Category: Subhas Chandra Pattanayak

ଭାଷା ପାଇଁ ଉଦାର ନ ହେବା ହିଁ ଆମ ନିଷ୍ପତ୍ତି

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

ଏ ଭିତରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଦଳୀୟ ଅନୁଗତ ବାବୁ ସୌମ୍ୟରଞ୍ଜନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ସମ୍ବାଦ କାଗଜରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ନେଇ ଏପରି ଏକ ଲେଖା ପ୍ରକାଶ ପାଇଛି ଯାହା ବାହାରକୁ ନିରିହ ଜଣା ପଡୁଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସରକାରଙ୍କ ଶେଷ ଚାତୁରୀର ଝଲକ ଦେଖିହେଉଛି ତାର ଶବ୍ଦଜାଲରେ । ଲେଖକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦକ୍ଷ ଓ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପାଇଁ ତାଙ୍କ ମମତା ଲକ୍ଷ୍ୟଣୀୟ । ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ସ୍ତରରେ ସେ ମୋର ଏକାନ୍ତ ପ୍ରିୟ ଓ ଆଦରଣୀୟ । ସୁତରାଂ ମୁଁ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଉଛି ଯେ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରେକ୍ଷାପଟରେ ଲୋକଙ୍କୁ ବିଭ୍ରାନ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ସରକାର ପ୍ରୟୋଗ କରୁଥିବା ଶେଷ କୌଶଳ ମୋ ଭ୍ରାତୃତୁଲ୍ୟ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ଲେଖାରେ ପ୍ରତିବିମ୍ବିତ ହୋଇଛି ।

ଲେଖାଟିର ଶୀର୍ଷକ: ଭାଷା ନେଇ ଉଦାର ହେବା ।

କିନ୍ତୁ ଭାଷା ନେଇ ଉଦାର ନ ହେବା ହିଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ । ଏହାର କାରଣ, ଭାଷା ନେଇ ଆମେ ଯଦି ଅଧିକ କାଳ ଉଦାର ରହୁଁ, ଆମ ଭାଷା ମରିଯିବ ।

ଆମ ଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ମତଲବରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ

ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ , ଅଣଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇକରି ହେଉ ବା ନିଜ ଅଭିସନ୍ଧି ହେତୁ ହେଉ, ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ନାନା ଅପକୌଶଳ ପ୍ରୟୋଗ କରିଚାଲିଛନ୍ତି । କେତୋଟି ଉଦାହରଣ:

ଅପକୌଶଳ ୧: ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟି

ଭାଷା ସଂଗ୍ରାମ ସମିତି ସହ ସରକାରଙ୍କ ଚୁକ୍ତି ଅନୁସାରେ ସମିତିର ୭ ଜଣ ପ୍ରତିନିଧି ଓ ୫ ଜଣ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ନେଇ ଏକ ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟି ଗଠନ କରି ଭାଷା ଆଇନର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀତା ସୁନିଶ୍ଚିତ କରିବାକୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ ।  ମାତ୍ର ଯେତେବେଳେ କମିଟି ଗଠନ ହେଲା, ତହିଁରେ ସଂଗ୍ରାମ ସମିତିର ପ୍ରତିନିଧିତ୍ଵ ଲୋପ କରାଯାଇ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆମ୍ଭ ନିଜ ନିଜ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ବୈଶିଷ୍ଟ୍ୟ ଭିତ୍ତିରେ ରଖାଗଲା । ଏହା ଥିଲା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଯୌଥ ଉଦ୍ୟମ ପ୍ରତି ନବୀନ ବାବୁଙ୍କ ଅସହିଷ୍ଣୁତାର ପ୍ରଥମ ଉଦ୍ଘୋଷଣ ।

ଅପକୌଶଳ ୨: ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟିର ବିଲୋପନ

ଏହି କମିଟିର ଜଣେ ସଦସ୍ୟ ଭାବେ ମୁଁ ୩.୯.୨୦୧୫ ତାରିଖରେ ଦୁଇଟି ପରାମର୍ଶ ଦେଲି ; ଯଥା:- (କ) ଆଇନଟିର ଉଲ୍ଲଂଘନ ପାଇଁ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ହେଉ ଓ ସେଥିପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ କରାଯାଉ ; (ଖ) ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ପାଇଁ ଯେହେତୁ ଆଇନଟିରେ ସରକାରଙ୍କ କ୍ଷମତା ନଥିଲା, ସେହେତୁ ସେହି କ୍ଷମତା ପ୍ରାପ୍ତି ସକାଶେ ସରକାର ପ୍ରଥମେ ଆଇନ ସଂଶୋଧନ କରନ୍ତୁ । ଏହି ପରାମର୍ଶ ଦେଇ ମୁଁ ମୋ ପ୍ରସ୍ତାବିତ ଦୁଇଟିଯାକ ବିଧାନ ପାଇଁ ଚିଠା ଦେଇଥିଲି ।  ମୋ ପ୍ରଦତ୍ତ ପ୍ରସ୍ତାବ ପାଇଲା ପରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସେହି ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟିଟିକୁ ଲକ୍ଷଭ୍ରଷ୍ଟ କରାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ଓ ଏକ ବିଧିକ ସଂକଲ୍ପ ଭିତ୍ତିରେ ତିଆରି ହୋଇଥିବା ସେହି ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟି ସେହି ସଂକଲ୍ପ ପ୍ରତ୍ୟାହୃତ ନହୋଇ ମଧ୍ୟ ନିଶ୍ଚିହ୍ନ ହୋଇଗଲା ।

ଅପକୌଶଳ ୩ : ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦୁର୍ଭାଷା ପ୍ରୟୋଗ

ମୁଁ ଯେଉଁ ଚିଠା ବିଧାନ ଦେଇଥିଲି ତାହାକୁ ବିଧିକୃତ କରିବା ପାଇଁ ଜନମତ ସୃଷ୍ଟି ସକାଶେ ୧.୪.୨୦୧୬ରେ ମୁଁ ମୋ ନିଜସ୍ଵ ନିଶବ୍ଦ କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ପଦ୍ଧତ୍ତିରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କଲି ଓ ତାହାପାଇଁ ଜନସମର୍ଥନ ଲୋଡ଼ିଲି ସେହିଦିନ ମୋ ଫେସ୍ ବୁକ୍ ପୃଷ୍ଠାରେ ।  କବି ଗଜାନନ ମିଶ୍ର ଓ ପ୍ରଖ୍ୟାତ ପରିବେଶବିତ୍ ତଥା ସି. ଏ. ବିଶ୍ଵଜିତ ମହାନ୍ତି ସର୍ବପ୍ରଥମେ ସମର୍ଥନ ଜଣାଇଲେ ଏବଂ ଦୁହିଙ୍କ ମତ ସମସମୟରେ ମୋତେ ପ୍ରାପ୍ତ ହେଲା । ପରେ ପରେ ଅବସରପ୍ରାପ୍ତ ଆଇ. ଏ. ଏସ୍. ଅଫିସର୍ ପ୍ରମୋଦ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ ଏବଂ ଅବସରପ୍ରାପ୍ତ ପ୍ରଫେସର ଡଃ କମଳା ପ୍ରସାଦ ମହାପାତ୍ର ଏବଂ ଅନେକଙ୍କ ସମର୍ଥନ ମିଳିଲା । ୬.୪.୨୦୧୫ ଥିଲା ଏକ ଉଲ୍ଲେଖନୀୟ ଦିବସ , ଯେଉଁ ଦିନ କବି ଗଜାନନ ମିଶ୍ର ସାଙ୍ଗରେ ଓଡ଼ିଆ ଅସ୍ମିତାର ଅନ୍ୟତମ ଗନ୍ତାଘର କବି ଉମାକାନ୍ତ ରାଉତ (ଅରୂପ)ଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ଧରି ମୋ ପଢାଘରକୁ ଆସି ରଣକୌଶଳ ଚୂଡ଼ାନ୍ତ କରିବାରେ ମୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କଲେ । ଏହି ରଣକୌଶଳ ଅନୁସାରେ ଆରମ୍ଭ ହେଲା ଆମ ଭାଷା ଅଧିକାର ପାଇଁ କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ।

ଏହି ଅଭିଯାନ ପାଇଁ ମୋତେ ମୋ ସତୀର୍ଥ ଓ ସୁହୃଦ ପ୍ରଶାନ୍ତ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଅପମାନିତ କରାଯାଇଥିଲା । ସେ ଚାକିରି କରୁଥିବା ସଂଚାର କାଗଜର ମାଲିକ ଦାମୋଦର ରାଉତ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପ୍ରୀତିଭାଜନ ହୋଇ ରହିବାକୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ବିରୋଧ କରୁଥିବା ହେତୁ ତହିଁରେ ସମ୍ପାଦକ ଚାକିରି କରୁଥିବା ପ୍ରଶାନ୍ତ ପଟ୍ଟନାୟକ ଏପରି ଏକ ଦାୟିତ୍ଵହୀନ ସଂପାଦକୀୟ ନିଜେ ଲେଖିଥିଲେ କି ରାଉତ ଲେଖି ତାଙ୍କ ନାମରେ ପ୍ରକାଶ କରିଥିଲେ, ତାହା ଏଯାଏଁ ଜାଣିନାହିଁ । ଦିନକ ପରେ ରାଉତେ କଟକର ଏକ ସଭାରେ ଅନାବଶ୍ୟକ ଭାବେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଭାଷଣ ଦେଇଥିଲେ ।  ମୋ ପ୍ରତି ହୋଇଥିବା ଆକ୍ଷେପର ମୁଁ ଯେଉଁ ଜବାବ ପଠାଇଥିଲି, ସମ୍ପାଦକ ତାହା ପ୍ରକାଶ କରିନଥିଲେ ।

ସମ୍ପର୍କରେ ମୋର ନମସ୍ୟ ବଢ଼ଭାଇ, ବିଶିଷ୍ଟ ଭାଷାତତ୍ତ୍ଵବିତ୍ ଡ. ଦେବୀ ପ୍ରସନ୍ନ ପଟ୍ଟନାୟକ ତାଙ୍କ ଚେଲାଚାମୁଣ୍ଡାଙ୍କୁ ଧରି ମୋ ପ୍ରତି କୁତ୍ସିତ ଶବ୍ଦ ପ୍ରୟୋଗ କରୁଥିଲେ ସାମାଜିକ ଗଣମାଧ୍ୟମରେ , କାରଣ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସୁନଜରରେ ରହିବା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ଥିଲା ।

ଅପକୌଶଳ ୪: ଭାଷା ଆଇନର ବିକୃତ ସଂଶୋଧନ ୨୦୧୬

ଏପରି ଯେତେ ଅପକୌଶଳ ପ୍ରୟୋଗ କରି ମଧ୍ୟ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଆମ ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଦବାଇ ପାରିଲେ ନାହିଁ । ମୁଁ ଦେଇଥିବା ଚିଠା ବିଧାନକୁ କବର ଦେବା ପାଇଁ ତାଙ୍କର ସବୁ ଚକ୍ରାନ୍ତ ବ୍ୟର୍ଥ ହେବା ପରେ, ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ତାହାକୁ ଆଇନ ବିଭାଗକୁ ପଠାଇଥିଲେ । ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ପାଇଁ ମୁଁ ଦେଇଥିବା ପ୍ତାସ୍ତାବର ୪ ଧାରାକୁ ଆଇନ ବିଭାଗ ଅନୁମୋଦିତ କରି ତଦନୁଯାୟୀ ବିଧେୟକ ପ୍ରସ୍ତୁତି ପାଇଁ ପଠାଇଲା ସାଧାରଣ ପ୍ରଶାସନ ବିଭାଗକୁ, ଯାହାର ମନ୍ତ୍ରୀ ଥିଲେ ନିଜେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ । ଅଥଚ ଆଇନ ବିଭାଗ ଅନୁମୋଦିତ ଧାରା -୪ କୁ ଧାରା-୫ କରି ସେହି ୪ଧାରାରେ ଆମ ଭାଷାର ପ୍ରଶାସନିକ ବ୍ୟବହାର୍ଯ୍ୟତା ନଷ୍ଟ କରିବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ବିଷମଞ୍ଜି ପୋତାହେଲା ୨୧.୫.୨୦୧୬ରେ, ଅଧ୍ୟାଦେଶ ବଳରେ । ଏପରି ତଞ୍ଚକତା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶା କାର୍ଯ୍ୟ ନିୟମାବଳୀର ସମ୍ପୂର୍ଣ ଉଲ୍ଲଂଘନ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ତାହାକୁ ଅନୁମୋଦନ କଲେ ଓ ବିଧାନସଭାକୁ ମିଛ କହି ସଂଖ୍ୟାଗରିଷ୍ଠତା ବଳରେ ତାହାକୁ ହିଁ ଆମ ବିରୋଧ ସତ୍ତ୍ୱେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା (ସଂଶୋଧନ) ଆଇନ,୨୦୧୬ର ରୂପଦେଲେ ।

ଅପକୌଶଳ ୫: ଭାଷା ନିୟମାବଳୀ ୨୦୧୬

ଅତ୍ୟନ୍ତ ବେଆଇନ ଭାବେ ତିଆରି ଏହି ୪ ଧାରା ପ୍ରୟୋଗ କରି ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପଣ୍ଡ ପାଇଁ ୧୨.୮.୨୦୧୬ରେ ବିଧାନସଭା ଉହାଡ଼ରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଓ ପ୍ରବର୍ତ୍ତିତ ହେଲା ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ନିୟମାବଳୀ, ୨୦୧୬, ଯାହା ମୁଁ ଦେଇଥିବା ଚିଠା ନିୟମାବଳିକୁ ପ୍ରଶାସନର ନଥି ଗଦାରେ କବର ଦେଇ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ଭୟଙ୍କର ଭାବେ କ୍ଷତାକ୍ତ କରିଥିଲା । ଗୋଟେ ଭୀଷଣ ଓଡ଼ିଆ ବିଦ୍ଵେଷୀ ଲୋକ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ହୋଇନଥିଲେ ଆମ ଜାତି ବିରୋଧୀ ଏହି କୁତ୍ସିତ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କେବେ ବି ଏପରି ବିଧିକରୂପ ପାଇପାରିନଥାନ୍ତା । ଏହାକୁ ସେ ଜାଣିଶୁଣି କରିଥିଲେ ମୁଁ ଦେଇଥିବା ଚିଠା ନିୟମାବଳୀକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରାଇନଦେବା ପାଇଁ ।

ଅପକୌଶଳ ୬: ସ୍ମାରକପତ୍ର ସଂଗୋପନ

ମୋର ସନ୍ଦେହ ହେଲା ଯେ, ତାଙ୍କ ବାପା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ସରକାରୀ ଭାଷା କରାଇନଦେବା ପାଇଁ ଯେଉଁ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କରିଥିଲେ ତାହାକୁ ସଫଳ କରିବାକୁ ନବୀନବାବୁ ଆମ ଭାଷାକୁ ମାରିଦେବା ପାଇଁ ଚକ୍ରାନ୍ତ ଚଳାଇଛନ୍ତି । ତେଣୁ, ବିଜୁଙ୍କ ସେହି ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ସମ୍ପର୍କରେ ଆମ ଭାଇଭଉଣୀମାନଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇଦେବା ପାଇଁ ‘ବିଜୁଙ୍କ ଛୁରା’ ଶୀର୍ଷକରେ ମୁଁ କ୍ରମନିବନ୍ଧ ପରିବେଷଣ କଲି ଦୈନିକ ସୂର୍ଯ୍ୟପ୍ରଭାରେ ଓ bhashaandolan.comରେ, ଯାହା ଏହି ୱେବସାଇଟ୍ ପକ୍ଷରୁ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଛି ।

ଏହି କ୍ରମନିବନ୍ଧର ୩ଟି କିସ୍ତି ପ୍ରକାଶ ପାଇବା ପରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ମୋତେ ୧୯.୫.୨୦୧୭ ତାରିଖରେ ଅଲୋଚନାକୁ ଡାକିଲେ ଓ ତାଙ୍କୁ ମୁଁ ତତ୍କାଳୀନ ମନ୍ତ୍ରୀ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ସାମଲ, ପୂର୍ବତନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଦେବୀ ପ୍ରସାଦ ମିଶ୍ର ଓ ତତ୍କାଳୀନ ସାଂସଦ ପି. କେ. ଦେବଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିରେ ପୁନଶ୍ଚ ଏକ ସ୍ମାରକପତ୍ର ଦେଇ ସେ ବିଧିବିଭାଗର ଅନୁମୋଦନ ନଥାଇ ଭାଷା ଆଇନରେ ଖଞ୍ଜିଥିବା ଅବୈଧ ଧାରା ୪କୁ ବିଲୋପ କରିବାକୁ ବା ମୁଁ ସେହି ସ୍ମାରକପତ୍ରରେ ଖୋଦିତ କରିଥିବା ଶବ୍ଦ ଦ୍ଵାରା ତାହାର ସଂଶୋଧନ କରିବାକୁ ଏବଂ ୩.୯.୨୦୧୫ରେ ମୋ ପ୍ରଦତ୍ତ ନିୟମାବଳୀକୁ ବିଧିକୃତ କରିବାକୁ କହିଲି । ତହିଁ ପରଦିନ ଦେବୀ ପ୍ରସାଦ ମିଶ୍ର ମୋ ବସାଘରକୁ ଆସି ମୋତେ କହିଥିଲେ କି, ମୁଁ ଦେଇଥିବା ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ଆଇନରେ ରୂପାନ୍ତରିତ କରିବା ପାଇଁ ଆଇନ ବିଭାଗକୁ ପଠାଇବାକୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ପାଣ୍ଡିଆନଙ୍କୁ ଦେଇଛନ୍ତି । ସେ ଦୃଷ୍ଟିରୁ କଳାପତାକା ଅଭିଯାନକୁ ବନ୍ଦ କରାଯାଉ । ମୁଁ ବାସ୍ତବ ସଂଶୋଧନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାହା ସମ୍ଭବ ନୁହେଁ ବୋଲି କହିଥିଲି । ଏହି ସ୍ମାରକପତ୍ରର ଭାଗ୍ୟ କ’ଣ ହେଲା ବୋଲି ଜାଣିବାକୁ ମୋ ସହ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇଥିବା ପବିତ୍ର ମହାରଥା ସୂଚନା ଅଧିକାର ପ୍ରୟୋଗ କରିଥିଲେ । ତାହା ମିଳୁନଥିଲା ବୋଲି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଦପ୍ତର ତାଙ୍କୁ ଉତ୍ତର ଦେଇଥିଲା ।

ଅପକୌଶଳ ୭: ଭାଷା ଆଇନର ପକ୍ଷଚ୍ଛେଦ ଉଦ୍ୟମ

ଆମ ଭାଷା ବିରୁଦ୍ଧରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଏହି ଆଚରଣ ସମ୍ପର୍କରେ ଆମେ ମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ବିଧାୟକମାନଙ୍କୁ ଅବଗତ କରାଇବା ପରେ ୨୬.୧୨.୨୦୧୭ ତାରିଖରେ ପୁରୀଠାରେ ହଠାତ୍ ଏକ କ୍ୟାବିନେଟ୍ ବୈଠକ କରାଯାଇ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ବ୍ୟବସ୍ଥା ସହ ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ପାଇଁ ଗୋଟିଏ ପ୍ରସ୍ତାବ ବିଭିନ୍ନ ବିଭାଗ ସମ୍ବନ୍ଧିତ ୨୦ଟି ପ୍ରସ୍ତାବ ଭିତରେ ରଖାଯାଇ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାପ୍ରେମର ପ୍ରଚାର ହେଲା । ମାତ୍ର ଅସଲରେ ଏହା ଆମ ଭାଷା ଆଇନର ପକ୍ଷଚ୍ଛେଦ କରି ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ପଣ୍ଡ କରିବାକୁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା ଓ କର୍ମଚାରୀମାନେ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନକଲେ ଜନସାଧାରଣଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡିତ କରିବା ପରି ଏକ ଧୂର୍ତ୍ତ ବ୍ୟବସ୍ଥା ବହନ କରିଥିଲା । ଅଧିକନ୍ତୁ, ଭାଷା ଆଇନର କାର୍ଯ୍ୟକାରୀତାକୁ ଅମଲାତନ୍ତ୍ରର ଦୟା ଉପରେ ଛାଡ଼ିଦିଆଯାଇଥିଲ୍ଲୀ । ମୁଁ ଏହାକୁ ଭୟଙ୍କର ବିରୋଧ କଲି । ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବର କୌଣସି ଆଇନ ସମ୍ମତ ଭିତ୍ତି ନଥିଲା ଓ ମୋତେ କେତେଜଣ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଏହା କାହିଁକି ଆଇନତଃ ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ ନୁହଁ ତାହା ପାଠ ପଢେଇବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲା ।

ଅପକୌଶଳ ୮: କ୍ୟାବିନେଟ୍ ସ୍କାମ୍ ଭିତ୍ତିରେ ସଂଶୋଧନ ୨୦୧୮

ସେମାନେ ମୋ ସହ ଏକମତ ହୋଇ ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ସାନି ପ୍ରସ୍ତାବ ପାଇଁ ଚାପ ପକାଇବାରୁ , ବିଶେଷତଃ ଅବଲୁପ୍ତ ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟିର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଦେବୀ ପ୍ରସାଦ ମିଶ୍ର ମୋ ଯୁକ୍ତିକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ ସମର୍ଥନ କରି କେଇଜଣଙ୍କ ସହ କଥା ହେବାରୁ ୧୪.୩.୨୦୧୮ରେ ଏହି ପ୍ରସଙ୍ଗରେ ସାନି କ୍ୟାବିନେଟ୍ ବସି ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ପାଇଁ ନୂଆ ପ୍ରସ୍ତାବ ହେଲା ଓ ତାହା ଆଇନ ବିଭାଗର ଅନୁମୋଦନ ଅନୁଯାୟୀ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ଏବଂ ବିଭାଗ ପରିବର୍ତ୍ତେ ରାଜକୋଷରୁ ବେତନ ପାଉଥିବା ବ୍ୟକ୍ତି ଦଣ୍ଡ ପାଇବା ସମଗ୍ର ରାଜ୍ୟଭିତ୍ତିକ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ଓ ଭାଷା ଆଇନଟି କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ମର୍ଜି କବଳରୁ ମୁକ୍ତ ରହିବାକୁ ଘୋଷିତ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ମୁଁ ତାହାକୁ କେତେକ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ଆପତ୍ତି ସହ ସ୍ଵାଗତ କରିଥିଲି । ମାତ୍ର ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଅତ୍ୟନ୍ତ ବେଆଇନ ଭାବେ ଏହି ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ସମସ୍ତଙ୍କ ଅଲକ୍ଷ୍ୟରେ କବର ଦେଇଦେଲେ ଓ ୨୬.୧୨.୨୦୧୭ ତାରିଖରେ ପୁରୀଠାରେ ଗୃହୀତ ପ୍ରସ୍ତାବ ଉପରେ ଭାଷା ଆଇନର ୨୦୧୮ ସଂଶୋଧନକୁ ଆଧାରିତ କରି ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ଭୟଙ୍କର ଭାବେ ବିପର୍ଯ୍ୟସ୍ତ କଲେ । ଭାରତର ବିଧାନ ପ୍ରଣୟନ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏପରି ଏକ କ୍ୟାବିନେଟ୍ ସ୍କାମ୍ ଅଶ୍ରୁତପୂର୍ବ । କିନ୍ତୁ ଆମ ଭାଷା ଅଧିକାର କ୍ଷୁର୍ଣ କରିବା ପାଇଁ ଶାଙ୍ଖ୍ୟଗରିଷ୍ଠତା ବଳରେ ଏପରି ବେଆଇନ ଘଟନା ଘଟିଗଲା ।

ଅପକୌଶଳ ୯: ଅମଲାତନ୍ତ୍ରର ହୁକୁମ ପାଳନ

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନିଜେ ଏହି ବିଧେୟକ ଆଲୋଚନା ଓ ଗ୍ରହଣ ପାଇଁ ୧.୫.୨୦୧୮ ତାରିଖରେ ରଖିବାର ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ ମନ୍ତ୍ରୀ ବିକ୍ରମ ଆରୁଖ ଏହାକୁ ରଖିଥିଲେ । ବିଧେୟକଟିକୁ ଉପସ୍ଥାପନ କଲାବେଳେ ସେ ପକେଟରୁ ଖଣ୍ଡେ କାଗଜ ବାହାର କରି ପଢିଥିଲେ ଓ ବିତର୍କର ଉତ୍ତର ବି ଦେଇଥିଲେ ପକେଟରୁ ବାହାର କରିଥିବା ଆଉ ଦିଖଣ୍ଡ କାଗଜ ପାଠ କରି । ଜାଣିଲେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେବାକୁ ହେବ ଯେ, ବିତର୍କର ଉତ୍ତର ଦେଇ ସାରିବା ପରେ ବିଧାନସଭା ତାହାକୁ ଗ୍ରହଣ କରୁ ବୋଲି ସେ ଯେଉଁ ପ୍ରସ୍ତାବ ରଖିବା କଥା ତାହା ମଧ୍ୟ ପକେଟରୁ ଆଉ ଖଣ୍ଡେ କାଗଜ ବାହାର କରି ପଢିଥିଲେ । ଅତଏବ, ଏହି ବିଧେୟକ (Bill) ଅମଲାତନ୍ତ୍ରର ହୁକୁମ ଅନୁସାରେ ବିଧାନସଭାରେ ଉପସ୍ଥାପିତ ହୋଇଥିଲା ଓ ମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସମଗ୍ର କ୍ରିୟାକଳାପ ଅମଲାତନ୍ତ୍ର ଦ୍ଵାରା ନିୟନ୍ତ୍ରିତ ହୋଇଥିଲା । ମନ୍ତ୍ରୀ ବନିଯାଇଥିଲେ ଅମଲାତନ୍ତ୍ରର କଥାକୁହା ଶାରୀ ।

ଅପକୌଶଳ ୧୦: ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଦଲାଲ ମୁତୟନ

ଏହାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲି ।

ତାହା ବ୍ୟର୍ଥ ହେବାରୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲି ସାନି ସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ୧.୫.୨୦୧୮ ତାରିଖର ଭୁଲ ସୁଧାରିବାକୁ , କିନ୍ତୁ ନିଜର ଭୁଲ ସୁଧାରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିଦେବା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ମୋର ଦୁଇ ତୁଙ୍ଗ ସାହକର୍ମୀ ପବିତ୍ର ମହାରଥା ଓ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କ ଅର୍ଥଲୋଲୁପତାର ଉପଯୋଗ କଲେ ଓ ଏ ଦୁଇ ଖଳ ମୁଁ ସେମାନଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ପଦବୀର ଦୁରୁପଯୋଗ କରି ଭାଷା ଆଇନ ନିର୍ଭୁଲ ଭାବେ ସଂଶୋଧିତ ହୋଇସାରିଥିବାରୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ପ୍ରତ୍ୟାହୃତ ହୋଇସାରିଛି ବୋଲି ମିଛ ପ୍ରଚାର ଚଳାଇ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ବିଭ୍ରାନ୍ତ କରିବାକୁ ସରକାରଙ୍କ ହତିଆର ପାଲଟିଗଲେ ।

ଅପକୌଶଳ ୧୧: ପୁନଶ୍ଚ ଭୁଲ ସଂଶୋଧନ

ଏହା ସତ୍ତ୍ୱେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ବନ୍ଦ ନ ହୋଇ ଚାଲିରହିବାରୁ, ମୁଁ ଦର୍ଶାଇଥିବା ଭୁଲ ସୁଧାରିବା ଆଳରେ ୧.୫.୨୦୧୮ତାରିଖର ସଂଶୋଧନକୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ୧୯.୯.୨୦୧୮ରେ ପୁନରାୟ ସଂଶୋଧନ କଲେ । ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ କରିଥିବା ଭୁଲକୁ ସଂଶୋଧନ କରିବା ପାଇଁ ମୁଁ ଯେଉଁ ଦାବି ରଖିଥିଲି , ତାହାକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ‘ସରକାରୀ ଭାଷା’ ସଜ୍ଞାୟିତ କରିବାକୁ ଏଥିରେ ଉଦ୍ୟମ ହୋଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟ ନିଯମାବଳୀ ଅନୁସାରେ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଚିଠା ସ୍ମାରକପତ୍ରରେ ବିଧିବହିର୍ଭୂତ ପରିବର୍ତ୍ତନ କରାଯାଇ ପ୍ରଥମ ସଂଶୋଧନରେ ବେଆଇନ ଭାବେ ଖଞ୍ଜା ହୋଇଥିବା ‘ବିଭାଗ’କୁ ଦଣ୍ଡସୀମାରେ ଅତି ଚତୁରତାର ସହ ସ୍ଥାନିତ ରଖାଗଲା । ତାହାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିବାକୁ ୨୫.୯.୨୦୧୮ରେ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କଲି ।  ବିଧାନସଭାର ଆୟୁଷ ସରିଗଲା ।

ଅପକୌଶଳ ୧୨: ଅବୈଧ ନିୟମାବଳୀର ବୈଧିକରଣ

ସରିଯାଇଥିବା ବିଧାନସଭାରେ ଗୃହୀତ ସଂଶୋଧନର ଭୁଲ ସୁଧାରି ସାନି ସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ଭାଷା ଆଇନକୁ ଅଲଙ୍ଘ୍ୟ କରିବାକୁ ମୁଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ଲେଖିଲି ( ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କୁ ମୋ ଇ-ମେଲ୍ -ତା୧୧.୧.୨୦୧୯) । ଏହି ପତ୍ର ପାଇଲା ପରେ ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ପାଇଁ ପଦକ୍ଷେପ ନ ନେଇ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଆଉ ଏକ ନୂଆ ଚାଲ୍ ଦ୍ଵାରା ସାଧାରଣଲୋକଙ୍କୁ ତଥା ତାଙ୍କ ନୂଆ ମନ୍ତ୍ରୀମଣ୍ଡଳକୁ ଭୁଆଁ ବୁଲାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲେ । ତଦନୁଯାୟୀ ଭାଷା ଆଇନ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ପାଇଁ ନିୟମାବଳୀ ସଂଶୋଧନ ପ୍ରସ୍ତାବ ୨୬.୨.୨୦୧୯ରେ କ୍ୟାବିନେଟ୍ ସମ୍ମୁଖରେ ରଖାଗଲା । ମନ୍ତ୍ରୀମାନେ ମଥା ନ ଖେଳେଇ ଅନୁମୋଦନ ଦେଲେ । ଏଣିକି ସବୁକାମ ଓଡ଼ିଆରେ ହେବ ବୋଲି ଧୁମ୍ ପ୍ରଚାର ହେଲା । କିନ୍ତୁ ଅସଲରେ ଏହା ଥିଲା ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ପ୍ରତି ଆଉ ଏକ ପ୍ରଚଣ୍ଡ ପ୍ରତାରଣା ଯାହା ୨୦୧୬ର ଅବୈଧ ନିୟମାବଳୀର ସଶକ୍ତିକରଣ ତଥା ଭାଷା ଆଇନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଖର୍ବୀକରଣ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା । ‘ସଙ୍କଟାବର୍ତ୍ତରେ ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ’ ଶୀର୍ଷକରେ ୧୩.୪.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ମୁଁ ଏହି ଚକ୍ରାନ୍ତ ଉପରୁ ପର୍ଦ୍ଦା ହଟାଇଦେଲି । ସରକାର ଆମ ଭିତରୁ ଯେଉଁ ପେଟପାଟଣାବାଦୀମାନଙ୍କୁ ପୋଷାମନାଇଛନ୍ତି ସେମାନଙ୍କୁ ଲଗାଇ ଏହି ନିୟମାବଳୀ ସଂଶୋଧନ ସପକ୍ଷରେ ପ୍ରଚାର ଚଳାଇଲେ । ଯିଏ ବି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗ ଦେଲା ତାକୁ ନିରୁତ୍ସାହିତ କରିବା ପାଇଁ ସବୁପ୍ରକାର ବେସରକାରୀ କୌଶଳ ପ୍ରୟୋଗ କରିଥିଲେ ସରକାର । ଏବଂ ଯେତେବେଳେ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇଗଲା ଯେ, ଓଡ଼ିଶାବାସୀଙ୍କୁ ଭୁଆଁବୁଲେଇଦେଇହେବ, କ୍ୟାବିନେଟ୍ ପ୍ରସ୍ତାବ ଗୃହୀତ ହେବାର ୬ ମାସଠି ତାହା ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ସ୍ଵୀକୃତି ପାଇଁ ପଠା ହେଲା ୮.୮.୨୦୧୯ରେ । ତହିଁ ପରଦିନ ରାଜ୍ୟପାଳ ତହିଁରେ ସ୍ଵାକ୍ଷର କଲେ । ଆମ ଭାଷା ଅଧିକାର ବିରୁଦ୍ଧରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓ ଅମଲାତନ୍ତ୍ର ଚଳାଇ ଆସିଥିବା ଚକ୍ରାନ୍ତର ଏହା ହିଁ ହେଉଛି ଶେଷ ସ୍ଥିତି । ମୁଁ ଏହି ଭୟଙ୍କର ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଓଡ଼ିଶାର ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ସମ୍ମୁଖରେ ରଖିଛି ୨୨.୮.୨୦୧୯ରେ  ଏବଂ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ତାଙ୍କ ସୁପାରିଖିଆ ଦଲାଲମାନଙ୍କ ସବୁ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ସତ୍ତ୍ୱେ, କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ଚାଲିଛି ଏବଂ ଓଡ଼ିଶାର ବିଭିନ୍ନ ସ୍ଥାନକୁ ପ୍ରସାରିତ ହେବାରେ ଲାଗିଛି ।

ଅପକୌଶଳ ୧୩: ଶେଷ ଚାଲ୍ – ଉଦାରୀକରଣ ପ୍ରବଚନ

ଆମ ଭାଷା ଆଇନରୁ ଏହି ସବୁ ଭୁଲ ସଂଶୋଧନ ଲୋପ ହୋଇ ଆଇନ ନିର୍ଭୁଲ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କଳା ପତାକା ଅଭିଯାନ ଚାଲିବ ବୋଲି ମାତୃଭାଷାପ୍ରାଣ ଓଡ଼ିଆମାନେ ନିଷ୍ପତ୍ତି କରିଛନ୍ତି । କାରଣ ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନ ଆମ ମୁକ୍ତିର ଆନ୍ଦୋଳନ । ଏହି ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଧ୍ଵଂସ କରିଦେବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସବୁ ଅପକୌଶଳ ବ୍ୟର୍ଥ ହୋଇଗଲା ପରେ ଆଉ ଏକ ନୂଆ କୌଶଳ ପ୍ରୟୋଗ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିବା ଆମେ ଅନୁଭବ କରୁଛୁ । ତାହା ହେଲା , ଓଡ଼ିଆମାନଙ୍କୁ ଧୀରେ ଧୀରେ କୁହା ହେଉ ଯେ, ଇଂରେଜୀ ଭାଷା ବିରୁଦ୍ଧରେ ରଣହୁଙ୍କାର ଦିଆ ନଯାଇ ଉଦାରତା ପ୍ରଦର୍ଶିତ ହେଉ । ଏହା ଆମ ଭାଷା ବିରୁଦ୍ଧରେ ଇଂରାଜୀମନସ୍କ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଶେଷ ଚାଲ୍ ।

ମୃତ୍ୟୁମୁଖରେ ଆମ ଭାଷା: ଆମେ ଉଦାର ହେବୁ?

ମୁଁ ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଦେବାକୁ ଚାହେଁ ଯେ, ଜନ୍ମତଃ ଉଦାରଚେତା ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ପୃଥିବୀର ସବୁ ଭାଷା ପାଇଁ ସବୁବେଳେ ଉଦାର । ତେଣୁ କୌଣସି ଭାଷାର ସାରସ୍ଵତ ଗରିମା ସମ୍ପର୍କରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର କୌଣସି ଅନୁଦାରତା ନାହିଁ ।

ମୁଁ ବାରମ୍ବାର କହିଛି ଯେ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଭାଷାଫୁଟାଣିର ଆନ୍ଦୋଳନ ନୁହେଁ । ଆମର ଏକମାତ୍ର ଲକ୍ଷ୍ୟ , ଆମ ଭାଷାରେ ଆମ ରାଜ୍ୟର ପରିଚାଳନା । ପ୍ରତ୍ୟେକ ଓଡ଼ିଆ ତା ନିଜ ଭାଷାରେ ପ୍ରଶାସନିକ, ନ୍ୟାୟିକ ଓ ବ୍ୟବସାୟିକ ସେବା ପାଇବ – କେବଳ ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଆମ ପୂର୍ବପୁରୁଷେ ସୃଷ୍ଟିକରିଛନ୍ତି ଓଡ଼ିଶା । ଓଡ଼ିଆରେ ଓଡ଼ିଶାର ପରିଚାଳନା ନ ହେବା ହିଁ ଆମ ପୂଜ୍ୟ ପୂର୍ବପୁରୁଷଙ୍କ ପାଇଁ ସବୁଠୁ ବଡ଼ ଉତ୍କଟ ଅପମାନ । ଏ ଅପମାନର ପରିସମାପ୍ତି ଆମର ଲକ୍ଷ୍ୟ ।

କାଳଜୟୀ ବୌଦ୍ଧ ସାହିତ୍ୟ ଏବେ ବି ବଞ୍ଚିଛି, କିନ୍ତୁ ଆମ ଭାଷା ପାଲି, ଯେଉଁ ଭାଷାରେ ଆମ ମାଟିର ଶ୍ରେଷ୍ଠ ସନ୍ତାନ ବୁଦ୍ଧ ତାଙ୍କ ବାଣୀ ପ୍ରସାର କରିଥିଲ୍ଲେ, ତାହା ମରିଯାଇଛି ।  ବୌଦ୍ଧଧର୍ମ ବିଦ୍ଵେଷୀ ସମ୍ରାଟମାନଙ୍କ ଦରବାରରେ ସଂସ୍କୃତ ରାଜଭାଷା ହୋଇ ରହିବା ଫଳରେ ତାହା ପ୍ରଶାସନ ଓ ବ୍ୟବସାୟର ଭାଷା ହୋଇରହିଲାନାହିଁ । ତେଣୁ ମରିଗଲା ।

ସେଦିନ ଭାଷପ୍ରାଣ ଗବେଷକ ସୌଭାଗ୍ୟ ରାଉତ ଠିକ୍ ଏହିକଥା କହିଥିଲେ । ବିପୁଳ ସାହିତ୍ୟ ଓ ଶାସ୍ତ୍ରସମ୍ଭାର ସତ୍ତ୍ୱେ ସଂସ୍କୃତ ମରିଯାଇଛି , କାରଣ ବିଦେଶୀ ଶାସନ କାଳରେ ତାହା ଆମ ପ୍ରଶାସନ ଓ ବ୍ୟବସାୟର ଭାଷା ହୋଇରହିଲା ନାହିଁ ।

ପ୍ରଶାସନ ଓ ବ୍ୟବସାୟର ଭାଷା ହୋଇ ନରହିଲେ ସାହିତ୍ୟ-ସମ୍ପଦ ସତ୍ତ୍ୱେ ଭାଷା କେମିତି ମରିଯାଏ ଏହି ଦୁଇଟି ଭାଷାର ମୃତ୍ୟୁ ତାର ପ୍ରକୃଷ୍ଟ ଉଦାହରଣ ।

ଆମ ଭାଷା ମାରି ନା ଯାଉ, ଆମ ପ୍ରଶାସନ ଓ ବ୍ୟବସାୟର ଭାଷା ହୋଇରହୁ, ଏଥିପାଇଁ ୧୮୭୦ରୁ ସଂଘର୍ଷ କରି କରି ବିଲାତି ସରକାରକୁ ଆମେ ବାଧ୍ୟ କରିଥିଲୁ ଆମ ଭାଷା ଭିତ୍ତିରେ ଆମ ରାଜ୍ୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠା କରିବାକୁ ।

ବିଲାତି ଶାସନରୁ ମୁକ୍ତି ପରେ ସ୍ଵାଧୀନ ଭାରତରେ ପାଳିତ ପ୍ରଥମ ଉତ୍କଳ ଦିବସରେ ଅଧିବେଶନରତ ବିଧାନସଭାରେ ବରଗଡ଼ ପ୍ରତିନିଧି ପଣ୍ଡିତ ଲକ୍ଷ୍ମୀନାରାୟଣ ମିଶ୍ର ଆମ ଭାଷାକୁ ସରକାରୀ ଭାଷା କରିବା ପାଇଁ ଆଇନ ପ୍ରଣଯନ କରିବାକୁ ପ୍ରଥମ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଇଥିଲେ । ସାଧାରଣତନ୍ତ୍ର ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପରେ ଗଠିତ ଆମ ପ୍ରଥମ ବିଧାନସଭାରେ ୧୯୫୪ରେ ଆମେ ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ କରି ଓଡ଼ିଶାର ସମସ୍ତ ଓ ଯେକୌଣସି ଦାପ୍ତରୀକ କାମ ଓଡ଼ିଆରେ ହେବ ବୋଲି ଧାର୍ଯ୍ୟ କରିଛୁ । ଅଥଚ ଅତି ଅବୈଧ ଭାବେ ଇଂରାଜୀରେ ଆମ ରାଜ୍ୟ ପରିଚାଳିତ ହେଉଛି, ଆମ ଭାଷାରେ ହେଉନି । ତେଣୁ ପାଲି ଓ ସଂସ୍କୃତ ପରି ବିପୁଳ ସାହିତ୍ୟ ସତ୍ତ୍ୱେ ଆମ ମାତୃଭାଷା ମରିଯିବା ସୁନିଶ୍ଚିତ, ଯଦି ତୁରନ୍ତ ଏହା ଆମ ପ୍ରଶାସନ ଓ ବ୍ୟବସାୟର ଭାଷା ନ ହୁଏ । ଏହି କାରଣ ହେତୁ , ପ୍ରଶାସନ ଓ ବ୍ୟବସାୟ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଆମ ଭାଷା ହିଁ ଆମ ପାଇଁ ଏକମାତ୍ର ଭାଷା ହେବା ଆମ ଅଭିପ୍ରାୟ ।

ମୋ ବନ୍ଧୁଙ୍କ ନିବନ୍ଧର ଶୀର୍ଷକ ହେଲା, “ଭାଷା ନେଇ ଉଦାର ହେବା” । ଉପରୋକ୍ତ କାରଣ ଭିତ୍ତିରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ନିଷ୍ପତ୍ତି ହେଲା “ଭାଷା ପାଇଁ ଉଦାର ନ ହେବା” ।

ଟଙ୍କା ପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିଛନ୍ତି ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ : ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସଫେଇ ରଖନ୍ତୁ – ଶେଷ ଭାଗ

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ 

ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜର ଶାସନ-ନିକାୟ (Governing Body) ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ଚାକିରିରୁ ବହିସ୍କାର କରିବା ପାଇଁ ୯.୧୦.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ତାହା ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ସେବା (ବର୍ଗୀକରଣ , ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଓ ପୁନର୍ବିଚାର ପାଇଁ ଆବେଦନ) ନିୟମାବଳୀ, ୧୯୬୨(Orissa Govt. Service (Classification, Control and Appeal) Rules 1962)ର ନିୟମ ୭୨ ଉପରେ ଆଧାରିତ ଥିଲା । ସେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ସରକାରୀ ଅନୁଦାନ ପ୍ରାପ୍ତ ଅଧ୍ୟାପିକା ହୋଇଥିବା ହେତୁ ଏହା ତାଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ଥିଲା । ଏହା ହେଲା:

୧. କୌଣସି କର୍ମଚାରୀ ୫ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ସମୟ ପାଇଁ କୌଣସି ଛୁଟି ପାଇପାରିବେ ନାହିଁ ;
୨. ଯଦି କୌଣସି କର୍ମଚାରୀ ନେଇଥିବା ଛୁଟି ପରେ କାମରେ ଯୋଗ ନଦିଅନ୍ତି ବା କର୍ମନିବୃତ୍ତ ହୋଇ ରହନ୍ତି ଯାହା ଛୁଟି ସମୟକୁ ମିଶାଇ ୫ ବର୍ଷରୁ ଅଧିକ ହୁଏ, ତେବେ କେଉଁ ଅସାଧାରଣ ପରିସ୍ଥିତିରେ ତାହା ଘଟିଲା ସେକଥା ବିଚାର କରି ସରକାର କୌଣସି ଭିନ୍ନ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନ ନେଇଥିଲେ, ସେହି କର୍ମଚାରୀ ଛୁଟିରେଯାଇଥିବାଦିନଠାରୁ ଇସ୍ତଫା ଦେଇଥିବା ଧରିନିଆଯିବ ଓ ତାଙ୍କ ଚାକିରି ତଦ୍ଦୃପ ରଦ୍ଦ ହେବ।“

ତେଣୁ , ପାଞ୍ଚ ବର୍ଷର ଅନୁପସ୍ଥିତି ଭିତ୍ତିରେ ୩.୭.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ହିଁ ଶାସନ-ନିକାୟ ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରିକୁ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରୁ ରଦ୍ଦ କରିପାରିଥାନ୍ତେ । କିନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା ଆଇନ ଅନୁଦାନପ୍ରାପ୍ତ ଘରୋଇ କଲେଜର ଶିକ୍ଷକମାନଙ୍କ ଏତାଦୃଶ ଚାକିରିସମାପ୍ତିକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଅନୁମୋଦନ ସାପେକ୍ଷ କରିଛି । ସୁତରାଂ ତାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରାକୃତିକ ନ୍ୟାୟ ଦେଇ ଶାସନ-ନିକାୟ ୯.୧୦.୨୦୧୩ରେ ପ୍ରସ୍ତାବ କଲେ କି, ୧୯୬୨ ନିୟମାବଳୀର ନିୟମ-୭୨ ଅନୁସାରେ ସେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା ଦିନରୁ ଚାକିରି ହରାଇବେ । ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା ଆଇନର ଧାରା ୧୦-କ (୧) ଅନୁସାରେ କଲେଜର ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଓଡ଼ିଶା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଅନୁମୋଦନ ପାଇଁ ଏହି ନିକାୟ ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ପଠାଇଥିଲେ ୨୮.୧୦.୨୦୧୩ର ୮୧୨ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ରରେ । ଆଇନତଃ ୩ ମାସ ମଧ୍ୟରେ , ଅର୍ଥାତ୍ ୨୮.୧.୨୦୧୪ ସୁଦ୍ଧା ଅନୁମୋଦନ ଦେବା ବା ନ ଦେଉଥିବା ଜଣାଇବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ବାଧ୍ୟ । ମାତ୍ର ସେ ରହସ୍ୟଜନକ ଭାବେ ଶୋଇରହିବାରୁ ୯.୪.୨୦୧୪ (ପତ୍ରାଙ୍କ ୧୬୫)ରେ କଲେଜ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ଜଣାଇଲେ ଯେ, ଉପରୋକ୍ତ ଆଇନ ଦୃଷ୍ଟେ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ୨.୭.୨୦୦୮ରୁ ଇସ୍ତଫା ଦେଇଛନ୍ତି ବୋଲି କଲେଜ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ଗ୍ରହଣ କରି ସେହିଦିନଠାରୁ ତାଙ୍କ ଚାକିରି ରଦ୍ଦ ପାଇଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି କରିଥିବାରୁ ତହିଁର ଅନୁମୋଦନ ନ କରି ସେ କଲେଜର ଶିକ୍ଷା କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅଯଥା ସଙ୍କଟ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛନ୍ତି । ଏହା ଉପରେ ମଧ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଆହୁରି ୪ ମାସ କାଳ ଶୋଇରହିଲେ । ଏହି ବିଶୃଙ୍ଖଳାର ଅନ୍ତ ପାଇଁ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ଅଡ଼ିବସିବାରୁ କଲେଜର ୮୧୨ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ର ପାଇବାର ପ୍ରାୟ ୧୦ ମାସ ପରେ ସେ ମାନସୀଙ୍କ ବହିଷ୍କରଣ ପାଇଁ (“for taking a decision on approval of termination of services of Smt. Manasi Sarangi”) ଆବଶ୍ୟକୀୟ ପଦ୍ଧତ୍ତି ପରିପାଳିତ ହୋଇଥିଲା କି ନାହିଁ ତାହା ଜାଣିବାକୁ ଚାହିଁଥିଲେ (ପତ୍ରାଙ୍କ ୨୯୨୩୩, ୨୧.୮.୨୦୧୪ । କଲେଜ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ୩.୯.୨୦୧୪ ତାରିଖରେ ତାହାର ଉତ୍ତର ଦେଇ, ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଚାହିଁଥିବା ସମସ୍ତ ତଥ୍ୟ ଓ ଦସ୍ତାବିଜ ୨୮.୧୦.୨୦୧୩ରେ ଦିଆ ସରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ମାନସୀଙ୍କ ବହିଷ୍କରଣ ପ୍ରସ୍ତାବ ଉପରେ ସେ ଏପରି ଟାଳଟୁଳ କରୁଥିବା ହେତୁ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନେ ଘୋର ଅସୁବିଧାର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଉଛନ୍ତି ବୋଲି ଅଭିଯୋଗ କରିଥିଲେ । ସେ ସ୍ପଷ୍ଟତଃ ଲେଖିଥିଲେ, “The College is suffering for the continuous unauthorized absence of the lecturer for such a long time which the undersigned is sure that the Director shall appreciate. Secondly, the College is also losing a sanctioned post till the sanctioned post of the teacher is terminated or shifted.” ଏ ଚିଠି ପାଇଲା ପରେ ମଧ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କରିନଥିବା ଯେତିକି ବିସ୍ମୟଜନକ ଥିଲା ସେତିକି ଶିକ୍ଷାବିରୋଧୀ ଥିଲା ।

ଗଗନ କୁମାର ଧଳଙ୍କ ସଚିବୀୟ ଆଦେଶ

ଏହି ପରିପ୍ରେକ୍ଷୀରେ ତଦାନୀନ୍ତନ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ଗଗନ କୁମାର ଧଳ ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖରେ ଦେଇଥିବା ଆଦେଶ ହେଲା:,
୧. କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରୁ ତାଙ୍କର (ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କର) ଅନୁପସ୍ଥିତି କାଳ ଚାକିରି କାଳରୁ ବାଦ୍ ପଡ଼ିବ ଓ ସେ ସେହି ସମୟ ପାଇଁ କୌଣସି ବେତନ ବା ଫାଇଦା ଦାବି କରିବେ ନାହିଁ;
୨ . ଏଥିପାଇଁ ସ୍ଵୀକୃତିନାମାର ସେ ଏକ ସତ୍ୟପାଠ ଦାଖଲ କରିବେ ;
୩. ଏହି ସତ୍ୟପାଠ ହାସଲ କଲା ପରେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ତାଙ୍କୁ ଏକ ସମବର୍ଗୀୟ କଲେଜରେ ନିୟୋଜିତ କରିବେ;
୪. ସେ ସେଠାରେ ଯୋଗଦେବା ପରେ, ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ସାହାଯ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନର ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିୟମାବଳୀ, ୧୯୭୪ର ନିୟମ ୨୨ ବଳରେ ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଆରମ୍ଭହେବ।

ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ଅଳିନ୍ଦରେ

ଦୀର୍ଘ ତିନିବର୍ଷ ଧରି ଏହି ଆଦେଶର ଅବମାନନା କରିଚାଲିଥିଲେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ , କାରଣ ସରକାରଙ୍କ ବାରମ୍ବାର ତାଗିଦା ସତ୍ତ୍ୱେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ସମ୍ପୃକ୍ତ କର୍ମଚାରୀ ଧରାଧରି ହେତୁ ଏହି ସରକାରୀ ଆଦେଶକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ପାଖରେ ପେଶ୍ କରୁନଥିଲେ । କରିଥିଲେ, ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଉପରୋକ୍ତ ନିୟମାବଳୀ ଅନୁସାରେ ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଭୋଗିଥାନ୍ତେ ଓ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରୁ ଚାକିରିରୁ ତଡ଼ା ଖାଇଥାନ୍ତେ କେବଳ ନୁହେଁ, ନିୟମାବଳୀର ୨୦(୧)(ଝ) ବଳରେ ଅନ୍ୟତ୍ର ଚାକିରି କରିବାର ଯୋଗ୍ୟତା ବି ହରାଇଥାନ୍ତେ । ତେଣୁ, ମଉକା ଦେଖି ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଏହି ଆଦେଶକୁ ବଦଳାଇବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଏହା ଉପରେ ଯେପରି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ନ ହୁଏ, ସେଥିପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ସମ୍ପୃକ୍ତ କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ଆପ୍ୟାୟିତ କରି ଏହି ଆଦେଶକୁ ଚପାଇ ରଖାହୋଇଥିଲା । ଖୋଦ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟ ଏହା ସ୍ଵୀକାର କରି କହିଛି, ସରକାରଙ୍କ ୨୨.୬.୨୦୧୫ତାରିଖର ୧୨୩୯୦ ସଂଖ୍ୟକ ଆଦେଶ ଉପରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନାହିଁ ( “On the basis of the Govt. letter No.12390/HE dtd. 22.6.2015, no action has been taken at this directorate level”) (ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ପତ୍ରାଙ୍କ ୩୩୯୨୦ ତା. ୩୦.୮.୨୦୧୯) ।

ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନରୁ ମିଳିଗଲା ମଉକା

ଏହି ଚପେଇ ରଖା ହୋଇଥିବା ଆଦେଶକୁ ବଦଳାଇଦେବାର ମଉକା ମାନସୀଙ୍କୁ ସେତେବେଳେ ମିଳିଗଲା, ଯେତେବେଳେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ସର୍ତ୍ତରେ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଚାକିରିରେ ସବେତନ ପୁନର୍ବସତିର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ଦେଇ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ପୋଷା ମନାଇଲେ ।

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଦପ୍ତରର ଚାପରେ କିପରି ଲଙ୍ଗଳାମୁକୁଳା ହୋଇ ଲାଗିପଡ଼ିଥିଲା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ଯେକୌଣସି ପ୍ରକାରେ ବି ମାନସୀଙ୍କୁ ଯୋଗଦାନ କରାଇବାକୁ , ତାହା ମୁଁ ଆଗରୁ ଦର୍ଶାଇଛି ଏବଂ ଏହି କ୍ରମିକ ଉପସ୍ଥାପନାର ପ୍ରତି ଭାଗର ଶୀର୍ଷକରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସଫେଇ ରଖନ୍ତୁ ବୋଲି ଦାବି କରୁଛି । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଏହି ଆହ୍ଵାନ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ଅସମର୍ଥ ।

ସ୍ପଷ୍ଟ ଅଭିଯୋଗ

ମୋର ସ୍ପଷ୍ଟ ଅଭିଯୋଗ ଯେ, ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ତାର ଭାଷା ଅଧିକାରରୁ ବଞ୍ଚିତ କରି ରଖିବା ପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିବା ସକାଶେ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ବ୍ୟବହାର କରିବା ମତଲବରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗର ପ୍ରଶାସନକୁ ଏପରି କଳୁଷିତ କରିଛନ୍ତି । ଏହାର ସତ୍ୟାସତ୍ୟ ଯାଞ୍ଚ ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯଦି ନିଜ ଆଡୁ ଏକ ଉଚ୍ଚ କ୍ଷମତାସମ୍ପନ୍ନ ତଦନ୍ତ ନ କରାନ୍ତି, ପରିପାର୍ଶ୍ଵିକ ପ୍ରମାଣ ଆଧାରରେ ସେ ସବୁଦିନ ପାଇଁ ସନ୍ଦିଗ୍ଧ ହୋଇରହିବେ । ଏବଂ ହୁଏତ ଆଇନ ଅଦାଲତରେ ଅପଦସ୍ତ ହେବେ । କାରଣ, ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ତା ଭାଷା ବିରୁଦ୍ଧରେ କ୍ଷମତାଚକ୍ରର ଏହି ଦୁଷ୍କର୍ମକୁ କେବେ ବି ବରଦାସ୍ତ କରିବ ନାହିଁ ।

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଚୈତନ୍ୟ ଉଦୟ ହେଉ ଓ ମୁଁ ଉପସ୍ଥାପିତ କରିଆସିଥିବା ପରିପାର୍ଶ୍ଵିକ ପ୍ରମାଣଗୁଡ଼ିକ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ନୁହେଁ ବୋଲି ଯଦି ସେ ଦର୍ଶାଇବାକୁ ଚାହାନ୍ତି ତେବେ କାଳ କ୍ଷୟ ନ କରି ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ଆଦେଶକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ପରିବର୍ତ୍ତେ ତହିଁର ରହିତକରଣ (“in supersession of”) କରି ନିମ୍ନୋକ୍ତ ଆଦେଶ ଦେଇଥିବା ତଦାନୀନ୍ତନ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କରନ୍ତୁ । ତାଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ଦଫାଗୁଡ଼ିକୁ ମୁଁ ପୂର୍ବ ଅଧ୍ୟାୟରେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛି । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ତାଙ୍କ ପରିଷଦବର୍ଗଙ୍କ ନଗଦ ଜ୍ଞାନ ପାଇଁ ବିଷ୍ଣୁପଦ ଦେଇଥିବା ସେହି ଧୂର୍ତ୍ତ ଆଦେଶକୁ ମୁଁ ପୁନର୍ବାର ଉପସ୍ଥାପନ କରୁଛି ।

ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ସଚିବୀୟ ଆଦେଶ

୧. କ୍ଷମତାପନ୍ନ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଙ୍କଠାରୁ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ଥିବାର ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ସହ ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ଅବିଳମ୍ବେ ଯୋଗଦାନ ପତ୍ର ପ୍ରଦାନ କରିବେ, ଯାହା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଗୃହୀତହେବ ;
୨. ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ କୌଣସି ସମବର୍ଗୀୟ କଲେଜରେ ସ୍ଥାନ ଠାବ କରି ତାଙ୍କୁ ସେଠାରେ ସ୍ଥାନିତ କରିବେ ;
୩. ତାଙ୍କୁ ଯେଉଁ ଦିନ ଠାରୁ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସମ୍ପାଦନରୁ ଦୂରେଇ ରଖାଯାଇଥିଲା ସେହିଦିନ ଠାରୁ ଅର୍ଥାତ୍ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖଠାରୁ ସେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ଯୋଗଦେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନ୍ତର୍ବର୍ତ୍ତୀ ସମୟ ପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟର ଉପଯୁକ୍ତ ତଦନ୍ତ ଶେଷରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯିବ । (ଆଦେଶ ସଂଖ୍ୟା ୨୦୪୪୫, ତ। ୧୮.୭.୨୦୧୮) ।

ଦଣ୍ଡ ପରିବର୍ତ୍ତେ ପଦୋନ୍ନତି

ଏହି ଆଦେଶ ତିଆରି କରିବା ପାଇଁ ଉପରୋକ୍ତ ମହାପାତ୍ର-ମିଶ୍ର-ବାଳକୃଷ୍ଣାନ ଗ୍ୟାଙ୍ଗ ସହ ମିଶି ବିଭାଗୀୟ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ଯେଉଁ ଗାଲୁକଳ୍ପ ପ୍ରୟୋଗ କରିଥିଲେ ତାହା ଓଡ଼ିଶାର ସ୍ଵାର୍ଥରେ ନୁହେଁ , ମାନସୀଙ୍କ ସ୍ଵାର୍ଥ ସାଧନ ପାଇଁ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା ବୋଲି ପରବର୍ତ୍ତୀ ଶାସନ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ତାଙ୍କ ୧୩.୯.୨୦୧୯ରେ ୧୮୭୫୭ ସଂଖ୍ୟକ ଆଦେଶର ମୁଖଶାଳାରେ ସ୍ଵୀକାର କରିଥିବା ହେତୁ ସେଠୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କଠିନ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ଆବଶ୍ୟକ ଥିବା ବେଳେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ତାଙ୍କୁ ପଦୋନ୍ନତି ଦେଇଛନ୍ତି । ମିଶ୍ର ଦେଇଥିବା ଆଦେଶ ପ୍ରତି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଗଭୀର ଦୃଷ୍ଟିପାତ କରନ୍ତୁ ।

ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କ ସଚବୀୟ ଆଦେଶ

“ତା ୦୨.୦୭.୨୦୦୮ରିଖରୁ ୨୩.୦୭.୨୦୧୮ ତାରିଖ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ (ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ) ଅନଧିକୃତ ଭାବେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା ହେତୁ ଏହି ଗର୍ହାଜିରା ସମୟ ତାଙ୍କ ଚାକିରିକାଳରୁ ବାଦ୍ ପଡ଼ିବ । କାମ ନାହିଁ ତ ମଜୁରି ନାହିଁ ନୀତିରେ ସେ ସେହି ସମୟ ପାଇଁ କୌଣସି ବେତନ ବା ଆନୁଷଙ୍ଗିକ ଫାଇଦା ପାଇବେ ନାହିଁ । ଏହି କାଳଖଣ୍ଡ ତାଙ୍କ ପଦୋନ୍ନତି ବା ପେନସନ୍ ପାଇଁ ହିସାବକୁ ଯିବ ନାହିଁ“ (ଆଦେଶାଙ୍କ ୧୮୭୫୭, ତା. ୧୩.୯.୨୦୧୯) ।

ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଯଦି ସଚିବଙ୍କ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ଆଦେଶର ୩ୟ ଭାଗର ଅଭିସନ୍ଧି ଅନୁରୂପ ସାନି ତଦନ୍ତ କରି, ଏଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ୧.୩.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ଲିଖିତ ଭାବେ ଦିଆଯାଇଥିବା ହୁକୁମ ଅନୁସାରେ, ଜଣାଇ ପାରିଥାନ୍ତେ ଯେ, ମାନସୀଙ୍କୁ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ସମ୍ପାଦନରୁ ଦୂରେଇ ରଖାଯାଇଥିଲା, ତେବେ ୧୩.୯.୨୦୧୯ ଆଦେଶଟି ଏପରି ନ ହୋଇ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ଆଦେଶ କାଏମ ରଖି ସମସ୍ତ ପିଛିଲା ବେତନ (idle salary) ସହ ତାଙ୍କ ଯୋଗଦାନ ସମୟର ପରିବର୍ଦ୍ଧନ (extension of joining time) ମଞ୍ଜୁର କରାଯାଇ ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ୯.୧୦.୨୦୦୨ ତାରିଖର ୪୭୩୫୨ ସଂଖ୍ୟକ ନିର୍ଦ୍ଦେଶରେ ଅପରିହାର୍ଯ୍ୟ କରାହୋଇଥିବା ସତ୍ୟସ୍ଵୀକୃତିନାମା (Certificate) ମଧ୍ୟ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ପ୍ରଦାନ କରିଥାନ୍ତେ ଓ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଦେଇଥିବା ଅଘୋଷିତ ବିଶ୍ଵାସଘାତକ ଜାଗିରି ପୂର୍ଣତଃ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୋଇଥାନ୍ତା । କିନ୍ତୁ ଭୟଙ୍କର ବଦଳି ଛାଟ ଭୋଗିବାକୁ ପଡ଼ିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପାଞ୍ଚ ପାଞ୍ଚ ଜଣ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଭିତରୁ କେହି ଜଣେ ହେଲେ ଏପରି ଡାହାମିଛ କହି ସଚିବ ବା ସରକାରଙ୍କୁ ଏହି ଜାଲିଆତିରେ ସାହାଯ୍ୟ କଲେନାହିଁ ଓ ମୋ ଅଭିଯୋଗ ଉପରେ ତୁରନ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ପାଇଁ ରାଜ୍ୟପାଳ ଦେଇଥିବା ଆଦେଶ ସମ୍ପର୍କରେ ମୋର ସୂଚନା ଅଧିକାର ପ୍ରୟୋଗହିଁ ୧୩.୯.୨୦୧୯ରେ ଉପରୋକ୍ତ ଆଦେଶ ଦେଇ ଅବସ୍ଥା ସମ୍ଭାଳିବାକୁ ସଚିବଙ୍କୁ ବାଧ୍ୟ କଲା ।

ସଚିବଙ୍କ ଭୟଙ୍କର ଭୁଲ୍

କିନ୍ତୁ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ଏହି ଆଦେଶ ଦେଇ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ ଆଖିମିଟିକା ମାରିଥିବା ସାଙ୍ଗକୁ ଆଉ ତିନୋଟି ଭୟଙ୍କର ଭୁଲ୍ କରିଛନ୍ତି ।

ପ୍ରଥମତଃ , ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ଅନୁଦାନ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିଯମାବଳୀ, ୧୯୭୪ (The Orissa Education (Recruitment and Conditions of Service of Teachers and Members of the Staff of Aided Educational Institutions) Rules, 1974) ଏପରି ଏକ ଆଦେଶ ଦେବା ପାଇଁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗର ଶାସନ ସଚିବଙ୍କୁ ଆଦୌ କ୍ଷମତା ଦେଇନାହିଁ ।

ଏହି ବିଧାନର ନିୟମ ୨୧ର ଉପନିୟମ (୨)(ଖ) ଅନୁସାରେ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷ ହେଉଛନ୍ତି ଶାସ୍ତିପ୍ରଦାନକାରୀ ପ୍ରାଧିକାରୀ (Disciplinary Authority); ସଚିବ ନୁହନ୍ତି । ତେଣୁ “କାମ ନାହିଁ ତ ବେତନ ନାହିଁ “ ପରି ଏକ ଶାସ୍ତି ପ୍ରଦାନ କରି ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ଏହି ବିଧାନର ଉଲ୍ଲଙ୍ଘନ କରିଛନ୍ତି ଓ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଅନଧିକୃତ କମ କରିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଥିଲା , ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶର ନକଲ ପାଇବା ପରେ ସେ ସମଗ୍ର ବିଷୟକୁ ତର୍ଜମା କରିଥାନ୍ତେ, ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ଅନୁଦାନ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀମାନଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିଯମାବଳୀ, ୧୯୭୪ର ଉଲ୍ଲଂଘନ କରି ସଚିବ ଗଗନ କୁମାର ଧଳ ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖରେ ଦେଇଥିବା ଅନଧିକୃତ ଆଦେଶକୁ କଲେଜ ଅଧ୍ୟକ୍ଷଙ୍କ ୮.୭.୨୦୧୫ ତାରିଖର ଆପତ୍ତି ଭିତ୍ତିରେ ରଦ୍ଦ କରି ସମାନ କାରଣ ହେତୁ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ତାରିଖର ଆଦେଶକୁ ମଧ୍ୟ ବାତିଲ କରିଥାନ୍ତେ ଓ ନିଯମାବଳୀ ୧୯୭୪ ଅନୁସାରେ ମାନସୀଙ୍କ ଉପରେ ଦଣ୍ଡ ଧାର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ଦାୟିତ୍ଵ ଫେରାଇଥାନ୍ତେ । ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶ ଏଥିପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ସୁଯୋଗ ଦେଇଥିଲା ; ମାତ୍ର ଯେଉଁ ଚାପର ବଶବର୍ତ୍ତୀ ହୋଇ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ୧୮.୭.୨୦୧୮ରେ ମାନସୀଙ୍କ ହିତ ପାଇଁ (“to her benefit”) ଉପର ଲିଖିତ ଆଦେଶ ଦେଇଥିଲେ, ସେହି ଚାପ ପ୍ରଭାବରେ ମାନସୀଙ୍କ ଅବୈଧ ପୁନର୍ବସତିକୁ କାଏମ ରଖିବା ପାଇଁ ସେ ୧୩.୯.୨୦୧୯ର ଆଦେଶ ଜାରିକଲେ, ଏହା ଜାଣି ବି ଯେ, ୧୯୭୪ର ନିୟମାବଳୀ ତାଙ୍କୁ ସେ କ୍ଷମତା ଦେଇନାହିଁ ।

ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଏହି ନିୟମାବଳୀର ନିୟମ ୧୧(୧)ର ଦଫା (କ)ରେ ଅନୁବନ୍ଧନ କରାଯାଇଥିବା ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତର ସମ୍ପୂର୍ଣ ଉଲ୍ଲଂଘନ କରିଥିବା ହେତୁ ନିୟମ ୨୨(୧୨) ଅନୁସାରେ କଲେଜ ଅଧ୍ୟକ୍ଷ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କଠାରୁ ପରାମର୍ଶ ମାଗିଥିଲେ । ଏହାର ଉତ୍ତରରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ୧୯.୩.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ୧୨୯୩୪ ସଂଖ୍ୟକ ପତ୍ରରେ ତାଙ୍କୁ ପରାମର୍ଶ ଦେଇଥିଲେ କି, ଏପରି ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ଅନଧିକୃତ ଅନୁପସ୍ଥାନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଉପଯୁକ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ପାଇଁ ସେ କଲେଜର ଶାସନ-ନିକାୟ ସମ୍ମୁଖରେ ସମସ୍ୟାଟି ତୁରନ୍ତ ରଖନ୍ତୁ । ଫଳରେ ଶାସନ-ନିକାୟ ୯.୧୦.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ସେବା (ବର୍ଗୀକରଣ , ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଓ ପୁନର୍ବିଚାର ପାଇଁ ଆବେଦନ) ନିଯମାବଳୀ, ୧୯୬୨ ଅନୁଯାୟୀ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରୁ ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରି ରଦ୍ଦ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଗ୍ରହଣ କଲେ (ପ୍ରସ୍ତାବ -୩) । ଏବଂ ସେହି ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା ଆଇନର ଧାରା ୧୦-କ (୧) ଅନୁଯାୟୀ ଅନୁମୋଦନ ଦେବାକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ପାଖକୁ ସମସ୍ତ ସହାୟକ ଦସ୍ତାବିଜ ସହ ୨୮.୧୦.୨୦୧୩ ତାରିଖରେ ପଠାଗଲା (ପତ୍ରାଙ୍କ ୮୧୨) । ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ୩ ମାସ ମଧ୍ୟରେ ଅନୁମୋଦନ ଦେବେ ବା ନ ଦେବାର କାରଣ ଦର୍ଶାଇ କଲେଜକୁ ନିଜ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଅବଗତ କରାଇବେ ବୋଲି ଶିକ୍ଷା ଆଇନର ଧାରା ୧୦-କ (୨)ରେ ଧାର୍ଯ୍ୟ କରାହୋଇଛି । ଏହି ଦଫାରେ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଯଦି ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରି ସମାପ୍ତି ପାଇଁ କଲେଜର ପ୍ରସ୍ତାବ ଉପରେ କିଛି ଆଦେଶ ଦେଇଥାନ୍ତେ, ତେବେ ନିୟମାବଳୀର ୨୨(୧୪) ଅନୁସାରେ କଲେଜର ଶାସ୍ତିପ୍ରଦାନକାରୀ ପ୍ରାଧିକାରୀ (disciplinary authority) ମାନସୀଙ୍କୁ ତଦନୁଯାୟୀ ବହିସ୍କାର କରିଥାନ୍ତେ ବା ବହିସ୍କାର ପ୍ରସ୍ତାବ ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରିଥାନ୍ତେ । ଏଠି ଶାସନ ସଚିବ ମଥା ଖେଳାଇବାର ଅଧିକାର ନାହିଁ । ଶାସନ ସଚିବଙ୍କୁ ଏହି ବିଧାନ କେବଳ ଗୋଟିଏ ସ୍ତରରେ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରିବାର ଅଧିକାର ଦେଇଛି । ଯଦି ମାନସୀଙ୍କ ପ୍ରତି ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ସ୍ଵୟଂ କୌଣସି ଦଣ୍ଡ ବିଧାନ କରିଥାନ୍ତେ, ତେବେ ହିଁ କେବଳ ସେହି ଦଣ୍ଡବିଧାନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସେ ସରକାରଙ୍କ ନିକଟରେ ଅପିଲ୍ କରିଥାନ୍ତେ ଓ ସଚିବ ସେ କ୍ଷେତ୍ରରେ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରିଥାନ୍ତେ (ନିୟମ ୨୨(୧୫)ର ପରନ୍ତୁକ) । ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଯେହେତୁ ଏପରି କୌଣସି ଆଦେଶ ଦେଇ ନଥିଲେ, ସେହେତୁ ମାନସୀଙ୍କ ପକ୍ଷରୁ କୌଣସି ଅପିଲ୍ ମଧ୍ୟ ନଥିଲା । ଏହି ଭିତ୍ତିରେ ସଚିବ ଗଗନ କୁମାର ଧଳଙ୍କ ୨୨.୬.୨୦୦୮ର ଆଦେଶ ଯେମିତି ଥିଲା ଅଧିକାର ବହିର୍ଭୂତ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ୧୮.୭.୨୦୧୮ର ଆଦେଶ ବି ସେମିତି ଥିଲା ଅବୈଧ । ତଫାତ୍ ଏତିକି ଯେ, ସଚିବ ଗଗନ କୁମାର ଧଳଙ୍କ ଆଦେଶରେ କୌଣସି ଦୁରଭିସନ୍ଧି ନଥିବା ବେଳେ, ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ଆଦେଶ ଥିଲା ଦୁରଭିସନ୍ଧିପ୍ରସୂତ ।

ଏହି ଦୁରଭିସନ୍ଧିର ତୋଢ଼ ଏମିତି ଯେ, , ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ଆଦେଶକୁ ବି ଉଲ୍ଲଂଘନ କରି ଚାକିରିରେ ପୁନଃ ସଂସ୍ଥିତ ହୋଇଛନ୍ତି ।

ଆଦେଶଟିର ପ୍ରଥମ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଥିଲା, “କ୍ଷମତାପନ୍ନ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଙ୍କଠାରୁ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ଷମ ଥିବାର ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ସହ ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶାଳୟରେ ଅବିଳମ୍ବେ ଯୋଗଦାନ ପତ୍ର ପ୍ରଦାନ କରିବେ, ଯାହା ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ଗୃହୀତହେବ” । ଏହି ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଖିଲାପ କରିଛନ୍ତି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀ । ସେ ଦେଇଥିବା ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ପ୍ରମାଣପତ୍ର କ୍ଷମତାପନ୍ନ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ଆଇନାନୁମୋଦିତ ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ନୁହେଁ । ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ରରେ ଜାଲିଆତି ବନ୍ଦ କରିବା ପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ବିଭାଗର ୧୩.୩.୨୦୧୮ ତାରିଖର ୭୯୮୧ ସଂଖ୍ୟକ ଅଧିସୂଚନା (Notification)ରେ ଯେଉଁ ଅଲଙ୍ଘ୍ୟ ଆଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି ମାନସୀ ଦେଇଥିବା ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ତହିଁର ସମ୍ପୂର୍ଣ ଉଲ୍ଲଂଘନ ଓ ଜାଲ୍ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ଭାବେ ବିବେଚ୍ୟ । ଯେହେତୁ ସେ ଚାକିରିରେ ଯୋଗଦାନ ପାଇଁ କ୍ଷମତାପନ୍ନ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷଙ୍କଠାରୁ ପ୍ରାପ୍ତ ଡାକ୍ତରୀ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ଦାଖଲ ନ କରି ମଧ୍ୟ ଧରାଧରି କରି ଚାକିରିରେ ଯୋଗ ଦେଇଛନ୍ତି ସେହେତୁ ସେହି ଯୋଗଦାନକୁ ଅସିଦ୍ଧ ଘୋଷଣା କରିବା ଥିଲା ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କର ସର୍ବନିମ୍ନ ଦାୟିତ୍ଵ , ଯେଉଁ ଦାୟିତ୍ଵ ସେ ତୁଲାଇ ନାହାନ୍ତି ।

ଏହି ବିଧିକ ବାସ୍ତବତା ଦୃଷ୍ଟିରୁ, ଉପରୋକ୍ତ ଉଭୟ ଆଦେଶକୁ ବାତିଲ କରି, ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ରଖି , ମାନସୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜର ଶାସନ-ନିକାୟ ନେଇଥିବା ପ୍ରସ୍ତାବ ଉପରେ ଉପଯୁକ୍ତ ଆଦେଶ ପ୍ରଦାନ ପାଇଁ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦେବା ଥିଲା ତାଙ୍କ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଏବଂ ତାହା ହିଁ ହୋଇଥାନ୍ତା ସମୁଚିତ ଆଦେଶ । ତାହା ନ କରି, ୧୩.୯.୨୦୧୯ରେ ସେ ଯେଉଁ ଆଦେଶ ଦେଇଛନ୍ତି ତାହା ସମସ୍ତ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟ ଅଧିନିୟମ (Act), ନିଯମାବଳୀ (Rules), ଅଧିସୂଚନା (Notification) ଓ ପରିପତ୍ର (Circular)ର ଉଲ୍ଲଂଘନ କରିଛି ।

ଦ୍ଵିତୀୟତଃ, ସେ ଭାବିଛନ୍ତି ଯେ, କାମ ନାହିଁ ତ ଦରମା ନାହିଁ ବୋଲି କହି ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ଉପରୋକ୍ତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଏଡ଼େଇ ଦେଇହେବ । କାରଣ ଅର୍ଥ ବିଭାଗ ଆପତ୍ତି ଉଠାଇଥିବା ‘ନିକମା ବେତନ’ (idle salary) ବୋଝ ବୋହିବାରୁ ଏତଦ୍ଦ୍ଵାରା ରାଜକୋଷକୁ ରକ୍ଷା କରାଯାଇଛି । ରାଜକୋଷକୁ ‘ନିକମା ବେତନ’ ଚାପରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ଯଦି ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କ ନିରୋଳା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହୋଇଥାନ୍ତା , ତେବେ ତ ସେ ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖର ନିଷ୍ପତ୍ତି – ୧ ଓ ୨କୁ କାଏମ ରଖି କହିଥାନ୍ତେ , କର୍ମକ୍ଷେତ୍ରରୁ (ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କର) ଅନୁପସ୍ଥିତି କାଳ ତାଙ୍କ ଚାକିରି କାଳରୁ ବାଦ୍ ପଡ଼ିବ ଓ ସେ ସେହି ସମୟ ପାଇଁ କୌଣସି ପିଛିଲା ବେତନ ତଥା ଫାଇଦା ପାଇ ପାରିବେ ନାହିଁ ; “କାମ ନାହିଁ ତ ଦରମା ନାହିଁ” ବୋଲି ଲେଖିବାର କି ଆବଶ୍ୟକତା ଥିଲା?

ଏହି କଥାଟି ଲେଖି , ଏବଂ ଗ୍ରାଚ୍ୟୁଇଟି ପ୍ରଦାନ ବେଳେ ଏହି ସମୟ ହିସାବକୁ ନିଆଯିବ ନାହିଁ ବୋଲି ନ ଲେଖି , ସେ ଅତି ଚତୁରତାର ସହ ମାନସୀଙ୍କ ଦୀର୍ଘ ଅନୁପସ୍ଥିତି ସମୟକୁ ବେତନରହିତ ଚାକିରି ସମୟରେ ରୂପାନ୍ତରିତ କରିଛନ୍ତି ଓ ତାଙ୍କୁ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ ଯୋଗଦାନ ସମୟ (extended joining time) ପ୍ରଦାନ କରିଛନ୍ତି ।

ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ଉପର ଉଦ୍ଧୃତ୍ତ ଅଲଙ୍ଘ୍ୟ ନିର୍ଦ୍ଦେଶର ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଉଲ୍ଲଙ୍ଘନ । ଯେହେତୁ ଏତଦ୍ଦ୍ଵାରା ୬୦ ଦିନରୁ ଅଧିକ ଅନୁପସ୍ଥିତି ସମୟ ପାଇଁ ଯୋଗଦାନ ସମୟକୁ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ କରାଯାଇଛି , ସେହେତୁ ଅର୍ଥ ବିଭାଗର ୨୯.୫.୧୯୯୯ର ୨୪୫୯୪ ଆଦେଶ ଅନୁଯାୟୀ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ନୁହନ୍ତି, ଅର୍ଥ ସଚିବ ହିଁ ଦୀର୍ଘ ୧୦ ବର୍ଷର ଅନୁପସ୍ଥିତି ପରେ କାମରେ ମାନସୀଙ୍କୁ ଚାକିରିରେ ଯୋଗଦେବାକୁ ଅନୁମତି ଦେବା ପାଇଁ ଏକମାତ୍ର ଅଧିକାରୀ । ବେତନସହିତ ହେଉ ବା ବେତନରହିତ ହେଉ, ୬୦ ଦିନରୁ ଅଧିକ ଅନୁପସ୍ଥିତି ପରେ କାମରେ ଯୋଗଦେବାର ଅନୁମତି କେବଳ ଅର୍ଥ ବିଭାଗ ହିଁ ଦେଇପାରେ । ଅତଏବ, ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶକୁ ସାଞ୍ଜୁ ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରି, ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ୨୨.୬.୨୦୧୫ ଆଦେଶର ପ୍ରଥମ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ବିକୃତ କରି ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅବୈଧ ଭାବେ ମାନସୀଙ୍କ ଯୋଗଦାନ ସମୟ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ କରିଛନ୍ତି ଓ ଶେଷ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକୁ ଅନଧିକୃତ ଭାବେ କବର ଦେଇ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ସେବା (ବର୍ଗୀକରଣ , ନିୟନ୍ତ୍ରଣ ଓ ପୁନର୍ବିଚାର ପାଇଁ ଆବେଦନ) ନିଯମାବଳୀ, ୧୯୬୨ର ନିୟମ ୭୨ର ଭୟଙ୍କର ଉଲ୍ଲଙ୍ଘନ କରିବା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ତାଙ୍କ ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶା ଶିକ୍ଷା (ସରକାରୀ ସାହାଯ୍ୟ ପ୍ରାପ୍ତ ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନର ଶିକ୍ଷକ ଓ କର୍ମଚାରୀ ନିଯୁକ୍ତି ଓ ଚାକିରି ସର୍ତ୍ତ) ନିୟମାବଳୀ, ୧୯୭୪ର ନିୟମ ୨୨ର ପୂର୍ବଘୋଷିତ ପ୍ରଯୁଜ୍ୟତାକୁ ଅଭିସନ୍ଧିମୂଳକଭାବେ ନିଶ୍ଚିହ୍ନ କରିଛନ୍ତି ।

ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ଯେହେତୁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଶାବାସୀଙ୍କ ଅଗୋଚରରେ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସ୍ଥାୟୀ ଆୟ ପରି ଏକ ବିଶ୍ଵାସଘାତକ ଜାଗିରି ଦେଇଛନ୍ତି, ସେହେତୁ ଓଡ଼ିଶାବାସୀଙ୍କ ରାଜକୋଷରୁ ବେତନ ପାଉଥିବା ପଲେ କର୍ମଚାରୀ ରାଜ୍ୟର ସମସ୍ତ ଆଇନକାନୁନକୁ ଗୋଇଠା ମାରି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତିଦାତାଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି (୮୧୨/ ୟୁଏନସି /୨୮.୧୦.୨୦୧୩ ରେ ପ୍ରେରିତ ଶାସନ-ନିକାୟ ପ୍ରସ୍ତାବ ୩/୦୯.୧୦.୨୦୧୩) ଓ ଆପତ୍ତି (୩୦୫/ୟୁଏନସି/୦୮.୦୭.୧୫) ସତ୍ତ୍ୱେ ଦେଇଥିବା ଚାକିରି ଆଇନତଃ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ । ଏଣୁ ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରି ସେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଦପ୍ତରରେ ଯୋଗଦାନ ଦେବା ଦିନଠାରୁ ବାଜ୍ୟାପ୍ତ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ଓ ଧରାଧରି ମାଧ୍ୟମରେ ଯୋଗ ଦେଇଥିବା ହେତୁ ସେହି ଦିନଠାରୁ ସେ ଗ୍ରହଣ କରିଥିବା/କରୁଥିବା ସମସ୍ତ ଟଙ୍କା ତାଙ୍କଠାରୁ ଆଦାୟକରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ । ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କ ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶା ରାଜକୋଷରୁ ପଇସାଏ ମଧ୍ୟ ଏପରି ବରବାଦ ହେବା ଆଦୌ ଗ୍ରହଣଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ ।

ତୃତୀୟତଃ, ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି – ମାନସୀ ଅନୁପସ୍ଥିତ ନଥିଲେ, ତାଙ୍କୁ ଅନୁପସ୍ଥିତ ରଖା ଯାଇଥିଲା – ଯେହେତୁ ଅମୂଳକ ଥିଲା ବୋଲି ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କ ଆଦେଶରେ ସ୍ପଷ୍ଟ କରାହୋଇଛି, ଏବଂ କୁହାହୋଇଛି ଯେ, ତାହା କେବଳ ମାନସୀଙ୍କ ହିତରେ , ତାଙ୍କୁ ଶୃଙ୍ଖଳାଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କବଳରୁ ବଞ୍ଚାଇବାକୁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଥିଲା, ସେହେତୁ ଏପରି ଗର୍ହାଜିରା ପାଇଁ ଯେଉଁ ନିୟମ ଅନୁସାରେ ତାଙ୍କୁ ବହିସ୍କାର ଦଣ୍ଡ ଦେବାକୁ କଲେଜ କର୍ତ୍ତୁପକ୍ଷ ପ୍ରସ୍ତାବ କରିଥିଲେ, ସେହି ନିୟମର ବିପରୀତ କୌଣସି ନ୍ୟାୟିକ ଆଇନ (case law) ଦେଶରେ ରାଜୁତି କରୁଛି କି ନାହିଁ ତାହା ଦେଖିବା ବି ତାଙ୍କର ଉଚିତ ଥିଲା, ଯାହା ସେ କରିନାହାନ୍ତି ।

ଭାରତର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ନ୍ୟାୟାଳୟ ଏପରି ଘଟଣାରେ ପ୍ରଦାନ କରିଥିବା ଦୁଇଟି ନ୍ୟାୟିକ ଆଇନର ଉଲ୍ଲେଖ ଯଥେଷ୍ଟ ହେବ । ଯଥା-
୧. ଜଣେ କର୍ମଚାରୀ ଅନଧିକୃତ ଭାବେ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା ଯଦି ଥରେ ମଧ୍ୟ କର୍ତ୍ତୃପକ୍ଷଙ୍କ ହୃଦବୋଧ ହେଲା ଯେ, ତେବେ ତାଙ୍କ ଚାକିରି ଶେଷ କରାଯିବା ହିଁ ଏକମାତ୍ର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ (Pyare Lal Sharma Vrs MD, J&K Industries Ltd, 1989 AIR 1854) ;
୨. କର୍ମସ୍ଥଳରୁ ଦୀର୍ଘଦିନ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା କର୍ମଚାରୀ ସ୍ଵେଚ୍ଛାରେ ଚାକିରି ଛାଡ଼ିଥିବା ଧରାଯିବ ଓ ତଦନ୍ତ ବିନା ବି ତାଙ୍କ ନିଯୁକ୍ତି ରଦ୍ଦ ହେବ (Vijay S. Sathaye v. Indian Airlines Limited and others, (2013) 10 SCC 253) ।

ଏତଦ୍ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଦେଖିଲେ, ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରି ରଦ୍ଦ ପାଇଁ ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜର ଶାସନ-ନିକାୟ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣତଃ ଆଇନସମ୍ମତ, ଯାହା ସହ ୨୦୧୩ରୁ ୨୦୧୯ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅମତ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିମଧ୍ୟ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଅମତ ହୋଇପାରିନାହାନ୍ତି ।

ଅତଏବ, ନିଜର କୌଣସି ଆଇନସମ୍ମତ ଅଧିକାର ନଥାଇ, ସମସ୍ତ ଆଇନକାନୁନକୁ ଅବଜ୍ଞା କରି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ପିଛିଲା ତାରିଖରୁ ପରିବର୍ଦ୍ଧିତ ଯୋଗଦାନ ସମୟ (extended joining time with retrospective effect) ଯୋଗାଇବାକୁ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ର ଯେପରି ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କ ଆଦେଶର ବି ଦୁରୁପଯୋଗ କରିଛନ୍ତି ତାହା ଏକ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଭୟଙ୍କର ଭୁଲ୍ ।

ପ୍ରିୟାପ୍ରୀତିତୋଷଣ ପାଇଁ ଓଡ଼ିଶାରେ କିପରି ପ୍ରଶାସନିକ ଅରାଜକତା ଲଗାମଛଡ଼ା, ଏହା ତାହାର ଏକ ନଗ୍ନ ନମୁନା ।

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯଦି ନିଜେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ନୁହନ୍ତି …

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯଦି ଏହି ଅରାଜକତା ସହ ନିଜେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ନୁହନ୍ତି, ତେବେ ସେ ସଫେଇ ଦିଅନ୍ତୁ ଓ ଏଥିରେ ହସ୍ତକ୍ଷେପ କରି ଉପରଚର୍ଚ୍ଚିତ ବିଧିକ ଭିତ୍ତି ଉପରେ, ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ ଛୁରୀ ମାରିବାର ଅବ୍ୟବହିତ ପୂର୍ବରୁ ସେହି କଳଙ୍କିତ ଜୁଲାଇ ୧୬,୨୦୧୮ ତାରିଖରେ ଶିକ୍ଷାମନ୍ତ୍ରୀ ଅନନ୍ତ ଦାସ ସ୍ଵାକ୍ଷର କରି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ଯେଉଁ ପଦବୀରେ ପୁନଃସ୍ଥାପିତ କରିଛନ୍ତି ତାହାକୁ ତୁରନ୍ତ ବାତିଲ କରନ୍ତୁ, ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ଏପରି ଅବୈଧ ଭାବେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିବା ତଦାନୀନ୍ତନ ଅନୁଶାସନସଚିବ ସୂର୍ଯ୍ୟ ନାରାୟଣ ମହାପାତ୍ର, ଅତିରିକ୍ତ ଶାସନ ସଚିବ କୃପାସିନ୍ଧୁ ମିଶ୍ର, ଶାସନ ସଚିବ ବିଷ୍ଣୁପଦ ସେଠୀ ଓ ଅତିରିକ୍ତ ମୁଖ୍ୟ ଶାସନ ସଚିବ ଆର୍. ବାଳକୃଷ୍ଣାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ସହ ମିଶି ଓଡ଼ିଶା ଟ୍ରେଜେରୀରୁ ପ୍ରାୟ ଦେଢକୋଟି ଟଙ୍କା ଲୁଟ୍ କରିବାକୁ ଯୌଥ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର କରିଥିବା ଅପରାଧ ସକାଶେ ଦଣ୍ଡ ସଂହିତା ଓ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଆଇନ ଅନୁସାରେ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ପାଇଁ ପଦକ୍ଷେପ ନିଅନ୍ତୁ ଏବଂ ତତ୍ ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବର୍ତ୍ତମାନର ଶାସନ ସଚିବ ଶାଶ୍ଵତ ମିଶ୍ରଙ୍କ ୧୩.୯.୨୦୧୯ ତାରିଖର ଆଦେଶକୁ ଉପର ଚର୍ଚ୍ଚିତ ବିଧିକ ସ୍ଥିତି ଭିତ୍ତିରେ ବାତିଲ କରି ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜର ଶାସନ-ନିକାୟଙ୍କ ନିଷ୍ପତ୍ତି ଉପରେ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ସମୁଚିତ ନିର୍ଣୟ ପ୍ରଦାନ ପାଇଁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତୁ । ଅବୈଧ ପୁନର୍ବସତି ହେତୁ ଶିଶୁ ଅନନ୍ତ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ମାଧ୍ୟମରେ ସେ ପାଇଥିବା ସମସ୍ତ ବେତନ ଭତ୍ତା ତୁରନ୍ତ ତାଙ୍କଠାରୁ , ନଚେତ ଉପରୋକ୍ତ ଅଫିସରମାନଙ୍କ ଠାରୁ ଆଦାୟ ହେବ ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଯଦି ଆଦେଶ ନଦିଅନ୍ତି , ତେବେ ଏହି ବେଆଇନ କାମରେ ସେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ନୁହନ୍ତି ବୋଲି ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିବା ତାଙ୍କ ପକ୍ଷେ ଅସମ୍ଭବ ହେବ ।

ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ କ୍ଷୁର୍ଣ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଶା ସରକାର ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଚାକିରି ରୂପକ ଯେଉଁ ସୁପାରି ଦେଇଛନ୍ତି ତାହାକୁ ପ୍ରଶ୍ରୟ ଦିଆଯାଇନପାରେ । (ସମାପ୍ତ) ।

ଶୁଣିବା ହୁଅନ୍ତୁ ସମ୍ପଦକେ – ବନ୍ଧୁ ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ ଓ ବାବୁ ସୌମ୍ୟ ରଞ୍ଜନ !

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

ଲେଖାଟି ଦୁଇଜଣ ଦୈନିକ ଖବରକାଗଜ ସମ୍ପାଦକଙ୍କ ପାଇଁ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ । ସେମାନେ ହେଲେ ପ୍ରମେୟ ସମ୍ପାଦକ ବାବୁ ଗୋପାଳକୃଷ୍ଣ ମହାପାତ୍ର ଓ ସଂବାଦ ସମ୍ପାଦକ ବାବୁ ସୌମ୍ୟରଞ୍ଜନ ପଟ୍ଟନାୟକ ।

ବିଦାୟୀ ବର୍ଷର ବିଶେଷ ଘଟଣା ଉପସ୍ଥାପନ କରିବାକୁ ଯାଇ ଏ ଉଭୟେ ୨୦୧୯ରେ କିପରି ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଓଡ଼ିଶା ପରିଚାଳନା ପାଇଁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ବିଧାନ ସୃଷ୍ଟି କରିଛନ୍ତି ତାହା ପରିବେଷଣ କରିଛନ୍ତି । ଆମ ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ସଂହାର କରିବାକୁ ଚକ୍ରାନ୍ତ କରି ବିଧାନ ପ୍ରଣୟନ ଆଳରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ, ୧୯୫୪କୁ ପଙ୍ଗୁ କରିଦେଇଥିବା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ କଳା ପତାକାର ଲହର ଦାଉରୁ ନିଜ ଚର୍ମ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ନାନା କୁତ୍ସିତ କୌଶଳ ପ୍ରୟୋଗ କରି ଚାଲିଛନ୍ତି ଓ ଦଲାଲମାନଙ୍କ ମୁଁହରେ କୁହା କରାଉଛନ୍ତି କି ଭାଷା ଆଇନର ଯେପରି ସଂଶୋଧନ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଦାବି କରିଥିଲା ସେପରି ସଂଶୋଧନ ହୋଇସାରିଛି । ଏହି ଦଲାଲୀ କାମରେ ଏହି ଉଭୟ ସମ୍ପାଦକ ନିୟୋଜିତ । ଏମାନଙ୍କ ସଦ୍ୟ ପରିବେଷଣ ପ୍ରେକ୍ଷାପଟରେ ତାହା ମୁଁ ଆଲୋଚନା କରିବି

ପ୍ରମେୟର  ୨୭.୧୨.୨୦୧୯ ପରିବେଷଣ

“ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ବ୍ୟବହାର ନକଲେ ଦଣ୍ଡ” ଶୀର୍ଷକରେ ଏହା ଲେଖିଛି, “ଓଡ଼ିଆ ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ବିଲରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ମୋହର ମାରିବା ପରେ ବିଧିବଦ୍ଧ ଭାବେ ୧୪ ଅଗଷ୍ଟଠାରୁ ସଂଶୋଧିତ ଆଇନ ରାଜ୍ୟରେ ଲାଗୁ ହୋଇଛି । ୧୯୫୪ ଭାଷା ଆଇନ ଥିଲେ ବି ତାହା ସମ୍ପୂର୍ଣ ଦନ୍ତହୀନ ଥିଲା । ଆଇନରେ ଖିଲାପ କଲେ ସରକାରୀ ଅଧିକାରୀଙ୍କ ବିରୋଧରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ବ୍ୟବସ୍ଥା ନଥିଲା । ମାତ୍ର ସଂଶୋଧିତ ଆଇନରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବହୁଳ ପ୍ରଚାର ଓ ପ୍ରସାରକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ସରକାର ଦଣ୍ଡ ବିଧାନ ସହ ପୁରସ୍କୃତ କରିବାକୁ ବି ବ୍ୟବସ୍ଥା ରଖିଛନ୍ତି । ପଞ୍ଚାଯତ ସ୍ତରରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ସଚିବାଳୟ ଯାଏଁ ସରକାରୀ ନଥିପତ୍ର , ଚିଠି ଆଦି ଓଡ଼ିଆରେ ଲେଖାଯିବ । ଯେଉଁ ବିଭାଗର ଅଧିକାରୀମାନେ ଏଥିରେ ଖିଲାପ କରିବେ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଆଇନରେ ଦଣ୍ଡବିଧାନର ପ୍ରବଧାନ ରହିଛି । ଯେଉଁ ଅଧିକାରୀମାନେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବହୁଳ ବ୍ୟବହାର କରିବେ ସରକାରଙ୍କ ତାଙ୍କୁ ଚିହ୍ନଟ କରି ପୁରସ୍କୃତ ମଧ୍ୟ କରିବେ ।  ପ୍ରଥମ ଥର ସରକାରୀ କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ  ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ବ୍ୟବହାର ଶିଖାଇଥିଲା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନ । ଅକ୍ଟୋବର ମାସରେ ୫ ଦିନ ବ୍ୟାପୀ ଆୟୋଜିତ ହୋଇଥିଲା ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ବ୍ୟବହାର ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ । ଏଥିରେ ସରକାରଙ୍କ ୧୫ଟି ବିଭାଗରୁ ୩ ଜଣ ଲେଖାଏଁ ମୋଟ ୪୫ ଜଣ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ନେଇଥିଲେ ।”

ଗୋଟିଏ ମିଛ କହିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲେ ବିଭିନ୍ନ ମିଛର ଆଶ୍ରୟ ନେବାକୁ ହୁଏ। ତେଣୁ “ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ବିଲରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ମୋହର ମାରିବା ପରେ ୧୪ ଅଗଷ୍ଟଠାରୁ ସଂଶୋଧିତ ଆଇନ ରାଜ୍ୟରେ ଲାଗୁ ହୋଇଛି” ବୋଲି ଏଥିରେ ଲେଖା ଅଛି । ଏହା ମିଛ କଥା । ଭାଷା ଆଇନ ୨୦୧୯ରେ ସଂଶୋଧନ ହୋଇନାହିଁ କି ଭାଷା ଆଇନର ସଂଶୋଧନ ଉପରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ୨୦୧୯ରେ “ମୋହର” ଲଗାଇନାହାନ୍ତି କି “ସଂଶୋଧିତ ଆଇନରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବହୁଳ ପ୍ରଚାର ଓ ପ୍ରସାରକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ସରକାର ଦଣ୍ଡ ବିଧାନ ସହ ପୁରସ୍କୃତ କରିବାକୁ ବି ବ୍ୟବସ୍ଥା ରଖି” ନାହାନ୍ତି । “ବିଧିବଦ୍ଧ ଭାବେ ୧୪ ଅଗଷ୍ଟଠାରୁ ସଂଶୋଧିତ ଆଇନ ରାଜ୍ୟରେ ଲାଗୁ ହୋଇଛି” ବୋଲି ପ୍ରମେୟ ଯାହା କହିଛି , ତାହା ବି ମିଛ ।

ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ ୨୦୧୮ର ପ୍ରମାଦପୂର୍ଣ ଭାବେ  ଦୁଇ ଥର ସଂଶୋଧିତ ହୋଇଥିଲା , ଯାହା ଆମ ଦାବିର ସମ୍ପୂର୍ଣ ପରିପନ୍ଥୀ ହୋଇଥିବା ହେତୁ ଏବଂ ଆମ ମୂଳ ଭାଷା ଆଇନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପଣ୍ଡ କରିଥିବା ହେତୁ ଆମେ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିଛୁ ଓ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଛି । ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ନେଇଥିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ବି ପ୍ରମେୟ ଠିକ୍ ଭାବେ ନ ଲେଖି ବଢେଇକରି ଲେଖିଛି । ଅତଏବ ସେହିପରି ବାରାଙ୍ଗନା ସାଜିଛି ପ୍ରମେୟ, ଯେପରି ହେବାକୁ ଜଟାଧାରୀ ବତାଇଛନ୍ତି ! ଲଜ୍ଜା !

ଆହୁରି ଲାଜର କଥା , ଏହି କାଗଜ ଏ ସବୁ କଥା କହିଲା ବେଳେ ଯେଉଁ ସଂଶୋଧନର କଥା କହିଛି ତାହା ଉପରେ କୌଣସି ବିଧିକ ଆଲୋଚନା କରିନି , ଯଦିଓ ଜନସ୍ବାର୍ଥ ଦୃଷ୍ଟିରୁ ଏହା ତାର କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଥିଲା । ଏହି କାଗଜର କୌଣସି ସମ୍ପାଦକୀୟରେ କେବେ ବି ଆଲୋଚିତ ହୋଇନି ଭାଷା ଆଇନର ସଂଶୋଧନ ଉପରେ ଏବଂ ସଂଶୋଧନର ଆବଶ୍ୟକତା ଓ ସଂଶୋଧିତ ସ୍ଥିତିରେ ତହିଁର ବିଧିକ ଶକ୍ତି ଓ ଉପଯୋଗୀତା ସମ୍ପର୍କରେ । ଭାଷା ଆଇନର ଭୁଲ ସଂଶୋଧନ କରି ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ଖର୍ବ କରିବା ପାଇଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ କ୍ୟାବିନେଟ୍ ସ୍କାମ୍ ପରି  ଜଘନ୍ୟ ଅପରାଧ କଲେ । ତାହା ଉପରେ ମତ ରଖିବାକୁ ଯେଉଁ କାଗଜର ସାହସ ହେଲାନାହିଁ , ସେହି କାଗଜ ବର୍ଷ ସରିଗଲା ବେଳେ ମିଛ କଥା କହି ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କୁ ଭୁଆଁ ବୁଲାଇବାକୁ ହୀନ ଉଦ୍ୟମ କରିଛି , ଦେହ ବିକି ଦେଇଥିବା ବାରନାରୀ ପରି । ଏହାଠୁ ବଳି ଲଜ୍ଜାର କଥା ଆଉ କ’ଣ ଥାଇପାରେ? ସୁପାରିଖିଆ ଦଲାଲମାନଙ୍କ ସବୁ ଷଡଯନ୍ତ୍ର ସତ୍ତ୍ୱେ ଅବିଚଳିତ ଭାବେ ଚାଲିଥିବା କଳାପତାକା ଅଭିଯାନର ଚାପ ହେତୁ ଲୋକଙ୍କୁ ଜଣାଇବା ପାଇଁ ଯେ, ସରକାର ଭାଷା ପ୍ରୟୋଗ ପାଇଁ ଆଗ୍ରହୀ , ଭାଷା ପ୍ରତିଷ୍ଠାନକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଯେଉଁ ପଞ୍ଚଦିନିଆ ଭାଷା ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଶିବିର ଅକ୍ଟୋବର ମାସରେ ହୋଇଥିଲା , ସେଠାରେ ଯେ ସରକାରୀ ପଇସା ଓ ମାନବ ଦିବସ ନଷ୍ଟ କରି ବାଛୁରୀକୁ ହମ୍ମା ଶିଖେଇବାର ନାଟକ ହେଉଥିଲା , ତାହା ଉପରେ ଆଲୋକପାତ କରିଥିଲେ କାଗଜଟି ହୁଏତ କିଛି ପରିମାଣରେ ସମ୍ବାଦିକୀୟ ଦାୟିତ୍ଵ ନିର୍ବାହ କରିପାରିଥାନ୍ତା । ସେଠାରେ ଆସି ପଲାଉଥିବା ସ୍ୱଳ୍ପ ସଂଖ୍ୟକ ତଳିଆ ଓଡ଼ିଆ କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ କିପରି ନଥିକାମ କରିବାକୁ ହେବ ତାହା ଶିକ୍ଷା ଦେଉଥିଲେ କିଛି ବ୍ୟକ୍ତି , ଯେଉଁମାନେ ଜୀବନରେ କେବେ ଓଡ଼ିଆରେ କୌଣସି ନଥି କାମ କରିନାହାନ୍ତି । କୌଣସି ଜଣେ ହେଲେ ଅଣଓଡ଼ିଆ ଏ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ପାଇଁ ଆଦ୍ଦିଷ୍ଟ ହୋଇନଥିଲେ । ଯେଉଁମାନେ ଯୋଗଦେଇଥିଲେ ସେମାନେ ସବୁ ତଳିଆ ଓଡ଼ିଆ ଅମଲା । ସେମାନେ ଉପର ହାକିମମାନଙ୍କୁ , ବିଶେଷକରି ଅଣଓଡ଼ିଆ ପଦଧିକାରୀମାନଙ୍କୁ ଓଡ଼ିଆରେ ନଥିକାମ କରିବାକୁ ବାଧ୍ୟ କରିପାରିବେ କି? ଯେଉଁଦିନଠାରୁ ସେମାନେ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ପାଇଲେଣି, ସେହି ଦିନ ଠାରୁ କେଉଁ କେଉଁ ନଥି ଓଡ଼ିଆରେ ହେଲାଣି ପ୍ରମେୟ ସମ୍ପାଦକ ତାଙ୍କ ସମ୍ବାଦଦାତାମାନଙ୍କୁ ତାହା ଅବଗତ ହେବାକୁ କହିଛନ୍ତି କି? ଯଦି ହଁ, ତେବେ ସେହି ଉପଲବ୍ଧି କ’ଣ, ତାହା କହିବାକୁ ତାଙ୍କୁ ଲାଜ କାହିଁକି? ଏ ନିର୍ଲ୍ଲଜ ଚାଟୁକାରୀତା କ’ଣ ସମ୍ବାଦିକତା?

ସମ୍ବାଦର ୨୯.୧୨.୨୦୧୯ ପରିବେଷଣ

ପ୍ରମେୟର ଦି ଦିନଠି “ଓଡ଼ିଆରେ ଶାସନ” ଶୀରୋନାମାରେ ସମ୍ବାଦ ଲେଖିଛି, “୮୭୮ ଦିନର ଐତିହାସିକ ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ଫଳଶ୍ରୁତି ସ୍ୱରୂପ ତୁରନ୍ତ ନିଯମାବଳୀ ପ୍ରଣଯନ କରି ଓଡ଼ିଆରେ ଶାସନ ବା ସେବା ପ୍ରଦାନ କରିବା ନେଇ ହୋଇଥିବା ଦାବି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେବାକୁ ଯାଉଛି । କ୍ୟାବିନେଟ ବୈଠକରେ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ପାଇଁ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯାଇଥିଲା ସେଥିରେ ଅଗଷ୍ଟ ୧୩ରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ପ୍ରଫେସର ଗଣେଶୀ ଲାଲ୍ ମୋହର ମାରିଛନ୍ତି । ସରକାର ଏହାକୁ ଗେଜେଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି । ରାଜ୍ୟରେ ଓଡ଼ିଆରେ ସମସ୍ତ ନଥିପତ୍ର ପ୍ରଚଳନ ପାଇଁ ନିୟମାବଳୀ  ପ୍ରଣଯନ ହୋଇଛି । ଏଥିପାଇଁ ସରକାରୀ ବାବୁମାନଙ୍କୁ ବି ଓଡ଼ିଆରେ ପ୍ରଶିକ୍ଷଣ ଦିଆଯାଇଥିଲା ।”

ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ଦାବି ଅନୁରୂପ ବିଧାନ ସଂଶୋଧନ ହୋଇନଥିବା ହେତୁ ଯେତେବେଳେ  ଆନ୍ଦୋଳନ ଅବ୍ୟାହତ ଅଛି , ସେତେବେଳେ ବାବୁ ସୌମ୍ୟରଞ୍ଜନ କିପରି ଜାଣିଲେ ଯେ, “ଆଂଦୋଳନର ଫଳଶ୍ରୁତି ସ୍ୱରୂପ ତୁରନ୍ତ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣଯନ କରି ଓଡ଼ିଆରେ ଶାସନ ବା ସେବା ପ୍ରଦାନ କରିବା ନେଇ ହୋଇଥିବା ଦାବି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେବାକୁ ଯାଉଛି”?  ସରକାରଙ୍କ ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ସହ ଏକମତ ହେବାକୁ ସୌମ୍ୟବାବୁଙ୍କ ଚାପ ପ୍ରୟୋଗକୁ ମୁଁ ଯେଉଁ ଦିନ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କଲି , ସେହିଦିନଠାରୁ ତାଙ୍କ ଧମକ ଅନୁଯାୟୀ  ତାଙ୍କ କାଗଜରେ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ସମ୍ପର୍କୀୟ ସମ୍ବାଦ ପ୍ରକାଶ ପାଉନାହିଁ । କିନ୍ତୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ମୂଳରେ ମୋର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କଣ ଥିଲା ତାହା ସେ ଜାଣନ୍ତି । ସେ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ସାଧିତ ହୋଇଛି କି? ଏପରି ଏକ ସମ୍ବାଦ ପରିବେଷଣ କରି ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ବିଭ୍ରାନ୍ତ କରିବାକୁ ସେ କାହିଁକି ଉଦ୍ୟମ କରିଛନ୍ତି? ସେ କିନ୍ତୁ ପ୍ରମେୟ ପରି ଡାହା ମିଛ ପରିବେଷଣ ନକରି ଆଂଶିକ ସତ କହିଛନ୍ତି । ତାହା ହେଲା,”ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ପାଇଁ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଆଯାଇଥିଲା ସେଥିରେ ଅଗଷ୍ଟ ୧୩ରେ ରାଜ୍ୟପାଳ ପ୍ରଫେସର ଗଣେଶୀ ଲାଲ୍ ମୋହର ମାରିଛନ୍ତି । ସରକାର ଏହାକୁ ଗେଜେଟରେ ପ୍ରକାଶ କରିଛନ୍ତି ।” ଟିକେ ସତର୍କ ରହିଥିଲେ “ପ୍ରଣୟନ” ସ୍ଥାନରେ “ସଂଶୋଧନ” ଶବ୍ଦଟି ଲଗାଇପାରିଥାନ୍ତେ । କିନ୍ତୁ “ଗେଜେଟରେ ପ୍ରକାଶ” ପାଇଥିବା ଭାଷା (ସଂଶୋଧନ) ନିଯମାବଳୀ, ୨୦୧୯ ଏପରି କ’ଣ ଯେ, ସମ୍ବାଦ ତାହାକୁ “ଓଡ଼ିଆରେ ଶାସନ” ଶୀର୍ଷକ ଦେଇଛି?

ଏହି ସଂଶୋଧନର ଚିଠା ଯେତେବେଳେ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇଥିଲା ମୁଁ ତାକୁ ବିରୋଧ କରିଥିଲି ଓ ତାହାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିବାକୁ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ଅନୁରୋଧ କରିଥିଲି । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଉପରେ ଦୃଷ୍ଟି ରଖିଥିବା ପ୍ରତ୍ୟେକ ଏହା ଜାଣନ୍ତି । ସେ ଏହା ବି ଜାଣନ୍ତି ଯେ, ଭାଷା ଆଇନ ପ୍ରୟୋଗ ପାଇଁ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ଆବଶ୍ୟକ – ଏ କଥା ମୁଁ ହିଁ ପ୍ରଥମେ କହିଥିଲି ଓ ମୋରି ପରାମର୍ଶ ଉପରେ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ପାଇଁ ୨୦୧୬ରେ ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ହୋଇଥିଲା । ଏହି ସଂଯୋଗ ସରଣୀରେ ତାଙ୍କ ଭାଷଣ ଅନୁଧ୍ୟେୟ । ଭାଷା ଆଇନରେ ମୋ ପ୍ରସ୍ତାବିତ ସଂଶୋଧନ ତଥା ମୋ ପ୍ରସ୍ତାବିତ ନିୟମାବଳୀ କାହିଁକି ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ସେ ସମ୍ପର୍କରେ ମୁଁ ତାଙ୍କ ସହ ବହୁବାର ଆଲୋଚନା କରିଛି ।

ତେଣୁ ସେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ, କେଉଁ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ମୁଁ ଭାଷା ନିୟମାବଳୀର ଚିଠା ଦେଇଥିଲି ଓ ତାହା ସପକ୍ଷରେ କିପରି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ଚାଲିଥିଲା ଓ ଚାଲିଛି ।  ଏ କଥା ମଧ୍ୟ ସେ ଜାଣନ୍ତି ଯେ, ୨୦୧୬ର ଆଇନ ସଂଶୋଧନରେ ଧାରା-୪ ପରି ଏକ କାରସାଦି ଖଞ୍ଜାଯାଇ ଭାଷା ଆଇନର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ପଣ୍ଡପାଇଁ  ତଦନୁଯାୟୀ ସେ ବର୍ଷ ଅଗଷ୍ଟ ମାସରେ ଯେଉଁ ଭାଷା ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୀତ ହୋଇଥିଲା ତାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରି କଳା ପତାକା ଅଭିଯାନର ୨ୟ ପର୍ବ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ୧୬.୮.୨୦୧୬ ତାରିଖରୁ ଓ ସେ ତାହାକୁ ତାଙ୍କ କାଗଜରେ ଅଗ୍ରପ୍ରାଧାନ୍ୟ ଦେଇଚାଲିଥିଲେ । ରାଜନୈତିକ ପଦବୀର ଆକର୍ଷଣ ଏପରି ହୋଇଗଲା ଯେ, ସେ କେବଳ ତାଙ୍କ ଆଭିମୁଖ୍ୟ ବଦଳାଇଦେଲେ ତା ନୁହେଁ, ସରକାରୀ ଚାଟୁକାରୀତାର ଅନ୍ଧଗଳିରେ ଗଡ଼ି ଗଡ଼ି ସେହି ଭୁଲ ନିୟମାବଳୀକୁ ବୈଧ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଣୀତ ଏଇ ୨୦୧୯ ସଂଶୋଧିତ ନିୟମାବଳୀକୁ ସେ ଏପରି ଶୀର୍ଷକ ଦେଇ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ଭୁଆଁ ବୁଲାଇବାରେ ସରକାରଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିଛନ୍ତି । ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ ।

ଏହି  ପ୍ରେକ୍ଷାପଟରେ ଏହି ନୂଆ ବର୍ଷର ପ୍ରଥମ ଦିନରେ ଏହି ନିୟମାବଳୀ ଉପରେ ଯାହା କହିବାକୁ ଯାଉଛି ତାହା ଏହି ଉଭୟ ସମ୍ପାଦକଙ୍କୁ ମୋର ଆହ୍ଵାନ । ସେମାନେ ମୁଁ ଦେବାକୁ ଯାଉଥିବା ବିଶ୍ଳେଶଣକୁ ପାରିବେ ଯଦି ଖଣ୍ଡନ କରନ୍ତୁ ।

ଓଡ଼ିଆ ବିରୋଧୀ ନିୟମାବଳୀ

ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ସମସ୍ତ ଦାପ୍ତରିକ କାମ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ହେବା ସକାଶେ ଓଡ଼ିଆ ଜାତି ୧୮୭୦ରୁ ୧୯୩୬ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସଂଗ୍ରାମ କରି ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି । ଓଡ଼ିଶା ପ୍ରଦେଶ ସୃଷ୍ଟିର ଏକମାତ୍ର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ହେଲା ଓଡ଼ିଆରେ ତହିଁର ପରିଚାଳନା ।

ସେହେତୁ, ସ୍ଵାଧୀନତା ଲାଭ ପରେ ଏହି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାକୁ ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରଥମ ବିଧାନସଭା ୧୯୫୪ରେ ଓଡ଼ିଶା ସରକାରୀ ଭାଷା ଆଇନ ପ୍ରଣୟନ କରିଥିଲା । ଏହି ଆଇନର ଧାରା ୧ର ଉପଧାରା (୨) ଓ ଉପଧାରା (୩) ବଳରେ ଏହା ସମଗ୍ର ଓଡ଼ିଶାରେ ତତ୍କାଳ ବଳବତ୍ତର ହୋଇଥିଲା । ଏହାର ଧାରା ୨ର ଉପଧାରା (୧) ଅନୁସାରେ ଓଡ଼ିଶାରେ ସମ୍ପୂର୍ଣତଃ ସମସ୍ତ ଓ ଯେକୌଣସି ଦାପ୍ତରିକ କାମ  ଓଡ଼ିଆରେ ହେବା ଧାର୍ଯ୍ୟ କରା ହୋଇଥିଲା ।

ମାତ୍ର ୨୦୧୯ରେ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ଯେଉଁ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରବର୍ତ୍ତନ କରିଛନ୍ତି ତାହା ମୂଳ ଭାଷା ଆଇନ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିବା ଏହି ଭାଷା ଅଧିକାରକୁ ପଣ୍ଡ କରୁଛି । ଯଥା,  ନିୟମ ୫-କ (୧) ରେ ଅଛି, “ସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟରେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବ୍ୟାପକ ବ୍ୟବହାର କରୁଥିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କୁ ପୁରସ୍କୃତ କରାଯିବ । ଏହାର ଅର୍ଥ ହେଲା , ଯେଉଁ କର୍ମଚାରୀମାନେ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଭାବେ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନ କରିବେ ସେମାନଙ୍କୁ ରାଜ୍ୟ ସରକାର ପୁରସ୍କାର ଦେବେ । ସେହିପରି ନିୟମ ୫-କ(୨) ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନକରିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଯେପରି କୌଣସି ଆଇନଗତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନପାରେ ତାର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିଛି । ଏଥିରେ କୁହା ହୋଇଛି “ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ବ୍ୟବହାରରେ ବାରମ୍ବାର ଖିଲାପ କଲେ ,ଖିଲାପକାରୀ କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓଡ଼ିଶା ବେସାମରିକ ସେବା ଅଧିନିୟମ, ୧୯୬୨ ଅନୁଯାୟୀ ଆବଶ୍ୟକ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହେବ”।  ଅଥଚ “ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ବ୍ୟବହାର” ସଜ୍ଞାୟିତ ହୋଇନାହିଁ କି “ବାରମ୍ବାର ଖିଲାପ” କାହାକୁ କୁହାଯିବ ତାହା ମଧ୍ୟ ସଜ୍ଞାୟିତ ହୋଇନାହିଁ । ଏପରି ଅବସ୍ଥାରେ , ଏହି ନିୟମାବଳୀରେ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ କଥା କୁହା ହୋଇଛି ତାହା ମଧ୍ୟ ହେବ ନାହିଁ  ।

ଅପରପକ୍ଷେ , ଯେଉଁ ନିୟମାବଳିକୁ ସଂଶୋଧିତ କରାଯାଇଛି , ସେହି ନିୟମାବଳି ଯେତେବେଳେ ଅବୈଧ , ସେତେବେଳେ ତାର ସଂଶୋଧନ ବୈଧ କିପରି ? ସଂବାଦ ସମ୍ପାଦକ କ୍ଷମତାସୀନ ଦଳର ଏବେ ଜଣେ ବିଧାୟକ । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପାଖଲୋକ  । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପାଖଲୋକ ହେବା ପାଇଁ ସେ କିପରି ଭାଷା ଆଂଦୋଳନର ସଉଦା କରୁଥିଲେ ତାହା ମୁଁ ଦର୍ଶାଇଛି । ଏହି ନିୟମାବଳି କାହିଁକି ଅବୈଧ ତାହା ସେ ଜାଣନ୍ତି । କାରଣ ଏ ସମ୍ପର୍କରେ ମୋ ସହକର୍ମୀମାନଙ୍କୁ ତଥା ତାଙ୍କୁ ମୁଁ ସବିଶେଷ ବୁଝାଇଲାପରେ  ୨୪.୫.୨୦୨୬ରୁ ସ୍ଥଗିତ ଥିବା କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ୧୬.୮.୨୦୧୬ ତାରିଖରେ ପୁନର୍ବାର ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ଓ ସେ ତାହାକୁ ତାଙ୍କ ସମ୍ବାଦପତ୍ରରେ ନିୟମିତ ପ୍ରକାଶ କରୁଥିଲେ । କ୍ଷମତାର ମାୟାମୃଗ ତାଙ୍କୁ ପଥହରା କରିଦେଇଥିଲେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ଭଲଭାବେ ଜଣା ଅଛି ଭାଷା ଆଇନର ଧାରା ୪ ବିଲୋପ କରିବାକୁ ମୁଁ କାହିଁକି ଚାପ ପ୍ରୟୋଗ କରୁଛି ଓ ସେହି ଅବୈଧ ଧାରା ପ୍ରସୂତ ନିୟମାବଳି କାହିଁକି ଅବୈଧ । ଏକ ଅବୈଧ ନିୟମାବଳିର ପ୍ରଶାସନିକ ସଂଶୋଧନ ଯେ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଅବୈଧ ତାହା ସେ ଭଲଭାବେ  ବୁଝିଥିବା ହେତୁ ସଂଶୋଧନ ଶବ୍ଦଟି ପରିହାର କରି “ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ” ପରି ମିଥ୍ୟା କଥା କହି ଲୋକଙ୍କୁ ବିଭ୍ରାନ୍ତକରିବାକୁ ଅପୋଦ୍ୟମ କରିଛନ୍ତି । କ୍ଷମତାଲୋଭ ମଣିଷକୁ କେତେ ତଳକୁ ନେଇଯାଏ ଏହା ତହିଁର ଏକ ନଗ୍ନ ନମୁନା ।

ଉପରୋକ୍ତ ଉଭୟ ସମ୍ପାଦକ ଏହା ଜାଣିବା ଉଚିତ ଯେ, “ଓଡ଼ିଶା ବେସାମରିକ ସେବା ଅଧିନିୟମ, ୧୯୬୨ ଅନୁଯାୟୀ ଆବଶ୍ୟକ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହେବ” ବୋଲି ଯାହା କୁହା ହୋଇଛି, ତାହା ନୂଆ ବୋତଲରେ ପୁରୁଣା ମଦ । ୧୯୬୩ରେ ବିଜୁ ପଟ୍ଟନାୟକ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଛୁରୀମାରି  ଆମ ଭାଷା ଆଇନରେ ସଂଶୋଧନ ଦ୍ଵାରା ଇଂରାଜୀ ଭାଷାକୁ ଓଡ଼ିଶା ଉପରେ ଲଦି ଦେବା ପରେ ସରକାରୀ ଭାଷା ଭାବେ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ଯେଉଁ ସଙ୍କଟର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୋଇଥିଲା ତହିଁର ପ୍ରତିକାର ପାଇଁ ରାଜେନ୍ଦ୍ରନାରାୟଣ ସିଂହ ଦେଓଙ୍କ ସରକାର ୬।୪।୧୯୬୮ ତାରିଖରେ ୭୧୧୩ ସଂଖ୍ୟକ ଅଧିସୂଚନା ଜାରିକରିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା, ୧୪।୪।୧୯୬୮ ତାରିଖରୁ ଯେଉଁମାନେ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନ କରିବେ ସେମାନଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଓଡ଼ିଶା ବେସାମରିକ ସେବା ଅଧିନିୟମ ଅନୁସାରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହେବ । ଏପରି ବହୁ ବାର ଏହି ଏକା ଆଦେଶ ହୋଇଛି । ଆଜିଯାଏଁ କାହାରି ବିରୁଦ୍ଧରେ କୌଣସି କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ହୋଇନାହିଁ । କାରଣ ଆଇନ ଅମାନ୍ୟକାରୀ କୌଣସି କର୍ମଚାରୀ ନିଜକୁ ନିଜେ ଦଣ୍ଡିତ କରେନାହିଁ ।

ତେଣୁ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ନକରିବା କର୍ମଚାରୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନର ଅଧିକାର ସାଧାରଣ ଲୋକର ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଭାଷା ଅଧିକାର ଏକ ସହଜାତ ଅଧିକାର ହୋଇଥିବା ହେତୁ , ଏହା ଏକ ଅଲିଖିତ ମୌଳିକ ଅଧିକାର । ଅନ୍ୟ ମୌଳିକ ଅଧିକାରର ସୁରକ୍ଷା ସକାଶେ ଯେକୌଣସି ବ୍ୟକ୍ତି ବିଧିକ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ପାଇଁ ଯେମିତି ଅଧିକୃତ, ଠିକ ସେମିତି ଭାଷା ଅଧିକାରର ଖଣ୍ଡନ ହେଲେ ତା ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଧିକ ପଦକ୍ଷେପ ନେବା ପାଇଁ ଯେକୌଣସି ଓଡ଼ିଆ ଆଇନତଃ ଅଧିକୃତ ହେବା ଦରକାର । ଏହି କଥାଟି ମୁଁ ମୋ ଚିଠା ବିଧାନରେ ଦେଇଥିଲି , ଯାହାକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରାଇ ନଦେବା ପାଇଁ ଓଡ଼ିଆ ବିଦ୍ଵେଷୀ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଓ ଇଂରାଜିମନସ୍କ ଅମଲାତନ୍ତ୍ର ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଚଳାଇଛି । ଭାଷା ନିୟମାବଳୀ, ୨୦୧୬ ଓ ତହିଁର ସଂଶୋଧନ, ୨୦୧୯ ଏହି ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ରର ଅଂଶବିଶେଷ ।

ଏହି ଦୁଇ ସମ୍ପାଦକ ଏହା ଉପରେ କି ପତିକ୍ରିୟା ରଖିବେ ତାହା ଉପରେ ନିର୍ଭର କରିବ ଅଧିକ ଆଲୋଚନା ।

 

ବିଜେଡି ଜନ୍ମଦିନରେ ଭାଷାମାରଣ: ଦି ବର୍ଷ ହୋଇଗଲା

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

ମନ୍ତ୍ରୀସ୍ତରୀୟ କମିଟିରେ ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ପାଇଁ ମୁଁ ଯେଉଁ ପ୍ରସ୍ତାବ ଦେଇଥିଲି ତାକୁ ଗ୍ରହଣ କରି ସରକାର ୨୦୧୬ରେ ନିୟମାବଳୀ ପ୍ରଣୟନ ପାଇଁ କ୍ଷମତା ଅଧିଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ; ମାତ୍ର ଭାଷା ଆଇନର ଉଲ୍ଲଂଘନ ପାଇଁ ଦଣ୍ଡବିଧାନ ସକାଶେ ମୁଁ ଯେଉଁ ଚିଠା ଦେଇଥିଲି ତାହାକୁ ଗାଏବ କରିଦେଇଥିଲେ । ଫଳରେ କଳା ପତାକା ଅଭିଯାନ ବ୍ୟାପକ ହୋଇଥିଲା ।  ଓଡ଼ିଆ ଭାଷା ପ୍ରତି ନବୀନଙ୍କ ଏହି ବୈମାତୃକ ମନୋଭାବ ତାଙ୍କ ଦଳରେ ବି ଘୋର ଅସନ୍ତୋଷ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା । ତେଣୁ ନିଜ ଦଳର ଅସନ୍ତୋଷକୁ ପ୍ରଶମିତ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରତାରଣାର ଏକ ନୂଆ ଚାଲ୍ ଚଳାଇଥିଲେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଅଣଓଡ଼ିଆ ଅଫିସରମାନଙ୍କ ସଲାସୁତରାରେ ।

ସେଦିନ ଥିଲା ଏଇ ତାରିଖର ଦିନ । ଡିସେମ୍ବର ୨୬, ୨୦୧୭ । ବିଜେଡି ଦଳର ଥିଲା ଜନ୍ମଦିନ । ପୁରୀରେ ବସିଲା ତାର ସାଧାରଣ ଅଧିବେଶନ । ସେଇଠି ଅଭୂତପୂର୍ବ ଶୈଳୀରେ ବସିଲା ରାଜ୍ୟ ମନ୍ତ୍ରୀମଣ୍ଡଳର ବୈଠକ । ସେପରି ଏକ ବୈଠକରେ ବସି  ବିଭିନ୍ନ ବିଭାଗ ସମ୍ପର୍କିତ ୨୦ଟା ପ୍ରସ୍ତାବ ସେମାନଙ୍କୁ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ହେବ ବୋଲି ମନ୍ତ୍ରୀମାନେ ବି ଜାଣିନଥିଲେ । ସମ୍ପୃକ୍ତ ଶାସନ ସଚିବ କହିଲେ, ପ୍ରସ୍ତାବଗୁଡ଼ିକ ଭାଷା ସଙ୍କ୍ରାନ୍ତିୟ । ବିନା ଆଲୋଚନାରେ , ବିନା ମଥାଖଟଣିରେ ଏକାବେଳକେ ୨୦ଟି ଯାକ ପ୍ରସ୍ତାବ ଗୃହୀତ ହୋଇଗଲା । ପ୍ରେସ୍ ନୋଟ୍ ରୂପେ ତାକୁ ବଣ୍ଟାହେଲା ଓ ସାରା ଓଡ଼ିଶାରୁ ଆସିଥିବା କର୍ମୀମାନଙ୍କ ସହାୟତାରେ ରାଜ୍ୟ ତମାମ ଏହି ବାର୍ତ୍ତା ଚହଟିଗଲା କି, ନବୀନ ବାବୁ ଏପରି ଭୀଷଣ ଓଡ଼ିଆଭାଷାପ୍ରେମୀ ଯେ, ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାର ବିକାଶ ପାଇଁ କୋଡ଼ିଏକୋଡ଼ିଏଟା ପ୍ରସ୍ତାବ ଏକାଥରେ ଗ୍ରହଣ କରିଛନ୍ତି । ଆମକୁ କୁହାଗଲା ଯେ, ଆପଣଙ୍କର ଦାବି ତ ପୂରଣ ହୋଇଗଲା, ଆଉ ଆନ୍ଦୋଳନ କାହିଁକି?

ମୁଁ କିନ୍ତୁ ତାକୁ ବିରୋଧ କରିଥିଲି ।

ଆଖିମିଟିକା ଚଳିବନି ବୋଲି କହିଥିଲି ।

ସେଦିନ ବସ୍ତୁତଃ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକଙ୍କୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଆମ ଭାଷା ଆଇନକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରାଇନଦେବାପାଇଁ ବଦ୍ଧପରିକର ଅମଲାତନ୍ତ୍ର ସରକାରୀ ଭାଷା ଭାବେ ଆମ ଭାଷା ଯେପରି ବ୍ୟବହାର ହୋଇନପାରେ ତା ପାଇଁ ପୁରୀ କ୍ୟାବିନେଟରେ ପ୍ରସ୍ତାବ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲା । ପ୍ରସ୍ତାବଟି କାହିଁକି ଥିଲା ଆମ ଭାଷା ପାଇଁ ଘାତକ ତାହା ମୋର ଉପରୋକ୍ତ ଦୁଇ ଲେଖାରୁ ଆପଣ ସ୍ପଷ୍ଟ ହୋଇପାରିବେ ।

ସେହି ଦିନର ସେହି ପ୍ରସ୍ତାବ ସମ୍ପୂର୍ଣ ଅବୈଧ ଥିଲା । କାର୍ଯ୍ୟ ନିୟମାବଳୀର ସମ୍ପୂର୍ଣ ଉଲ୍ଲଂଘନ କରାଯାଇ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିକୁ ପ୍ରତାରିତ କରିବା ପାଇଁ ତାହା ଥିଲା ଏକ ଧୂର୍ତ୍ତ କୌଶଳ । ଅତ୍ୟନ୍ତ ଅବୈଧ ଶୈଳୀରେ ମଧ୍ୟ ସେହି ପ୍ରସ୍ତାବକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଭାଷା ଆଇନ ସଂଶୋଧନ ହୋଇଛି ଦୁଇ ଥର ୨୦୧୮ରେ । ଫଳରେ ଓଡ଼ିଆରେ କାମ ହେଉନାହିଁ । ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ପ୍ରତାରଣାକୁ ଘୋଡେଇପକାଇବାପାଇଁ ସେହି ଅବୈଧ ସଂଶୋଧନକୁ ବୈଧ ଦର୍ଶାଇ ଅବୈଧ ନିୟମାବଳୀର ସଂଶୋଧନ ହୋଇଛି ୨୦୧୯ରେ । ଏହି ଅବୈଧତାକୁ ଲୁଚାଇବା ପାଇଁ ଆମ ଭିତରୁ ଦୁଇଜଣ ଅର୍ଥଲୋଭୀଙ୍କୁ ପୋଷାମନାଇ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସେହିମାନଙ୍କ ମାଧ୍ୟମରେ ଭାଷାଆନ୍ଦୋଳନସହ ଏକଦା ଜଡ଼ିତ ଥିବା ଲୋକମାନଙ୍କୁ କୁହା କରାଉଛନ୍ତି କି, ଭାଷା ଆଇନ ନିର୍ଭୁଲ ଭାବେ ସଂଶୋଧନ ହୋଇସାରିଛି । ଏହି ଦୁଇ ବିଶ୍ଵାସଘାତକ  – ପବିତ୍ର ମହାରଥା ଓ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥି – ଜାଣନ୍ତି ନାହିଁ, ଯଦି ଭାଷା ଆଇନ ନିର୍ଭୁଲ ହୋଇସାରିଛି ତେବେ ତାହା କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହେଉନହିଁ କାହିଁକି !

ପ୍ରତାରଣାର ଏ ଦୁଇବର୍ଷ ଓଡ଼ିଆ ଜାତିର ଇତିହାସରେ ଏକ କଳଙ୍କିତ ଅଧ୍ୟାୟ ସୃଷ୍ଟି କରିଛି । ଏହି କଳଙ୍କ କବଳରୁ ଆମ ଭାଷା ମାଆକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବାକୁ ଚାଲିରହିଛି କଳାପତାକା ଅଭିଯାନ ।

ଟଙ୍କା ପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିଛନ୍ତି ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ : ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ସଫେଇ ରଖନ୍ତୁ – ଅଷ୍ଟବିଂଶ ଭାଗ

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ପଟ୍ଟନାୟକ

ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ଜାଣିଥିଲା ଯେ, ସ୍ତ୍ରୀ ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରି ହାସଲ କରିବାକୁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଛୁରୀ ମାରିବା ପାଇଁ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀ ରାଜିହୋଇଯିବା ପରଠୁ ଏହା ନେଇଥିବା ପ୍ରତିଟି ନିଷ୍ପତ୍ତିରେ ଭରି ହୋଇରହିଥିଲା ପଶାସନିକ ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାର; କାରଣ ତଦ୍ଭିନ୍ନ ତାଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିହୋଇନଥାନ୍ତା । ଏହି ଏକା କାରଣରୁ ଏହି ବିଭାଗ ଓଡ଼ିଶା ହାଇ କୋର୍ଟରେ ମାନସୀଙ୍କ ରିଟ୍ ମାମଲାରେ ପ୍ରତିବାଦୀ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ଅଂଶ ଗ୍ରହଣ କରିନଥିଲା ଏବଂ ତାଙ୍କୁ ଏକ ନିର୍ବିବାଦ ଆଦେଶ (uncontested order) ହାସଲ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରିଥିଲା । ହାଇକୋର୍ଟ ଯେଉଁ ରାୟ ଦେଇଥିଲେ ତାହା ମାନସୀଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ଯେପରି ଉପଯୁକ୍ତ ମଣିବେ ସେପରି ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେବାକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗକୁ ଦେଇଥିଲା ଅଖଣ୍ଡ ଅଧିକାର (carte blanche) ।

ସାଂଘାତିକ ପେଞ୍ଚ

ମାନସୀଙ୍କ ରିଟ୍ ମାମଲା ଓଡ଼ିଶା ରାଜ୍ୟବାସୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏକ ସାଂଘାତିକ ପେଞ୍ଚ ଥିଲା । ଆଦୌ କାମ ନକରି, ୧୦ ବର୍ଷ କାଳ ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜର ଉଦ୍ଭିଦ ବିଜ୍ଞାନ ବିଭାଗର ଛାତ୍ର ଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ଅଧ୍ୟୟନ ଅଧିକାରକୁ ବିପର୍ଯ୍ୟସ୍ତ କରି, କେବଳ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନ ବିରୁଦ୍ଧରେ ସ୍ଵାମୀ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥିଙ୍କ ଦଲାଲୀ-ଦକ୍ଷତା ହେତୁ ସେ ପ୍ରାୟ ଦେଢକୋଟି ଟଙ୍କାର ପିଛିଲା ବେତନ ସହ ଚାକିରିରେ ନିୟମିତ ହେବା ପାଇଁ ପେଞ୍ଚ କରିଥିଲେ । ଏପରି ସାଂଘାତିକ ପେଞ୍ଚକୁ ହାଇକୋର୍ଟରେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ବିରୋଧ ନକରିବା ମୂଳରେ ସମ୍ପୃକ୍ତ ସରକାରୀ ଓକିଲଙ୍କ ଭୂମିକା ଯଦି ଦୃଷ୍ଟିକୁ ଆସେ ତେବେ ତ ଏ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ରର ଗଭୀରତା ମାପିବାକୁ ରାଜ୍ୟ ଅପରାଧ ଅନୁସନ୍ଧାନ ବିଭାଗ (CID)କୁ ବି ନାକେଦମ୍ ହେବାକୁ ହେବ ।

ଏ ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ରର ଯଥାସମ୍ଭବ ଆକଳନ ପାଇଁ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ରିଟ୍ ମାମଲା ଉପରେ ଆଉ ଥରେ ନଜର ପକାଇବା । ଏହା ୪.୧୨.୨୦୧୮ ତାରିଖରେ ଦାଖଲ ହୋଇଥିଲା । ସମୁଦାୟ ଦୁଇଟି ତାରିଖରେ ଶେଷ ହୋଇଥିଲା । ଦୁଇଟିଯାକ ତାରିଖରେ ମାନ୍ୟବର ନ୍ୟାୟମୂର୍ତ୍ତି ଡଃ ବି. ଆର. ଷଡଙ୍ଗୀ କେବକ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ଓକିଲଙ୍କୁ ଶୁଣିଥିଲେ ; ସରକାରୀ ଓକିଲଙ୍କ ଦେଖାଦର୍ଶନ ନଥିଲା । ତେଣୁ ଏହାକୁ ନିର୍ବିବାଦ ମାମଲା ବୋଲି କହି ୩.୪.୨୦୧୯ରେ ସେ ରାୟ ଦେଇଥିଲେ । ତହିଁରୁ ଜଣାଗଲା ଯେ, ୨୨.୬.୨୦୧୫ ତାରିଖରେ ତାଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତି ଉପରେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ଯେଉଁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇଥିଲେ ସେହି ନିଷ୍ପତ୍ତିକୁ ବାତିଲ କରାଯାଇ ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜରେ ସେ ଦେଇଥିବା ଯୋଗଦାନ ପତ୍ର (joining report)କୁ ବୈଧ ଘୋଷଣା କରାଯାଉ ଓ ତଦନୁଯାୟୀ ସେହିଦିନଠାରୁ ତାଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ପରିଣତିଗତ ଫାଇଦା (consequential benefit) ସହ ପିଛିଲା ବେତନ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଉ ବୋଲି ସେ ଦାବି କରିଥିଲେ । ଏହାକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ବିରୋଧ କରିନଥିଲା, ଯଦିଓ ଏହି ୨୨.୬.୨୦୧୫ର ସରକାରୀ ଆଦେଶକୁ ବାତିଲ କରାଯିବା ଭିତ୍ତିରେ (in supersession of) ଏହା ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ଚାକିରିରେ ଯୋଗଦାନ ପାଇଁ ୧୬.୭.୨୦୧୮ ତାରିଖରେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଇ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ତାରିଖରେ ୨୦୪୪୫ ପତ୍ରାଙ୍କରେ ଜାରି କରିଥିଲା ।

ମାନ୍ୟବର ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କଠାରୁ ଏହି ସତ୍ୟ ଲୁଚାଇରଖିବାକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ ରିଟ୍ ମାମଲାଟିକୁ ନିର୍ବିବାଦ କରାଇଥିଲେ । ଫଳରେ ମାମଲାଟିକୁ ନିର୍ବିବାଦ (uncontested ) ଫଇସଲା କରି ସରକାର ନିଜେ ପ୍ରାର୍ଥିତ ବ୍ୟାପାରରେ ଅର୍ଥାତ୍ ୨୨.୬.୨୦୧୫ର ସରକାରୀ ଆଦେଶର ରଦ୍ଦିକରଣ (to quash the order dated 22.6.2015) ଓ ସେ କଲେଜରେ ଯେଉଁଦିନ ଯୋଗଦାନପତ୍ର ଦେଇଥିଲେ ସେହିଦିନ ଠାରୁ ସେ ନିରବଚ୍ଛିନ୍ନ ଭାବେ ଚାକିରିରେ ଥିବା ଗ୍ରହଣ କରି ସର୍ବବିଧ ପରିଣତିଗତ ଓ ଆର୍ଥିକ ଫାଇଦା (to accept her joining report w.e.f. the date she submitted her joining report (in the college) with all consequential service and monetary benefits) ପ୍ରଦାନ ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ ଆଦେଶ ଦେବାକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବଙ୍କୁ ଅଧିକାର ଦେଇଥିଲେ । ଏହି ଆଦେଶର ସୁଯୋଗ ନେଇ ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ସମସ୍ତ ପିଛିଲା ବେତନ (ପ୍ରାୟ ଦେଢକୋଟି ଟଙ୍କା) ସହ ପଦୋନ୍ନତି ପରି ପରିଣତିଗତ ଫାଇଦା ଦେଇ ତାଙ୍କ ଚାକିରିକୁ ନିରଙ୍କୁଶ ନିୟମିତତା ପ୍ରଦାନ କରିବାକୁ ଅପେକ୍ଷା କରି ରହିଥିଲେ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ସଚିବ । ଅପେକ୍ଷା ଥିଲା ସଚିବଙ୍କ ଅଧସ୍ତନ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ସାନି ତଦନ୍ତ ରିପୋର୍ଟକୁ ।

ମାନସୀପାଇଁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ବଦଳି; ୪ ମାସରେ ୪

ଏଥିପାଇଁ ମାତ୍ର ୪ ମାସରେ ୩ ଜଣ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ଅଘୋଷିତ ଶାସ୍ତି ସ୍ୱରୂପ ବଦଳି କରାଯାଇଥିବା ସାଧାରଣତଃ ବିଶ୍ୱାସଯୋଗ୍ୟ ହୋଇନପାରେ । ମାତ୍ର ଏହା ସତ୍ୟ । ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ସଭାପତି ପଦରେ ଭାଷଣଦକ୍ଷ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ମୁଁ ନିଯୁକ୍ତ କରିଥିଲି । ସର୍ତ୍ତ ମୁତବକ ସେ ପ୍ରତିଦିନ କଳା ପତାକା ଧରିବାକୁ ୪ ଜଣ ବ୍ୟକ୍ତି ଯୋଗଉଥିଲେ । ଫଳରେ ସରକାରଙ୍କ ଉପରେ ଲୌକିକ ଚାପ ପ୍ରୟୋଗ ସହ ଆନ୍ଦୋଳନର ଲକ୍ଷ୍ୟ ହାସଲ ପାଇଁ ବୌଦ୍ଧିକ ଅଗ୍ରଗତି ମୋ ପକ୍ଷେ ସହଜ ଥିଲା । ସେ ଯଦି ଲୋକ ନଯୋଗାନ୍ତି କଳା ପତାକା ଅଭିଯାନ ବନ୍ଦ ହୋଇଯିବ – ଏହି ବିଶ୍ଵାସରେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନବୀନ ପଟ୍ଟନାୟକ ତାଙ୍କୁ ସୁପାରି ଦେଇଥିଲେ । ସେ ସୁପାରି ଥିଲା ତାଙ୍କ ଅଧ୍ୟାପିକା ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଚାକିରି । ଦୀର୍ଘ ୧୦ ବର୍ଷ କାଳ କଲେଜ ନ ଯାଇଥିବା ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ସେହି ୧୦ ବର୍ଷର ପିଛିଲା ବେତନ (ପ୍ରାୟ ଦେଢକୋଟି ଟଙ୍କା ) ସହ ଚାକିରିରେ ନିୟମିତ କରିବା ଥିଲା ଏହି ସୁପାରିର ସ୍ଥୂଳରୂପ । ଏହାକୁ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ପାଇଁ ଯେତେ ସବୁ ପ୍ରଶାସନିକ ସ୍ଵେଚ୍ଛାଚାର ଘଟିଗଲା ମୁଁ ସେସବୁକୁ ପୂର୍ବରୁ ଦର୍ଶାଇଛି । କିନ୍ତୁ ଏହାକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣତଃ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବାରେ ବାଧକ ହେବା ହେତୁ ମାତ୍ର ୪ ମାସରେ ୩ ଜଣ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କୁ ବଦଳି କରି ଶେଷରେ ନିଜ ଅତିରିକ୍ତ ସଚିବଙ୍କୁ ଯେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ କରାଇଥିଲେ ତାହା ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରଶାସନିକ ଇତିହାସରେ ଥିଲା ଅଭୂତପୂର୍ବ । ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହି ବଦଳି ପ୍ରବାହ ଉପରେ ଦ୍ରୁଷ୍ଟି ଦେବା ।

ବି. ପରମେଶ୍ଵରମ୍

ପୂର୍ବରୁ କୁହା ହୋଇଛି ଯେ, ୧୮.୭.୨୦୧୮ ତାରିଖର ସରକାରୀ ଆଦେଶରେ ଥିବା ତଥ୍ୟଗତ ମିଥ୍ୟାକୁ ତାଙ୍କ ୧୪.୨.୨୦୧୯ ତାରିଖର ତଦନ୍ତ ରିପୋର୍ଟରେ ଫୁଙ୍ଗୁଳା କରିଦେଇ, ଅନଧିକୃତ ଭାବେ ୧୦ ବର୍ଷରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ଵ କାଳ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥିବା ହେତୁ ମାନସୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ନିୟମାନୁଯାୟୀ ଦୃଢ଼ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ପାଇଁ ସୁପାରିଶ କରିଥିଲେ ତତ୍କାଳୀନ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ବି. ପରମେଶ୍ଵରମ୍ (B Parameswaran) । ଏହା ପ୍ରତ୍ୟାହାର କରି ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ସୁପାରିଶ କରିବାକୁ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଚାପ ପଡ଼ିଥିଲା । ସେ ତାହାକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିଥିଲେ । ଫଳରେ ୭.୯.୨୦୧୮ରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ପଦ ସମ୍ଭାଳିଥିବା ପରମେଶ୍ଵରମ୍ ରହସ୍ୟଜନକ ଭାବେ ବିଦା ହୋଇଯାଇଥିଲେ ମାନସୀଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧରେ ରିପୋର୍ଟ ଦେବାର ୪ର୍ଥ ଦିବସରେ ୧୮.୨.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ।

ରମେଶ ରାଉତ

ରମେଶ ରାଉତ ହେଲେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ । ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ବିଭାଗ ତାଙ୍କ ଉପରେ ଚାପ ପକାଇଲା ପରମେଶ୍ଵରମ୍ ଦେଇଥିବା ରିପୋର୍ଟ ବଦଳାଇବାକୁ । ମହାପାତ୍ର-ମିଶ୍ର-ବାଳକୃଷ୍ଣନ ଗ୍ୟାଙ୍ଗର କୃପାସିନ୍ଧୁ ମିଶ୍ର (ଅତିରିକ୍ତ ସଚିବ)ଙ୍କ ସ୍ଵାକ୍ଷରରେ ୧.୩.୨୦୧୯ ତାରିଖର ପତ୍ରାଙ୍କ ୫୪୭୦ରେ ତାଙ୍କୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦିଆଗଲା କି, ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରୁ ୨୨.୭.୨୦୧୮ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତି ଉପରେ ସେ ସାନି ତଦନ୍ତ କରି ରିପୋର୍ଟ ଦିଅନ୍ତୁ । କିନ୍ତୁ ପରମେଶ୍ଵରମ୍ ଦେଇଥିବା ରିପୋର୍ଟ ଏତେ ନିର୍ଭୁଲ ଥିଲା ଯେ, ସେ ତହିଁର ପୁନର୍ବିଚାର କରୁବାକୁ ଉଚିତ ମଣିଲେନି ।

ଉପନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ୧୪.୩.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ନଥି ରଖି ଜଣାଇଥିଲେ ,”The DHE (O) may kindly re-examine the period of absence of Smt. Manasi Sarangi, Ex-Lecturer in Botany of U.N.(Auto) College of Science and Technology,Adashpur, Cuttack from her duties from 02.07.2008 to 22.07.2018 as per relevant rules.” (ଅଡ଼ଶପୁର କଲେଜର ପୂର୍ବତନ ଉଦ୍ଭିଦ ବିଜ୍ଞାନ ଅଧ୍ୟାପିକା ଶ୍ରୀମତୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ୨.୭.୨୦୦୮ ତାରିଖରୁ ୨୨.୭.୨୦୧୮ ତାରିଖ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଅନୁପସ୍ଥିତି ଉପରେ ସାନି ତଦନ୍ତ କରିବାକୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ସଦୟ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇପାରନ୍ତି) । ଏ ସାନି ତଦନ୍ତ ସରକାରଙ୍କ ୧୮.୭.୨୦୧୮ ତାରିଖର ୨୦୪୪୫ ସଂଖ୍ୟକ ଆଦେଶ ଅନୁରୂପ ହୋଇଥାନ୍ତା । କାରଣ , ଏହି ଆଦେଶରେ କୁହା ହୋଇଥିଲା , “Th intervening from the date she was kept out of service from 02.07.2008 till she joins in the directorate shall be decided after due enquiry made at the level of Directorate”. ଅତଏବ ସରକାର ସିଦ୍ଧାନ୍ତ କରିସାରିଥିଲେ ଯେ, ଶ୍ରୀମତୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଏହି ସମୟରେ କାମ କରିନଥିଲେ, ଯେହେତୁ ତାଙ୍କୁ କାମ କରିବାକୁ ଦିଆ ହୋଇନଥିଲା । ନିୟମ ହେଲା, ଯାହାକୁ କାମ କରିବାକୁ ଦିଆହୋଇନଥିବ, ସେହି ନିକମା ସମୟ (period of enforced idleness ) ତାର ନିୟମିତ ନିଯୁକ୍ତି ସମୟ ଭାବେ ବିବେଚିତ ହେବ ଓ ସେହି ସମୟର ସମ୍ପୂର୍ଣ ବେତନ ତଥା ପଦୋନ୍ନତି ଆଦି ଫାଇଦା ତାକୁ ପ୍ରାପ୍ତ ହେବ ।

ପରମେଶ୍ଵରମ୍ ତଦନ୍ତ କରି ଦେଖିଥିଲେ ଯେ, ମାନସୀଙ୍କୁ ନିକମା କରି ରଖା ହୋଇନଥିଲା; ସେ ତାଙ୍କ ନିଜ ସୌଖୀନପାଇଁ ଅସୁସ୍ଥତା ବାହାନାରେ ୧୦ ବର୍ଷ କାଳ ଅନୁପସ୍ଥିତ ଥାଇ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀମାନଙ୍କ ଶିକ୍ଷାବ୍ୟବସ୍ଥାକୁ ବିପର୍ଯ୍ୟସ୍ତ କରିଥିଲେ । ତହିଁ ଉପରେ ସାନି ତଦନ୍ତ ପାଇଁ ଆଦେଶ ଦେଇ ସରକାର ଜଣାଇଦେଇଥିଲେ ଯେ, ତାଙ୍କୁ ନିକମା କରି ରଖାହୋଇଥିଲା ବୋଲି ସରକାର କହିଥିବା କଥାକୁ ଠିକ୍ ବୋଲି କହି ନିକମା ରଖା ହୋଇଥିବାରୁ ମାନସୀଙ୍କ ଚାକିରିକ୍ରମ ଓ ବେତନ ନିୟମତଃ ଅକ୍ଷୁର୍ଣ ରଖିବାକୁ ନୂଆ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ସୁପାରିଶ କରିବେ ।

ମାତ୍ର ଭିତିରି ସତ୍ୟ ଜାଣିସାରିବା ପରେ ନୂଆ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଶ୍ରୀ ରାଉତ ମଧ୍ୟ ୧୪.୩.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ଉପନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ଉପରୋକ୍ତ ଟିପ୍ପଣୀ ସତ୍ତ୍ୱେ ଶ୍ରୀ ପରମେଶ୍ଵରମ୍ ଦେଇଥିବା ଅଭିମତର ସାନି ପରୀକ୍ଷା କଲେ ନାହିଁ । ଫଳରେ ମାତ୍ର ଦୁଇ ମାସଠି ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ପଦରୁ ତାଙ୍କୁ ବାହାର କରାଯାଇ ୧୭.୪.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ଯାମିନୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ କରାଗଲା ।

ଯାମିନୀ ଷଡଙ୍ଗୀ

ଦାୟିତ୍ଵ ଗ୍ରହଣ କଲା ପରେ ଯାମିନୀ ଷଡଙ୍ଗୀ ଯେତେବେଳେ ନଥି ଅନୁଧ୍ୟାନ କଲେ, ତଟସ୍ଥ ହୋଇଗଲେ । ସେ ଦେଖିଲେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ପରିସ୍ଥିତି ଓ ଅସୁସ୍ଥତା ତାଙ୍କ ଅନୁପସ୍ଥିତିର କାରଣ ବୋଲି ଦର୍ଶାଇଥିବା ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କୁ ନିକମା କରି ରଖା ହୋଇଥିଲା ବୋଲି ସ୍ଥିରୀକୃତ ସରକାରୀ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ବାସ୍ତବତଃ ସମର୍ଥନଯୋଗ୍ୟ ନୁହେଁ । ତେଣୁ ସେ ସରକାରଙ୍କ ୧.୩.୨୦୧୯ ତାରିଖର ଅଯୌକ୍ତିକ, ଅଭିସନ୍ଧିମୂଳକ ଓ ବେଆଇନ ଆଦେଶକୁ କୌଣସି ଗୁରୁତ୍ଵ ଦେଲେନାହିଁ । ଫଳରେ ତାଙ୍କୁ ବି ଦାୟିତ୍ଵ ନେବାର ଦୁଇ ମାସଠି ବିଦା କରାଗଲା ଓ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ବିଶ୍ଵସ୍ତ ତଥା ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କ ଖାସ୍ ବନ୍ଧୁ ନିରଞ୍ଜନ ସାହୁଙ୍କୁ ୨୧.୬.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ କରାଗଲା ।

ନିରଞ୍ଜନ ସାହୁ

ନଥିଟି ଅନୁଧ୍ୟାନ କରି ନିରଞ୍ଜନ ଭୀଷଣ ଧର୍ମ ସଙ୍କଟରେ ପଡ଼ିଥିଲେ, କାରଣ ନିଜର ବନ୍ଧୁପତ୍ନୀଙ୍କୁ ପରମେଶ୍ଵରମ୍ ବାବୁଙ୍କ ତଦନ୍ତ ରିପୋର୍ଟ କବଳରୁ ମୁକ୍ତ କରିବା ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଘୋର ପ୍ରଶାସନିକ ଅସଙ୍ଗତି ଆଚରଣ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାନ୍ତା ଓ ଆଇନ ଆଖିରେ ସେ ବି ଉତ୍ତରଦାୟୀ ହୋଇପଡ଼ିଥାନ୍ତେ । ତେଣୁ, ସେ କିଂକର୍ତ୍ତବ୍ୟବିମୁଢ ହୋଇପଡ଼ିଥିଲେ, ଯେତେବେଳେ ୨୨.୭.୨୦୧୯ ତାରିଖରେ ମୁଁ ଏହି ସାଂଘାତିକ ପ୍ରଶାସନିକ ଦୁରାଚାର ଉପରେ ରାଜ୍ୟପାଳଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ଚିଠିର ନକଲ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଲା ।

ଏହି ଚିଠିରେ ମୁଁ ସ୍ପଷ୍ଟ ଲେଖିଥିଲି, “(Sri Niranjan Sahu) personal friend of the said Pradyumna Satpathy, placed as Director of Higher Education by way of stage-management to build up the regularization of all the irregularities sic passim her service records, be debarred from conducting the contemplated investigation.” ।

ଏହି ସ୍ପଷ୍ଟ ଅଭିଯୋଗ ତାଙ୍କୁ ସରକାରଙ୍କ କଥାରେ ଭୁଲ ନାଚ ନାଚିବାରୁ ଅବଶ୍ୟ ରକ୍ଷାକରିଦେଇଥିଲା, କାରଣ ଏହା ପାଇ ସାରିବା ପରେ ନୈତିକତଃ ସେ ଆଉ ତଦନ୍ତ କରିପାରି ନଥାନ୍ତେ ।

ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ନିଜେ ହିଁ ଖଳନାୟକ

କିନ୍ତୁ ଓଡ଼ିଶାର ପ୍ରଶାସନିକ ଇତିହାସରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଉଚ୍ଚ ଶିକ୍ଷା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ପରି ଗୋଟିଏ ପଦବୀରେ ମାତ୍ର ୪ ମାସ ୬ ଦିନରେ ୪ ଜଣ ଆଇ.ଏ .ଏସ୍. ଅଫିସରଙ୍କର ଏହି ଯେଉଁ ବିତାଡ଼ନ ମୁତୟନ ଘଟିଲା, ତାହା ମୂଳରେ ଥିଲେ ନିଜେ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ, ଯେ କି ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନକୁ ଭାଙ୍ଗିବା ସର୍ତ୍ତରେ ପ୍ରଦ୍ୟୁମ୍ନ ଶତପଥୀଙ୍କୁ ସୁପାରି ଆକାରରେ ଦେଇଥିଲେ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀ ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ଚାକିରି ଏବଂ ଯେତେ ଅବୈଧ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କ ୧୦ ବର୍ଷର ଅନଧିକୃତ ଅନୁପସ୍ଥିତିକୁ ନିୟମିତ କରି ସେହି ସମୟର ସମସ୍ତ ବେତନ ଓ ପଦୋନ୍ନତିକରଣ ସହ ତାଙ୍କୁ ପଦାସୀନ କରାଇବାକୁ ପ୍ରଶାସନକୁ ବାଧ୍ୟ କରିଥିଲେ । ଉଲ୍ଲେଖ ନିଷ୍ପ୍ରୟୋଜନ ଯେ, ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସ୍ଵୀକୃତି ଓ ସ୍ଵାକ୍ଷର ବିନା କୌଣସି ଆଇ.ଏ .ଏସ୍. ଅଫିସରଙ୍କର କୌଣସି ପଦବୀରୁ ବଦଳି ବା କୌଣସି ପଦବୀରେ ସଂସ୍ଥାପନ ହୋଇପାରିବନାହିଁ । ଏଥିରେ ତ ପୁଣି ତାଙ୍କ ନିଜ ଦପ୍ତର (Chief Minister’s Office)ର ଅତିରିକ୍ତ ସଚିବଙ୍କ ବଦଳି ନିହିତ, ଯାହା ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଭିନ୍ନ ଆଉ କେହି ପ୍ରସ୍ତାବ କରିବାକୁ ବି ସାହସ କରନ୍ତେ ନାହିଁ । ଅତଏବ , ମାନସୀ ଷଡଙ୍ଗୀଙ୍କ ସପକ୍ଷରେ ନଥିଗତ ସ୍ଥିତି ସୁଧାରିବା ପାଇଁ ମାତ୍ର ୪ ମାସ ୬ ଦିନରେ ଚାରି ଚାରି ଜଣ ଆଇ.ଏ .ଏସ୍. ଅଫିସରଙ୍କ ପଦାସୀନତାରେ ଯେଉଁ ଅବାଞ୍ଛିତ ହସ୍ତକ୍ଷେପ ହେଲା , ତହିଁ ଉହାଡ଼ର ଅସଲ ଖଳନାୟକ ନିଜେ ହିଁ ମୁଖ୍ୟମନ୍ତ୍ରୀ ଏବଂ ଏହି ଖଳନାୟକତ୍ଵ କେବଳ ଗୋଟି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ନିୟୋଜିତ, ଯାହା ହେଲା – ଓଡ଼ିଆରେ ଓଡ଼ିଶାର ପରିଚାଳନା ନ କରାଇଦେବାପାଇଁ ଭାଷା ଆନ୍ଦୋଳନର ଶକ୍ତି ସଂହାର । ଏହା ହିଁ ଓଡ଼ିଶାର ଚରମ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ । (କ୍ରମଶଃ)