଏହି ଦୁଇ ସମ୍ପାଦକ ଏହା ଉପରେ କି ପତିକ୍ରିୟା ରଖିବେ ତାହା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିବ ଅଧିକ ଆଲୋଚନା ।