ଟଙ୍କା ପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିଛନ୍ତି ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ : ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସଫେଇ ରଖନ୍ତୁ -ପ୍ରଥମ ଭାଗ

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

ପ୍ରତି ଅପରାଧ ମୂଳରେ ଆପରାଧିକ ଅଭିସନ୍ଧି ଥାଏ । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିବା ମୂଳରେ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କର କି ଆପରାଧିକ ଅଭିସନ୍ଧି ଥିଲା ତାହା ଠାବ କରିବାକୁ ମୁଁ ଚେଷ୍ଟା କରିଛି । ନିଜ ଅଧ୍ୟାପିକା ପତ୍ନୀଙ୍କ ଚାକିରି ଫେରିପାଇବାକୁ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତ ହେଲା ପରେ, ପ୍ରାୟ ଦେଢ଼କୋଟି ଟଙ୍କା ନଗଦ ଆୟର ମୋହରେ ପଡ଼ି ସେ ଏହି ଅପରାଧ କରିଛନ୍ତି ।

ଶତପଥୀଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ ଏକ ଘରୋଇ କଲେଜରେ ଉଦ୍ଭିଦ ଅଧ୍ୟାପିକା ଥିଲେ ଓ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କୁ  ନ ଜଣାଇ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରେ କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରୁ କୁଆଡ଼େ ପଳାଇଲେ । ପରେ ଅସୁସ୍ଥଥିବା କାରଣ ଦର୍ଶାଇ ଏକ ଛୁଟି ଦରଖାସ୍ତ ପଠାଇଥିଲେ । ତାହାର ଅବଧି ସରିଗଲା ପରେ ଅନଧିକୃତ ଭାବେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ରହିଲେ ।

ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତାବଳୀ ଅନୁସାରେ କୌଣସି କର୍ମଚାରୀ ଯଦି ଅନଧିକୃତ ଭାବେ ୫ ବର୍ଷ କାଳ କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ରହନ୍ତି , ତେବେ ସେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା ଦିନ ଠାରୁ ଚାକିରି ତ୍ୟାଗ କରିଛନ୍ତି ବୋଲି ଧରି ନିଆଯିବ ଓ ସେହି ପିଛିଲା ତାରିଖରୁ ତାଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ରଦ୍ଦ କରାଯିବ ।

ସମ୍ପୃକ୍ତ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ପିଛିଲା ତାରିଖରୁ ତାଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ରଦ୍ଦ ପାଇଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇ ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା ଆଇନ ୧୯୬୯ର ଧାରା ୧୦ -(କ) ଅନୁସାରେ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଅନୁମୋଦନ ଲୋଡ଼ିଥିଲେ  (କଲେଜ ପତ୍ରାଙ୍କ ୮୧୨/ତା ୨୮.୧୦୧୩) । ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଅନୁମୋଦନ ଦେବା ବା ନଦେବା ପାଇଁ ଏହି ଆଇନର ଧାରା ୧୦-(ଖ) ସର୍ବୋଚ୍ଚ ୩ ମାସ ସମୟ ଦେଇଛି । ଅଥଚ ସେ କୌଣସି ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେନାହିଁ ।  ଫଳରେ ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀଙ୍କ ସ୍ଥାନରେ ସେହି ଘରୋଇ କଲେଜଟି କୌଣସି ନୂଆ ଶିକ୍ଷକ ନିଯୁକ୍ତ କରିପାରୁନଥିଲା ଓ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ପାଠ୍ୟକ୍ରମ ଘୋର ସଙ୍କଟର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲା । କଲେଜ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ୩.୯.୨୦୧୪ ତାରିଖରେ ଲିଖିତ ଅଭିଯୋଗ କଲେ ଯେ, ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି-ରଦ୍ଦ ପ୍ରସ୍ତାବ ଉପରେ ଶୋଇରହି ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ଅଧ୍ୟୟନ ଅଧିକାର ଉପରେ ଖେଳ ଖେଳୁଛନ୍ତି । ନିମ୍ନରେ ତହିଁର ଉଦ୍ଧୃତ୍ତାଂଶ:

“The College is suffering for the continuous absence of a lecturer for such a long time, which the undersigned is sure that the Director shall appreciate. Secondly the College is also losing a sanctioned post till the sanctioned post of the teacher is terminated or shifted.” Sd/ Principal.

ନିଯୁକ୍ତି ରଦ୍ଦ

ସରକାରଙ୍କୁ ଏହା ଅବଗତ କରାଗଲା ପରେ, ପ୍ରଶାସନର ସ୍ଵାଭାବିକ ପ୍ରକ୍ରିୟାରେ ସମସ୍ତ ଘଟଣାର ଅନୁଧ୍ୟାନ କରି ସରକାର ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତି ସମୟକୁ ତାଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି କାଳରୁ ରଦ୍ଦ କରିଦେଲେ ((The period of absence may be treated as breakage in service and she shall not claim any benefit for the said period.”) ଓ ଏଥିପାଇଁ ରାଜି ବୋଲି ସେ ଏକ ସତ୍ୟପାଠ ଦାଖଲ କରିବେ (“She will submit an undertaking in shape of an affidavit to this effect.”) ଏବଂ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଏହି ସତ୍ୟପାଠ ହାସଲ କଲା ପରେ ଭୁବନେଶ୍ବର ବା ଆଖପାଖର କୌଣସି କଲେଜରେ ତାଙ୍କୁ ଅବସ୍ଥାପିତ କରି ଅନଧିକୃତ ଭାବେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ରହି ସେ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କର ଏବଂ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କର ଯେଉଁ କ୍ଷତି ଘଟାଇଛନ୍ତି ତା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଆରମ୍ଭ କରିବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦେଲେ (ଆଦେଶ ପତ୍ରାଙ୍କ ୧୩୨୯୦ ତା ୨୨.୬.୨୦୧୫) ।

ଅତଏବ, ଏହି ଆଦେଶ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରୁ ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ରଦ୍ଦ ପାଇଁ  ଅନୁମୋଦନ ମାଗିଥିବା କଲେଜ ପତ୍ରାଙ୍କ ୮୧୨/ତା ୨୮.୧୦୧୩ର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀତା ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା । ଏହି ଆଦେଶକୁ ରଦ୍ଦ କରିବା ପାଇଁ ସେ କଳକୌଶଳ ପ୍ରୟୋଗ କରୁଥିଲେ ।

ଧରାଧରିର କରାମତି

ଏହି କଳକୌଶଳ ହେତୁ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ଏହି ଆଦେଶ ପଡ଼ିରହିଲା ଓ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ବାରମ୍ବାର ଅନୁସ୍ମାରକ (reminder) ପଠାଇ ମଧ୍ୟ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ କୌଣସି ଉତ୍ତର ପାଇଲାନାହିଁ ।

ଧରାଧରିର କରାମତି କେତେ ହୋଇପାରେ ତାହା ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ୩୦.୮.୨୦୧୯ରେ ନିର୍ଗତ ୩୩୯୨୦ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ରରୁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଧରାପଡ଼େ ।  ଏଥିରେ ସ୍ଵୀକାର କରାଯାଇଛି କି, ସରକାରଙ୍କ ଉପରୋକ୍ତ ଆଦେଶ ଉପରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନାହିଁ (“On the basis of Govt. Letter No.13290/HE dt. 22.6.15, no action has been taken at this directorate level.”) । କାହିଁକି “କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନାହିଁ” ବୋଲି ମୁଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ଜଣେ ପଦଧିକାରୀଙ୍କୁ ପଚାରିଲି । ତାଙ୍କ ଉତ୍ତର ଥିଲା – “ଧରାଧରି” ।

ଧରାଧରି କରି  ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ଏହି ସରକାରୀ ଆଦେଶକୁ କିଏ ଚାପିରଖିଥିଲେ ? ଏହାର ଉତ୍ତର ପାଇଁ ଆମେ ଆଉ ଏକ ପ୍ରଶ୍ନର ଆଶ୍ରୟ ନେବା । ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଏ ଆଦେଶଟିକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିଥିଲେ କାହାର କ୍ଷତି ହୋଇଥାନ୍ତା? ମାନସୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀଙ୍କର । ଆଦେଶଟି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ନ ହେଲେ କାହାର ଲାଭ ହେବାର ଥିଲା? ମାନସୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀଙ୍କର ।  ତେଣୁ ଧରାଧରି କରି ଏ ଆଦେଶକୁ କିଏ ଚପାଇଦେଇଥିଲେ? ସ୍ଵାଭାବିକ ଯୁକ୍ତିରେ ଉତ୍ତର ହେଲା ମାନସୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ । କିନ୍ତୁ ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟକୁ ଆସି କାହାକୁ ଧରାଧରି କରିବା ସହଜ ବ ସମ୍ଭବ ନ ଥିଲା । ତେଣୁ ସନ୍ଦେହ ହେବା ସ୍ଵାଭାବିକ ଯେ, ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ ହିଁ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀଙ୍କ ପାଇଁ ଧରାଧରି କରୁଥିଲେ ।

ଧରାଧରିର ପୁରୁଣା ଅଭ୍ୟାସ

ଏହି ଧରାଧରି ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏକ ପୁରୁଣା ଅଭ୍ୟାସ । ଓଡ଼ିଶା ସେବା ସଂହିତାର ୭୨(୨) ଧାରା ୫ ବର୍ଷର ଅନୁପସ୍ଥିତି ପାଇଁ କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରୁ ଦୂରେଇ ରହିଥିବା ଦିନଠାରୁ ଚାକିରି ରଦ୍ଦ ହେବାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଥିବା ବେଳେ, ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା ଆଇନର  ୧୦-କ ଧାରା ଘରୋଇ କଲେଜ ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହି ରଦ୍ଦିକରଣକୁ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ  ଅନୁମୋଦନ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ କରାଇଛି । ଏଣୁ ସମ୍ପୃକ୍ତ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷ ୨୮.୧୦.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ୮୧୨ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ର ଦ୍ଵାରା ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ରଦ୍ଦିକରଣ ପାଇଁ  ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ  ଅନୁମୋଦନ ଲୋଡ଼ିଥିଲେ । ଏବଂ ଏହା ଉପରେ ବହୁବାର ଅନୁସ୍ମାରକ (reminder) ମଧ୍ୟ ଦେଇଥିଲେ । ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦେଶକଙ୍କୁ ବା ତାଙ୍କ ଅଫିସକୁ ଧରାଧରି କରି ଏହାକୁ ବି ଚପେଇ ଦିଆହୋଇଥିଲା ।  କାରଣ, ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା ଆଇନର  ୧୦-ଖ ଧାରା ଏପରି ଅନୁମୋଦନ ଦେବା ନ ଦେବା ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ତିନି ମାସ ସମୟ ଦେଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଙ୍କ ୨୮.୧୦.୨୦୧୩ ତାରିଖର ୮୧୨ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ର ଉପରେ କୌଣସି ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆ ହୋଇନି (“no decision has been taken”) ବୋଲି  ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ  ୩୦.୮.୨୦୧୯ ତାରିଖର ଉପରୋକ୍ତ ପତ୍ରରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଯାଇଛି ।

ସତ୍ୟପାଠ ତଲବ

ମାତ୍ର, ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ସରକାରୀ ଆଦେଶକୁ  ସମ୍ପୂର୍ଣ ଉଡ଼େଇଦେବା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟ ପକ୍ଷେ ସମ୍ଭବ ହେଲାନାହିଁ  । ସତ୍ୟପାଠ ଦାଖଲ ପାଇଁ ଅବଶେଷରେ ତାଙ୍କୁ ତଲବ କରାଗଲା । ସେ ଏହାକୁ ନ ମାନି ଅଧିକ ଶୃଙ୍ଖଳାଭଙ୍ଗ କରିଛନ୍ତି ବୋଲି ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ୧୪.୨.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ସରକାରଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ରିପୋର୍ଟରେ ଉଲ୍ଲେଖ ଅଛି ।

ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଉପରେ ସଉଦା

ଏହି ତଲବ ପାଇବା ପରେ ତହିଁରୁ ନିଷ୍କୃତି ପାଇବା ପାଇଁ ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡ଼ଙ୍ଗୀ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବଙ୍କ ଶରଣାପନ୍ନ ହୋଇଥିଲେ । ସଚିବ ଥିଲେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଓ ଭାଷାର ଘୋର ବିରୋଧୀ ଆଇ॰ଏ॰ଏସ॰ ଅଫିସର ଜି॰ଭି॰ଭି॰ଶର୍ମା । ସେ ହିଁ ମୁଁ ଦେଇଥିବା ଚିଠା ବିଧାନକୁ ବିରୋଧ କରି ନଥିଟିକୁ ଗାଏବ କରିଦେଇଥିଲେ । ତାହା ଜଣାପଡ଼ିଲା ପରେ ତାଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଶାରୁ ହଟାଇବା ପାଇଁ ମୁଁ ଦାବି କରିଥିଲି । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବାରେ ସରକାରଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ ସେ ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ବନ୍ଦ କରାଇଦେବେ ବୋଲି କହି ଶର୍ମା ତାଙ୍କ ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ଥୋପ ଗିଳାଇଲେ । ଏବଂ ବିଲେଇ କପାଳକୁ ଶିକା ଛିଡ଼ିଲା ପରି ଏ ସୁଯୋଗ ପାଇ ସରକାରଙ୍କ ସହ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ସଉଦା କରିବାକୁ ରାଜି ହୋଇଗଲେ ଶତପଥୀ ।

ଶତପଥୀଙ୍କ ସ୍ଥିତି

ଶତପଥୀ ଯେତେବେଳେ ଚାହିଁବେ ସେତେବେଳେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ବନ୍ଦ ହୋଇଯିବ ବୋଲି ଏକ ଭ୍ରାନ୍ତ ଧାରଣା ବହୁଲୋକଙ୍କର ଥିଲା । କାରଣ କଳାପତାକା କିଏ କେଉଁ ଦିନ ଧରିବେ ତାର ଦାୟିତ୍ଵ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ହିଁ  ଦେଇଥିଲି । ପବିତ୍ରଙ୍କ ଦାୟିତ୍ଵ ଥିଲା ଆମ ଅଭିଯାନର ଖବର ପ୍ରତିଦିନ ଗଣମାଧ୍ୟମକୁ ପଠାଇବା । ଫଳରେ ସରକାରଙ୍କ ସହ ବୌଦ୍ଧିକ ଲଢେଇ, ରଣକୌଶଳ ରଚନା ଓ ଆନ୍ଦୋଳନର ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ପାଇଁ ମୋତେ ସମୟ ମିଳୁଥିଲା । ବସ୍ତୁତଃ ଏହି ସର୍ତ୍ତରେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ସଭାପତି ଭାବେ ନିଯୁକ୍ତ କରିଥିଲି ଓ ସେ ତାହା ପାଳନ ବି କରୁଥିଲେ । ଯେହେତୁ ସେ ଲୋକ ଯୋଗାଉଥିଲେ ଓ ପବିତ୍ର ଖବର ପ୍ରସାରଣ କରୁଥିଲେ, ସେହେତୁ ଶର୍ମାଙ୍କ ପରି ଅଫିସର ଓ ଶଶି ବେହେରା ଏବଂ ଅନନ୍ତ ଦାସଙ୍କ ପରି ମନ୍ତ୍ରୀ ଭାବୁଥିଲେ ଯେ, ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ ପତାକା ଧରିବାକୁ ଲୋକ ନ ଆଣିଲେ ଆନ୍ଦୋଳନ ନିଶ୍ଚୟ ଭାଙ୍ଗିଯିବ । ତେଣୁ ତାଙ୍କୁ ପୋଷା ମନେଇବାକୁ ଶର୍ମା ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀଙ୍କ ପୁନଃ ନିଯୁକ୍ତିକୁ ଥୋପ ପରି ବ୍ୟବହାର କଲେ ।

ତାଙ୍କୁ ଥୋପ ଗିଳାଇବାକୁ ଶର୍ମା ସାହସ କରିବାର ଅନ୍ୟ ଏକ କାରଣ ବି ଥିଲା ।

ଖଟିରେ ସନ୍ଧି

ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଉପରେ ସଉଦା କରିବାକୁ ଶତପଥୀ ଅମଙ୍ଗ ହେବେନି ବୋଲି ଏକ ପୂର୍ବବର୍ତ୍ତୀ ଘଟଣାରୁ ଶର୍ମା ଜାଣିଥିଲେ । ବସ୍ତୁତଃ ଖଣ୍ଡେ ସରକାରୀ କ୍ଵାର୍ଟର ପାଇଁ କଳାପତାକା ଅଭିଯାନରୁ ଓହରି ଯିବାକୁ ଶତପଥୀ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପାଖଲୋକ ସୁବାସ ସିଂହଙ୍କ ସହ ସେ ଖଟିରେ ସନ୍ଧି କରିଥିବା କଥା ତାଙ୍କୁ ଜଣାଥିଲା ।

ଶତପଥୀ ସବୁଦିନ ସକାଳୁ ଘରୁ ପଳାଇଆସି ଇନ୍ଦିରାଗାନ୍ଧୀ ପାର୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ଗୋଟେ ଚା ଦୋକାନରେ ଖଟି କରନ୍ତି । ପବିତ୍ର ମହାରଥା ବି ସେଠିକି ସବୁଦିନ ଯାଆନ୍ତି । ଦିନେ ପବିତ୍ର ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ସୁବାସ ସିଂହ ଓ ଶତପଥୀ ଆଲୋଚନାରେ ମଗ୍ନ ଥିଲେ । ପବିତ୍ରଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତି ଜାଣିପାରିଲେନି । ସରକାରୀ କ୍ଵାର୍ଟର ପାଇଁ କଳାପତାକା ଅଭିଯାନରୁ ଓହରି ଯିବାକୁ ସେ ସୁବାସ ସିଂହଙ୍କୁ ଯେଉଁ ବଚନ ଦେଲେ ତାହା ପବିତ୍ର ସମଗ୍ରତଃ ଶୁଣିଥିଲେ । ଆଲୋଚନା ଅନ୍ତେ ଶତପଥୀ ଯେତେବେଳେ ପବିତ୍ରଙ୍କୁ ଦେଖିଲେ, ଚମକିପଡ଼ିଥିଲେ । ପବିତ୍ର ତତ୍କାଳ ପହଞ୍ଚିଥିବା କହି ସହଜ କରିଦେଇଥିଲେ ପରିସ୍ଥିତିକୁ । କିନ୍ତୁ କଥାଟାକୁ ହଜମ କରି ନ ପାରି ସେ ସେଦିନ ଅସିତ ମହାନ୍ତିଙ୍କୁ କଥାଟିକୁ କହିଦେଇଥିଲେ । ଅସିତବାବୁ ତାଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ, ସୁଭାଷବାବୁଙ୍କୁ କହିଛ? ସେ କହିଲେ, ସେ ନାହାନ୍ତି । ବସ୍ତୁତଃ ମୁଁ ସେଦିନ ନ ଥିଲି । ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଯାଇଥିଲି ଢେଙ୍କାନାଳ । ଅସିତବାବୁଙ୍କ ଠାରୁ ଫୋନ ଯୋଗେ କଥାଟି ଶୁଣିଥିଲି ଓ ତହିଁ ପରଦିନ ପବିତ୍ର ମୋତେ ସବିଶେଷ ବିବରଣୀ ଦେଇଥିଲେ ।

ସୁବାସ ସିଂହ ମଧ୍ୟ ଏପରି ଏକ ସର୍ତ୍ତରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ମଣେଇ ପାରିଛନ୍ତି ବୋଲି ବାହାଦୁରୀ ନେବାକୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଏହା ଅବଗତ କରାଇଥିଲେ ଓ ଶତପଥୀଙ୍କ ପାଇଁ କ୍ଵାର୍ଟର ଖୋଜିବାକୁ ସାଧାରଣ ପ୍ରଶାସନ ବିଭାଗକୁ କୁହା ହୋଇଥିଲା । ଅବଲୀଳାକ୍ରମେ  ତାହା ଶର୍ମାଙ୍କ ଅବଗତିକୁ ଆସିଥିଲା ଏବଂ ସେ ଜାଣିଯାଇଥିଲେ ଯେ, ଶତପଥୀ ଜଣେ ସ୍ଵାର୍ଥାନ୍ଵେଷୀ ବ୍ୟକ୍ତି ଯେ କି ନିଜ ଫାଇଦା ପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ସଉଦା କରିପାରନ୍ତି । ତେଣୁ ସେ ଥୋପ ପକାଇଲେ ଓ ସେ ଥୋପରେ ଶତପଥୀ ପଡ଼ିଗଲେ ।  (କ୍ରମଶଃ)

 

 

 

 

 

ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କୁ ନର୍କରେ ପକାଇଛି ସଂସ୍କୃତି ବିଭାଗ : ଚିତ୍ର ବୀଥି ହଟୁ ବା ସଜଡ଼ା ହେଉ

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

ରାଜ୍ୟ ସଂସ୍କୃତି ବିଭାଗ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କୁ ଯେପରି ନର୍କରେ ପକାଇଛି ତାହାର ତୁରନ୍ତ ପରିସମାପ୍ତି ଆବଶ୍ୟକ ; କାରଣ ଏଠାକୁ ଆସୁଥିବା ଅଣଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କ ଆଖିରେ ଏହା ଆମ ଜାତୀୟ ଅସ୍ମିତାକୁ ଉପହାସିତ କରୁଛି ।

ଏହାର ଅର୍ଥ ନୁହେଁ ଯେ, ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ପ୍ରତି ମୋର କୌଣସି ଦରଦ ଅଛି।

ତାଙ୍କ ଛଳନାରେ ବିଭ୍ରାନ୍ତ ହୋଇ ଓଡ଼ିଶା ଲୋକେ ତାଙ୍କୁ ଥରେ କ୍ଷମତା ଦେଇଦେଲେ ଏପରି କୁଶାସନ କବଳରେ ପଡ଼ନ୍ତି ଯେ, ପଶ୍ଚାତାପ ହେତୁ ତାଙ୍କୁ ଲାଗ୍ ଲାଗ୍ ଅନ୍ୟୁନ୍ୟ ଦିଥର ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରି ପ୍ରତିଶୋଧ ନିଅନ୍ତି (ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ, ସମ୍ବାଦ, ୬।୬।୧୯୯୪) । ଏହି କାରଣ ହେତୁ ହିଁ  ମୃତ୍ୟୁ ପୂର୍ବରୁ ସେ କ୍ଷମତାରୁ ବିତାଡ଼ିତ ହୋଇରହିଥିଲେ । ତାଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପରେ ତାଙ୍କୁ “ଝଡ଼ର ଇଗଲ” ବୋଲି ବର୍ଣନା କରି, ସଞ୍ଜୟ ଗାନ୍ଧିଙ୍କୁ “ଋତୁରାଜ ବସନ୍ତ” କହିପାରିଥିବା ସୁଦକ୍ଷ ଶବ୍ଦବିନ୍ଧାଣି ଜାନକୀ ବଲ୍ଲଭ ପଟ୍ଟନାୟକ ବିଜୁଙ୍କୁ ଏପରି ମରଣୋତ୍ତର ଗୌରବ ପ୍ରଦାନ କଲେ ଯେ, ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ରାଜୁତି ଚାଲିଲା କେବଳ ବିଜୁଙ୍କ ନାଁରେ ! ଛାଇ ହୋଇଗଲେ ବିଜୁ ସମଗ୍ର ଓଡ଼ିଶାରେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଯୁଗ ପୁରୁଷ ସାଜି । ସେହି କ୍ରମରେ ଓଡ଼ିଶା ସଂସ୍କୃତି ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ମଧ୍ୟ ସ୍ଥାପିତ ହେଲା ‘ବିଜୁ ଚିତ୍ର ବୀଥି’ (Biju Photo Gallery) ଓଡ଼ିଶା ରାଜକୋଷରୁ ବହୁ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ବ୍ୟୟକରି ।

ସେ ‘ଚିତ୍ର ବୀଥି’ର ସ୍ଥିତି ଏବେ ଯାହା, ଦେଖିଲେ ମନେହୁଏ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତି ବିଶ୍ବାସଘାତକତା କରିଥିବା ବିଜୁଙ୍କୁ ନର୍କଗତି ହୋଇଛି ଓ ଏହି ନର୍କ ନିବାସ ହେଲା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା, ସାହିତ୍ୟ ଓ ସଂସ୍କୃତିର ପ୍ରଶାସନିକ ମୁଖ୍ୟାଳୟ, ଯେଉଠି ରହିଛି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ, ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ, ଓଡ଼ିଶା ଲଲିତକଳା ଏକାଡ଼େମୀ ଓ ସର୍ବୋପରି ଏ ସମସ୍ତର ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟ ।

ଆମ ଭାଷାର ଆଜନ୍ମ ବିରୋଧୀ 

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାର ପୋଇଲି କରି ରଖିବାକୁ ବିଜୁ ଯେଉଁ ଚକ୍ରାନ୍ତ କରିଥିଲେ ମୁଁ ତାର ସବିଶେଷ ଆଲୋଚନା କରିଛି ଏ ବର୍ଷ ପ୍ରକାଶିତ ମୋ ପୁସ୍ତକ ‘ବିଜୁଙ୍କ ଛୁରା’ରେ, ଯାହା ୧୪।୩।୧୯୯୬ରେ ପ୍ରକାଶିତ ମୋର ନିବନ୍ଧ ‘ପ୍ରଶାସନ ଶବ୍ଦକୋଷ: ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଉପରେ ବିଜୁଙ୍କ ରୋଷ’ରୁ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଉଦ୍ୟମର ଏକ କ୍ରମ ରୂପାଯନ । ୧୯୬୩ରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଇଂରାଜୀ ଭାଷାର ପୋଇଲି ବନାଇବାକୁ ଆମ ଭାଷା ଆଇନରେ ସେ ଯେଉଁ ସଂଶୋଧନ ଘଟାଇଲେ, ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କ ଅସଲ ରୂପ ପଦାକୁ ବାହାରି ଆସିଥିଲା।  ଇଂରାଜୀ ସପକ୍ଷରେ ନିଜର କ୍ରୀତଦାସସୁଲଭ ଆନୁଗତ୍ୟ ପ୍ରକାଶ କରି ସେ କହିଥିଲେ, ଆଜି ଯଦିଓ ପରିସ୍ଥିତି ବଦଳି ଯାଇଛି, ଇଂରାଜୀ ହେଉଛି ମାଲିକର ଭାଷା (Language of the Masters) , ସେଦିନ ମୋ ଭାଷା ଥିଲା ଇଂରାଜୀ (My language was the other day English), ମୋ ସଂସ୍କୃତି ଥିଲା ଇଂରେଜର ସଂସ୍କୃତି (“My culture was the culture of an Englishman”) (ବିଧାନସଭା ବିବରଣୀ , ୩୦।୯।୧୯୬୩) । ସେ ଏତେ ଉଦଗ୍ର ଇଂରାଜୀ ଅନୁଗତ ଥିଲେ ଯେ, ବିଧାନସଭାରେ କହିଥିଲେ, ଓଡ଼ିଆ ପରି ଭାଷା ଥିବା ହେତୁ ଭାରତ ଗୋଟାଏ ଦେଶ ପଦବାଚ୍ୟ ନୁହେଁ (“This is not a country at all.”) (ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ଉପରେ ବିଧାନସଭା ବିତର୍କ, ୧୯୮୫, ପୃ॰ ୧୦୮) ।

ବିଜୁ ୱସିୟତ

ଇଂରାଜୀ ଭାଷା ପ୍ରତି ଏହି କ୍ରୀତଦାସସୁଲଭ ଅନୁରକ୍ତି ଓ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତି ଏହି ଅଯୌକ୍ତିକ ଘୃଣା ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଠାରୁ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଯଦି ରକ୍ତସୂତ୍ରରେ ଆହରଣ କରିନଥାନ୍ତେ , ସେ କଣ ଓଡ଼ିଶାକୁ ବିଜୁମୟ କରି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଅକାମୀ କରିଦେବାକୁ ଯାବତୀୟ ହୀନ ଚକ୍ରାନ୍ତ ଚଳାଇଥାନ୍ତେ; ଏତେ ବର୍ଷ କ୍ଷମତାରେ ଥାଇ ବି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ କାମ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ହୋଇନଥାନ୍ତେ; ଇଂରାଜୀ ଭାଷାର ଅଧସ୍ତନ କରି ରଖିଥାନ୍ତେ ଓଡ଼ିଶାକୁ ; ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗି ଦେବା ପାଇଁ ଦଲାଲ ନିଯୁକ୍ତ କରିଥାନ୍ତେ?

ଅତଏବ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଆଜି ଯେଉଁ ବିପଦରେ ପଡ଼ିଛି , ତା ମୂଳରେ ଅଛି ବିଜୁ ୱସିୟତ (Biju Legacy) ।  ଏହି ୱସିୟତର ଅନ୍ଧମୁହାଣୀରେ ଓଡ଼ିଶା ରାଜକୋଷରୁ ବହୁ ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ସ୍ଵାହା କରି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା, ସାହିତ୍ୟ ଓ ସଂସ୍କୃତିକୁ ବିଜୁମୟ କରିବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ବିଜୁ ଚିତ୍ର ବୀଥି ସୃଷ୍ଟି କରଯାଇଥିଲା ସଂସ୍କୃତି ଭବନରେ, ମା ଓଡ଼ିଶାର ଆତ୍ମା ତାକୁ ବରଦାସ୍ତ କରିନାହିଁ । ସଂସ୍କୃତି ଭବନର ବର୍ଜ୍ୟ ପାଣିର ଗନ୍ଧରା ସମୁଚ୍ଚୟରେ ହିଁ ତା ପରିଚୟ ସୀମିତ ହୋଇ ପଡ଼ିଛି । ଲୁହା  ଜାଫ୍ରିରେ ପଡ଼ିଥିବା ତାଲା କେବଠୁ ଫିଟି ନାହିଁ । ଏଥିରେ ଥିବା ଚିତ୍ର ଗୁଡ଼ିକୁ କେହି ଓଡ଼ିଆ କେବେ ଦେଖିବାକୁ ଚାହିଁ ନାହାନ୍ତି ।

ନର୍କ ନିବାସ 

ଏହି ସମ୍ବାଦ ସନ୍ନିହିତ ଚିତ୍ରଗୁଡ଼ିକୁ ଦେଖିଲେ ଜାଣିବେ ଯେ , ସଂସ୍କୃତି ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଦପ୍ତରକୁ ଯାଇଥିବା ପାହାଚ ଏହି ଚିତ୍ର ବୀଥି ସମ୍ମୁଖରେ ଅବସ୍ଥିତ । ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ସମସ୍ତ କର୍ମଚାରୀ / ପଦଧିକାରୀ ଏହି ପାହାଚ ପ୍ରତିଦିନ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି, ପ୍ରତିଦିନ ବିଜୁଙ୍କ ଏ ଚିତ୍ର ବୀଥିକୁ ଏହିପରିଭାବେ ଦେଖନ୍ତି । ପାହାଚକୁ ଲାଗି ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ । ଏହାର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଓ କର୍ମଚାରୀମାନେ ପ୍ରତିଦିନ ଏହି ଗନ୍ଧରା ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖନ୍ତି । ଉପରେ ପ୍ରଥମ ମହଲାରେ ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ । ସଭିଏଁ ଏହିବାଟେ ଯାଆନ୍ତି । ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡ଼େମୀ ସହ ସଂସ୍କୃତି ଭବନର ତଳ ମହଲାରେ ଅଛି ଓଡ଼ିଶା ଲଳିତକଳା ଏକାଡ଼େମୀ । ତହିଁର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଓ କର୍ମଚାରୀମାନେ ମଧ୍ୟ ପ୍ରତିଦିନ ଦେଖନ୍ତି ଏହି ଦୃଶ୍ୟ । ମନେହୁଏ , ବିଜୁଙ୍କ ଚିତ୍ର ବୀଥିକୁ ସର୍ବ ଶକ୍ତିମାନ ସମୟ ସଂସ୍କୃତି ବିଭାଗ ମାଧ୍ୟମରେ ଠିକଣା ସ୍ଥାନରେ ରଖିଛି ।  ଏବେ ଏହି ଦୃଶ୍ୟ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟିପଡୁ :

ହଟା ହେଉ ବ ସଜଡ଼ା ହେଉ 

ବିବେକ ଜାଗ୍ରତ ହେଉ । ଏହାକୁ ଏଠୁ ଉଠାଇ ଦିଆଯାଉ ବା ସଜଡ଼ାଯାଉ । ନବୀନବାବୁଙ୍କ ରାଜୁତିରେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ତ ତା ଭାଷା ମାଆ ଉପରେ ଚାଲିଥିବା ସରକାରୀ ଅତ୍ୟାଚାର ସହି ଚାଲିଛି , ତାଙ୍କରି ରାଜୁତିରେ ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ଚିତ୍ର ବୀଥି ଉପରେ ଚାଲିଥିବା ଏହି ନାରକୀୟ ନିର୍ଯ୍ୟାତନାର ନୀରବଦ୍ରଷ୍ଟା ହୋଇ ରହିବାକୁ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ବାଧ୍ୟ କରା ନ ହେଉ । ବିଜୁ ବାବୁ ଜଣେ ରାଜନୈତିକ ବ୍ୟକ୍ତିଥିଲେ ଓ ସେହେତୁ ଓଡ଼ିଶାର ସାର୍ବଜନୀନ ନେତା ନଥିଲେ । ତେଣୁ ସଂସ୍କୃତି ଭବନ ପରି ଏକ ସାର୍ବଜନୀନ ସ୍ଥାନରେ ତାଙ୍କ ଏହି ଚିତ୍ର ବୀଥି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅନଧିକୃତ ଓ ବେଆଇନ । ସେହେତୁ ଏହାକୁ ଏଠାରୁ ହଟାଇ ଦିଆଯିବା ଉଚିତ । ଯଦି ତାଙ୍କ ପୁଅ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ପ୍ରଶାସନିକ ବାହୁବଳରେ ଏହାକୁ ଏଠାରେ ଜବରଦସ୍ତ ରଖାଯାଏ , ତେବେ ସମ୍ମାନର ରଖାଯାଉ, ଏପରି ନର୍କ ଭିତରେ ରଖାନଯାଉ । ସଂସ୍କୃତି ଭବନକୁ ଓଡ଼ିଶା ବାହାରର ବହୁ ବ୍ୟକ୍ତି ଓଡ଼ିଶା ସଂସ୍କୃତି ଅବଗତିରେ ସହାୟତା ଲୋଡ଼ି ଅନେକ ସମୟରେ ଆସିଥାନ୍ତି । ଜଣେ ପୂର୍ବତନ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଏହି ନର୍କନିବାସ ଦେଖି ସେମାନେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ଉପହାସ ନ କରନ୍ତୁ ।

ଭାଷା ନିଯମାବଳୀର ଉପଯୋଗୀତା ସଂଶୟାଛନ୍ନ: ଅସିତ ମହାନ୍ତି

ନିଉଜ ସିଣ୍ଡିକେଟ

ଅମାନିଆଁ କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ଆର୍ଥିକ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ପାଇଁ ନିଯମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ କରି ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନକୁ କଡ଼ାକଡ଼ି ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାକୁ ସର୍ବପ୍ରଥମେ ପ୍ରସ୍ତାବ ଓ ଚିଠା ପ୍ରଦାନ କରିଥିବା ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ ବାରମ୍ବାର କହିଆସିଛନ୍ତି ଯେ, ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ତାର ଭାଷା ଅଧିକାରରୁ ବଞ୍ଚିତ କରିବା ପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ମୂଳ ଆଇନର ଭୁଲ ସଂଶୋଧନ କରିଛନ୍ତି ଓ ଭୁଲ ନିଯମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ କରି, ତାହାକୁ ମଧ୍ୟ ପ୍ରମାଦପୂର୍ଣ ଭାବେ ସଂଶୋଧନ କରିଛନ୍ତି । ସରକାର ଏହି ସମସ୍ତ ଭୁଲକୁ ବିଲୋପ କରନ୍ତୁ ଓ ଅମାନିଆଁ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ପାଇଁ ଆଇନଗତ ପଦକ୍ଷେପ ନେବାର ଅଧିନର ପ୍ରତ୍ଯେକ ଓଡ଼ିଆଙ୍କୁ ଦିଆଯାଉ ବୋଲି ସ ଦାବିକରିଆସିଛନ୍ତି । ମାତୃଭାଷାପ୍ରେମୀ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଓଡ଼ିଆମାନେ ଏଥିପାଇଁ ନୀତିନିଷ୍ଠ ଭାବେ ପ୍ରତ୍ୟହ ନିଶବ୍ଦ କଳା ପତାକା ଅଭିଯାନ ଚଳାଇ ସାରା ଓଡ଼ିଶାରେ ଅଭୂତପୂର୍ବ ଜନଜାଗୃତି ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି । ମାତ୍ର ଓଡ଼ିଆକୁ ଓଡ଼ିଶାର ସରକାରୀ ଭାଷା କରାଇ ନଦେବା ଜିଦରେ ଅତଳ ଥିବା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗି ଦେବାପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଶ୍ରୀ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କର ଦୁଇ ସହକର୍ମୀଙ୍କ ଅର୍ଥଲୋଲୁପତାର ସୁଯୋଗ ନେଇ ସେମାନଙ୍କୁ ଥୋପ ପକାଇ ଧରିଛନ୍ତି ଓ ସେମାନେ ୧୬।୭।୨୦୧୮ ତାରିଖରେ କଳା ପତାକା ଅଭିଯାନରୁ ଓହରିଯାଇ ଏହି ଭୁଲ ସଂଶୋଧଙଗୁଡ଼ିକ ସପକ୍ଷରେ ପ୍ରଚାର କରିବାରେ ଲାଗିଛନ୍ତି ।

ପରିସ୍ଥିତି ଏପରି ଥିବା ବେଳେ ଓଡ଼ିଶାର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସାହିତ୍ୟପ୍ରହରୀ , ଗବେଷକ ସାମ୍ବାଦିକ ଡ॰ଅସିତ ମହାନ୍ତି ଦୈନିକ ସମ୍ବାଦରେ ତାଙ୍କ ଜନପ୍ରିୟ ସ୍ତମ୍ଭ ‘ସାହିତ୍ୟିକ ପାଣିପାଗ’ରେ ଏହି ସ୍ପର୍ଶକାତର ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ଏକ ନିବନ୍ଧ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି, ଯହିଁରେ ସେ ମଧ୍ୟ କହିଛନ୍ତି ଯେ, ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା (ସଂଶୋଧନ) ନିଯମାବଳୀର ଉପଯୋଗୀତା ସଂଶୟାଛନ୍ନ । ନିବନ୍ଧଟିର ଐତିହାସିକ ମୂଲ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଆମେ ତାହାକୁ ଏଠାରେ ଏକ ସାର୍ବଜନୀନ ଦସ୍ତାବିଜ ଭାବେ ସ୍ଥାନିତ କରୁଛୁ ।

ଭାଷା ବିରୋଧୀ ନିୟମାବଳୀ ଲୋପ ହେଉ, ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନକରିବା ବ୍ୟକ୍ତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ମାମଲା କରିବାର ଅଧିକାର ପ୍ରତି ଓଡ଼ିଆକୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଉ

ନିଉଜ ସିଣ୍ଡିକେଟ
ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ନିୟମାବଳୀ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତି ବିପଜ୍ଜନକ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ତାହାକୁ ତୁରନ୍ତ ଲୋପ କରିବା ପାଇଁ ଓ ଓଡ଼ିଆରେ କମ କରୁନଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦଣ୍ଡ ବିଧାନ ମାମଲା କରିବାକୁ ପ୍ରତ୍ଯେକ ଓଡ଼ିଆଙ୍କୁ ଅଧିକାର ଦିଆଯାଇ ସାନି ବିଧାନ ପ୍ରଣାୟକ କରିବାକୁ ଆଜି ଭୁବନେଶ୍ବର ନେହେରୁ ଯୁବ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନରେ ଏକ ସାମ୍ବାଦିକ ସମ୍ମିଳନୀରେ ସରକାରଙ୍କୁ ଆହ୍ଵାନ ଦେଇଛନ୍ତି ।

ସେ କହିଛନ୍ତି,

ଓଡ଼ିଆ ସରକାରୀ ଭାଷା (ସଂଶୋଧନ) ନିୟମାବଳୀ, ୨୦୧୯ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ବିପଦାପନ୍ନ କରୁଛି । ମୁଁ ତା’ର ତୁରନ୍ତ ବିଲୋପନ ଦାବି କରୁଛି ।
ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ସମସ୍ତ ଦାପ୍ତରିକ କାମ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ହେବା ସକାଶେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ୧୮୭୦ରୁ ୧୯୩୬ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଂଗ୍ରାମ କରି ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟ କରିଛି । ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟିର ଏକମାତ୍ର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଲା ଓଡ଼ିଆରେ ଶାସନ ।
ସେହେତୁ, ସ୍ଵାଧୀନତା ଲାଭ ପରେ ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାକୁ ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରଥମ ବିଧାନସଭା ୧୯୫୪ରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ ପ୍ରଣୟନ କରିଥିଲା । ଏହି ଆଇନର ଧାରା ୧ର ଉପଧାରା (୨) ଓ ଉପଧାରା (୩) ବଳରେ ଏହା ସମଗ୍ର ଓଡ଼ିଶାରେ ତତ୍କାଳ ବଳବତ୍ତର ହୋଇଥିଲା । ଏହାର ଧାରା ୨ର ଉପଧାରା (୧) ଅନୁସାରେ ଓଡ଼ିଶାରେ ସମ୍ପୂର୍ଣତଃ ସମସ୍ତ ଓ ଯେକୌଣସି ଦାପ୍ତରିକ କାମ ଓଡ଼ିଆରେ ହେବା ଧାର୍ଯ୍ୟ କରା ହୋଇଥିଲା ।
ମାତ୍ର ୨୦୧୯ରେ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ଯେଉଁ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରବର୍ତ୍ତନ କରିଛନ୍ତି ତାହା ମୂଳ ଭାଷା ଆଇନ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିବା ଏହି ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ପଣ୍ଡ କରୁଛି । ଯଥା, ନିୟମ ୫-କ (୧) ରେ ଅଛି, “ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବ୍ୟାପକ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ପୁରସ୍କୃତ କରାଯିବ । ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଲା , ଯେଉଁ କର୍ମଚାରୀମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଭାବେ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନ କରିବେ ସେମାନଙ୍କୁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ପୁରସ୍କାର ଦେବେ । ସେହିପରି ନିୟମ ୫-କ(୨) ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନକରିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯେପରି କୌଣସି ଆଇନଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନପାରେ ତାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଛି । ଏଥିରେ କୁହା ହୋଇଛି “ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ବ୍ୟବହାରରେ ବାରମ୍ବାର ଖିଲାପ କଲେ ,ଖିଲାପକାରୀ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓଡ଼ିଶା ବେସାମରିକ ସେବା ଅଧିନିୟମ, ୧୯୬୨ ଅନୁଯାୟୀ ଆବଶ୍ୟକ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହେବ”। ଅଥଚ “ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ବ୍ୟବହାର” ସଜ୍ଞାୟିତ ହୋଇନାହିଁ କି “ବାରମ୍ବାର ଖିଲାପ” କାହାକୁ କୁହାଯିବ ତାହା ମଧ୍ୟ ସଜ୍ଞାୟିତ ହୋଇନାହିଁ । ଏପରି ଅବସ୍ଥାରେ , ଏହି ନିୟମାବଳୀରେ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କଥା କୁହା ହୋଇଛି ତାହା ମଧ୍ୟ ହେବ ନାହିଁ ।
“ଓଡ଼ିଶା ବେସାମରିକ ସେବା ଅଧିନିୟମ, ୧୯୬୨ ଅନୁଯାୟୀ ଆବଶ୍ୟକ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହେବ” ବୋଲି ଯାହା କୁହା ହୋଇଛି, ତାହା ନୂଆ ବୋତଲରେ ପୁରୁଣା ମଦ । ୧୯୬୩ରେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଛୁରି ମାରି ଭାଷା ଆଇନରେ ସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ଇଂରାଜୀ ଭାଷାକୁ ଓଡ଼ିଶା ଉପରେ ନଦି ଦେବା ପରେ ସରକାରୀ ଭାଷା ଭାବେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଯେଉଁ ସଙ୍କଟର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲା ତହିଁର ପ୍ରତିକାର ପାଇଁ ରାଜେନ୍ଦ୍ରନାରାୟଣ ସିଂହ ଦେଓଙ୍କ ସରକାର ୬।୪।୧୯୬୮ ତାରିଖରେ ୭୧୧୩ ସଂଖ୍ୟକ ଅଧିସୂଚନା ଜାରିକରିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା, ୧୪।୪।୧୯୬୮ ତାରିଖରୁ ଯେଉଁମାନେ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନ କରିବେ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓଡ଼ିଶା ବେସାମରିକ ସେବା ଅଧିନିୟମ ଅନୁସାରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହେବ । ଏପରି ବହୁ ବାର ଏହି ଏକା ଆଦେଶ ହୋଇଛି । ଆଜିଯାଏଁ କାହାରି ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନାହିଁ । କାରଣ ଆଇନ ଅମାନ୍ୟକାରୀ କୌଣସି କର୍ମଚାରୀ ନିଜକୁ ନିଜେ ଦଣ୍ଡିତ କରେନାହିଁ ।
ତେଣୁ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନକରିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନର ଅଧିକାର ସାଧାରଣ ଲୋକର ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଭାଷା ଅଧିକାର ଏକ ସହଜାତ ଅଧିକାର ହୋଇଥିବା ହେତୁ , ଏହା ଏକ ଅଲିଖିତ ମୌଳିକ ଅଧିକାର । ଅନ୍ୟ ମୌଳିକ ଅଧିକାରର ସୁରକ୍ଷା ସକାଶେ ଯେକୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ବିଧିକ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ପାଇଁ ଯେମିତି ଅଧିକୃତ, ଠିକ ସେମିତି ଭାଷା ଅଧିକାରର ଖଣ୍ଡନ ହେଲେ ତା ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଧିକ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ପାଇଁ ଯେକୌଣସି ଓଡ଼ିଆ ଆଇନତଃ ଅଧିକୃତ ହେବା ଦରକାର ।

ଭାଷା ନିୟମାବଳୀକୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କଲା, ଆନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଲା

ନିଉଜ ସିଣ୍ଡିକେଟ

ଦୁଇଜଣ ଦଲାଲଙ୍କୁ ଲଗାଇ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ପ୍ରତାରିତ କରିବା ପାଇଁ ସରକାର ଯେଉଁ ଉଦ୍ୟମ କରିଥିଲେ ତାହା ଫସରଫାଟି ଯାଇଛି । ଯେଉଁ ନିୟାମବଳୀକୁ ଅଶୁଦ୍ଧ ବୋଲି କହି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ତାହାକୁ ମଞ୍ଜୁରୀ ନ ଦେବାକୁ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ କହିଥିଲା, ସେହି ଅଶୁଦ୍ଧ ନିୟମାବଳୀକୁ ରାଜ୍ୟପାଳ ମଞ୍ଜୁରୀ ଦେଇଛନ୍ତି ଓ ତାହା ତତ୍କାଳ ଅଧିସୂଚନା ଦ୍ଵାରା ପ୍ରବର୍ତ୍ତିତ ହୋଇଛି ।

ଯଦି ଜୁଲାଇ ୧୭ରେ ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ସଭାପତିମଣ୍ଡଳୀ ଆହ୍ଵାନରେ ଅନୁଷ୍ଠିତ ମାତୃଭାଷାପ୍ରେମୀ ସମ୍ମିଳନୀରେ ଆମ ଭାଷାକୁ ମାରିଦେବାପାଇଁ ଚାଲିଥିବା ସରକାରୀ ଚକ୍ରାନ୍ତକୁ ଭର୍ତ୍ସନା କରାଯାଇନଥାନ୍ତା ଏବଂ “ଆମ ଭାଷା ଆମ ଅଧିକାର” ଗୋଷ୍ଠୀ ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ଏକ ସମୀକ୍ଷାତ୍ମକ ଭିଡ଼ିଓ ପ୍ରକାଶ କରିନଥାନ୍ତେ ତେବେ ହୁଏତ ଏ ନିୟମାବଳୀ ଏଯାଏଁ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ମେଜ ଉପରକୁ ଆସିନଥାନ୍ତା । ଜୁଲାଇ ୧୭ ତାରିଖର ସମ୍ମିଳନୀ ତଥା ସୁଭାଷ ବାବୁଙ୍କ ସାକ୍ଷାତ୍କାର ସରକାରଙ୍କୁ ଏତେ ଅତର୍ଚ୍ଛାଇ ଦେଇଛି ଯେ, ନିସ୍ତାର ପାଇବା ପାଇଁ ପୋଷାମନା ଦଲାଲମାନଙ୍କୁ ଡାକି ସେହିମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଭାଷା ନିୟମାବଳୀ ସଂଶୋଧନ ହୋଇଥିବା କଥା ସରକାର ପ୍ରଚାର କରାଇଛନ୍ତି । ଜନଚେତନରୁ ଜୁଲାଇ ୧୭ ମାତୃଭାଷାପ୍ରେମୀ ସମ୍ମିଳନୀ ଓ “ଆମ ଭାଷା ଆମ ଅଧିକାର” ପ୍ରସାର କରିଥିବା ଭିଡ଼ିଓର ପ୍ରଭାବ ହ୍ରାସ କରିବା ପାଇଁ ଏହା ଯୋଜନା ଅନୁସାରେ କରାଯାଇଥିବା ଏବେ ସମସ୍ତଙ୍କର ହୃଦ୍ବୋଧ ହେଲାଣି । ଏହି ପ୍ରେକ୍ଷାପଟରେ ନିୟମାବଳୀ ସଂଶୋଧନର ସରକାରୀ ନାଟକକୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତ୍ୟାକ୍ୟାନ କରିଛି ଓ ଯଥାପୂର୍ବ କଳା ପତାକା ଅଭିଯାନ ଚାଲୁରହିଛି ।

ଆଜି ଥିଲା ତ୍ରିରଙ୍ଗା ପତାକାର ଦିବସ । ତେଣୁ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର କଳାପତାକା ରାଜଧାନୀରେ ବନ୍ଦ ଥିଲା ସବୁଥର ପରି । ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାଜନନୀର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସନ୍ତାନମାନଙ୍କ ହାତରେ ଥିଲା ଦୁଇଟି ଫଳକ । ଗୋଟିକରେ ଲେଖା ଥିଲା –

“ସରକାରୀ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ବନ୍ଦ ହେଉ
ଭାଷା ଆଇନ ନିର୍ଭୁଲ ହେଉ ”

ଓ ଅନ୍ୟଟିରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା –

“ଓଡ଼ିଶା ଗଠିତ ଓଡ଼ିଆ ପାଇଁ
ଇଂରେଜୀ ରାଜୁତି ଚଳିବ ନାଇଁ ”

ଏକୁ ସଗର୍ବେ ଧାରଣ କରିଥିଲେ ଭାଇ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପ୍ରଧାନ ଓ ଭାଇ ଶିଶିର କୁମାର ସାହୁ

ଭାଇ କମଳଲୋଚନ ନାୟକ ଆଜି ନେତୃତ୍ବ ଦେଇଥିଲେ । ସାଙ୍ଗରେ ଥିଲେ ବିଶିଷ୍ଟ ବୈଜ୍ଞାନିକ ଡଃ ଅଶୋକ ମିଶ୍ର ଓ କୃଷ୍ଣାନନ୍ଦ ସାହୁ ।

ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ପ୍ରତାରିତ କରିବାକୁ ସରକାର ଯେତେ କଳକୌଶଳ ପ୍ରୟୋଗ କଲେ ସବୁ ବ୍ୟର୍ଥ ହୋଇଛି । ଆର୍ଥିକ ଫାଇଦା ପାଇଁ ସରକାରଙ୍କ ସହ ହାତ ମିଳାଇଥିବା ଦଲାଲ୍ ମାନେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ନାମ ବ୍ୟବହାର କରି ଯେତେ ବୟାନ ଦେଲେ ମଧ୍ୟ ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ତହିଁରେ ବିଭ୍ରାନ୍ତ ହେବାର ନାହିଁ ।

ସବୁ ଦିନପାଇଁ ଆମ ଭାଷାଜନନୀଙ୍କୁ ବିପଦମୁକ୍ତ କରିବାକୁ ଏ ଆନ୍ଦୋଳନ ଆଜି ଟପିଲା ୧୨୧୮ ଦିନ । ଏବଂ ଏ ଆନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିବ ଯେଉଁଯାଏଁ ଆମ ଭାଷା ଆଇନରେ ଖଞା ହୋଇଥିବା ମାରକ ଧାରା ୪କ ବିଲୁପ୍ତ ନ ହୋଇଛି ଏବଂ ଓଡ଼ିଆବିରୋଧୀ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରତ୍ୟାହୃତ ହୋଇ ଆମ ଭାଷା ପାଇଁ ଅନୁକୂଳ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ଓ ପ୍ରବର୍ତ୍ତନ ନ ହୋଇଛି ।

ଫୁଲବାଣୀରେ ମଧ୍ୟ ଆଜି କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ଯଥାପୂର୍ବ ଅନୁଷ୍ଠିତ ହୋଇଛି । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ସମର୍ଥନ କରି ସରକାରୀ ତଞ୍ଚକତା ବିରୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରତିବାଦ କରିଛନ୍ତି ଓଡ଼ିଆ ମାଟିର ତିନି ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସନ୍ତାନ ସର୍ବଶ୍ରୀ ଅଶୋକ ପରିଡ଼ା, କାହ୍ନୁ ଚରଣ ଶତପଥୀ ଓ ସୁରେନ୍ଦ୍ର ମହାନ୍ତି ।

ସରକାର ସୁଧୁରି ଯାଆନ୍ତୁ ।