ଓଡ଼ିଆଭାଷାକୁ ନବୀନଙ୍କ ମରଣଆଘାତ – ୩

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

ବିଲାତି ଶାସନ ସଂକଳିତ ‘କୋରାପୁଟ ଗେଜେଟିଅର’ର ପୃଷ୍ଠା ୮୫ ରେ ଉଲ୍ଲେଖ ଅଛି:
“Sisti Karanas, originally Oriya, adopted Telugu language when Southern areas were lost to Oriyas.”

“କଚେରୀରେ ତେଲେଙ୍ଗା ବିଦ୍ୟା ପ୍ରଚାର ହେବାରୁ କ୍ରମେ କ୍ରମେ ଏ ଦେଶ ଲୋକଙ୍କର ଶ୍ରୀ ଚ୍ୟୁତ ହୋଇ ଯଶଃ ଶ୍ରୀ ବିଦ୍ୟା ବୁଦ୍ଧି ଲୋପ ହେବା ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷେ ସରକାରରୁ ନ୍ୟାୟ ଲଭିବାର ଦୁଷ୍କର ହୋଇଅଛି” ବୋଲି ଦର୍ଶାଇଥିଲା ଘୁମୁସରର ରସଲକୋଣ୍ଡା ଠାରେ ଦୀନବନ୍ଧୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଆୟୋଜିତ ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କର ପ୍ରଥମ ସମ୍ମିଳନୀ ୧୮୭୦ ସେପ୍ଟେମ୍ବର ୧୧ ତାରିଖରେ । ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ପୁନର୍ବାର ଦାପ୍ତରିକ ଭାଷା କରାଯାଉ, ନଚେତ ସବୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାଭାଷୀ ଅଂଚଳକୁ ଏକତ୍ର କରି ଗୋଟିଏ ଶାସନରେ ରଖାଯାଇ ସେଠାରେ ଓଡ଼ିଆକୁ ରାଜଭାଷା କରାଯାଉ ବୋଲି ଏହି ସମ୍ମିଳନୀରେ ଦାବି କରାଯାଇ ଏଥିରେ ସହଯୋଗ କରିବାକୁ “କଟକଜିଲ୍ଲା ଉତ୍କଳଦେଶୀୟ ମହାଶୟମାନଙ୍କୁ” ନିବେଦନ କରାହୋଇଥିଲା । ସେମାନଙ୍କୁ ଆହ୍ୱାନ ଦେଇ କୁହାହୋଇଥିଲା , “ଶାସ୍ତ୍ରାନୁସାରେ (ଅର୍ଥାତ୍ ସେମାନଙ୍କ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟର ଭିତ୍ତି ଉପରେ) ଉତ୍କଳଦେଶ ସମଗ୍ର ଏକତ୍ର ହୋଇ ଓଡ଼ିଶା ଜିଲ୍ଲାରେ ରହିବା ଓ ସର୍ବତ୍ର ଉତ୍କଳ ଦେଶ ଅଦାଲତରେ ଉତ୍କଳ ବିଦ୍ୟା ପ୍ରଚଳ ହେବା ନିମିତ୍ତ ଭାରତବର୍ଷର ଶ୍ରୀଯୁକ୍ତ ରାଇଟ୍ ଅନରେବ୍ଲ ଗଭର୍ଣ୍ଣର ଜେନେରାଲ୍ ବାହାଦୁରଙ୍କ ହଜୁରରୁ ହୁକୁମ ହେବା କାରଣ କଟକ ଜିଲ୍ଲା ଉତ୍କଳ ଦେଶୀୟ ମହାଶୟମାନେ ଯଥୋଚିତ ତଦ୍ବିର କରି ଚିରସ୍ଥାୟୀ କୀର୍ତ୍ତି ରଖିବାର ଯଶଃ ପ୍ରକାଶ କରନ୍ତୁ ।”

ଅତଏବ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଦପ୍ତର ଓ ଅଦାଲତଗୁଡ଼ିକ ନ ଚାଲି ଦକ୍ଷିଣ ଓଡ଼ିଶାରେ ତେଲୁଗୁ ଭାଷା ରାଜଭାଷା ହୋଇଯିବାରୁ ତଦ୍ଦ୍ଵାରା ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କର “ଯଶଃ ଶ୍ରୀ ବିଦ୍ୟା ବୁଦ୍ଧି ଲୋପ ହେବା” ଫଳରେ ନିଜ ମାତୃଭାଷା ଓଡ଼ିଆ ଯେପରି ଅଫିସ ଓ ଅଦାଲତମାନଙ୍କରେ ପୁନଃ ପ୍ରବର୍ତ୍ତିତ ହୁଏ ତା ପାଇଁ ଏକ ସ୍ୱତନ୍ତ ଓଡିଶା ପ୍ରଦେଶ ଗଠନ ପାଇଁ ଘୁମୁସର ସମ୍ମିଳନୀ ଆହ୍ୱାନ ଦେଇଥିଲା । ଏହା ଯଥୋଚିତ ବୋଲି ମତ ଦେଇ ଉତ୍କଳ ଦୀପିକା ସମ୍ପାଦକ ଲେଖିଥିଲେ:
“ବଙ୍ଗଳା ଓ ମଧ୍ୟପ୍ରଦେଶ ଅଧୀନରେ ଥିବା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାଭାଷୀ ଅଂଚଳରେ ସମସ୍ତ ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରଚାର ଅଛି ……ଯେବେ ବଙ୍ଗଳା ଓ ମଧ୍ୟପ୍ରଦେଶରେ ଏପରି ହେଲା ତେବେ ମାନ୍ଦ୍ରାଜ ଗଭର୍ଣ୍ଣମେଣ୍ଟ ଅନ୍ତର୍ଗତ ଓଡ଼ିଶାରେ କାହିଁକି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟମାନଙ୍କରେ କାର୍ଯ୍ୟ ନ ଚଳିବ?” (ଉତ୍କଳଦୀପିକା, ୨୨ । ୧୦ । ୧୮୭୦) । (କ୍ରମଶଃ)

ଓଡ଼ିଆଭାଷାକୁ ନବୀନଙ୍କ ମରଣଆଘାତ -୧

ଓଡ଼ିଶାର ଆବିର୍ଭାବ

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାଭାଷୀ ଅଞ୍ଚଳଗୁଡ଼ିକୁ ଯଦି ଏକତ୍ର କରି ଗୋଟିଏ ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟି କରାନଯାଏ, ତେବେ କୌଣସି ଯଥାର୍ଥତା ନଥାଇ ଏପରି ଚାରି ଭାଗରେ ଭାଗ ଭାଗ ହୋଇରହିଥିଲେ ଏହି ସୂକ୍ଷ୍ମ ବୁଦ୍ଧିସମ୍ପନ୍ନ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ଜାତି ଯେଉଁ ସ୍ଵାଭାବିକ ଅଗ୍ରଗତି ପାଇଁ ହକଦାର, ହୁଏତ ତାହା ସମ୍ଭବ ହେବନାହିଁ ବୋଲି କହିଥିଲେ ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀ ୧୯୨୦ ଫେବୃଆରୀ ୧୮ ତାରିଖରେ ୟଙ୍ଗ ଇଣ୍ଡିଆରେ (“This fine race cannot possibly make the natural advance which is its due, if it is split up into four divisions for no sound reason.” – Young India, 18 Feb.1920) । ସେ କହିଥିଲେ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାଭାଷୀ ଅଞ୍ଚଳର ଏକତ୍ରୀକରଣ ଆନ୍ଦୋଳନ ଏକ ସାଧାରଣ ଆନ୍ଦୋଳନ ନୁହେଁ, ଭାରତରେ ଭାଷାଭିତ୍ତିକ ରାଜ୍ୟ ଗଠନର ବୃହତ୍ତର ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଏହା ଏକ ଯୁଗାନ୍ତକାରୀ ବିଭାବନା । (ଏଯନ) ।
କେଉଁ କାରଣ ହେତୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାଭାଷୀ ଭୂଖଣ୍ଡ ଏପରି ଚାରିଭାଗ ହୋଇଯାଇଥିଲା ? ‘ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟିରେ ଗଣମାଧ୍ୟମ’ ବହିରେ ମୁଁ ଏହାର କାରଣ ଦର୍ଶାଇଛି । ଏହି କାରଣ ଥିଲା: ଭାରତକୁ ଦଖଲ କରିଥିବା ବ୍ରିଟିଶ ଅନୁପ୍ରବେଶକାରୀମାନଙ୍କ ମନରେ ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କ ମିଜାଜ ପ୍ରତି ଥିବା ଭୟଙ୍କର ଭୟ ।
ସେମାନେ କୂଟକୌଶଳ ଦ୍ଵାରା ଆମ ମାଟିରେ ଦଖଲଦାରୀ ଜାରି କଲାବେଳେ ଯେଉଁ ଭୟଙ୍କର ପ୍ରତିଘାତର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଲେ, ତାହାକୁ ଏକ ପ୍ରାଣାନ୍ତକ ଝଡ଼ ବୋଲି ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟକ୍ଷଦର୍ଶୀ ବିବରଣୀଲେଖକ ଜି. ଟୟନବୀ (“It was not long, however, before we had to encounter a storm which burst with so sudden fury as to threaten our expulsion, if not from the whole of Orissa, at least from the territory of Khurda.” – A sketch of the history of Orissa, G.Toynbee) । ଓଡ଼ିଶା ମାଟି ଏତେ ବୀରତ୍ୱବ୍ୟଞ୍ଜକ ଓ ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କ ମିଜାଜ ଏତେ କଡ଼ା ଯେ, ମିଲିଟାରୀ ବା ପୋଲିସ ବଳରେ ତାଙ୍କୁ ଆୟତ୍ତ କରି ହେବନି ଓ ବ୍ରିଟିଶ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସେମାନଙ୍କ ସଂଘର୍ଷ ସବୁବେଳେ ଲାଗିରହିବ ବୋଲି ବିଚାରପତି ଡବ୍ଲ୍ୟୁ. ଫରେଷ୍ଟର ରିପୋର୍ଟ କରିଥିଲେ (“…..it is to be feared that, the nature of the country and the disposition of the inhabitants will always present formidable obstacles to the suppression of these disturbances either by military or police.” (Para 18 of W. Forrester’s Report to Commissioner Robert Ker, dt. 9.9.1818) । ଏହା ବ୍ରିଟିଶ ମନସ୍ତତ୍ତ୍ଵକୁ ଏପରି ଭୟାଛନ୍ନ କରି ରଖିଥିଲା ଯେ, କଳେ ବଳେ କୌଶଳେ ଓଡ଼ିଶା ଦଖଲ କଲା ପରେ, ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଐକ୍ୟ ଉଜାଡ଼ି ଦେବାକୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାଭାଷୀ ଭୂଖଣ୍ଡକୁ ଭାଗଭାଗ କରିଦେଲେ କେବଳ ନୁହେଁ, ସେହି ବିଖଣ୍ଡିତ ଭାଗଗୁଡ଼ିକୁ ପଡ଼ୋଶୀ ପ୍ରଦେଶମାନଙ୍କରେ ମିଶାଇ ସେମାନଙ୍କ ଭାଷାର ଆଧିପତ୍ୟ ତଳେ ସଂଖ୍ୟାଲଘୁ ହୋଇପଡ଼ିଥିବା ଓଡ଼ିଆଙ୍କୁ ତଳିତଳାନ୍ତ କରିଦେଲେ । (କ୍ରମଶଃ)

ସଂଶୋଧିତ ଭାଷା ଆଇନକୁ ପୁନଶ୍ଚ ସଂଶୋଧନ କରନ୍ତୁ : ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ କହିଲେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ନେତୃତ୍ବ

ଓଡ଼ିଆରେ ଓଡ଼ିଶାବାସୀଙ୍କୁ ସେବା ନଦେବା / ନ ଦେଉଥିବା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ପାଇଁ ଆଇନଗତ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦାବିକରି ଚାଲିଥିବା କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ୪୦୦ ଦିନ ଅତିକ୍ରମ କରି ନାହିଁନଥିବା ଜନଜାଗୃତି ଉପୁଜାଇବା ପରେ ସମାଧାନର ବାଟ ଖୋଜିବାକୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରିଥିଲେ । ତଦନୁଯାୟୀ ଗତକାଲି ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଆନ୍ଦୋଳନର ନେତୃତ୍ବ – ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ , ସଭାପତି ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ ଓ ଆବାହକ ପବିତ୍ର ମହାରଥା – ତାଙ୍କ ସହ ତାଙ୍କ ସଚିବାଳୟ ପ୍ରକୋଷ୍ଠରେ ଆଲୋଚନା କରିଥିଲେ ।

ଏହି ଅବସରରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଏକ ସ୍ମାରକପତ୍ର ଦେଇ ଆନ୍ଦୋଳନର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଶ୍ରୀ ପଟ୍ଟନାୟକ କହିଥିଲେ ଯେ ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟିରେ ଓଡିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଅଧିନିୟମର ଉଲ୍ଲଙ୍ଘନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ପାଇଁ ଅଧିନିୟମଟିର ସଂଶୋଧନ ପାଇଁ ସେ ଯେଉଁ ଚିଠା ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ ଓ ଯେଉଁ ଚିଠା ନିୟମାବଳୀ ଦେଇଥିଲେ ତାହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରିନେଇଥିଲେ କମିଟିଟିର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସାଧିତ ହୋଇଥାନ୍ତା ଓ ଆନ୍ଦୋଳନର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡ଼ିନଥାନ୍ତା । ଆନ୍ଦୋଳନର ୪୦ ଦିନଠି ଉପରୋକ୍ତ ସଂଶୋଧନ ପ୍ରସ୍ତାବର ଯଥାର୍ଥତା ସ୍ବୀକାର କରି ତାଙ୍କ ପ୍ରଦତ୍ତ ଚିଠା ଅନୁକରଣରେ ସରକାର ୨୧. ୫. ୨୦୧୬ରେ ଯେଉଁ ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ଅଧ୍ୟାଦେଶ ଜାରିକଲେ ତାହାର ଭାଷା ଯଦି ତାଙ୍କ ପ୍ରଦତ୍ତ ଚିଠା ଅନୁରୂପ ହୋଇଥାନ୍ତା ବା ଆନ୍ଦୋଳନ ନେତୃତ୍ବ ସହ ଆଲୋଚନା ଦ୍ଵାରା ସ୍ଥିରୀକୃତ ହୋଇଥାନ୍ତା ତେବେ ତାହା କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ହୋଇପାରିଥାନ୍ତା । ଅପରପକ୍ଷେ ସେ ଦେଇଥିବା ଚିଠା ନିୟମାବଳୀକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣତଃ ଗ୍ରହଣ କରି ଯଦି ସେ ବର୍ଷ ଅଗଷ୍ଟରେ ପ୍ରବର୍ତ୍ତିତ ଓଡିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୀତ ହୋଇଥାନ୍ତା ତେବେ ତାହା ଅକାମି ହୋଇନଥାନ୍ତା ଓ ବର୍ତ୍ତମାନସୁଦ୍ଧା ଓଡିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଅଧିନିୟମ, ୧୯୫୪ ପୂର୍ଣ୍ଣତଃ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ହୋଇସାରିଥାନ୍ତା ।

ସୁତରାଂ ନିୟମାବଳୀ -୨୦୧୬ ପରି ପ୍ରହସନକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ ସଂଶୋଧନ କରି ସେ ଦେଇଥିବା ଚିଠା ନିୟମାବଳୀ – ଯାହାକୁ ସାଧାରଣ ପ୍ରଶାସନ ବିଭାଗର ଅଧସ୍ତନ ସ୍ତର ସରକାରୀ ଚିଠା ନିୟମାବଳୀ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଆଇନ ବିଭାଗକୁ ସୁପାରିଶ କରିବା ପାଇଁ ସେହି ବିଭାଗର ଉଚ୍ଚ ସ୍ତରକୁ ପଠାଇଥିଲା – ତାହାକୁ ଅବିଳମ୍ବେ ଗ୍ରହଣ କରାଯାଇ ତଦନୁଯାୟୀ ନିୟମାବଳୀ ସଂଶୋଧନ କରାଯାଉ ଓ ବିଭ୍ରାନ୍ତିଜନକ ଭାଷାରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇ ସଂଶୋଧିତ ଭାଷା ଆଇନରେ ଯୋଗ କରାହୋଇଥିବା ଧାରା-୪କୁ ପୁନଶ୍ଚ ସଂଶୋଧନ କରିବାକୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ପକ୍ଷରୁ ଏକ ନୂତନ ଚିଠା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଦିଆ ହେଲା । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ତାହାକୁ ଆଇନ ବିଭାଗକୁ ତୁରନ୍ତ ପଠାଇବାକୁ ସେଠାରେ ଉପସ୍ଥିତ ତାଙ୍କ ଦାପ୍ତରିକ ପଦାଧିକାରୀଙ୍କୁ ପ୍ରଦାନ କଲେ ।

ଏହି ଆଲୋଚନା ସମୟରେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ ଏବେ ରହସ୍ୟଜନକ ଭାବେ ସତ୍ତା ହରାଇଥିବା ଭାଷା ସଂକ୍ରାନ୍ତୀୟ ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟିର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ତଥା ପୂର୍ବତନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଦେବୀ ପ୍ରସାଦ ମିଶ୍ର , କ୍ୟାବିନେଟ ମନ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ସାମଲ ଓ ରାଜ୍ୟସଭା ସଦସ୍ୟ ତଥା ଶାସକଦଳର ମୁଖ୍ୟ ମୁଖପତ୍ର ପ୍ରତାପ କେଶରୀ ଦେବ ।

Governor moved to return Odisha Official Language (Amendment) Bill, 2016

Subhas Chandra Pattanayak

It is sad that the Legislative Assembly failed to use its legislative wisdom while passing the Odisha Official Language (Amendment) Bill 2016 verbatim the Odisha Official Language (Amendment) Ordinance, 2016. My discussion in print media at http://bhashaandolan.com/oriya-language-legislative-wisdom/ dwells on it.

The adopted Bill being verbatim what the bureaucracy wanted it to be, crippled with inherent deficiency that may need remedy through further amendment to implement the Odisha Official Language Act, 1954, Bhasha Andolan, Orissa has, in a letter to the Governor, requested him to return the same with advice to the Government to come up with a fault-free legislation. The same is placed here for documentation:

To:
The Hon’ble Governor of Odisha,
Raj Bhawan, Bhubaneswar.

IN THE MATTER OF ODISHA OFFICIAL LANGUAGE
(AMENDMENT) BILL, 2016

Hon’ble Sir,
The Odisha Official Language (Amendment) Bill, 2016, as passed in the State’s Legislative Assembly on 28 September 2016 deserves to be denied with assent on the following grounds:

1. The Bill has replaced the Ordinance dated 21 May 2016. The said Ordinance was a creation by bureaucracy, which has neither legislative wisdom nor legislative power. Members while debating on it had pointed out various defects in the Bill, but sadly no addition or alteration was advanced. Resultantly, such a Bill has been passed that, if it gets your assent, it would be a law created by Non-lawmakers.

2. The Bill is in two languages: English and Oriya. The Oriya version is saturated with ambiguous and incorrect words. If the Bill is given assent, the same ambiguous and incorrect Oriya version of the Bill will also gain assent and be a law. This would cause unprecedented anarchy in implementation.

3. Section 66-A (1) of the Rules of Procedure and Conduct of Business in Orissa Legislative Assembly’ stipulates, “Whenever a Bill seeking to replace an Ordinance with or without modification is introduced in the House, there shall be placed before the House along with the Bill a Statement explaining the circumstances which had necessitated immediate legislation by ordinance”. This explanation is totally absent in the Objects and Reasons of the Bill.

4. The Bill has totally and deliberately failed to state the circumstances which had necessitated immediate legislation by an Ordinance in the statutory Statement, because the member-in-charge, the Chief Minister himself, was eager to suppress the fact that , Black Flag movement of Bhasha Andolan in demand for punishment to whosoever functionary contravenes the Orissa Official Language Act, 1954 be punished by creation of legislation for the same and that was the circumstance which had necessitated the Ordinance to create Rules for the purpose, as the Act had not given authority to the State to create such a provision.

5. Suppression of such vital information in the statutory Statement as required under Sec.66-A (1) had made the Bill devoid of merit for consideration and approval in the Assembly.

6. Sad, the Assembly has passed it on 28 Sept 2016; which means it has been passed without application of legislative wisdom and in contravention of Section 66-A(1) of the Assembly’s Rules of Procedure and Conduct of Business in Orissa Legislative Assembly’.

Under the above circumstances, we request you to be kind enough to refuse to give assent to this bad Bill, wrongfully passed in the Assembly. If thereby the Ordinance collapses, that would be better than having a law wrongfully created.

We urge upon you, Sir, to please direct the Government to bring out a fresh Ordinance keeping in view the continuing Black Flag demonstration in demand for punishment to whosoever contravenes the Official Language Act 1954 of Orissa.

Sir, since 13 April 2016 the New Year Day of Orissa – every afternoon at 5pm, four eminent Oriyas are marching with Black Flags in their hands in total silence and exemplary peaceful manner, honoring every order/instruction of the government, from the statue of Late Nabakrushna Chowdhury who gave us the Official Language Act to the statue of the ever revered great grand guardian of Oriya nation, late Madhusudan Das, whose matchless sacrifices gave us our resurrected motherland Orissa. In this unique movement, we follow the Gandhian method of peace and non-violence and, in fact, this has emerged the national movement of Orissa, a like of which history has not witnessed anywhere so far. Its single demand is provision of punishment to whosoever contravenes Orissa Official Language Act, because, sans the punitive provision, the Act having come to force “at once” on 14 October 1954, and promulgated finally in Notification dated 29 March 1983, has not been implemented as yet.

We beg you Sir, under the circumstances, to please deny your assent to the utterly defective and deficient Odisha Official Language (Amendment) Bill, 2016 and to please issue appropriate instruction for inclusion of penalty clause in the Act and Rules for flawless governance of Orissa in Oriya.
Yours,

Subhas Chandra Pattanayak
Chairman, Bhasha Andolan, Orissa
Oct 12, 2016