ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ 
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ଶାସ୍ତ୍ରୀୟ ମାନ୍ୟତା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ସରକାରୀ ସନ୍ଦର୍ଭ କିପରି ସେହି ପ୍ରକଳ୍ପରେ କାମ କରୁଥିବା ଲୋକେ ଚୋରୀ କରିନେଇ ତତ୍କାଳୀନ ସାଂସଦ ରାମଚନ୍ଦ୍ର ଖୁଣ୍ଟିଆଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ସରକାରୀ ସତ୍ତ୍ଵାଧିକାର ଉପରେ ଏକ ଦଣ୍ଡନୀୟ ସତ୍ତ୍ଵାଧିକାର ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି ଓ ସରକାରୀ ସନ୍ଦର୍ଭଟିକୁ ଓଡ଼ିଶାର ସାଧାରଣ ଲୋକଙ୍କ ପାଇଁ ଅପ୍ରାପ୍ୟ କରାଯାଇଛି ତହିଁର ପ୍ରାମାଣିକ ତଥ୍ୟ ‘ମିଛ କେବେ ସତ ହୁଏନା’ ପୁସ୍ତକରେ ପ୍ରଘଟ ହେବା ପରେ ଏହି ଦଣ୍ଡନୀୟ ଆଚରଣରେ ଜଡ଼ିତ ଡ. ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓ ସୁବ୍ରତ କୁମାର ପୃଷ୍ଟି ନିଜ ନିଜ ସ୍ତରରେ ଭିଡିଓ ଜାରିକରି ସର୍ବ ସାଧାରଣଙ୍କୁ ନିଜ ନିଜ ସ୍ପଷ୍ଟୀକରଣ ଦେଇଛନ୍ତି । କୌତୁହଳର କଥା, ସତ୍ୟ ସ୍ଵୀକାର କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ, ଏ ଉଭୟେ ଯାହା କହିଛନ୍ତି ତାହା ଅଧିକ ମିଥ୍ୟା ଓଗାଳିଲା ପରି ପ୍ରତୀତ ହେଉଛି । ମନେ ହେଉଛି , ଏହି ଅପରାଧ ଉପରେ ସରକାର ଗତ ୪ ବର୍ଷ ଧରି ତଦନ୍ତର ଯେଉଁ ନାଟକ ଚଳାଇଛନ୍ତି ତାହା ବନ୍ଦ କରି ସତ୍ୟ ଜାଣିବା ପାଇଁ ସିବିଆଇର ଆଶ୍ରୟ ନେବାକୁ ହେବ । 
ଶ୍ରୀ ଖୁଣ୍ଟିଆ ପ୍ରକାଶ କରିଥିବା ବହିରେ ଡ. ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କୁ ତହିଁର ଲେଖକ ଭାବେ ସ୍ଥାନିତ କରିଛନ୍ତି । ଶ୍ରୀ ପୃଷ୍ଟି ତାଙ୍କ ଭିଡ଼ିଓରେ ନିଜକୁ ସେହି ସନ୍ଦର୍ଭର ଲେଖକ ବୋଲି ଜାରି କଲେଣି । କୌଣସି ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟତା ନଥିବା ପୃଷ୍ଟିଙ୍କ କେଇପୃଷ୍ଠାର ଚିଠାକୁ ୮୦ ପ୍ରୁଷ୍ଠା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବଢାଇ ଏହାର ଭିତ୍ତିପତ୍ର ତିଆରି କରିଥିବାର ଦାବି ରଖିଥିବା ନଟବର ଶତପଥୀ ପୃଷ୍ଟିଙ୍କ ଭିଡ଼ିଓରେ ଆଦୌ ଉଚ୍ଚାରିତ ବି ହୋଇନାହାନ୍ତି । ତେଣୁ ତାଙ୍କରି ନିର୍ମିତ ଭିତ୍ତିପତ୍ରକୁ ନିଜ କୃତ ବୋଲି ଡ. ପଟ୍ଟନାୟକ ଦେଖେଇଥିବାର ଯେଉଁ ଦାବି ଶ୍ରୀ ଶତପଥୀ “ସାହିତ୍ୟ ମନ୍ଥନ”ରେ କରିଥିଲେ ତାହା ଏବେ ସନ୍ଦେହର ଆବର୍ତ୍ତରେ । 
ଅସଲ ପ୍ରସଙ୍ଗ ହେଉଛି, ସରକାରୀ ସନ୍ଦର୍ଭ ପ୍ରକଳ୍ପରେ ଏମାନେ ନିଯୁକ୍ତ ରହି ସରକାରଙ୍କଠାରୁ ଟଙ୍କା ନେଇଛନ୍ତି । ଯୌଥ ବିଜ୍ଞତା ବଳରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥିବା ସେହି ସରକାରୀ ସନ୍ଦର୍ଭକୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ ତିଆରି କରିଥିବା ସନ୍ଦର୍ଭ ବୋଲି ଅନୁମୋଦନ ଦେଇ ଏମାନେ ତହିଁରେ ସ୍ଵାକ୍ଷର କରିଛନ୍ତି ଓ ତାହାର କୌଣସି ଅଂଶ କେହି ଅନ୍ୟଥା କୌଣସି ପ୍ରକାରେ ହଡଫ କରିପାରିବେ ନାହିଁ ବୋଲି ଜାଣି ମଧ୍ୟ ଶ୍ରୀ ଖୁଣ୍ଟିଆଙ୍କୁ ତାର ଚୋରା ନକଲ ଦେଇ ତହିଁ ଉପରେ ସମାନ୍ତରାଳ ସତ୍ତ୍ଵାଧିକାର ତିଆରି କରିଛନ୍ତି ଓ ଗତ ୪ ବର୍ଷ ଧରି ତହିଁ ଉପରେ ଚାଲିଥିବା ସରକାରୀ ତଦନ୍ତ ଆଗେଇ ପାରୁନଥିବା ବେଳେ ମିଛ କେବେ ସତ ହୁଏନା ପୁସ୍ତକରେ ବର୍ଣ୍ଣିତ ରାଜକୋଷ ଲୁଣ୍ଠନ ଏମାନେ ବାରମ୍ବାର କରିଛନ୍ତି । ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା କ୍ଷେତ୍ରରେ ମାଫିଆ ମତାଣ ଅବାରିତ ହୋଇଉଠିଛି । 
ଓଡିଶା ସରକାର ଏମାନଙ୍କ ସହ ହାତ ମିଳାଇଛନ୍ତି । କାରଣ, ଏମାନେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ବିରୋଧ କରି ଲୋକଙ୍କୁ ବିଭ୍ରାନ୍ତ କରିବାରେ ସରକାରଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି । ଏଣୁ ସିବିଆଇ ଦ୍ଵାରା ତଦନ୍ତର ଆବଶ୍ୟକତା ଅଛି ।
Category: Actions
ବୌଦ୍ଧିକ ଯବକାଚରେ ‘ଦାନାର ତୋବଡ଼ା’
ସୂତ୍ର: ମାତୃଭାଷା ବାହିନୀ
ଭାଷା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅନ୍ତର୍ଘାତକ ନିଯୁକ୍ତ କରି କଳାପତାକା ଅଭିଯାନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିବା ହେତୁ ସରକାରଙ୍କୁ ଭର୍ତ୍ସନା କରିଛନ୍ତି ଇଂରାଜୀ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟର ପ୍ରଫେସର କମଳା ପ୍ରସାଦ ମହାପାତ୍ର (ପ୍ରାକ୍ତନ ଆଞ୍ଚଳିକ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ), ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟର ପ୍ରଫେସର ବାଉରିବନ୍ଧୁ ସାହୁ (ପ୍ରାକ୍ତନ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ , ରେଭେନ୍ସା ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ) ତଥା ପ୍ରଫେସର ମନୋରଞ୍ଜନ ଦାସ (ଅବସରପ୍ରାପ୍ତ ଓଡ଼ିଶା ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷା ସେବା, ବରିଷ୍ଠ ବର୍ଗ) ଏବଂ ଓଡ଼ିଆ ଜାତୀୟ ସମ୍ମିଳନୀର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଶ୍ରୀକାନ୍ତ ଦାଶ । 
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଓଡ଼ିଶାର କାର୍ଯ୍ୟଭାଷା ହେବା ପଥରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ଅନ୍ତରାୟ ସୃଷ୍ଟି କରିବାକୁ ଯାଇ ପ୍ରଶାସନିକ କଳକୁ କିପରି ପ୍ରଦୂଷିତ କରିଛନ୍ତି ତାହା ଏହି ପୁସ୍ତକରେ ପ୍ରମାଣିତ ହୋଇଛି ।
ଗତ ୧୩ ତାରିଖରେ ଏହି ପୁସ୍ତକକୁ ଲୋକାର୍ପିତ କଲାବେଳେ ଏହାର ଲେଖକ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ ଜୁନ ୨୪ରେ ଏହି ପୁସ୍ତକ ଉପରେ ଖୋଲା ଆଲୋଚନା ପାଇଁ ଆହ୍ଵାନ ଦେଇଥିଲେ ।
ତଦନୁଯାୟୀ, ଫେସବୁକ ଅନ୍ତର୍ଗତ ‘ଭାଷା ମା ପାଇଁ ପଦେ’ ପୃଷ୍ଠାରେ ଏହି ଆଲୋଚନା ସିଧା ପ୍ରସାରିତ ହୋଇଥିଲା । 
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଇତିହାସରେ ଏହା ଏକ ଅନତିକ୍ରମ୍ୟ ପୁସ୍ତକ ଓ ଭାଷା ଗବେଷକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ ବୋଲି ମତ ପ୍ରକାଶ ପାଇଥିଲା ।
ବିଶିଷ୍ଟ ସାମ୍ବାଦିକ ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ନାୟକ ଏହି ଖୋଲା ଆଲୋଚନାର ସଂଯୋଜନା କରିଥିଲେ ।
ଏୟାର୍ ଲିଫ୍ଟିଙ୍ଗ୍ ରେ ଚୈତନ
[ଉମାକାନ୍ତ ରାଉତ (ଅରୂପ) କେବଳ ସାମ୍ପ୍ରତିକ ଓଡ଼ିଶାର ଜଣେ ଯଶସ୍ଵୀ କବି ଓ ଗାଳ୍ପିକ ନୁହନ୍ତି, ସେ ମଧ୍ୟ ସୁବିଦିତ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଜଣେ ବିବେଳ ରକ୍ଷକ ଭାବେ  । କରୋନା କବଳିତ ଓଡ଼ିଶାର ଇଂରାଜୀ ଅପଢୁଆ ଓଡ଼ିଆଙ୍କୁ ଇଂରାଜୀରେ ଲିଖିତ କାରୋନା ନିୟମ ଉଲ୍ଲଂଘନ ଆଳରେ ଜେଲ ଜୋରିମନାର ଚକ୍ରବ୍ୟୁହରେ ପକାଉଥିବା ସରକାର ପୋଷାମନା ମେଡିଆ ସାହାଯ୍ୟରେ କିପରି ନିଜର ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ରୂପ ଜାରି କରିଚାଲିଛନ୍ତି ତାର ଏକ ଛାତିଛୁଆଁ  ଦୃଶ୍ୟପଟ ଆଙ୍କିଛନ୍ତି ଏହି ସାରସ୍ଵତ ବିପ୍ଳବୀ ]
ଦୁଇଦିନ ଗୁମସୁମ୍ ହୋଇ ବସିଲାପରେ ଏବେ ଟିକେ ରିଲାକ୍ସ ହେବାକୁ ତା’ ସେକେଣ୍ଡ୍ ହ୍ୟାଣ୍ଡ୍ ଟି.ଭି. ରିମୋର୍ଟ ଅନ୍ କଲା ଚୈତନ ।
ହେଲେ ରିଲାକ୍ସ୍ ହବ କ’ଣ ଟିଭିର ଲାଇଭ୍ ଟେଲିକାଷ୍ଟ ଓଲଟି ତା’ ଭିତରେ ଗଭୀର ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ସୃଷ୍ଟି କଲା । 
ତାକୁ ଲାଗିଲା , ଯେମିତି ତା’ର ହୋସ୍ ଉଡିଯିବ !
ଚୈତନ କଥାଟା ଏଠି ପ୍ରସଙ୍ଗ ହୋଇଥିବାରୁ ଆପଣଙ୍କ ମନରେ ସ୍ୱତଃ ପ୍ରଶ୍ନ ଉଠୁଥିବ — ୟେ ଚୈତନ କିଏ ? ସିଏ କରେ କ’ଣ ?ତା’କଥା କୁହାହେଉଛି କାହିଁକି ? ତା ବିଷୟରେ ଜାଣି ଆମର ଲାଭ କ’ଣ ?……ଏମିତି କେତେ କ’ଣ ।ଉଠିବା ବି ସ୍ବାଭାବିକ । ତେଣୁ ଚୈତନ ସମ୍ପର୍କରେ ସଂକ୍ଷେପରେ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ଜଣେଇ ନଦେଲେ ଏ ପ୍ରସଙ୍ଗକୁ ଆଗକୁ ବଢ଼େଇବା ଅପ୍ରାସଙ୍ଗିକ ହେବ ।
ଚୈତନ ଗୋଟେ ଥିଲାବାଲା ଘରର ପୁଅ ନୁହେଁ । କେଇ ଏକର ଚାଷଜମିକୁ ଛାଡ଼ିଦେଲେ କେଇଗୁଣ୍ଠ ଘରବାଡ଼ି ସମେତ କଚ୍ଚା ଘରଟି ହିଁ ତା’ର ସମ୍ବଳ ।ଅଭାବ ଅନାଟନ ଯୋଗୁଁ ଯେନତେନ ପ୍ରକାରେ ପ୍ଲସ୍ ଟୁ ପରେ ଗ୍ରାଜୁଏସନ୍ ପାଇଁ ଗାଆଁ ପାଖ କଲେଜରେ ନାଆଁ ଲେଖେଇଥିଲା ।ହେଲେ ପରୀକ୍ଷା ଫି ଦାଖଲ କରି ନପାରିବାରୁ ସେବର୍ଷ ପରୀକ୍ଷାରୁ ବଞ୍ଚିତ ହେଲା । ସେଇଠୁ ତା’ ପାଠପଢ଼ାରେ ଥୁକୁଲ୍ ପଡ଼ିଲା । ଏବେ ପରିବାର କହିଲେ ତା’ର ମାଆ ,ସିଏ , ତା’ର ସାତବର୍ଷର ପୁତୁରା ଆଉ ବିଧବା ଭାଉଜ ।
ଗଲା ଚାରିମାସ ଭିତରେ କରୋନାରେ ଆଗପଛ ହୋଇ ସେମାନଙ୍କଠୁଁ ବିଦାୟ ନେଇଛନ୍ତି ତା’ର ବାପା ଓ ଦେବତାସମ ବଡ଼ଭାଇ ।ସେ ଦାରୁଣ ଧକ୍କାର ଦାଉ ଏବେ ତିଳ ତିଳ କରି ଦହି ଚାଲିଛି ବଞ୍ଚିଯାଇଥିବା ଏଇ ଚାରି ସଦସ୍ୟଙ୍କୁ ।
ଟିଭିରୁ ଶୁଭୁଥିଲା – 
ଏଇ ଏବେ ମାତ୍ର ଦୁଇ ମିନିଟ୍ ମଧ୍ୟରେ ‘ଆଶ୍ୱସ୍ତି ‘ ହସ୍ପିଟାଲରୁ ସ୍ବତନ୍ତ୍ର ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସରେ ଗ୍ରୀନ୍ କୋରିଡୋର୍ କରାଯାଇ ଇଞ୍ଜିନିୟର ମୃତ୍ୟୁଞ୍ଜୟଙ୍କୁ ନିଆଯିବ ଏରୋଡ୍ରମ୍ କୁ ।ସେଠାରୁ ଏୟାର୍ ଲିଫ୍ଟ୍ କରାଯିବ ହାଇଦ୍ରାବାଦ୍ । ସମସ୍ତ ପ୍ରସ୍ତୁତି ସରିଛି । ସେଠାରୁ ବିଶେଷଜ୍ଞ ଦଳ ଆସି ସବୁକିଛି ଅନୁଧ୍ୟାନ ଓ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରୁଛନ୍ତି ।
କେଇଦିନ ତଳେ କରୋନା ସଂକ୍ରମିତ ହୋଇ ଏହି ଇଞ୍ଜିନିୟର୍ ବାବୁ କୋଭିଡ୍ ହସ୍ପିଟାଲରେ ଚିକିତ୍ସିତ ହେଉଥିଲେ । କରୋନା ନେଗେଟିଭ ହେଲାପରେ ବି ସଂକ୍ରମଣଜନିତ ପ୍ରଭାବରୁ ତାଙ୍କ ଫୁସ୍ ଫୁସ୍ କ୍ରମେ ଅଚଳ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା ।ରକ୍ତକଣିକା ମଧ୍ୟକୁ ଅମ୍ଳଜାନ ଛାଣି ହୋଇ ଯାଇପାରିଲା ନାହିଁ । ତେଣୁ ପରିବାର ଲୋକେ ତାଙ୍କୁ ‘ଆଶ୍ୱସ୍ତି ” ହସ୍ପିଟାଲରେ ଭର୍ତ୍ତି କରିଥିଲେ । 
ସେଠାରେ ଅବସ୍ଥାରେ କୌଣସି ସୁଧାର ନଆସି କ୍ରମେ ଜଟିଳ ଆଡ଼କୁ ଗତି କଲାରୁ ତାଙ୍କୁ ଏକମୋ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ହାଇଦ୍ରାବାଦ ନେବାର ଆବଶ୍ୟକତା ଉପୁଜିଲା । ଗଣମାଧ୍ୟମ , ବନ୍ଧୁବାନ୍ଧବ ,ପରିବାର ଏବଂ ବିଶେଷକରି ଗଣମାଧ୍ୟମରେ ଧର୍ମପତ୍ନୀଙ୍କର ଆକୁଳ ଆବେଦନ ଯୋଗୁଁ ଏବେ ସୁଦ୍ଧା ପ୍ରାୟ ଏକ କୋଟି ଟଙ୍କା ଯୋଗାଡ଼ ହୋଇପାରିଛି । ଏଠାରେ ସୁବିଧା ନଥିବାରୁ ଏଇ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ବାହାର ରାଜ୍ୟର ବେସରକାରୀ ଚିକିତ୍ସାଳୟରେ ପ୍ରାୟ ଦୁଇ କୋଟି ଟଙ୍କା ଖର୍ଚ୍ଚ ଲାଗିପାରେ ।
ଏତିକିବେଳେ ଟିଭି ପରଦାରେ ଫୁଟିଉଠିଲା ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ଲୋକର କରୁଣ କ୍ରନ୍ଦନ ଓ କେଇଜଣଙ୍କର ଆକୁଳ ନିବେଦନ ।
ଜଣେ ଉପସ୍ଥାପିକା ବାହାରି ଆସି ଖୁବ୍ ନାଟକୀୟ ଢଙ୍ଗରେ ଉପସ୍ଥାପନ କଲେ – ଆପଣମାନେ ଜାଣିଥିବେ କେମିତି ସତ୍ୟବାନଙ୍କୁ ଯମ କବଳରୁ ଛଡେଇ ଆଣିଥିଲେ ସାବିତ୍ରୀ । କେମିତି ସାତରାତିକୁ ସପତ ରାତି କରିଦେଇଥିଲେ ସତୀ ଅନୁସୂୟା । ଆଜି ଦେଖନ୍ତୁ ଆଉଜଣେ ସାବିତ୍ରୀଙ୍କୁ ….ଆଉ ଜଣେ ଅନୁସୂୟାଙ୍କୁ । ଶୁଣନ୍ତୁ ତାଙ୍କର ଆକୁଳ କ୍ରନ୍ଦନ , କରୁଣ ନିବେଦନ ।ତାଙ୍କ ସ୍ବାମୀଙ୍କୁ ଫେରେଇ ଆଣିବାକୁ ଆପଣମାନେ ସାମର୍ଥ୍ୟମତେ ଦାନ କରିବାପାଇଁ ତାଙ୍କର କୋହଭରା ନିବେଦନ । ଏହାକୁ ଏକ୍ସକ୍ଲୁସିଭ୍ ରିପୋର୍ଟ ଭାବେ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବାକୁ କେବଳ ଆମ ଚ୍ୟାନେଲ୍ ର ନିରନ୍ତର ପ୍ରୟାସ ଜାରି ରହିଛି । ଆପଣମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଆପଣମାନଙ୍କର ପ୍ରିୟ ଏହି ଚ୍ୟାନେଲ୍ ସବୁବେଳେ ଆପଣମାନଙ୍କ ସହ ଆପଣମାନଙ୍କ ସେବାରେ ଲାଗି ରହିଛି ।
ଏମିତି କେତେ କଥା କେତେ ବ୍ୟଥା ।
ଖବର ପରିବେଷଣ ଅପେକ୍ଷା ଏସବୁ ବେଶି ବେଶି ଯାତ୍ରା ସଂଳାପର ପ୍ରତିଯୋଗିତା ଭଳି ଲାଗୁଥିଲା । ଏମିତି ନାଟକୀୟ ଉପସ୍ଥାପନାର ମଝିରେ ହଠାତ୍ ଶୁଣାଗଲା ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସର ବିକଟାଳ ଶବ୍ଦ….କୁ..ଉଁ..ଉଁ…ଉଁ…ଉଁ…ଉଁ…..( ଏବଂ ସେଥି ସହ ଆମ୍ବୁଲେନ୍ସ୍ ର ଦୃଶ୍ୟ ) 
ଏଇ ଦେଖନ୍ତୁ ଏକ୍ସକ୍ଲୁସିଭ୍ ରିପୋର୍ଟ । ଆଗରେ ଏସକର୍ଟ ଗାଡ଼ି , ପଛରେ ଆଉ ଦୁଇଟି ପୋଲିସ୍ ଗାଡ଼ି ।ଆଉ ଗୋଟେ ଗାଡ଼ିରେ ଡାକ୍ତରୀ ଦଳ ଏବଂ ପଛ ଗାଡିରେ ଫୋର୍ସ ।ଏବେ ଆପଣ ଆମ ଚ୍ୟାନେଲ୍ ମାଧ୍ୟମରେ ସ୍ପଷ୍ଟ ଦେଖିପାରୁଥିବେ ଆମ୍ବୁଲେନ୍ସ୍ ଭିତରେ ଥିବା ମୃତ୍ୟଞ୍ଜୟଙ୍କ ଫୁସ୍ଫୁସ୍ ସଂକ୍ରମିତ ଶରୀର ।ଏୟାର୍ ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସରେ ଏୟାର୍ ଲିଫ୍ଟ୍ ପାଇଁ ବିମାନ ବନ୍ଦରକୁ ସଫଳ ଯାତ୍ରାର ଲାଇଭ୍ ଟେଲିକାଷ୍ଟ ।
ମାତ୍ର ୩୫ ମିନିଟ୍ ମଧ୍ୟରେ ଅତିକ୍ରମ କରାହେବ ୬୫ କିଲୋମିଟର ରାସ୍ତା ।ଏଇ ଦେଖନ୍ତୁ ଛକମାନଙ୍କରେ କେମିତି କଡା ପୋଲିସ୍ ପହରାର ଅଭିନବ ବ୍ୟବସ୍ଥା କରାଯାଇଛି । କେମିତି ଶୂନଶାନ୍ କରିଦିଆଯାଇଛି ଅତିକ୍ରମ କରିବାକୁ ଥିବା ସମଗ୍ର ରାସ୍ତା । 
ଏଇ ଦେଖନ୍ତୁ , ଇଚ୍ଛାପୁର ଛକ ପାଶ୍ କଲା ପରେ ପରେ ସବୁ ଗାଡ଼ି ଗୁଡ଼ିକ ଏବେ ପୁରୁଣାହାଟ ଛକ ପାଶ୍ କରୁଛନ୍ତି । ପ୍ରତିଟି ଛକ , ମୋଡ ଓ ପତିଟି ମୁହୂର୍ତ୍ତର ନିଖୁଣ ଦୃଶ୍ୟ ଆପଣମାନଙ୍କୁ ପରଷିଦେବ ଆପଣଙ୍କର ଏହି ପ୍ରିୟ ଚ୍ୟାନେଲ୍ । ୟା ପରେ ଆପଣମାନେ ଦେଖିପାରିବେ ଏୟାର୍ ଲିଫ୍ଟିଂର ଜୀବନ୍ତ ଦୃଶ୍ୟ ।
ସତେ ଯେମିତି ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କର ପହଣ୍ଡିବିଜେ ଯାତ୍ରା !
ସତେ ଯେମିତି ସେଇ ଦୃଶ୍ୟର ସଫଳ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବାଦ୍ୱାରା ଫୁସଫୁସ୍ ଅଚଳ ସଂକଟର ଏକ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ସମାଧାନ ନିଶ୍ଚିତଭାବେ ସମ୍ଭବ !
ଚୈତନର ମୁହଁରୁ ଅଜାଣତରେ ବାହାରିପଡ଼ିଲା – ହ୍ୟାଟ୍ !
ଟିଭି ରିମୋର୍ଟକୁ ଅଫ୍ ମୋଡ୍ କୁ ଆଣି ଦୁଇହାତର ପାପୁଲିରେ ଥୋଡିକୁ ଥୋଇ ସାମ୍ନା ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଦୁଇ କହୁଣୀକୁ ଭରା ଦେଇ କିଛି ସମୟ ଅନ୍ୟମନସ୍କ ହେଇଗଲା ଚୈତନ ।
ପୁଣି ଥରେ ଟିପିଦେଲା ରିମୋର୍ଟ୍ ର ଅନ୍ ବୋତାମକୁ ।
କୁ…ଉଁ…ଉଁ… ଉଁ… ଉଁ…. ଉଁ…………..
ପୁଣି ସେଇ ସାଇରନ୍ ର ବିକଟାଳ ଶବ୍ଦ ! ଏଥର ଥିଲା ଏୟାରଲିଫ୍ଟ୍ ହେବାକୁ ଯାଉଥିବା ଜଣେ ଉଚ୍ଚପଦସ୍ଥ ସରକାରୀ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କର ଦୃଶ୍ୟ । ସମଗ୍ର ସରକାରୀ କଳ କେମିତି ନିଷ୍ଠା ଓ ଶୃଙ୍ଖଳାର ସହିତ ଏପରି କର୍ତ୍ତବ୍ୟର ସୂଚାର ସମ୍ପାଦନା କରୁଛନ୍ତି ଏବଂ ଏହି ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସ ଯାତ୍ରାଟି କିଭଳିଭାବେ ପ୍ରଶାସନିକ ସଫଳତାର ସୂଚକଭାବେ ଉଭାହୋଇଛି , ତାହାର ଏକ ଜୀବନ୍ତ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିବାକୁ ଯେମିତି ପ୍ରତିଯୋଗିତା କରିଚାଲିଥିଲେ ଉପସ୍ଥାପକ ଓ ଉପସ୍ଥାପିକା !
ଏଥର କାହାର ସାହାଯ୍ୟ ସହାନୁଭୂତି ନୁହେଁ , ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସରକାରୀ ଖର୍ଚ୍ଚ ଓ ତତ୍ତ୍ୱାବଧାନରେ ହୋଇଥିଲା ସରକାରୀ ବାବୁଙ୍କର ଚିକିତ୍ସାର ବ୍ୟବସ୍ଥା । ପୁଣି ମଝିରେ ମଝିରେ ସରକାରଙ୍କର ଏ ଲିଫ୍ଟିଙ୍ଗ୍ ସଫଳତାକୁ ପ୍ରଶଂସା କରି , କରୋନାକ୍ରାନ୍ତ ପଦାଧୀକାରୀଙ୍କୁ ସମବେଦନା ଜଣାଇ ଏବଂ ତାଙ୍କର ଆଶୁ ଆରୋଗ୍ୟ କାମନା କରି ପରଦାରେ ଭାସିଉଠୁଥିଲା ନେତା , ବଡ଼ ବଡ଼ ଅଫିସର , ସମାଜସେବୀ ଓ କେତେକ ସାମ୍ବାଦିକଙ୍କର ସମ୍ବେଦନାଭରା ବାଇଟ୍ ।
ଏସବୁ ଲାଇଭ୍ କମେଣ୍ଟ୍ରିକୁ ଦେଖି ଚୈତନକୁ ଲାଗିଲା , ଯେମିତି ଜଟିଳ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟାବସ୍ଥା କାରଣରୁ ବିପଦସଂକୁଳ ହୋଇପଡିଥିବା ରୋଗୀଟିଏ ନୁହେଁ ; କ୍ରିକେଟ୍ ଫାଇନାଲ୍ ମ୍ୟାଚ୍ ଖେଳିବାକୁ ଇଣ୍ଡିଆନ ଟିମ୍ ଯାଉଛନ୍ତି ନ୍ୟୁଜିଲାଣ୍ଡ କି ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆ ଅବା ମ୍ୟାଚ୍ ଜିତିସାରି ଫେରୁଛନ୍ତି ଇଣ୍ଡିଆ !
ସେ ପରିବେଷଣର ଢଙ୍ଗରେ ରୋଗୀର ଜଟିଳ ଅବସ୍ଥା ଓ ତା’ର ଚିକିତ୍ସା ଅପେକ୍ଷା ବେଶି ବେଶି ଫୁଟି ଦିଶୁଥିଲା ତାକୁ ପରିବହନ କରାଯିବାର ରୋମାଞ୍ଚ । ଚିକିତ୍ସାର ପରିଣାମ ଯାହା ହେଉ ପଛେ ଏସବୁ ହିଁ ପ୍ରତୀୟମାନ ହେଉଥିଲା ଅସଲ ସଫଳତା ! ଯେଯିତି ଏହାହିଁ ସରକାରଙ୍କ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ସରକାରୀ ସଫଳତାର ଜ୍ୱଳନ୍ତ ସ୍ବାକ୍ଷର…..ଚରମ ପ୍ରଦର୍ଶନ !
ଏପରି ସଫଳତାର ଶ୍ରେୟକୁ ଆହୁରି ମହିମାନ୍ୱତ କରୁଥିଲା ସ୍ମିତହାସ୍ୟ ବଦନରେ ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ତୃପ୍ତିସୂଚକ ବିବୃତି ।
ଆଉଥରେ ସାଇରନ୍ ଶବ୍ଦ ଶୁଣିବା ଆଗରୁ ଟିଭି ବନ୍ଦ କରିସାରିଥିଲା ଚୈତନ ।
ତାକୁ କେହିଜଣେ କହୁଥିଲା — ତୁ ସିଆଡେ ଦେଖେନା….ଦେଖେନା ରେ ବାବୁ । ସେସବୁ ତୋ’ପାଇଁ ନୁହେଁ ରେ । ସେଇ ଭାଗ୍ୟ ନେଇ ଆସିଥିଲେ ତୁ ସେଇଠି ଜନ୍ମ ନ ହୋଇ ମୁଣ୍ଡ ଝାଳ ତୁଣ୍ଡରେ ମାରୁଥିବା ୟେ ମାଧବ ନାଏକର କଚ୍ଚା ଘରେ କାହିଁକି ଜନ୍ମିଥାନ୍ତୁ ରେ ? 
ତୋ’ ବାପ ମଲା ସେଇ ଫୁସ୍ ଫୁସ୍ ସଂକ୍ରମଣରେ । ଦେବତାସମ ତୋର ରୋଜଗାରିଆ ଜୁଙ୍ଘା ଭାଇଟା ମଲା ସେଇ ଫୁସ୍ ଫୁସ୍ ଅକାମି ହେବା କାରଣରୁ । ତୋ ମାଉସୀପୁଅ ଭାଇ ମଲା ସେଇଥିରେ ।ତୋ ଦାଦାପୁଅ ରମୁର ବି ସେଇ ଦଶା ହେଲା । ଆହାରପଦାର ନରି ପୁଅ କାହ୍ନା , ହାତକଟାର ମନୁମଉସା ପୁଅ ମକୁ , ଅନ୍ନପାଳର କୁନିଦେଇ ଝିଅ ଲବଙ୍ଗ କିଏ କେତେ ସଫା ହେଇଗଲେଣି ୟା ଭିତରେ ।
ବାପ ପାଇଁ ତୋ ଦ୍ଵାରା ଅକ୍ସିଜେନ୍ ଟିକିଏ ଯୋଗାଡ଼ କରିବା ସମ୍ଭବ ହେଇପାରିଲା ନାହିଁ । ମାଆର କାନଫୁଲଟା ବିକି ଭାଇ ପାଇଁ ଅକ୍ସିଜେନ୍ ର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଦେଲୁ ସତ : ସମ୍ବଳ ଅଭାବରୁ ତାକୁ କ’ଣ ବଡ଼ ହସ୍ପିଟାଲ୍ କୁ ନେଇପାରିଲୁ ? ଏତିକି ତ ପାରିଲୁ ନାହିଁ , ଏତେ ସବୁ କଥା କରିପାରିଥାନ୍ତୁ କେମିତି ?
ସେଦିନ ବାଉଳି ଚାଉଳି ହୋଇ ତୋର ମଥାପିଟି କାନ୍ଦିବାର ଦୃଶ୍ୟ ମୁଁ ଦେଖିଛି ରେ । କେଇଜଣ ସରକାରୀ ବଡ଼ବାବୁ ଓ ସାମ୍ବାଦିକଙ୍କୁ ନେହୁରା ହେବାର ଦୃଶ୍ୟ ବି ଦେଖିଛି । ଏଇ ଟିଭିରୁ ତୁମ୍ଭମାନଙ୍କର ଆର୍ତ୍ତନାଦ ଓ ଛାଟିପିଟି ହେବାର କରୁଣ ଦୃଶ୍ୟକୁ ଦେଖି ସେଇ ସମାନ ଫୁସ୍ ଫୁସ୍ ଅକାମି କାରଣରୁ ତୋ’ ଭଳି ହଜାର ହଜାର ପରିବାରର ସର୍ବନାଶର ଦୃଶ୍ୟକୁ ମନ ଭିତରେ ଆଙ୍କିଛି ରେ । ସମ୍ବାଦ ପରିବେଷଣର ସଫଳତାରେ ବିଭୋର ହେବା ଛଡା ଏ ସମ୍ବାଦ ସରବରାହ ସଂସ୍ଥାମାନେ କଲେ ବା କ’ଣ ? ତୁ କେଉଁ ବଡ଼ ମଣିଷଟେ ଯେ ? ତୋର କ’ଣ ବା ବ୍ୟାକିଂ ଟ୍ୟାକିଂ ଅବା ସେମିତି କିଛି ପାରଙ୍ଗମତା ଅଛି ଯେ ସେମାନେ ତୋ କଥାକୁ ବିଶେଷ ଢଙ୍ଗରେ ଦେଖାଇଥାଆନ୍ତେ ? ତୋ’ ଭାଇ ଓ ବାପ ଭଳି ସାଧାରଣ ମାମୁଲି ମଣିଷମାନଙ୍କର ଫୁସ୍ ଫୁସ୍ ଅଚଳ କଥା ପ୍ରସାରଣ କରି ସେମାନେ ତାଙ୍କ ଟି.ଆର.ପି. ରେ ବାଧା ସୃଷ୍ଟି କରିଥାନ୍ତେ କାହିଁକି ?
ଜୀବନକୁ କିଛି ସମୟ ଅଟକେଇ ରଖିବାପାଇଁ ଏୟାର୍ ଟିକେ ଯୋଗାଡ଼ କରିପାରୁନଥିବା ତୋ ଭଳି ଲୋକଟା ପାଇଁ ଏୟାର୍ ଲିଫ୍ଟ୍ ତ ଆକାଶ କଇଁଆ ଚିଲିକା ମାଛ ପରି କଥା ; ସେ ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖିବାର ଅଧିକାର ବା କେଉଁଠୁ ଆଇଲା ? ତୁ ଏସବୁ ଦେଖେନା ରେ ବାବୁ , ଏସବୁ ଦେଖେନା……..
ଗରିବର ମାଇପଠାରୁ ସାବିତ୍ରୀ ହେବାର ଯୋଗ୍ୟତା କେବେ ଆଶା କରାଯାଇପାରେନା । ପୁତ୍ରହରା ଗରିବର ମାଆ କେବେ ଅନୁସୂୟା ହୋଇପାରେନା ।
ଓହୋଃ ….ତୁ ତୋର ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ ମୌଳିକ ଅଧିକାରର କଥା ଭାବୁଛୁ ? ଭୋଟଦେଇ ଗଢିଥବା ବାପମାଆ ବୋଲି ଧାରଣା ଥିବା ସରକାରଙ୍କ ଦାୟିତ୍ଵ କଥା ଭାବୁଚୁ ??
ସେସବୁ ମନରୁ ସମୂଳେ ପୋଛି ଦେଏ ରେ । ତୋର କାମ ହେଲା ଖାଲି ଭୋଟ୍ ଦେବା । ଭୋଟ୍ ଦେଇ ସରକାର ଗଢ଼ିବା ।
ବାର ବାର ଭୋଟ୍ ଦେଇ ପାଳିରୁ ପାଳି କେତେ ପାଳି କାର୍ଯ୍ୟକାଳ ଦେବାର ସୁଫଳ , ଆଦୌ ଭୋଟ୍ ଦେଇ ନଥିବା ସରକାରୀ ବାବୁ , ନେତା ଆଦିଙ୍କର ଏୟାର୍ ଲିଫ୍ଟିଙ୍ଗ୍ ରେ ତୁ କ’ଣ ଖୁସି ନୁହଁ ?
ଦେଶବିଦେଶର ଗଣମାଧ୍ୟମମାନଙ୍କରେ ଆମ ଗ୍ରୀନ୍ କୋରିଡର୍ , ଏୟାର୍ ଲିଫ୍ଟ୍ , ଏୟାର ଆମ୍ବୁଲାନ୍ସର ଆଦିର ଶୃଙ୍ଖଳିତ ଦୃଶ୍ୟ ଓ ସେସବୁ ଆୟୋଜନର ସଫଳତାରେ ଫୁଟିଉଠୁଥିବା ଆମର ଗୌରବ ଓ ଆଭିଜାତ୍ୟ କଥାରେ ତୋତେ କ’ଣ ଗର୍ବ ଅନୁଭବ ହେଉନାହିଁ ? ଏୟାର ଲିଫ୍ଟ୍ କ’ଣ କମ୍ ଗୌରବର କଥା ?
ତୁ ବାଛିଥିବା ମୁଖିଆ ଯଦି ଏଠାରେ ଏକମୋ ଚିକିତ୍ସାର ସୁବିଧା କରିଥାନ୍ତେ , ଆମେ ସଫଳଭାବେ ଗ୍ରୀନ୍ କୋରିଡର୍ ଦେଇ ଏୟାର୍ ଲିଫ୍ଟ୍ ସଫଳତାରେ ଗୌରବମଣ୍ଡିତ ହୋଇପାରିଥାନ୍ତେ କି ? ଚ୍ୟାନେଲ୍ ମାନେ ଚିକିତ୍ସାର ବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ବିଶେଷ ଗୁରୁତ୍ବ ନଦେଇ ଏୟାରଲିଫଟିଂର ଲାଇଭ୍ ଦୃଶ୍ୟକୁ ଚିତ୍ତାକର୍ଷକ ଢଙ୍ଗରେ ଏକ ସଫଳ ଯୁଦ୍ଧ ଦୃଶ୍ୟପରି ପ୍ରତୀୟମାନ କରାଇପାରିଥାନ୍ତେ କି ? 
ଅବିକଳ ସେଇ ସମାନ କାରଣ ପାଇଁ ମରଣକୁ ବରଣ କରିନେଇଥିବା ହଜାର ହଜାର ଗରିବଗୁରୁବା , ସାଧାରଣ ମଣିଷଙ୍କର ସୁଲଭ ଚିକିତ୍ସା ହେଲେ ବଡ଼ ବଡୁଆଙ୍କ ଚିକିତ୍ସାର ଗୁରୁତ୍ୱ ଓ ମହତ୍ତ୍ଵ କିଛି ବୁଝା ପଡନ୍ତା କି ? କୁଡିଆ ଯୋଜନାଠାରୁ କୋଢିଆ କରି ଛାଡିଲାଯାଏଁ ଛତରଖିଆ ଯୋଜନାଗୁଡିକୁ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରି ସଫଳତା ଶ୍ରେୟର ଡେଙ୍ଗୁରାପିଟାର ଆୟୋଜନ କରିହେଇପାରିଥାନ୍ତା କି ?
ସୁତରାଂ , ରେ ଚୈତନ ! 
ପରବର୍ତ୍ତୀ ପାଳି ପାଇଁ ଭୋଟ ଦେଇ ତୁ ତୋ ସରକାରଙ୍କୁ କହ — ” ମାଲିକେ , ଏଥର ବି ଦେଉଛି । ହେଲେ ଗୋଟିଏ ସର୍ତ୍ତରେ । ଜୋତା ଠାରୁ ଛତା ଯାଏଁ ଯେତେ ଯାହା ମାଗଣା କରୁଛ କର ; ହେଲେ କସ୍ମିନ୍ କାଳେ ଏଠି ଏକମୋ ଚିକିତ୍ସା ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବ ନାହିଁ । 
ହେ ମୋର ବାପମାଆ ! 
ସେମିତି ହେଲେ ଗ୍ରୀନ୍ କୋରିଡୋର୍ , ଏୟାର୍ ଲିଫ୍ଟ୍ ଆଦି ସଫଳତାର ଶ୍ରେୟ ପାଣି ଫୋଟକା ହୋଇଯିବ ।
ଖୁବ୍ ଜୋରରେ ଠୋ’ କିନା ଆବାଜ୍ ଶୁଣି ଏକସଙ୍ଗେ ଘରୁ ଦୌଡ଼ି ଆସିଲେ ମାଆ , ଭାଉଜ ଓ ପୁତୁରା । 
ଦେଖିଲେ , ଭୋ ଭୋ ହୋଇ କାନ୍ଦୁ କାନ୍ଦୁ ସାମ୍ନା କାନ୍ଥରେ ଟଙ୍ଗା ହୋଇଥିବା ଜଗନ୍ନାଥଙ୍କ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ହାତଯୋଡି ଚୈତନ ଆକୁଳ ପ୍ରାର୍ଥନା କରି କହୁଛି –
‘ହେ ପ୍ରଭୂ ! ତୁ ପରମ ଦୟାଳୁ ।ତୁ କୃପା ସାଗର ।ଏୟାର ଲିଫ୍ଟ୍ କରାଯାଇଥିବା ସବୁ ବାବୁମାନଙ୍କୁ ସହି ସଲାମତ୍ ଭଲ କରି ଫେରେଇ ଆଣ । କାହାକୁ ପୁତ୍ରହରା କରେନା , କାହାକୁ ବୈଧବର ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଏନା । ସେ ଯନ୍ତ୍ରଣାର ଜ୍ୱ।ଳା କେଡ଼େ ନିର୍ମମ ଓ ଅସହ୍ୟ ତାହା ଆମେ ବୁଝୁଛୁ ।’
ଆରେ ଚୈତନ , ସେ ଟିଭିଟାକୁ ଭାଙ୍ଗିଦେଲୁ କାହିଁକି ?
ତା ବୋଉ କାନ୍ଧରେ ମଥା ରଖି ତାକୁ ଜାବ ପକେଇଦେଇ ଦବିଯାଇଥିବା ଅସହାୟ ଗଳାରେ ଚୈତନ ଉତ୍ତାରି ପକେଇଲା ତାର ସବୁତକ କୋହ — 
‘ ବୋଉ , ବୋଉ ଲୋ …ଏ ଟିଭିଟା ମୋତେ ମାରିଦବ !
ମୁଁ ମରିଗଲେ , ତୁ , ଆମ ପୁଅ ଆଉ ଭାଉଜ ବଞ୍ଚିବେ କେମିତି ??
                                                                                                               ଭ୍ରାମ୍ୟଭାଷ : ୯୪୩୭୨୬୭୧୨୫
                                                                                                               ଗ୍ରାମ : ବିଜେଗଙ୍ଗାଧର, ହାତିସାହି 
                                                                                                               ପୋଷ୍ଟ : ମଉଦା
                                                                                                               ଜିଲ୍ଲା : ଭଦ୍ରକ 
ମନୋଜ ଦାସଙ୍କ ନାମରେ ପୁରସ୍କାର ଫାର୍ସ ନ ଚଳାଇବାକୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତିଷ୍ଠାତାଙ୍କ ପତ୍ର
ନିଉଜ୍ ସିଣ୍ଡିକେଟ୍
ଓଡ଼ିଆ ଲେଖକମାନଙ୍କୁ ଅର୍ଥଲୋଭରେ ପକାଇ ଇଂରାଜୀଭାଷାମୁହାଁ କରାଇବାକୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଯେଉଁ ନୂଆ ଫାର୍ସ ଆରମ୍ଭ କରିଛନ୍ତି ତାହା ବନ୍ଦ କରିବାକୁ ତାଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଛନ୍ତି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ । ନିମ୍ନରେ ଦିଆଗଲା ତାଙ୍କୁ ଆଜି ପ୍ରଦତ୍ତ ପତ୍ରର ଅବିକଳ ନକଲ ।
ସମ୍ମାନାସ୍ପଦ ପ୍ରିୟ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ,
ନିକଟରେ ଆଖି ବୁଜିଥିବା ସାହିତ୍ୟିକ ମନୋଜ ଦାସଙ୍କ ନାମରେ ଆପଣ ଘୋଷଣା କରିଥିବା ଏକ ୧୦ଲକ୍ଷଟଙ୍କିଆ ଆନ୍ତର୍ଜାତିକ ସାହିତ୍ୟିକ ପୁରସ୍କାର ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷାସ୍ଵାର୍ଥ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏକ ଅବିମୃଷ୍ୟକାରୀ ନିଷ୍ପତ୍ତି ହୋଇଥିବା ହେତୁ ତୁରନ୍ତ ତାହା ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରିବାକୁ ଆମ୍ଭେ ଆପଣଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରୁଛୁ ।ଆପଣଙ୍କ ଘୋଷଣା ପ୍ରତ୍ୟାହୃତ ନ ହେଲେ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ସାହିତ୍ୟ ସୃଷ୍ଟି ପାଇଁ ଲେଖକମାନଙ୍କ ମନୋନିବେଶରେ ଏହା ଘୋର ଅନ୍ତରାୟ ସୃଷ୍ଟି କରିବ ।
ଅପରପକ୍ଷେ, ମନୋଜ ଦାସ ଓଡ଼ିଶାର ଏକମାତ୍ର ସାହିତ୍ୟିକ ନୁହନ୍ତି ଯାହାଙ୍କ ଇଂରେଜୀ ଲେଖା ଭିନ୍ନ ଓଡ଼ିଆର ସାରସ୍ଵତ ଶକ୍ତି ବିଦେଶରେ ବିଦିତ ନୁହେଁ । ଆପଣ କଣ ସେ ସମସ୍ତଙ୍କ ନାମରେ ଏପରି ଅନ୍ତର୍ଜାତିକ ଅର୍ଥ-ପୁରସ୍କାର ଘୋଷଣା କରିବେ? ଯଦି ନକରିବେ, ଏହା ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଅପମାନ କି ନାହିଁ? ପୁନଶ୍ଚ, ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ଭବିଷ୍ୟତରେ କଣ ମନୋଜ ଦାସଙ୍କ ଭଳି ବା ତାଙ୍କଠୁ ବଳି ଭଲ ସାହିତ୍ୟିକ ଜନ୍ମ କରିପାରିବନି? ସେମାନଙ୍କ ନାମରେ କି ଅନ୍ତର୍ଜାତିକ ଅର୍ଥ-ପୁରସ୍କାର ଦିଆଯିବ? ଆପଣ କାହିଁକି ଏ ଫାର୍ସ ଚଳାଇଛନ୍ତି?
ଆପଣଙ୍କ ପ୍ରାଥମିକ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ହେଉଛି ଓଡ଼ିଶା କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ଭାଷା ଆଇନରୁ ଅପସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ଖଞ୍ଜା ହୋଇଥିବା ଧାରା ୪ ଓ ଧାରା ୪କ ବିଲୋପ କରି ଓଡ଼ିଶାର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ପ୍ରଚାଳନ ବାଧ୍ୟତାମୂଳକ କରିବା ଓ ଯେ ତାହାର ଉଲ୍ଲଂଘନ କରିବ ତାକୁ ରାଷ୍ଟ୍ରଦ୍ରୋହ ଦୋଷ ହେତୁ ଦଣ୍ଡିତ କରିବା । ଏହି ଦାବି ଉପରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଗତ ୫ ବର୍ଷରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵ ସମୟ ଧରି ଚାଲିଛି ଓ ସୁପାରି ଦେଇ ତାକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ଅପୋଦ୍ୟମ ଆପଣ କରିଥିଲେ ତାହା ବ୍ୟର୍ଥ ହୋଇଛି । ଅଥଚ, ଏହିପରି ଏକ ଅର୍ଥ-ପୁରସ୍କାର ଘୋଷଣା କରି ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ତାର ଭାଷା ସଙ୍କଟରୁ ଅନ୍ୟମନସ୍କ କରିବା ପାଇଁ ଆପଣ ‘ମନୋଜ ଦାସ ପୁରସ୍କାର’ ଆଳରେ ଉଦ୍ୟମ କରିଛନ୍ତି।
ଆମେ ଯେଉଁମାନେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଚଳାଇଛୁ, ଏହାର ଘୋର ବିରୋଧ କରୁଛୁ ଓ ଆପଣଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରୁଛୁ ଏପରି ଅବିମୃଷ୍ୟକାରୀ ଅର୍ଥ-ପୁରସ୍କାର ଯୋଜନା ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରି, ଓଡ଼ିଶା କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ଭାଷା ଆଇନରେ ଅପସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ଖଞ୍ଜା ହୋଇଥିବା ଧାରା ୪ ଓ ଧାରା ୪କ ବିଲୋପ କରନ୍ତୁ ଏବଂ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଓଡ଼ିଶାର ପରିଚାଳନା ସୁନିଶ୍ଚିତ କରନ୍ତୁ । କାର୍ଯ୍ୟାଳୟର ଭାଷା ନ ହୋଇ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଭୟଙ୍କର ବିପତ୍ତିରେ ପଡ଼ିଥିବା ବେଳେ, ଓଡ଼ିଆ ଲେଖକମାନଙ୍କୁ ଅର୍ଥଲୋଭ ଦେଖାଇ ସେମାନେ ଓଡ଼ିଆ ପରିବର୍ତ୍ତେ ଇଂରାଜୀରେ ଲେଖିବାକୁ ଆପଣ ଯେଉଁ ଥୋପ ପକାଇଛନ୍ତି ତାହାକୁ ଆମ୍ଭେ ନିନ୍ଦା କରୁଛୁ ଓ ତହିଁର ବିଲୋପନ ଦାବି କରୁଛୁ । ଇତି ।
ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ,
ପ୍ରତିଷ୍ଠାତା, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ, ଓଡ଼ିଶା
୫.୫.୨୦୨୧
ଓଡ଼ିଆ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟର ଶୈକ୍ଷିକ ଦିଗ: ସରକାରୀ ଆଲୋଚନା ଓ ମୋର ଅଭିମତ
ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ
[ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଯେତେବେଳେ ଭୟଙ୍କର ସଙ୍କଟ ଦେଇ ଗତିକରୁଛି, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଦେଇଥିବା ପ୍ରସ୍ତାବରୁ ଜନ୍ମ ନେଇଥିବା ଓଡ଼ିଆ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟର ଶୈକ୍ଷିକ ଦିଗ ଉପରେ  ଏପ୍ରିଲ  ୧୬ରେ ଏକ ନଭମଞ୍ଚୀୟ ଆଲୋଚନା (webinar) ଆୟୋଜନ କରି ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ତହିଁରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ ପାଇଁ ମୋତେ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲେ ।  ମୋ ଶକ୍ତିବହିର୍ଭୂତ ବୈଷୟିକ ତ୍ରୁଟି ହେତୁ ମୁଁ ତହିଁରେ ଅଂଶଗ୍ରହଣ କରିପାରିଲି ନାହିଁ । ସେହି ହେତୁ, ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପୁନଃ ଆହୂତ ହୋଇ ମୁଁ ଏକ ତତ୍କାଳ ଅଭିମତ ପଠାଇଛି । ତାହା ଆମ ଭାଷା ସ୍ଵାର୍ଥରେ ସମସ୍ତଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ରଖୁଛି ।]
ଶୈକ୍ଷିକ ବିଚାରରେ ଯେକୌଣସି ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଈପ୍ସିତ ଦାୟିତ୍ଵ ହେଲା ଜ୍ଞାନତତ୍ତ୍ଵ ଦ୍ଵାରା ଜନସମାଜର ମଙ୍ଗଳ ବିଧାନ କରିବା । ତେଣୁ ଜନସ୍ଵାର୍ଥ ସମ୍ବଳିତ ବିଭିନ୍ନ ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାନାର୍ଥୀମାନଙ୍କ ସଫଳ ଗବେଷଣା ଶେଷରେ ସେମାନଙ୍କୁ ତହିଁର ସ୍ଵୀକୃତି ସ୍ୱରୂପ Doctorate in Philosophy (ଡକ୍ଟରେଟ୍) ପ୍ରଦାନ ସବୁ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟର ଶିକ୍ଷାଦାନର ଶେଷ କଥା । ଆଶା କରାଯିବା ସ୍ଵାଭାବିକ ଯେ, ଓଡ଼ିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଓଡ଼ିଆରେ ଏପରି ଜ୍ଞାନ ବିତରଣ କରିବ, ଯେଉଁମାନେ ଏଠାରେ ଅଧ୍ୟୟନ କରିବେ, ସେମାନେ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ପାଇବାକୁ ସମର୍ଥ ହେବେ ଓ ତାହା ଓଡ଼ିଶାର ଉପକାର କରିବ ।
ଓଡ଼ିଶାରେ ଥିବା ବିଭିନ୍ନ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାପାଇଁ ପ୍ରଦତ୍ତ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ଦୃଶ୍ୟପଟ ପ୍ରତି ଦୃଷ୍ଟି ଦେଲେ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୁଏ ଏଗୁଡିକ ପ୍ରାୟତଃ ସମ୍ପୃକ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ବହିଥାକର ଶୋଭା ବଢାଇବା ଭିନ୍ନ ଅନ୍ୟଥା ଉପଯୋଗକ୍ଷମ ନୁହନ୍ତି । ଅନୌପଚାରିକ ଭାବେ କହିଲେ, ପ୍ରାୟ ୨୦୦୦ ଓଡ଼ିଆ ବିଦ୍ଵାନ ଓଡ଼ିଆରେ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ପାଇଛନ୍ତି । ତନ୍ମଧ୍ୟରେ ବ୍ରହ୍ମପୁର ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ପାଇଥିବା ବିଦ୍ଵାନ ହେଲେ ପ୍ରାୟ ୬୦୦ ; ଉତ୍କଳ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ପ୍ରାୟ ୬୫୦ , ଉତ୍ତର ଓଡ଼ିଶାରୁ ପ୍ରାୟ ୧୫୦, ଫକୀରମୋହନରୁ ପ୍ରାୟ ୧୫୦, ସମ୍ବଲପୁରରୁ ପ୍ରାୟ ୩୮୦ । ମୁଁ ଏହି ‘ପ୍ରାୟ’ ଶବ୍ଦଟି ବ୍ୟବହାର କରୁଛି ଏଇଥିପାଇଁ ଯେ, ଏହିସବୁ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟମାନଙ୍କର ଓଡ଼ିଆ ବିଭାଗମାନେ ଓଡ଼ିଆରେ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ବାଣ୍ଟିଥିଲେ ବି ତହିଁର ହିସାବ ଅଦ୍ୟତନ କରୁନାହାନ୍ତି । ପୁରୁଣା ତଥ୍ୟ ଉପରେ ଅଭିବୃଦ୍ଧିର ଅନ୍ଦାଜ ଲଗାଇ ମୋତେ ଏହା କହିବାକୁ ପଡୁଛି । କିଏ, କାହିଁକି, କେଉଁ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ବିଷୟରେ ଗବେଷଣା କରୁଥିଲେ ଯେ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ପାଇଲେ ତାହା ଓଡ଼ିଶାର କୌଣସି ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ପାଇବା ଏକ ପ୍ରକାର ଅସମ୍ଭବ । ସେହି ଗବେଷଣାଗୁଡିକ ଦ୍ଵାରା ଓଡ଼ିଆ ଜାତି କି ଉପକାର ପାଇଲା ତାହା କାହାକୁ ଜଣାନାହିଁ । ଏହି ପ୍ରାୟ ୨୦୦୦ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ପ୍ରାପ୍ତ ସନ୍ଦର୍ଭରୁ ଓଡିଆ ଭାଷାର କେଉଁ ବିଭବ ଉପରେ କେତେ ସନ୍ଦର୍ଭ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ହାସଲ କରିଛନ୍ତି ତାହା ରାଜ୍ୟ ସରକାରଙ୍କୁ ଜଣା ନାହିଁ । ଧରାଯାଉ ଭଞ୍ଜ ସାହିତ୍ୟ । ହୁଏତ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ହାସଲ କରିଥିବା ଶତାଧିକ ସନ୍ଦର୍ଭ ଭଞ୍ଜ ସାହିତ୍ୟ ଉପରେ ଅଛି । ଭଞ୍ଜଙ୍କୁ ଶତାଧିକ ଦିଗରୁ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରିବାରେ ସେଗୁଡିକ ସହାୟକ ହୁଅନ୍ତା । କିନ୍ତୁ କାହିଁ? କେଉଁଠୁ ମିଳିବ ସେଗୁଡିକ? ଯେଉଁ ଯେଉଁ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଭଞ୍ଜଙ୍କ ଉପରେ ଗବେଷଣା ହୋଇଛି , ସେହି ସେହି ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟର ନଥି ଥାକ ହିଁ ସେଗୁଡିକର ଅବାସସ୍ଥଳୀ । ସାଧାରଣ ଓଡ଼ିଆଙ୍କ ପାଇଁ ତାହା ଅପ୍ରାପ୍ୟ । ଓଡ଼ିଶାର ଉପକାରରେ ଲାଗିବା ତ ଦୂରର କଥା ।
ଯେଉଁ ସନ୍ଦର୍ଭ ଉପରେ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ଦେଉଛି, ସେହି ସନ୍ଦର୍ଭକୁ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ସର୍ବସାଧାରଣଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚାଇଲେ ତାହା ହୁଏତ ଓଡ଼ିଶାର ଉପକାରରେ ଲାଗନ୍ତା । ତାହା ହେଉନାହିଁ । କୌଣସି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ପାଇଁ ଯୋଗ୍ୟ ବିଚାରିଥିବା କୌଣସି ସନ୍ଦର୍ଭକୁ ପ୍ରକାଶ କରୁନି କି ସେହି ଉପାଧି ପରିଶୋଭିତ ବିଦ୍ଵାନ ମଧ୍ୟ ତାହା ପ୍ରକାଶ କରୁନାହାନ୍ତି । କାରଣ, ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଜାଣେ, ଗବେଷଣାର ପଥପ୍ରଦର୍ଶକ (guide) ଜାଣନ୍ତି ଓ ସମ୍ପୃକ୍ତ ଗବେଷକ ଜାଣନ୍ତି ଯେ, ତହିଁରେ Epistemology ବା ଜ୍ଞାନତତ୍ତ୍ଵର କୌଣସି ଉପଯୋଗ ହୋଇନାହିଁ । ନକଲ କର, ଲଗେଇ ଦିଅ – ହୋଇଗଲା ସନ୍ଦର୍ଭ , ହାସଲ କର ଡକ୍ଟରେଟ୍ ! ଅତଏବ, ଆମ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟମାନେ ବାଣ୍ଟୁଥିବା ଡକ୍ଟରେଟ୍ ଆପାତତଃ ଚୋରୀ ପାଇଁ ଦିଆଯାଇଥିବା ଉପାଧି । ସେଥିପାଇଁ ଆମେ ଦେଖୁ, ଏହି ଯେଉଁ ୨୦୦୦ ପାଖାପାଖି ଡକ୍ଟରେଟ୍ ଉପାଧିପ୍ରାପ୍ତ ବିଦ୍ଵାନ ଆମ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଝଲସୁଛନ୍ତି, ଗୁଣୋଲ୍ଲେଖ (citation) କ୍ଷେତ୍ରରେ ସେମାନେ ପ୍ରାୟତଃ ଅଦୃଶ୍ୟ । ଅର୍ଥାତ୍, ସେମାନଙ୍କ ଗବେଷଣା ସନ୍ଦର୍ଭ ଜ୍ଞାନୋପଯୋଗୀ ବୋଲି କୌଣସି ଜ୍ଞାନାର୍ଥୀ ବା ବିଦ୍ଵାନ ମନେକରନ୍ତି ନାହିଁ।
ତେଣୁ, ଆମକୁ ଆମ ଭାଷାରେ ଏପରି ଏକ ଗବେଷଣାକାରୀ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଦରକାର, ଯାହା ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ବିଷୟରେ ମୌଳିକ ଗବେଷଣା କରିବ । କେବଳ ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାର “ଓଡିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ” ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରନ୍ତୁ ବୋଲି ମୁଁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଇଥିଲି । ଓଡ଼ିଆରେ ଶାସନ ଶୀର୍ଷକ ସରକାରୀ ନଭମଞ୍ଚରେ ଥିବା ମୋ ପ୍ରସ୍ତାବିତ ନିୟମାବଳୀର ନିୟମ -୮ରେ ଏହା ସ୍ଥାନିତ ।
ଜାନୁଆରୀ ୧୦, ୨୦୧୬ ତାରିଖରେ ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟିରେ ଏହା ସର୍ବସମ୍ମତିକ୍ରମେ ଗୃହୀତ ହେବା ପରେ ଓ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗର ଏ ସମ୍ପର୍କୀୟ କର୍ମଶାଳାରେ ୨୯.୧.୨୦୧୬ରେ ଏହାକୁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସରକାରୀ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଭାବେ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାକୁ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ହେବା ପରେ, ଏଥିପାଇଁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗରେ ଯେଉଁ ନଥି ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ସେହି ନଥିର ଟିପ୍ପଣୀ -୩, ୪ ଓ ୫ (ତା୨୦.୫.୨୦୧୬ରିଖ) ମୁଁ ସେଦିନ କହିଥିବା କଥା ଉପରେ ଆଧାରିତ । ଟିପ୍ପଣୀ ତିନୋଟି ଉଦ୍ଧୃତ ହେଲା :
3. The University shall function as a premier Institute of Research work in Odia literature and Odia Lexicon.
4. To make comparative studies in Odia script and literature with that of other ancient scripts like Prakrit, Sanskrit and other ancient scripts to revive and protect ancient Scriptures and literature.
5. To make comparative historical studies of Odisha to that of the other countries of Asia , South East Asia and Arabian Countries.
ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ, ଓଡ଼ିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଆଇନର ଯେଉଁ ମୂଳ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ବିଧିକୃତ ହୋଇଛି ତାହା ଏହାର ପରିପନ୍ଥୀ । ଯଥା –
Section 4 The objects of the University shall be (a) to facilitate widespread use of Odia Language in all walks of society such as administration, communication, education, health and general services for improving quality of life.” ଯାହା ସରକାରଙ୍କ ଭାଷାରେ “ପ୍ରଶାସନ, ଯୋଗାଯୋଗ, ଶିକ୍ଷା, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଓ ଜୀବନଧାରଣର ମାନ ବୃଦ୍ଧି କରିବା ନିମନ୍ତେ ବିଭିନ୍ନ ସାଧାରଣ ସେବା ପରି ସମାଜର ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବହୁଳ ବ୍ୟବହାରକୁ ସୁଗମିତ କରିବା ।”
ଓଡ଼ିଶା କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ଭାଷା ଆଇନକୁ ଅଲଙ୍ଘ୍ୟ କରାଗଲେ ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟଗୁଡ଼ିକ ଚରିତାର୍ଥ ହେବ । ସରକାର ତାହା କରୁନାହାନ୍ତି । ଅଥଚ ଓଡ଼ିଆ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟର ଏହା ହିଁ ମୂଳ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ବୋଲି ଆଇନରେ ଲେଖିଛନ୍ତି ! କେବଳ ଏତିକି ନୁହେଁ, ସଂଶୋଧନ ସହ ଏହାର ଧାରା ୫ର ଉପଧାରା ୧୩, ଉପଧାରା ୧୪, ଉପଧାରା ୧୫ ଓ ଉପଧାରା ୧୮ରେ ଅତି ଚତୁରତାର ସହ ରହିଛି ଯେକୌଣସି ସଂଗଠନ (Organization) ସହ ଏହି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ବ୍ୟାବସାୟିକ ଓ ବୈଷୟିକ କାରବାର କରିବ । ଏହା ଏହି ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ଯେ ପଣ୍ଡ କରିବ, ଏହା ସହଜେ ଅନୁମେୟ ।ଏ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟର bill ବା ବିଧେୟକ ଯେତେବେଳେ ବିଧାନସଭାରେ ଆସିଲା, ବିରୋଧୀ ଦଳର ପ୍ରଦୀପ ପୁରୋହିତ ତାହାକୁ ଗ୍ରହଣ ନ କରି ସିଲେକ୍ଟ କମିଟିକୁ ପଠାଯାଉବୋଲି କହିଥିଲେ । ତାହା ହୋଇଥିଲେ, ଏ ବିଡମ୍ବନା ସୁଧୁରିଯାଇଥାନ୍ତା । ହେଲାନାହିଁ । ତେଣୁ ଏହାର ଆଇନ ଏହାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟକୁ ପଣ୍ଡ କରୁଛି ।
ଓଡ଼ିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଜ୍ଞାନତାତ୍ତ୍ଵିକ ଗବେଷଣା (epistemological research) କରିବ କି “ବିଭିନ୍ନ ସାଧାରଣ ସେବା ପରି ସମାଜର ପ୍ରତ୍ୟେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବହୁଳ ବ୍ୟବହାରକୁ ସୁଗମିତ କରିବ” ଓ ଭାଷା ମାଫିଆଙ୍କ ସହ ବ୍ୟବସାୟ କରିବ , ତାହା ପ୍ରଥମେ ସ୍ଥିରୀକୃତ ହେବା ଦରକାର ।
ଏହାର ଆଇନରେ ଥିବା ଉପରୋକ୍ତ ତ୍ରୁଟି ତୁରନ୍ତ ଦୂରୀଭୂତ ହେବ ବୋଲି ଆଶା ରଖି ଏହାର ଶୈକ୍ଷିକ ଦିଗ ନିରୂପଣ ପାଇଁ ଏହି ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟର ପ୍ରଥମ ପ୍ରସ୍ତାବକ ଭାବେ ମୁଁ ନିମ୍ନରେ ମୋର ଯଥାସମ୍ଭବ ସଂକ୍ଷିପ୍ତ ମତ ରଖୁଛି:-
(୧) ଏହି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଗତାନୁଗତିକ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟଠାରୁ ଭିନ୍ନ ହେବ । ଏହାର ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣତଃ ବିଷୟନିଷ୍ଠ ହୋଇରହିବେ ; କାରଣ , ଏହାର ପାଠ୍ୟଯୋଜନା କେବଳ ବିଷୟକୈନ୍ଦ୍ରିକ ଗବେଷଣା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହେବ ।
(୨) ଏହା ସ୍ନାତକୋତ୍ତର (Masters) ଡ଼ିଗ୍ରୀ ପାଇଁ କୌଣସି ଶିକ୍ଷା ଦେବ ନାହିଁ । ଅନ୍ୟ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟମାନଙ୍କରୁ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଶିକ୍ଷା ସମାପ୍ତ କରିଥିବା ଜ୍ଞାନାର୍ଥୀଙ୍କୁ Masters ପାଠ୍ୟକ୍ରମରେ ଅଧ୍ୟୟନ କରିଥିବା ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ବିଷୟ (Special paper ) ଭିତ୍ତିରେ ଜ୍ଞାନତାତ୍ତ୍ଵିକ ମାର୍ଗଦର୍ଶନ (Epistemological guidance) ଦେବା ଏହାର କାମ ହେବ ।
ଏପରି କହିବାର କାରଣ ଅଛି । ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟିରେ ଓଡିଆ ଭାଷା ସାହିତ୍ୟର ଭୂମିକା ଆକଳନ ପାଇଁ ମୁଁ ଗବେଷଣା କରୁଥିବା ବେଳେ ଦେଖିଥିଲି ଯେ, ମାର୍ଗଦର୍ଶକ (guide)ଙ୍କ ରୁଚି ଅନୁସାରେ ଜ୍ଞାନାର୍ଥୀମାନେ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ପାଇଁ ବିଷୟ ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ କରୁଛନ୍ତି ଓ ନାମ ପଞ୍ଜୀକୃତ କରୁଛନ୍ତି । ସେମାନେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର ଶିକ୍ଷାରେ ବିଶେଷ ଜ୍ଞାନାର୍ଜନ କରୁଥିବା ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ବିଷୟ (Special Paper) ସହ ଡକ୍ଟରେଟ୍ ପଞ୍ଜିକରଣର କୌଣସି ସମ୍ପର୍କ ରହୁନାହିଁ । ଜଣେ ହୁଏତ ସାରଳା ସାହିତ୍ୟକୁ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ବିଷୟରେ ନେଇଛନ୍ତି, ଅଥଚ ଡକ୍ଟରେଟ୍ କଲେଣି ସତ୍ୟବାଦୀ ସାହିତ୍ୟ ଉପରେ । ଅତଏବ, ଏ କ୍ଷେତ୍ରରେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ଜ୍ଞାନାର୍ଥୀଙ୍କ Masters ଅକାରଣ ହେଲା । ତେଣୁ, Masters ସ୍ତରରେ ସ୍ଵତନ୍ତ୍ର ବିଷୟ ପ୍ରବର୍ଗରେ ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ବିଶେଷ ଅଧ୍ୟୟନ ହୋଇଛି, କେବଳ ସେହି ବିଷୟରେ ଜ୍ଞାନତାତ୍ତ୍ଵିକ ଗବେଷଣା ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ସେଥିପାଇଁ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଯବକାଚ (Eurocentric lens) ପରିହାର କରି ଓଡ଼ିଆକୈନ୍ଦ୍ରିକ ଯବକାଚ (Oriyacentric lens) ବ୍ୟବହୃତ ହେବା ଦରକାର । 
ଆମ ଭାଷାର ବିଭିନ୍ନ ବିଭବ ଉପରେ ବିଭିନ୍ନ ଗବେଷଣା ହୋଇଛି ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଯବକାଚ ବ୍ୟବହାର କରି । ଏହି ଗବେଷଣାରୁ ହୁଏତ ଆମେ ଚଉରାଶୀ ସିଦ୍ଧାଚାର୍ଯ୍ୟଙ୍କ ରଚନାକୁ ପ୍ରତ୍ନ ଓଡ଼ିଆ ବୋଲି କହିପାରିଛୁ । କିନ୍ତୁ କାହିଁକି ତାହା ସାନ୍ଧ୍ୟଭାଷା ଭାବେ ବିଦିତ ତାହା ତତ୍କଳୀନ ଓଡ଼ିଆ ସମାଜର ରାଜନୈତିକ ସ୍ଥିତି ଉପରେ ଓଡ଼ିଆକୈନ୍ଦ୍ରିକ ଯବକାଚ ପକାଇ ଠାବ କରିବାକୁ ହେବ । ମୁଁ ଏହା କରିଛି Chourashi Siddhacharyas Of Orissa: New Light On The Authors Of Bauddha Gana O Doha ଶୀର୍ଷକ ମୋ ନିବନ୍ଧରେ  । ସେହିପରି, ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଯବକାଚ ବ୍ୟବହାର କରି ସୁନୀତି କୁମାର ଚାଟାର୍ଜୀ ତାଙ୍କ ‘ଜୟଦେବ’ (ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ, ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ , ୧୯୭୩) ପୁସ୍ତକରେ ଜୟଦେବ ବଙ୍ଗଳାର ବୈଷ୍ଣବ କବି ବୋଲି ଦାବି କରିଥିବା ବେଳେ ଓଡ଼ିଆକୈନ୍ଦ୍ରିକ ଯବକାଚ ବ୍ୟବହାର କରି ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଜଣେ ସହଜଯାନୀ ଓଡ଼ିଆ ବୌଦ୍ଧ ବୋଲି ନିରୂପଣ କରିଛି (ଶ୍ରୀ ଜୟ ଦେବଙ୍କ ବାଇଶି ପାହାଚ, ଭାରତ ଭାରତୀ, କଟକ, ୨୦୦୫) ।
ଓଡ଼ିଆକୈନ୍ଦ୍ରିକ ଯବକାଚ ବିନା କୌଣସି ଗବେଷଣାରେ କିପରି ଲୁପ୍ତ ଓଡିଆ ବିଭବ ଠାବ କରି ହୁଏନି ତାର ଅନ୍ୟ ଏକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ଦୃଷ୍ଟାନ୍ତ ହେଲା ଚକ୍ରଧର ମହାପାତ୍ରଙ୍କ ପୁସ୍ତକ The Real Birthplace of Buddha (ଗ୍ରନ୍ଥ ମନ୍ଦିର , କଟକ, ୧୯୭୨), ଯହିଁରେ ଓଡ଼ିଶା ହିଁ ବୁଦ୍ଧଙ୍କ ଜନ୍ମସ୍ଥାନ ବୋଲି ସେ ଦର୍ଶାଇଛନ୍ତି । “Students of early Indian history should read this book carefully, as far as possible putting all prejudice out of their minds. If they agree with Mr. Mohapatra’s conclusion, they should say so without fearing to support a new and unpopular theory. If they disagree, they should carefully examine the evidences and decide why they disagree. And, they should remember that, the consensus of learned opinion is no proof. There was a time,when the consensus learned opinion strongly maintained that Sun revolved aroud the Earth.” ବହିଟି ଉପରେ ଏହା କହିଛନ୍ତି କାନବେରା ସ୍ଥିତ ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆ ଜାତୀୟ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟରେ Asian Civilizations ବିଭାଗର ମୁଖ୍ୟ ଭାବେ ପ୍ରଫେସର A L Bassam, ଯାହାଙ୍କ ପୁସ୍ତକ The Wonder That Was India (Sidgwick & Jackson, 1954) ବିଶ୍ଵବିଦିତ ।
କିନ୍ତୁ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଯବକାଚ (Eurocentric Lens ) ଆମ ଜ୍ଞାନତାତ୍ତ୍ଵିକ ଏଷଣାକୁ ଏପରି ଝଲସାଇ ରଖିଛି ଯେ, ଏଯାଏଁ ଆମ ଓଡ଼ିଶାର କୌଣସି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ମଧ୍ୟ ଚକ୍ରଧରଙ୍କ ଯୁକ୍ତିକୁ ଖଣ୍ଡନ କରିନାହାନ୍ତି ବା ସମର୍ଥନ କରିନାହାନ୍ତି । ଓଡ଼ିଆକୈନ୍ଦ୍ରିକ ଯବକାଚ (Oriyacentric Lens) ବ୍ୟବହାର କରି ଆମେ ଆମ ପ୍ରାଚୀନ ଐତିହ୍ୟ ଓ ତାର ରାଜନୈତିକ ଅର୍ଥନୀତିର କ୍ରମ ବିକାଶ ସହ ଆମ ଉପସ୍ଥିତ ସ୍ଥିତିର ଆକଳନ କରିପାରିବା ଯେଉଁଥିରେ ଓଡ଼ିଆକୈନ୍ଦ୍ରିକ (Oriyacentric) ଓଡ଼ିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ହିଁ ସହାୟକ ହେବ । ଗତାନୁଗତିକ ବିଶ୍ଵବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଏହା ସମ୍ଭବ ହେବ ନାହିଁ ।
ଇଂରାଜୀପ୍ରଧାନ ଶିକ୍ଷାବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଶିକ୍ଷିତ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ୟୁରୋପୀୟ ଗବେଷଣା ଶୈଳୀ ଆମକୁ ଏତେ ପ୍ରଭାବିତ କରିଛି ଯେ, ଓଡ଼ିଆ ଚେତନା ନେଇ ଆମ ଗବେଷକମାନେ କୌଣସି ଓଡ଼ିଆ ଐତିହ୍ୟର ବିଶ୍ଳେଷଣ କରିବା ସହଜ ହେଉନାହିଁ । ସମ୍ଭବ ବି ହେଉନାହିଁ । ଏହି ଓଡ଼ିଆ ଚେତନା ଅଭାବରୁ ଓଡ଼ିଆର ଐତିହାସିକ ଚରିତ୍ର ବୁଦ୍ଧ ଅଣଓଡ଼ିଆଙ୍କ କଳ୍ପିତ ଚରିତ୍ର ଦ୍ଵାରିକାର କୃଷ୍ଣରେ ପରିଣତ ହେଲେଣି ।
ତେଣୁ ଓଡ଼ିଆ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ପାଇଁ ମୁଁ ଯେତେବେଳେ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଇଥିଲି, ମୋ ମନରେ ଥିଲା ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଆଖିରେ ନୁହେଁ, ଓଡ଼ିଆ ଆଖିରେ ଓଡ଼ିଶାର ବିଭବ ଓ ବିଭାବନା ଉପରେ ଏହି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଜ୍ଞାନତାତ୍ତ୍ଵିକ ଗବେଷଣା (Epistemological Research) କରିବ । ତାହା ହୋଇପାରିଲେ, ଓଡ଼ିଶା ଭୂଖଣ୍ଡର ଗୌରବାବହ ଇତିହାସ ବିଶ୍ଵ ସମ୍ମୁଖକୁ ଆସିବ ।
ଏହା ହୋଇପାରୁନି ବୋଲି ଓଡ଼ିଶାର ଗତାନୁଗତିକ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟମାନେ ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଯବକାଚ (Eurocentric Lens ) ପକାଇ ଉତ୍ପାଦନ କରୁଥିବା ଡକ୍ଟରେଟ୍-ସନ୍ଦର୍ଭଗୁଡ଼ିକ ଓଡ଼ିଶାର କୌଣସି ଉପକାରରେ ଲାଗୁନି । ଏହି ସତ୍ୟକୁ ଆଖିରେ ରଖି ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଆଇନର ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସଂଶୋଧନ ପ୍ରଥମେ କରାଯାଉ ।
